Ik ben een meisje van 17 jaar. Op mijn 14e kreeg ik erg veel last van de puberteit. Heb hierdoor mijn ouders veel pijn gedaan. Ik sloot mezelf dagelijks op in m'n kamer. Daar hing een spiegel waarop stond: ik haat jou! Elke keer als ik erin keek kreeg ik weer het pijnlijke gevoel dat niemand van me hield. Ik vond dat die pijn er niet moest zijn. Ik ben begonnen met snijden toen... Het hielp me erg veel en dit heb ik dan ook tot mijn 16e volgehouden. Elke dag deed ik het, en elke seconde dacht ik eraan. Toen brak er een moment aan dat m'n vrienden erachter kwamen. Ondanks ze beloofden het niet door te vertellen wist de hele school het na een tijdje. Ik kon niet normaal meer zijn. Toen begon ik ook extreem veel van me af te bijten . Vrienden was ik kwijt en met het gedrag dat ik vertoonde waren mijn ouders hun vertouwen kwijt in mij.
Ik heb in die 2 jaar denk ik wel 8 zelfmoordpogingen gedaan maar elke keer was ik te laf om niet door te zetten. Toen het zomervakantie was en ik 16 was zag mijn moeder m'n littekens. We hebben een heel normaal gesprek gehad alleen begreep ze me niet zo goed. Mijn moeder had een drankprobleem. En we hebben diezelfde dag een afspraak gemaakt met de psycholoog om samen te gaan :) Zij voor haar drankprobleem en ik kwam dan zoals genoemd werd om mijn zelfvertrouwen op te beuren. Het heeft gewerkt !! Ik ben nu 17. Doe een super leuke opleiding, heb leuke nieuwe vriendin die mijn geheim wel weten maar er niks over hebben gezegd! Ze steunen me ! De band tussen m'n moeder en mij is sterker dan ooit !! En boven alles heb ik onwijs veel zelfvertrouwen gekregen en daardoor weer een super lief vriendje veroverd :) We zijn nu bijna 9 maand bij elkaar en we gaan ons binnenkort verloven. Ik ben blij dat ik de zelfmoordpogingen gehad heb, want nu kan ik er andere mensen voor behoeden dat achter de wolken echt wel de zon opkomt! Je moet gewoon op dat soort momenten naar de positieve punten kijken. Ik ben blij dat ik nu weer lekker in m'n bikini kan lopen. Zonder dat ik bang ben dat mensen naar m'n littekens kijken. Ze zullen er altijd blijven staan, maar ze staan op dit moment voor de dingen die ik overwonnen heb inplaats van dingen die ik aan het verliezen was. Ik hoopdat meerdere mensen zon keer punt krijgen in hun leven. Veel liefs, Noa
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.