Levensverhalen (pagina 324)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

eenzaam

nooit gedacht dat ik hier een verhaal zou schrijven maar moest het even kwijt.
ik heb een moeilijke jeugd gehad ben sexueel en fysiek mishandeld daardoor heb ik een flinke tik gehad hoe ouder ik word hoe meer last ik er van krijg daardoor ben ik ook soms best gesloten en vaak bang om mensen te vertrouwen ik heb dus ook eigenlijk geen echte relatie gehad iest wat ik vreselijk mis
ben nu op een leeftijd dat ik daar echt klaar voor ben maar steeds mislukt het als meisje merken dat ik een rugzak draag en ik trek dit gewoon niet meer hoor vaak dat ik lief ben en dat ik er goed uit zie maar voel me echt leeg en eenzaam
ik zit nu al een tijd in me hoofd om zelfmoord te plegen omdat ik tog geen nut heb hier het enige wat me echt tegenhoud is dat ik me ma niet in de schulden wil steken omdat ik dan begraven moet worden in het buitenland en dat kost behoorlijk wat geld iets wat ze niet heeft ik ben u dus aan het sparen voor mijn eigen begravenis echt bizar :( maar wel waar
ik wil niet meer maar ik durf het gewoon niet ben gewoon helemaal kapot en zit er zwaar doorheen...
Datum:
01-02-2013
Naam:
orlando
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

wat een kloteboel

Ik heb er geen zin meer in en denk dat iedereen beter af is zonder mij.

Ben op de basisschool jarenlang gepest en op de middelbare school ging dit gewoon door. Mijn vader is heel erg in zichzelf gekeerd en is graag alleen. Praat niet over zijn gevoelens niks. Mijn moeder is erg slechthorend aan haar heb ik ook niet veel. Ze begrijpt dingen moeilijk maar toch wil ze er voor me zijn. Nu zitten me ouders in de schulden omdat ik geen baan heb en alles op school fout gaat. Kan de opleidingen niet vol houden en wordt vaak van school gestuurd omdat stages niet willen lukken. En ze verwijt me dat ik niks goed doe. Ik trek het niet meer. Maar ben gewoon bang om mijn gedachten om te zetten maar daden.
Datum:
01-02-2013
Naam:
anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

erg??!! :'(

ik kwam in en winkel werd eruit gezet waarom??? geen idee mar toen elke winkel mogt ik niet in (egt waar) ik snapte het niet uiteindelijkwas het zo dat mensen ons gezin als de raarste zien aleen in vermoming kon ikk erin maar dat ging een keer uit de hand en dus ik schaam me dood DOOD ik uhm wauik zelfmoord plegen ik kom toch niet naar de winkel of school dus
Datum:
31-01-2013
Naam:
alyssa
Leeftijd:
9
Provincie:
Utrecht

Ik weet het niet meer!!

Hallo, mijn naam is Jako. Ik ben op zich een vrolijke, vlotte en fijne vent. Maar er zit een addertj onder het gras. Ik ben een verslaafde. 3 jaar terug ben ik hulp gaan zoeken bij mijn verslaving, ik was zwaar verslaaft aan crack (cocaïne). k ben behandeld hiervoor in Amsterdam (Jellinek) en ben ook tot 2 maal toe voor ongeveer een half jaar naar Schotland (Castle Craig) geweest om de strijd met mijn verslaving aan te gaan. Geweldig, zowel de behandeling alsmede het feit weer samen met anderen e zijn ipv alleen met de drugs. In deze periodes voelde ik mij als herboren. Ik kreeg weer contact met fam. (broer en zus, vader) en dacht mij gelukkig te voelen.

Feit is, dat ik in de periodes van opname, zo ontzettend mijn best deed te verbeteren, en dat dit mij ook ontzettend goed afging. Echter terugkijkend ben ik van de ene poppenkast over gegaan in de volgende. Eerst deed ik mijn best junk te zijn, vervolgens deed ik mijn best dit niet te zijn.

