Levensverhalen (pagina 326)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom toch

ik weet niet meer waarom ik hier nog rond loop ik zit in een moeilijke situatie hou zoveel van mijn vrouw probeer haar alles te geven het is te lang om alles uit te leggen zit in een web met alles ik geraak er niet uit ben met zoveel goede bedoelingen met mijn vrouwtje naar spanje gaan wonen omdat haar ouders daar wonen ik heb mijn ouders niet meer want ze zijn op redelijke jonje leeftijd gestorven en hoop dat ze met haar ouders zeker blijft overeen komt je hebt er maar 1 zeg ik altijd ze moeten me niet en maken mij het leven zuur zou zo graag terug gaannaar belgie en daar terug mijn leven opbouwen maar moet ik laten op mijne kop schijten zie het niet meerzittn maar ben te laf denk ik om me iets aan tz doen maar met een schep mes ineens snijden zou het wel gaan help me aub
Datum:
25-01-2013
Naam:
snuiteke
Leeftijd:
46
Provincie:
Anders

Ik ben het zat.

Ik ben een meisje van 15 jaar.
Ik ben manisch depressief en doe aan automutilatie. Mijn ouders schelden me elke dag uit, ik heb een eetstoornis en ik word op school gepest. Ik kan er niet over uit hoe ik eruit zie, ik zie er echt afgrijselijk uit. Daardoor eet ik niets tot weinig. Ik weet dat het slecht voor me is, maar ik zal er alles voor over hebben om het perfecte gewicht te hebben.
Als ik met mijn therapeut praat gaat het goed, maar zodra ik bij hem weg ben voel ik me leeg, waardeloos, een nietsnut. Hij heeft me echt goed geholpen met het feit dat ik minder deed aan automutilatie, maar sinds kort doe ik het weer erg vaak, zelf ben ik erg teleurgesteld in mezelf.

Ik huil elke avond, maar niet in slaap. Was het maar zo. Mijn gedachten weerhouden me ervan om te slapen. Ze blijven ermaar over door gaan over hoe waardeloos ik ben in deze grote wereld.

Dus kort gezegd: Ik wil niet meer. Ik ben mijn leven zat, ik doe alleen maar mensen pijn. Dat wil ik niet meer, het zal beter zijn zonder mij.
Datum:
25-01-2013
Naam:
Victoria
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

mijn leven is waardeloos

mijn mama houdt liever van mannen mijn zus haat mij (grote zus van 22) op school zijn er alleen maar rijke leerlingen maar ik ben rijk en ik word gepest en mijn mama heeft keiveel mannen gehad ik haat mijn leven ik heb zelf 2 keer geprobeerd om weg te lopen mijn mama wist dat ik weg was maar toen ik toch terug kwam was mijn mama niet eens bezorgd maar ik heb wel gezegd dat ik een wandeling heb gedaan ik kan niet weglopen van huis dus heb ik gekozen voor zelfmoord en mijn mama haat mij ook 1 keer heeft ze gezegd hoe heb ik zo'n baby gemaakt en niet uit woede
Datum:
25-01-2013
Naam:
julie
Leeftijd:
11
Provincie:
België

Zelfmoord

Hallo,
Ik ben een vijftienjarige jongen die alles heeft en kan kan krijgen wat hij wil, maar ik ben heel depressief. Ik werd sinds kinds af aan (groep3) gepest, ik kwam op het idee om zelfmoord te plegen in groep zeven. Ik hb het nog nooit geprobeerd maar wel vaak aan gedacht omdat ik mijn vader, moeder en twee broertjes het niet wil aan doen. Ik lijk van de buitenkant een enorm vrolijk kind, maar diep heel diep van binnen zou ik niet meer willen leven. Ik heb hier nog met niemand over gepraat behalve mijn vader en moeder. Zij begrijpen mij en zijn angstig dat ik daadwerkelijk zelfmoord ga plegen. Ik heb het gevoel alsof ik niet op deze planeet hoor, maar dat ik hier ben met een bepaalde opdracht en die dan maar te vervullen. Maar dat maakt me verward en angstig. Ik hoop dat iemand dit herkend en mij er advies over kan geven voordat ik besluit om mij zelf van het leven te berofen. Bedankt voor jullie aandacht.
Datum:
25-01-2013
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Drenthe

wat moet k doen

hallo, ik ben een meisje van 14, ik heb wel eens zelfmoordneigingen gehad maar nu niet meer ik ben er ben er van afgekomen noor naar me hart teluisteren en niet naar mijn hoofd mensen als er iets is hier is mijn e-mail en mail me en ik help je der van af tekomen dat je je ijgen niet meer snijt geen nijgingen meeer heb maar dat je je vrij voelt en blijf hier
Datum:
24-01-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

hallo

ik wil zelfmoord doen omdat ik nu 3 jaar een realtie heb maar hij hebt gevoelens voor een ander meisje en hij zegt nu dat het niet meer zo is maar ik heb het idee dat het nog wel zo is want als hij sms dan mag ik niet eens mee kijken en dan sms of whatsapp hij met haar

gr anoniem
Datum:
24-01-2013
Naam:
jan
Leeftijd:
28
Provincie:
Gelderland

En toen had ik alles voor elkaar...

