Levensverhalen (pagina 234)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

morgen kan het ook nog....

Al jaren (20 misschien) gaat het niet goed met mij. Maar de afgelopen maanden gaat het ronduit slecht..... Al die jaren was mijn gedachte: Morgen kan het ook nog wel"; die gedachte heb ik niet meer. Wat mij nu weerhoudt is mijn dochter van 10.... Ze kan nergens anders terecht... na mij. Het enige wat ik kan doen is haar 'meenemen' en dat is voor mij een brug te ver.... Veel mensen (familie/vrienden) zijjn op de hoogte van mijn problemen... Niemand DOET wat. Straks als ik dood ben zegt idereen vast en zeker: Gut, had ik het maar geweten... of... dir heb ik niet aan zien komen. FUCK YOU ALL!!!!! Ik ben mega duidelijk (geweest) hoeveel meer moet je doen (behalve zelfmoord' om serieus genomen te worden=======
Datum:
19-06-2014
Naam:
Willeke
Leeftijd:
48
Provincie:
Friesland

Vluchten

Ik hoop dat iemand dit leest en aan me denkt, me misschien steun geeft.
Ik heb er een zooitje van gemaakt. Het begon met simpel uitstellen van schoolwerk. Het werd steeds meer, totdat de toetsweek begon. Ik had geen tijd meer om te leren en vond geen andere uitweg dan te vluchten, dus spijbelde ik.
Ik zat dagen lang onder schooltijd buiten, ik fietste naar plekken ver van huis, terwijl tranen over mijn wangen stroomden. Toen, na een telefoontje en een mailtje kwamen ze erachter.
Ik schaam me diep. Leraren zijn boos geworden, een lerares stond zelfs hardop te schreeuwen wat ik fout had gedaan ivm leerplicht. Toch hebben ze me nog een kans gegeven.
Door angst en uitstelgedrag is het me weer niet gelukt om op bepaalde afspraken te komen, ik vlucht iedere keer. Ik wil nu ook vluchten van het leven. Het zou zoveel rustiger zijn, zoveel makkelijker. Het enige wat me tegenhoudt is de angst en het verdriet wat ik mensen aan zal doen.
ik weet niet meer hoe ik verder moet, maar ik durf ook niet om hulp te vragen. Ik HAAT mezelf.
Datum:
19-06-2014
Naam:
Fleur
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

zelfmoord

Ik ben een meisje van 14 ik heb 1 zus van 17, we maken vaak ruzie en ik wil dit niet hoe hard ik het ook bedwing om geen ruzie te maken het lukt niet. Ik hou van haar maar zij niet van mij. Mijn papa kan me ook niet uitstaan en soms voel ik me echt onnuttig. Ik ben op school ook heel erg hard gepest geweest het maakte me heel erg verdrietig en bang. Ik heb toen ik 12 jaar was een zelfmoordpoging gedaan, jammer genoeg is deze mislukt want anders had ik al deze miserie niet. De drang naar zelfmoord is erg maar ik kan er niet over praten. Ik word er echt boos van. En ik wil niet meer op de wereld zijn.
Datum:
19-06-2014
Naam:
Tinne
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Genoeg van het leven

Hallo, ik ben een Nederlander, ik ben slechthorend de laatste tijd zit ik te denken van dat het leven geen zin heeft ik ga naar school daarna als ik ouder ben werken krijg misschien kinderen en je gaat dood, dan zou ik net zo goed nu al dood gaan. Ik had een vriendin ze is erg lief en leuk alleen helaas heeft ze het uit gemaakt. ik heb al een paar keer geprobeerd om een mes in mijn buik of door mijn hand te steken alleen doe ik het niet ik heb wel mijn arm helemaal open gemaakt met een mes. Ik weet eigenlijk niet wat ik moet doen met het leven. Alleen ik wil geen zelfmoord plegen misschien niet want ik moet ook denken aan me broers en me ouders enzo mijn ouders hebben ook geld problemen en heb ik eigenlijk niets om iets leuk tedoen
Datum:
19-06-2014
Naam:
Sjonenpiet1996
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Leef je leven gewoon, of schrijf er een boek over