Maar beiden voelen aan als toneelspel. Ik heb steeds het gevoel niet mijzelf te zijn en speel dus ook diverse rollen.

Het ene mom,ent ben ik dfe junk, het ander die lieve broer, zoon, kleinkind.

Drugs gebruik ik niet en je zou denken dat k mij beter voelen zou echter ik flik nog steeds dingen waarvan ik ook niet zou willen n dat ze mij overkomen. Zo heb ik de trouwring van mijn overleden moeder gestolen van mijn zus. Sterker nog, zie ik een kans iets te stelen van je zou ik het doen!!! Is dit wat ik echt wil?? NEEEEE Natuurlijk niet, maar iets in mij doet het toch.


Gevolg: Mijn broer en zus haten mij en ik spreek ze niet meer, mijn vader (verhuist naar Frankrijk) wil wel contact houden maar ik weet mij geen houding te geven. Conclusie: ik ben alleen en zie het leven echt niet meer zitten.
]
Moet ik weer om vergiffenis vragen??? Om het vervolgens na de zoveelste keer weer kapot te maken?? Ik vertrouw mijzelf voor geen meter en wil echt niet met mijzelf verder door het leven. Ik wil weg uit dit leven en weer met mijzelf in harmonie verder gaan. Waarom ik dit typ weet ik niet, het zal mij niet verder helpen echter door dit te typen geeft het toch iets ruimte, weet niet waarom.
Datum:
31-01-2013
Naam:
jako
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

mijn verhaal

hallo mensen ik wil graag mijn verhaal vertellen het doet echt vreselijk pijn. toen ik nog in groep 8 zat heb ik mijn pols doorgesneden en heb toen in het ziekenhuis gelegen. toen ik daar klaar was moest ik praten met psychologen, dat is echt vreemd met mensen praten die je niet kent maar je wel in een keer moet leren vertrouwen. ik zit onderhand over de helft van de eerste en begin me weer kut te voelen. ik snijd mezelf en krab mezelf. thuis hebben we alleen maar ruzie en schreeuwen we alleen maar tegen elkaar. ik word er gewoon helemaal gek van, als ik gek word begin ik altijd heel erg te trillen en worden mijn handen wit van de aanspanningen. mijn vrienden zijn me aan het vergeten en zelfs mijn beste vriend laat me in de steek. ze weten wel dat ik dit voel maar doen er niks mee. ik schrijf ook dingen op maar voor de rest doe ik er niks mee. ik wil het weer doen echt heel erg graag maar de vorige keer deed het ook al zo'n pijn en lukte het niet.
Datum:
31-01-2013
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

/

ik haat het dat mijn zus mij altijd pest ik ben het kots beu en ik ben alleen maar goed om dingen te doen voor haar ze doet altijd alles kapot wat IK nieuw krijg zoals mij nieuwe t-shirt die ik nog maar 1 keer heb aanggedaan is nu na de knoppe ik ben het echt kots beu
Datum:
31-01-2013
Naam:
/
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Alles komt goed!