Hoi allemaal,
plus als reactie op ''hart onder de riem'',

Ik heb met veel geluk en hard mijn VWO diploma behaald. Psychologie studeren, helemaal top..maar...moet ik een psycholoog worden of kan ik zelf niet beter een psycholoog zoeken?
Niets mis mee zou je zeggen. Maar daar eindigt het dan ook. Ik heb een moeder met Borderline en ik heb zelf door ook als gevolg van paniek-en angstgevoelens last van depressie. Depressies duren bij mij niet lang, maar ik heb het gevoel dat dit een depressie is die langer zich staande houdt.
Ik weet niet of ik wel dood wil, weetje, als ik dan weer naar buiten kijk dan denk ik: '' In Afrika hebben ze helemaal niks, zit ik hier wat moeilijk te doen.'' Toch is het niet zo zoals voorgespiegeld wordt. Het leven is soms lastig. Soms moet je juist er tegen aan vechten, maar als je, zoals ik en velen anderen hier veel hebt meegemaakt, dan snappen andere naasten vaak niet dat iemand zelfmoord pleegt. Puur uit angst en wanhoop. Eigenlijk zijn de problemen niet opgelost, maar voldoet het als een definitief en preventief middel om jezelf langer te beschermen tegen angst, paniek, en allerlei andere gevoelens me onzeker maakte. Ik zie als de dood als slapen: we slapen, maar eigenlijk ontwaken we steeds weer uit de dood, plus dat je kan dromen en bewegen. Voor de rest ben je je meestal niet bewust van dat je slaapt, dus dan zou slapen misschien op zelfmoord lijken. Deze verwondering houd ik wel aan.

Ik heb voor véél moeilijke keuzes gestaan. Als ik in de trein zit en iemand doet moeilijk en diegene gaat moeilijk tegen mij doen, dan ga ik daar niet eens meer op in en reageer ik in mijzelf: ''jij weet echt niet tegen wie of wat je het hebt.'' Het is dan niet de moeite waard om op irrationele reacties van anderen te gaan reageren.

Datum:
24-01-2013
Naam:
Highplains94
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

gewoon lachen

Normaal gesproken zou ik deze site niet bezoeken. Echter, helaas heeft een bekende onlangs zichzelf van het leven beroofd. Vreselijk vind ik het, zo jammer, zo zonde...

Nu wilde ik toch op onderzoek uit, en dat levert mij deze site op. Ik lees jullie berichten, en ik moet eerlijk zeggen dat raakt me enorm.

Ik ben een persoon met een luchtige kijk op het leven. Ik zou willen dat iedereen dat zou hebben. Lekker vrolijk, en lekker lachen.
De snoeiharde realiteit is echter dat er mensen zijn die niet als ik die luchtige kijk hebben. Die zichzelf "in de put" zien zitten.

Ik heb ooit voor een "belangrijke" keuze gestaan voor wat school betreft. Ik gebruik belangrijke even tussen aanhalingstekens, omdat het echt niet belangrijk bleek achteraf.

Het zat zo, het ging over studie advies. Ik ging er enorm af, bakte er geen fluit van en moest stoppen met de studie. In een gesprek met een begeleider, wiens naam ik niet meer weet, zei hij iets wat mij altijd is bijgebleven, en wat ik hier met jullie wil delen.

Probeer je leven te zien als een film. In deze film ben jij de hoofdpersoon. De rest van de acteurs spelen allemaal een bijrol, en zijn daardoor net zo onbelangrijk of belangrijk als dat jij ze maakt. De mate van invloed die ze hebben op jouw, bepaal jij. Je kunt zelf bepalen op welk moment je extra acteurs inhuurt om je met iets te helpen, of wat te praten. Of dat je wat acteurs de laan uit stuurt, kan ook natuurlijk. Jij bent de regisseur!

Zo ook met uitdagingen onderweg denk ik. Raakt dit probleem mij? Of loop ik eromheen?

Wat ik wel eens doe tegenwoordig als ik even een lastig momentje heb is 15 minuten gaan zitten lachen. Zonder reden, zonder gedoe. Gewoon thuis op de bank... Gewoon lekker even lachen. Heerlijk!

Succes lieve lezers, het leven is een feestje, echt!
Datum:
24-01-2013
Naam:
Len
Leeftijd:
29
Provincie:
Overijssel

het wordt me teveel

ik heb sinds anderhalf jaar een nieuwe vriendin in mijn leven waarvan ik weet dat zij de ware is en ik weet dat ik nooit nog van iemand anders ga kunnen houden .ik heb een dochter van in mijn vorig huwelijk en die is 12 en volop ah puberen wat wel wat spanning meebrengt in huis .ikzelf probeer alles te doen voor mijn nieuwe vriendin en mijn dochter wat niet altijd het beste is natuurlijk .maar wat ik ook doe het wordt langs geen van beide kanten geapprecieerd .daar komt nog eens bij dat de 2 ex mannen van mijn vriendin haar niet gerust kunnen laten door haar te smsen en te bellen .maar aangezien zij meer dan een jaar dit heeft toegelaten en dagelijks met hun smste en belde .blijven ze dat nu nog doen en soms beantwoord ze die dan en dat doet me pijn , maar blijkbaar kan ze slecht afscheid van hun nemen of kiezen voor alleen mij ook al doe ik alles voor haar ( dagelijks eten maken en poetsen en winkel rijden ook al ben ik zelfstandige en soms ander werk te doen ).het grote probleem is gewoon als ik iets zeg over haar ex mannen dan wordt ze boos op mij ,dus voor wie kiest ze dan ?
ik kan echt niet zonder haar dus zal ik niet kunnen blijven leven zonder dat zij duidelijk voor mij kiest.ik weet nochtans dat ze nu eerlijk is maar ze geloofd me echt niet .ik ben echt moe , doodmoe ik kan niet meer zij is alles voor mij en hopelijk ziet ze dat in . maar hopelijk vlug anders is het te laat
Datum:
23-01-2013
Naam:
gustje
Leeftijd:
40
Provincie:
België

???

Ik ben nog lang niet aan het einde toe, maar sinds ik zojuist deze site heb aangeklikt begin ik wel nerveus te worden.

Datum:
23-01-2013
Naam:
anne
Leeftijd:
25
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.