Levensverhalen (pagina 280)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom deze pijn

mijn naam is hans 51 jaar.ik heb in mijn jeugd veel ellende en verdriet gekent nu nog dagenlijks.waarom doen mensen mij pijn.ik ben zelf een goed mens.lief en eerlijk.door mij familie word ik bestempeld als een verader judas.ik word door mensen vals beschuldigt.ik ben het pispaaltje zwarte schaap.mijn hele leven al.ben er klaar mee.ben moe en mijn levens vreugde is weg.ik wil dood dan heb ik rust.en hoop dat mensen die mij gekwetst hebben gestraft worden zij zij laf en gewetenloos dom.ik ben er klaar mee.in deze zieke wereld.was ik maar nooit geboren.dat heb ik mijn ouder echt kwalijk genomen.maar het zij zo.ik ben blij als ik bij god ben mijn vader.hij verwacht mij.mensen het ga je goed.afz hans.xxx
Datum:
12-07-2013
Naam:
hans
Leeftijd:
51
Provincie:
Gelderland

Ik kan er niet meer tegen

Hey, mijn naam is Maarten, ben 16 jaar en ben van Limburg (België).
Ik kan er gewoonweg niet meer tegen, mijn ouders waar ik zeer weinig van mag, die vaak op me grommelen, mijn vriendin die vaak heel kortaf en raar doet tegen me, ik kan het gewoon niet meer aan...
Mijn vriendin vind ik het ergste, we zijn nu al 2 jaar samen, ze is mijn eerste echte geliefde, nog nooit heb ik zoveel van iemand anders gehouden, met haar neem zie ik mijn toekomst, maar laatste dagen, zelfs weken, en durf zelfs zeggen 3 à 4 maanden, doet ze ineens heel raar en kortaf tegen mij. Ze zegt altijd dat er nooit iets is, dan laat ik het er ook bij, maar steeds weer opnieuw en opnieuw, op den duur begint dat toch mijn keel uit te hangen... ik zeg haar dat wel en ze zegt dan sorry en dat het niet voor expres is, maar het is niet zo fijn voor mij. Sommige zullen wel denken, laat haar toch gaan, maar ik kan haar gewoon niet laten gaan, ze is echt alles voor mij.. Ik zou mezelf gewoon iets kunnen doen, dan is zij van me af en sta ik niet meer in haar weg. Maar ik kan het niet, ik wil het wel, maar ik kan het niet, voor haar en voor mijn vrienden, mijn vrienden zijn het beste wat ik heb, zij zullen me nooit verraden, zullen altijd achter me staan en me beschermen, wat er ook gebeurt. Vatos locos. Ben blij dat ik even mijn verhaal kwijt kon hier, deed me even deugd, en ga nu zeker nog eens goed, heel goed nadenken...
Datum:
12-07-2013
Naam:
M.N.
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

bang

hallo,

ik heb misschien om een domme reden zelfmoordneigingen maar het doet mij veel. van huis uit word ik niet veel losgelaten en ben ik vaak thuis.... er moet voor alles een verantwoording worden afgelegd. ik heb een vriend en ik ben heel bang dat ik niet meer leuk/aantrekkelijk word gevonden, of dat meiden contact met hem opzoeken. ik wil altijd weten wat hij doet, waardoor hij weer boos word en wij weer ruzie krijgen wat mij heel kapot maakt, ook omdat het in mijn thuissituatie niet goedgaat... elke ruzie wordt erger en ik heb geen vertrouwen in niemand meer.... hoe kan ik deze angsten loslaten? want ik ben bang dat dit naar een slecht eind met mezelf lijdt
Datum:
10-07-2013
Naam:
melissa
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Ben in twijfel

Vanmorgen werd ik vroeg wakker en dacht aan alle financiële en relationele problemen Deze problemen vooral de financiële problemen groeien mijn boven het hoofd. Ik zie niet echt een andere uitweg, maar ben er nog niet helemaal uit. Ik heb wel een aantal dingen om voor te leven. Ik moet voor mezelf uitvinden wat belangrijker is. Vroeger zou ik er nooit over nagedacht hebben, maar de laatste tijd komt het vaker in mij op. Ik wilde dit even kwijt, aangezien ik het niet aan mijn familie wil en kan vertellen omdat ik ze dan verdriet aandoe.
Datum:
10-07-2013
Naam:
Deliana
Leeftijd:
44
Provincie:
Noord-holland

Het leven heeft geen zin meer.