Ik heb me vorig jaar april bedacht dat ik wel eens een depressie zou kunnen hebben. Dit zei ik m'n beste vriendin, slechte reactie, toen m'n moeder, die zei o dat is vast puberteit. Wat was dat erg hé, niet serieus genomen worden. Dus ik begin een dagboekje, wat op zich wel hielp, want hierdoor had ik meer gevoel, werd gedwongen m'n dag te reflecteren, want daarvoor trok ik mezelf door de tijd heen. En het erge was, niemand heeft ooit gevraagd toen of het wel oke met me ging. Was dit pure lafheid of of zagen ze het echt niet ( wat me onmogelijk lijkt) ? En dan hoor je dat een aantal vriendinnen je veel 'chagrijnig' vinden. Say whát?! Vraag dan aan me wat er is jezus!!! Daar kan ik zo boos om worden!
Nou het gevoel werd dus wat minder, maar rond november voelde ik me weer vreselijk, ben bijna naar een psycholoog gestapt. En medeleven van m'n moeder, die nota bene zelf psycholoog is! En die kan er niet eens goed mee omgaan. Toen in mei heb ik eindeloos gejankt in bed met hoe zou iedereen om me heen leven of reageren als ik dood zou zijn? Zouden ze heel erg huilen, vriendschappen vdrbreken, me terug wensen? Of eindelijk eindeloos over me gaan roddelen? DAt was de reden om het niet te doen; ik zou hun reactie mee willen maken; anders word ik toch vergeten. Dat zijn mijn wat-als momenten; wat zouden ze doen. Maar nu gaat het beter, heb het beter in gezien, heb waarschijnlijk ook geen depressie(tenzij het bipolair is) maar puberteit die op een hele andere manier ge-uit word.
Mensen doe het niet: leef je leven. Ik heb gemerkt door juist meer op mezelf dingen te kunnen doen, ik dat juist fijn vind en me anders dan anderen voel. En tuurlijk zak ik af en is ook heel diep weg en kom ik bijna niet meer boven en verdrink ik zowat in mn eigen tranen, maar ik merk me zelf ook wel vrolijk f en toe. En anders stap je gewoon naar een psycholoog
Suc6
Datum:
18-06-2014
Naam:
An
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

gemaakte beslissing hoe moeilijk dit ook is

hoi

Ik zoek een pijnloze snelle manier om zelfmoord te plegen. Volgende week dan hoop ik dat ik alles geregeld heb voor mijn familie dat ze niet zoveel hoeven te regelen. ik hoop alleen dat je niet in het hiernamaals straf krijgt of tussen hemel en aarde blijf zweven. maar ik kan niet meer tegen de pijn in mijn lichaam het steeds maar mislukken van alles overal moet ik maar weg heb zo mijn best gedaan om iets te maken van het leven en nu 10 jaar later is er niks veranderd geen mens die het gaat interesseren behalve mijn dochter daar vind ik het verschrikkelijk voor maar zo gaat het ook niet. ze zou dan geen ouders meer hebben. tenzij haar vader opduikt maar dat is ook niet echt een leuke man. dat is wel het ergste en doet me erg pijn maar wat moet ik dan? gewoon zo verder gaan is ook niks. maar het is wel moeilijk om alles te regelen het afscheid en alles gaat me zeker niet in de koude kleren zitten
Datum:
17-06-2014
Naam:
iris
Leeftijd:
34
Provincie:
Zuid-holland

Het einde

Ik heb niemand die echt van me houdt en ik heb inmiddels ook niemand meer waar ik echt van houd c.q. kan houden.
Ik help de wereld niet en de wereld helpt mij niet. Ik hoor nergens echt bij
en heb dat eigenlijk ook nooit gedaan. Die eenzaamheid is ook echt te zwaar aan het worden.

Waarom zou ik dan hier nog door gaan. Ik heb genoeg van al deze zwaarte en ellende.
Wat ik ook doe, hoe veel ik ook probeer, hoe hard ik ook werk en hoe dramatisch ik ook maar verander, niets helpt, niks wordt beter, niets wordt milder of prettiger.

het geld is op
het geduld is op
de energie is al heel lang op
de tegenslagen blijven maar komen terwijl ik geen tijd heb om van de vorige te herstellen
alle feeling van samenhorigheid met de wereld is op
zelfs mijn ideeën zijn op …
ik ben hier klaar

Ik snap nu ook helemaal dat ik niet wilde reïncarneren, met goede reden dus, als je het mij nu weer vraagt.
Deze ronde was niet voor mij, deze ronde had niet moeten zijn.
Ik hoop nu zelfs dat er niet nog een ronde komt
Hoe extreem wil je het hebben?!

