Levensverhalen (pagina 443)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

weet het niet meer

ik ben al sinds klein vaak down geweest want ik dacht altijd dat ik geadopteerd was op een of andere rede en daar heb ik wel moeite mee gehad en vaak tegen me zelf gezegd dat ik: te lief ben, te zacht, te zwak ben toen ik 15 was werd vaak op school gepest en ik een hokje geplaatst en voel me nog steeds overal buiten zelfs thuis gesloten als ik met mn pa er over wilt praten dan zegt hij: het komt wel goed en gaat wel over en bij mijn moeder: word heel erg bezorgd en gaat elke dag vragen of het wel gaat en ben korte tijd terug gedumpt na 5 jaar lange relatie op afstand alles ging echt super tot dat ze naar de uni ging en ontmoete een jongen en sinds dien praatte ze steeds meer over hem en zij ik dat ze een keuze moest maken en ze koos voor hem en deed mij mega veel pijn want ik was/ben nog steeds op haar verlieft want ze hielp me met alles echt alles en nu komt ze naar mijn toe en kan echt niet slapen want ben bang dat ik over haar droom en door alle situaties heb ik me zelf vaak gesneden en ben ik echt niet bang om dood te gaan en ben er eigenlijk wel heel benieuwd naar en ik miss mijn opa echt heel erg. tijdje terug heb ik een mes op mijn huid net onder mijn borst kast gezet en wou gewoon echt niet meer leven ik kan het gewoon niet aan ik ben overal te lief, te zwak voor
Datum:
20-12-2011
Naam:
Seb m.
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

iedereen laat me in de steek

ik had maar 1 vriendin, en die vriendin heeft me verraden in mijn rug gestoken zij was mijn alles ik kon terecht bij haar als het niet meer ging bij mijn ouders. die hebben ook de grootste haat aan mij ik heb gepraat met mensen maar het gevoel gaat gewoon niet weg ik wil een weg uit het leven maar die kan ik niet vinden.
ik heb hulp nodig of opvang zodat ik mezelf bij elkaar kan schrapen om verder te gaan in mijn huis kan dat echt niet. ik krijg van alles de schuld. ook al is het maar een klein dinggentje zoals de vaat niet opruimen en dan flippen ze helemaal ik kan het niet meer aan. wat moet ik doen?
Datum:
19-12-2011
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Utrecht

ruzie met me dochter

wij hebben zin;s febr van dit jaar woorden met onze dochter ik kan er niet mee omgaan wand zei wil geen contakt meer er komen zoveel dingen bij ik weet me geen raad ik wil wel uit het leven wand het doet zo een pijn het maakt me zo boos denk ik maar eigenlijk verdient ze niet meer die ouders die wij zijn
Datum:
19-12-2011
Naam:
de vries
Leeftijd:
60
Provincie:
Noord-holland

Eenzaamheid

Ik ben lang depressief als kind al en sinds kort blijkt dat ik autisme heb... ik ben 12 scholen en 25 banen verder en ben bij de laatste weer ontslagen twee jaar geleden sindsdien ben ik erg depressief met golven en heb ik ook wisselend gedachten aan zelfmoord... Deze week zit ik weer in zo´n vloedgolf oververmoeidheid en veel last van eenzaamheid niemand die naar me luisterd en ik snap mensen niet ik voel zo´n onmacht en probeer tegelijk mijn dochter te bescherming in zo´n bui voel ik niks ook niet voor haar en niet voor mijn man en ik heb dan gedachten dat het beter is dat ik uit hun leven ben... niemand biedt een helpende hand iedereen is met zichzelf bezig mensen zien mij niet eens staan... ben zo moe en verdrietig ik heb veel pijn...
Datum:
19-12-2011
Naam:
Joy
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

alleen

Een paar weken is het begonnen.. Ik heb een vriend en doe hem heel vaak pijn.. Van binnen ;s als hy dat dan tegen my verteld voel ik my super schuldig en snij ik mezelf.. Nu is het al erger. Ik snij me nu elke dag en overal in mijn lichaam ... Ik ben heel vaak alleen thuis en ik haat da.. Ik begin te wenen en pak dan een mes en ik snij me dan... Maar ik heb al heel veel gedacht om myn keel over te snijden... Ik weet ni wak moet doen xs
Datum:
18-12-2011
Naam:
F.H.
Leeftijd:
14
Provincie:
België

einde relatie

Mijn relatie is plots beeindigd. Een relatie met een narcist pur sang. Ik heb het er zo extreem moeilijk mee. Hield zoveel van mijn ventje. Hij kwam plots met de mededeling dat hij op zichzelf even elders wilde wonen. Ik dacht om nader tot elkaar te komen maar hoe stom was ik! Nu is hij ijs en ijskoud. Belt me niet en zegt veel gelukkiger te zijn. En ik ben achtergebleven in ons koophuis. De herinneringen en muren vliegen op me af. Zelfs de katten waar hij zo van hield, daar kijkt hij niet meer naar om. Ik weet dat ik de trajecten in moet van scheiden, na zeven jaar samen! Om nog maar te zwijgen van het verkopen van het huis en het verkassen! Ik moet straks de schuldsanering in omdat meneer zonodig zijn utopisch geluk najaagt. De gedachte dat ik straks op een flat zit terwijl ik nu in de binnenstad woon, benauwd me enorm. Ik wil echt niet meer. Een leven zonder mijn man, mijn huis en mijn geluk kan ik niet leiden. De dood is nog makkelijker dan dat te accepteren en te ondergaan! De pijn is ondraaglijk...ik kan niet meer, ben aan het einde van mijn latijn, aan het begin van een zenuwinzinking!! En niemand is er voor mij, ja kleine gesprekjes aan de telefoon of soms wat bezoekjes. Maar de leegte, de stilte, de eenzaamheid en het weinige perspectief drukken me in extreme mineur. Ik kan niet meer en ik wil niet meer....ik kies voor het einde. Dan voel ik de pijn niet meer.
Datum:
18-12-2011
Naam:
R
Leeftijd:
37
Provincie:
Noord-holland