Hallo ik ben Martijn ik ben 18 jaar kom uit een klein dorpje ik heb dit nog nooit eerder verteld mijn verhaal tegen iemand of op een site geplaatst. al van jongs af aan werd ik gepest om ik er anders uit zag en ik was altijd een hele enthousiaste jongen en altijd druk en leuk doen iedereen vond mij grappig maar dat veranderde toen uiterlijk een belangenrijke der rol kreeg dan je innerlijk, van jongs af aan tekende ik veel en schilderde en zong ook het enigste wat mij nog in leven houd is het zingen omdat ik weet dat ik talent heb maar ik toch niet geaccepteerd word op tv als ik nou knap was dan was ik nu allang bekent ik zing altijd michael jackson stevie wonder en op skype ware wel is meiden waar ik mee praatte en ze vonde altijd dat ik mooi zong enzo en grappig was omdat ik ze niet wisten hoe ik er uit zag en dan kon ik me zelf zijn. ik ben nog steeds eenzaam ik word altijd in de zeik genomen dat ben ik het meeste zat. ik zou dol graag een vriendin willen maar dan zou ik wel heel lang moet wachten, en zo lang wachten wil ik niet. ik ben op een leeftijd gekomen waar uiterlijk alles is. ik ben iemand met aardig wat talent maar het aan niemand kan laten horen omdat ik het liefst geen aandacht wil ik wil niet dat mensen naar mij kijken want als alle ogen op mij gericht zijn voel ik me onzeker en dan denk ik maar aan 1 ding mijn uiterlijk. die ik het liefst wil vergeten maar dat gaat moeilijk omdat ik elke dag in de spiegel kijk. het leven heeft gewoon geen zin gelukkig worden word ik toch niet. ik kan wel mn hele leven gaan werken van 8 tot 5 maar als je geen meisje kan krijgen dan heeft het leven voor mij geen zin.
Datum:
09-07-2013
Naam:
Martijn
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

Wat nu... ?!

Ik heb geen idee van wat ik nu moet doen, heb nu echt zoveel gezeur aan m'n hoofd; verlenging van school gekregen door m'n opdrachten die niet goed waren, vriendschappen die niet meer zo goed lopen, gezeur thuis, geen goed eetpatroon (mede door de problemen) en een eerste liefde (dacht ik) die ik kwijt ben.

Ik heb het gevoel dat alles vanuit een punt komt die dit allemaal regelt. Het is allemaal heel toevallig nu aan de gang en ik houd het echt niet meer.
Vind het moeilijk om elke keer maar weer alles te accepteren terwijl het gewoon echt pijn doet.

Gelukkig heb ik genoeg afleiding (musicals en voor mezelf zingen) die mij blij kunnen maken. Maar voor hoelang?

Ik blijf m'n hoofd hoog houden omdat er altijd leuke dingen in je leven gebeuren. Maar op dit moment is dat ver te zoeken.

Ik hoop dat het allemaal weer goed komt in het verschiet en ik weer met een glimlach door het leven kan gaan &zonder zorgen m'n school af kan maken zodat ook ik m'n diploma in m'n zak heb. :)

''wat niet is, kan altijd nog gebeuren'' zeggen we dan maar.
Datum:
09-07-2013
Naam:
Naomi
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Niemand

Hallo,

Ik heb wel vaker deze gedachten, omdat niemand iets van mij lijkt te moeten hebben. Mijn vrienden laten mij één voor één in de steek, en zelfs mijn zus haat mij. Ik vraag mij af wat ik toch verkeerd doe? Ik wil zoveel mogelijk goed doen voor mensen, ik doe mijn best om vrienden tevreden te stellen. En toch is er niemand die echt om mij lijkt te geven. Dit is al mijn hele leven zo. Pesterijen, vrienden die een mes in mijn rug steken en zelfs mijn zus die het teveel vindt dat ze mij te vaak ziet. In het jaar ga ik nu op kot en het is steeds een opluchting om daar aan te komen, omdat ik daar wel geaccepteerd lijk te worden. Door sommigen.
Ik weet het gewoon niet meer..
Datum:
09-07-2013
Naam:
A.
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Back to life

Ik kan hier eigenlijk me ei nooit over kwijt omdat ik het geen leuk onderwerp vind om over te praten.

Een jaar geleden wilde ik mezelf voor de trein gooien, ik herinner me die dag nog goed...

Ik zat op school, voor mijn gevoel was dat de laatste dag op school, ik wist het heel zeker, ik was ook niet bang, ik fantaseerde vaak dat ik voor de trein zou springen met oordopjes in me oren en een nummer van slipknot op 'snuff' ik hou niet per se van metal ik luister eigenlijk naar alle soorten muziek, Toto is erg gezellige muziek wat ik nu bijv erg leuk vind..