Wat ik ook probeer, het lukt me niet en ik voel nu ook dat het niet meer gaat lukken, dus vanaf nu zal het aanmodderen blijven … aanmodderen en tegen de spreekwoordelijke bierkaai vechten. Maar waarom zou ik nog

Ik heb dit nog nooit in mijn leven zo gevoelt en gedacht
Ik heb zelfs nooit begrepen dat iemand zo zou kunnen denken en geen uitweg meer te zien ….tot heden…

Ik zal mijn best doen om dingen zo goed mogelijk af te wikkelen voordat ik ergens uit zou gaan stappen, want het laatste dat ik zou willen is dat er alsnog mensen benadeelt worden door me, ondanks dat zij dat wellicht wel naar mij toe zo gedaan hebben of voelen dat ik dat naar hen toe al gedaan zou hebben. Zo ongeveer alles in dit leven heb ik gedaan om mensen te helpen, andere mensen, mezelf daar voor het grootste deel weg gecijferd ondanks dat velen dat zeker niet zo zullen herkennen.
Het liefst zou ik dan gewoon opeens ophouden te bestaan en dat anderen er eigenlijk niet eens erg in hebben, zoals het nu dus ook al zo vaak voelt.

Ik kan me niet langer groot houden … punt
Datum:
15-06-2014
Naam:
Real
Leeftijd:
47
Provincie:
Noord-brabant

life hates me

heb eergister nacht slaap pillen genomen en ben gaan slapen met een zak over mn hoofd... ik leefde de volgende dag nog helaas.. nacht daarna veeeeel sterkere slaap pillen genomen na 3 van die dingen hoor je al dood te zijn atans dat zei de zocter dus ik heb er van genomen en sliep weer met een zak over me hoofd... ik leef nog steeds... i really dont wanna live anymore can please someone help me!!!!
Datum:
15-06-2014
Naam:
Br00talSuicide
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

Zelfmoord

Soms heb ik wel het gevoel dat niemand om mij geeft en zelf als ik dood zou gaan dat niemand mij zou gaan missen mijn moeder wenst mij soms ook wel eens de dood toe dan denk ik weleens als toch niemand om je geeft waarom dan leven.
Datum:
14-06-2014
Naam:
Doenja
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Ik kan het leven zo haten !!

Ik weet het allemaal niet mee zo goed, kwil de ene moment zo graag dood ! Gewoon weg van alles en geen zorgen meer. Niemand zal me toch echt missen. Maar dan denk misschien overdrijf ik toch maar en is het niet zo erg als het lijkt, misschien zijn het de hormonen zoals ze zo vaak zeggen.. Ik weet het niet meer, ik heb er al zo vaak aan gedacht maar ik durf niet ik wil geen pijn meer lijden. Ik wil gewoon weg. Mijn papa zit vol stress van zijn werk en dan werkt hij dat op ons uit, dan begint mijn mama te Wenen en dan natuurlijk ik ook. Overtlaatst moest ik iets in he nachtjasje van mijn mama halen. Wan ik daar toen vond is gewoon te erg voor woorden ik begin meteen weer te wenen, het was een soort van dagboek van mijn mama ze zei erin dat ze dacht dat mijn papa haar bedroog !! Ik vond het zo erg ! Ik zou me echt niet kunnen inbeelden dat z zouden scheiden ! Mijn punten op school zijn ook al niet zo goed, ik doe Latijn-Grieks en ik kan niets van dat Grieks ik snap er niks van ! Ik stop volgenjaar sowieso met Grieks maa ik wil wel graag Latijn verderdoen maar die punten zijn ook niet zo goed, ik weet dat er niet mag van afhangen maar al mijn vrienden zitte in de Latijnse ! Ik ken niemand anders. En economie interesseert me ook gewoon niet. Ik kan deze gedachten bij niemand echt kwijt, mijn oudes zeker niet, daar kan ik niks tegen kwijt en mik vriendinnen zien me ook wel altij als een vrolijk meisje ze vermoeden niks, ze weten niets van mij, niemand weet iets van mij. Ik wou deze gedachten gewoon even opschrijven. Misschien overdrijf ik , maar als het leven zo is wil ik liever nu dood dan hoef ik doe erge dingen die er nog gaan gebeuren niet mee mee te maken...
Datum:
13-06-2014
Naam:
Eleane
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.