zm

okee ik zie hier dus allemaal verhalen enz.. maarja ik vind mezelf een kt leven hebben dus. wat jullie ervan vinden magje zelf weten. 'k heb niet egt vrienden me ouders en broers doen kt tegen me. school zit niet mee onvldns enz. maar ik leer me de pleures. en jaa.. ik heb er vaak overna gedacht maar dan dnek je hoe: ik wono in een best afgelegen dorp. dus voor een trein springen kan niet. de messen zijn bot. dus ja toen d8 ik eraan dan doe ik het met me nagels :P
3x geprobeedvorde slagader mar 3x mislukt..
nog denk ik erover na hoe dan



-oke dat wilde ik gwn ff kwijt-
dankje
Datum:
18-12-2011
Naam:
Laar
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Myn leven

Hey ik ben een meisje dat net 18 is geworden en ik wil myn verhaal kwijt zonder dat iemand me ziet of hoord of kent dus is dit de beste manier. We zullen beginnen by het begin toen ik 3jaar was zijn de problemen in men leven begonnen myn mama is altyd mishandeld geweest tot men 7jaar en is ze ervan weggegaan op men 8jaar is me verteld dat dat myn echte vader niet was dat myn papa was gestorven op myn 12jaar wist ik dat hy was vermoord in die tussentyd heb k ook ng by een pleeggezin gewoond 4jaar van men 8 tot men 12 jaar en daar ben k mishandeld en sexueel misbruikt op men 13de heb ik de 1ste keer zelfmoord gepleegd maar is mislukt kben op men 15de weer aangerand op men 17 ook ng is op men 17jaar ben ik zwanger geraakt de jongen had me laten staan en kben op men 5maand en half bevallen omdat k 5keer teveel vruchtwater had en tydens de geboorte is men kleintje in men armen gestorven het is een meisje en k heb haar allissa genoemd 7mei 2011 was k bevallen19november was k 18jaar geworden en kort daarna heeft men broer me aangerand kben ten einde raad kzie het allemaal nimeer zitte volgende week maandag ga ik hulp vragen want k kan het niet meer aan bedankt dat ik mijn verhaal aan jullie mocht vertellen grts . . .
Datum:
18-12-2011
Naam:
noelle
Leeftijd:
18
Provincie:
België

..

Ik heb echt een kutjeugd, mijn hele familie haat me, behalve me neefje oom en nicht, een leraar van mij heeft zelfmoord gepleegd, en ik weet wat het met mensen doet, maar toch..
Het zal wel dom klinken maar een paard van mij is een paar maanden geleden ineens ingelspapen, ik was weg, dus ik kon eigenlijk geen afscheid nemen en ik mis haar zo erg dat ik gewoon dood wil.
Ik weet dat mensen nu denken wtf voor een paard?
Me moeder is ook overleden, en mijn vader slaat mijn broer en mij en is altijd dronken, dus ik wil het me broer niet aandoen.
Datum:
17-12-2011
Naam:
Eline
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

moeilijk

Ik heb zoveel meegemmaakt in e leven. me vader was getrouwd en nam iets met mijn moeder. uit mijn moeder bestaat ik en me broertje. we hebben veel meegemaakt. Op een gegeven moment kon me moeder ons niet aaan en savonds laat kwam me vade ons halen en sinds dien woon ik bijn mijn oma. me vader wouw altijd al dat we ene goeie band kregen met me zussen wat van mijn vaders eerste vrouw zijn. me omaa mocht me stiefmoeder niet dus zij bedagt altijd smoesjes om ons uit elkaar te halen( ME zus en ik )/ Ik en me oudste zus van me vader we hadden zo een goeie contactt. ik begon meet van haar te houden. se is uiteindllijk mijn leven gewordn. Ik hou egt super veel van me zuss zei is mijn alles. ik ga regelmatig bij haar op bezoek. ik merk ook aan haar dat se veel van mij houd. maaar soms heb ik het gevoel van niet. se gaat nu ook trouwens dus ik ben bang om haar kwijt te raken laatste tijden praten we nooit op msn. en ik ga ook nie zo vaak naa haar. we hebben elkaar zoveel dingen beloofd. om het goed e houden tussen ons. mjaah. ik ben door die stress en ook stress van thuis begonnen met alcol dirnken. ik dronk heel veel alkol. toen dat niet hielp. begon ik meself te snijden. ik ben een mens die altijd doordenkte altijd. altijd maar aan negatiefe dingen denkt. ik voiel me aleen in deze huis. ik woon met me oma en opa en ttante en ooms en me kleine broertje. maar die geven mij nooit aandagt. me broertje krijgt altijd alles en ik niet ik word altijd buitengesloten. mjaa dit is nog maar het helft van het verhaal. ik laa het hierbij. ik wil gewoon gelukkig zijn is dat soms te veel wat ik wil ?
Datum:
17-12-2011
Naam:
Anoniempje04
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.