Na school zou ik gelijk de bus naar het station pakken en daar langs de rails lopen waar ik al een paar keer langs was wezen lopen. Maar op school veranderde er iets, ik kwam in gesprek met een jongen die me aan het denken zette, ik twijfel er nog aan of hij me misschien doorhad.

Toen ik over het station liep voelde me benen ontzettend zwaar, ik keek om mij heen of mensen me niet door zouden hebben. Toen liep ik dat ene stukje af waar ik al voor mijn gevoel de hand geschud had met de dood.

Ik stapte op de rails en deed me oordopjes in, dat ging moeilijk want ik rilde als een rietje, het was de eerste keer dat ik me bang voelde, nou ja bang was het ook niet, ik begon te twijfelen door dat gesprek met die jongen. Eindelijk zaten ze in me oren en ik zette de muziek heel luid en kneep me ogen dicht.

Tranen bungelden over me wangen en het enige waar ik me druk om maakte was dat me mascara uitliep, ik moest toen wel lachen om mezelf, zelfs toen ik op het spoor stond kon ik nog fantaseren over hoe ze me zouden vinden, ik dacht gelijk na de mascara dat het niets uitmaakte omdat ik waarschijnlijk er toch niet netjes bij zou liggen :S

Toen dacht ik aan de woorden van die jongen en stapte van de rails hij zei 'bij twijfel moet je iets niet doen maar als je weet dat iets de waarheid is, dan moet je daarvoor gaan' in mijn geval hebben die woorden diepe betekenis op mij gehad.

De train raasde als een tierende gek langs mij voorbij en ik viel achterover met me bips in het grind en het gras... Me oordopjes lagen op de grond en ik hoorde de lawaai van die train... Toen die voorbij was keek ik hem na met wazige betraande ogen en bleef daar met een duffe kop zitten, ik schrok op doordat me telefoon af ging... Smsje van mijn pa 'waar blijf je??? Wij zitten te wachten, eten is klaar! Reageer ff of je al onderweg bent! Groet je liefhebbende vader' ik stond na een tijdje op en klopte me kleren schoon, met een brok in mijn keel smste ik toen ik in de bus zat terug 'kben onderweg was ff op school nog knuffs je dochter'

niemand weet er iets van en dat wil ik zo houden want ik heb gekozen om te blijven leven en wil me dierbaren dit verhaal besparen.

groetjes ;)

Datum:
08-07-2013
Naam:
Titel
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

Ik kan niet meer

Hallo, ik ben een man van 51 jaa r , gescheiden , twee zonen 13- en 15 jaar.
Vijf jaar geleden had ik een zware rug operatie, prothese.
Hierop volgde de echtscheiding, kinderen wonen en studeren in Duitsland, zie ze om het weekend. Net is de zes weken dienst voor mijn moeder geweest, het is een leegte.
De rest van mijn familie neemt me niet serieus wat betreft mijn klachten . Ik heb consant hevige pijn, ben chronisch depressief.
Het is niet de eerste keer, maar nu zit het echt diep.
Datum:
07-07-2013
Naam:
mat
Leeftijd:
51
Provincie:
Limburg

Er is hoop

Lieve mensen,
Ik ook ben door donkere tijden gegaan en vond mezelf een mislukkeling. Kon dan niets gaan zoals ik verlangde? Kon ik dan niets goed doen? Op een gegeven moment ben ik naast mijn relatie andere seksuele contacten gaan houden. Ik wilde de leegte vullen en me mooi voelen. Mooi heb ik me daardoor niet gevoeld! En ik voelde me alleen maar leger! Mijn lieve vriend kwam erachter, hij wist het ineens. Niet door nalatigheid van mij, hij wist het gewoon! Hij kon me vergeven en liet me zien hoe echte liefde is. Weten jullie wie mij echt genezen heeft? God heeft het gedaan! God heeft zo'n groot plan met ons leven en heeft Jezus gestuurd om al onze problemen op te lossen! Ik ben heel gelukkig nu en voel me geen moment niet goed genoeg. Want wij zijn allemaal gemaakt zoals God het wilde, en als hij perfect is, zijn wij dat ook! Geloof je me niet? Vraag gewoon aan God: 'als U bestaat, wilt U het dan laten zien?'. Kan geen kwaad toch? Ben je er klaar voor om je leven drastisch te zien veranderen en je helemaal gelukkig te voelen? Hoe groot jouw problemen ook zijn, Gods kracht om die op te lossen is veeeeeel groter! :)
Datum:
07-07-2013
Naam:
Isa
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.