Ik ben een meisje van 17 jaar. Op mijn 14e kreeg ik erg veel last van de puberteit. Heb hierdoor mijn ouders veel pijn gedaan. Ik sloot mezelf dagelijks op in m'n kamer. Daar hing een spiegel waarop stond: ik haat jou! Elke keer als ik erin keek kreeg ik weer het pijnlijke gevoel dat niemand van me hield. Ik vond dat die pijn er niet moest zijn. Ik ben begonnen met snijden toen... Het hielp me erg veel en dit heb ik dan ook tot mijn 16e volgehouden. Elke dag deed ik het, en elke seconde dacht ik eraan. Toen brak er een moment aan dat m'n vrienden erachter kwamen. Ondanks ze beloofden het niet door te vertellen wist de hele school het na een tijdje. Ik kon niet normaal meer zijn. Toen begon ik ook extreem veel van me af te bijten . Vrienden was ik kwijt en met het gedrag dat ik vertoonde waren mijn ouders hun vertouwen kwijt in mij.
Ik heb in die 2 jaar denk ik wel 8 zelfmoordpogingen gedaan maar elke keer was ik te laf om niet door te zetten. Toen het zomervakantie was en ik 16 was zag mijn moeder m'n littekens. We hebben een heel normaal gesprek gehad alleen begreep ze me niet zo goed. Mijn moeder had een drankprobleem. En we hebben diezelfde dag een afspraak gemaakt met de psycholoog om samen te gaan :) Zij voor haar drankprobleem en ik kwam dan zoals genoemd werd om mijn zelfvertrouwen op te beuren. Het heeft gewerkt !! Ik ben nu 17. Doe een super leuke opleiding, heb leuke nieuwe vriendin die mijn geheim wel weten maar er niks over hebben gezegd! Ze steunen me ! De band tussen m'n moeder en mij is sterker dan ooit !! En boven alles heb ik onwijs veel zelfvertrouwen gekregen en daardoor weer een super lief vriendje veroverd :) We zijn nu bijna 9 maand bij elkaar en we gaan ons binnenkort verloven. Ik ben blij dat ik de zelfmoordpogingen gehad heb, want nu kan ik er andere mensen voor behoeden dat achter de wolken echt wel de zon opkomt! Je moet gewoon op dat soort momenten naar de positieve punten kijken. Ik ben blij dat ik nu weer lekker in m'n bikini kan lopen. Zonder dat ik bang ben dat mensen naar m'n littekens kijken. Ze zullen er altijd blijven staan, maar ze staan op dit moment voor de dingen die ik overwonnen heb inplaats van dingen die ik aan het verliezen was. Ik hoopdat meerdere mensen zon keer punt krijgen in hun leven. Veel liefs, Noa
Datum:
31-01-2013
Naam:
Noa
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

mijn verhaal

hoi,Ik ben een meisje van9 jaar
ik word gepest door de hele school ze zeggen:Hey kleine,bitch,trut,hoer,en ik word geslagen.
mijn bff's hebben me laten vallen en dus wil ik zelfmoord plegen iedere avond huil ik omdat ik me al eens heb gestoken in mijn arm maar het lukte niet.
En mijn ouders zien me niet eens staan ik heb altijd ruzie met moeder en vader.Over school dat ik dut niet goed doe en dat .Maar mijn cijfers op
mijn rapport zijn altijd A+.En dus geef me tips om dingen beter te doen.
Datum:
31-01-2013
Naam:
isa
Leeftijd:
9
Provincie:
België

De dood als uitweg

Het lijkt me onmogelijk. Ik moet natuurlijk geloven. Niemand heeft het eeuwige leven. Dit is nederland, voor alles hebben we wel een antwoord... Maar wees ook eens eerlijk.... Een antwoord is nog geen oplossing. En zelfs de oplossing is geen verlossing. Wist je dat het hier bij wet verboden is? Ja wat heb je aan een dooie... Dus doe het voor de ander, die je misschien niet eens kent. Werk door, betaal ervoor, en zie de boeven en onverlaten om je heen genieten van je leed.
Datum:
31-01-2013
Naam:
Ter
Leeftijd:
41
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Hey.
Mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader heeft een nieuwe vrouw, ik ken haar sinds mijn 4e. Het probleem is alleen dat ze slaat-schopt-knijpt en me uitscheld. Mijn vader komt niet voor me op en zelf kan ik ook niks doen. Daarom ga ik sinds een maand niet meer naar mijn vader toe en blijf ik bij mijn moeder. Dit maakt mij zo verdrietig, ik heb het gevoel dat ik geen vader heb :(. Ook ben ik paranormaal (veel mensen geloven dit niet maar het is echt waar) nu ben ik altijd bang voor alles ik word zelfs depresief. Een tijdje terug heb ik al een paar zelfmoord pogingen gedaan en dat wil ik nu weer maar wat is de beste manier wat snel en zonder pijn gaat?
x
Datum:
29-01-2013
Naam:
Kim
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.