Levensverhalen (pagina 220)

ik stel me eigen ff netjes voor.
ik ben Robin. 21 jaar alleenstaand wonend in arnhem.

waarom ik hier kom geen idee. heb er geen zin meer in. schulden op veel plekken.
en geen vooruitgang in het leven hebben.
voel me een mislukkeling.
altijd al alleen geweest. altijd voor andere klaar gestaan totdat ze me niet meer nodig hebben.
heb een trampling fetish waar ik met niemand over kan praten. voel me een pervert daardoor.
ik weet het gewoon niet meer.
leven heeft geen vooruitgang voor mij.
uitkering trekken en niks vooruitgaan alleen maar achteruit.
schulden bouwen op en kom niks verder. geen doel in het leven. geen vriendin die er voor me is. of waar ik voor te leven heb.
wat moet ik doen ?

de titel te laf gebruik ik omdat ik tot nu toe nog te laf ben om er een eind aan te maken maar een keer zal dat komen een keer ben ik genoeg getrapt in de rug gestoken door mensen die ik dacht mijn dierbare te zijn ik pieker mij suf wat het is dat ik toch allemaal verkeerd doe of zeg nu zelfs mijn dochter zonder te vertellen wat er aan de hand is een mes in mijn rug heeft gestoken en van allerhande leugens de wereld in schreeuwt aan wie het maar wil horen eerst het grootste gedeelte van mijn familie toen mijn eigen vrouw ,mijn oudste dochter mijn jongste broer die schijnbaar genoeg had aan twee en een half woord om over mij te oordelen en dan natuurlijk niet te vergeten mijn ex-zus die zo lijkt het, haar leven heeft gewijd mij kapot te maken,nou die kan tevreden zijn dat is gelukt ze hoeft me alleen nog over de rand te duwen en ik weet het het klinkt allemaal paranoïde maar als nu ook al de buren hun hoofd wegdraaien.
overigens dit is geen schreeuw om hulp hoopte alleen als ik het zou opschrijven dat het wat zou helpen.
heb nu nog mijn jongste dochter die me (nog) niet haat en dat wil ik toch graag voor zijn.

Ik ben Tim ben immiddels 23 jaar.

om eerlijk te zijn heb ik best aardig wat moeite om dit te schrijven maar ik moet het kwijt.

ik leef ondertussen in een depressie die al iets meer dan 10 jaar gaande is.
ik ben mn meeste dierbaren verloren aan ongelukken en zelfmoord, ik heb een hele slechte band met mn ouders ivm die alleen zwart wit kunnen denken en mij niet begrijpen. en een band met mn broer heb ik al helemaal niet.

ik geef toe er zijn af en toe wat leuke momenten in het leven, maar zodra ik denk dat het goed gaat, word ik weer keihard de afgrond in getrapt en moet ik steeds opnieuw beginnen en het word steeds maar moeilijker en zwaarder.

Geluk heeft me ook nooit meegezeten want ik moet meestal om het anderhalf jaar nieuw werk gaan zoeken ivm bezuinigen.
een vriendin voor mij zit er op het moment ook niet in omdat ik me niet kan focussen op de relatie, en ik maak dan meer stuk wat te herstellen valt

Ben ondertussen wel bij een psycholoog voor een jaar nu ivm ik dingen zag en hoorde die er niet waren, ik ben vastgesteld met schrizofrenie waar ik al bang voor was.

Veel vrienden heb ik niet meer over, en de meeste weten dit niet eens van mij op een na, maar de andere durf ik dit niet te vertellen omdat ik bang ben dat ze me niet begrijpen en 'raar' gaan vinden. degene die ik het heb verteld kan mij begrijpen omdat hij ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt

ik ben om eerlijk te zijn, bijna door mn laatste hoop en kracht heen

Ik en mijn papa hebben heel vaak ruzie en ik word er zo verdrietig en depresief van dat ik zelfmoord wil plegen ik haat mezelf ook en denk dat er niemand is die van me houd ;(

Xxx

Vroeger had ik altijd het gevoel dat ik mijn vrienden kon vertrouwen. De laatste tijden ben ik erachter gekomen dat dit niet zo is. Liefde is een werkwoord. Ik doe er alles aan om onze relatie in stand te houden, maar het is gewoon niet wederzijds. Hij vertelt me altijd maar leugens, waar ik later zelf achter moet komen.
Ik vertel ze altijd dingen over mijn leven. Ze maken er altijd grapjes over. Ik heb er genoeg van. Ik kan het niet meer hendelen. Vale.

Hallo, Mijn naam is. dat is waar ik normaal mee zou beginnen... maar dat lijkt me hier niet helemaal verstandig.

wat ik wel kan vertellen is dat ik 24 ben kom uit het gooi en werkloos.

Op het moment ben ik een paar maanden werkloos mijn vorige baan stelde niks voor en had 0 uitdaging. zat vaak maar te wachten tot ik wat kon doen.
Helaas kan ik jullie niet vertellen wat ik deed. ben bang dat ik dan herkend word.

vroeger had ik altijd erg veel zin om te werken en met vrienden wat te doen.
Maar dat is nu zo veranderd. ik heb geen zin meer om te werken.
Ik heb geen zin meer om naar vrienden te gaan.En dat terwijl ik kan zeggen dat ik fantastische vrienden heb. ik woon thuis, heb geen baan, geen vriendin, en nergens zin in.

Ik eet slecht ik slaap amper. ben eigenlijk ook amper moe.

voel me vaak futloos en verveeld.
dus zit vaak thuis achter de computer maar een spelletje te doen ofzo. want ja moet toch wat.
Doe ik dat niet dan kijk ik tv of ga ik me auto wassen ofzo.

Ik weet niet meer wat ik wel en niet wil
ik weet niet meer of ik nog wel verder kan.

ik lach wel maar van binnen huil ik,
ik probeer te luisteren als je wat zegt en ik hoor het wel... het is gewoon saai.... netals de rest van het leven.

Ik snap niet waar dit vandaan komt

ik hield van werken ik hield van mijn vrienden en familie.

Maar het is niet meer zoals het was....
Als ik om me heen kijk zie ik een hoop ellende maar ook een hoop geluk.

waarom voel ik mij niet zo?
Waarom jullie wel en ik niet?
Waarom lacht hi/zij om jullie grapjes en ik niet?(van binnen)

ook zou ik geen kinderen willen, niet willen trouwen, ik wil eerder de politiek in om de corruptie een schop te geven. de politiek in nederland speelt een vuil spelletje en ook daarom maak ik me druk.

Eigenlijk vind ik het wel leuk om niks te doen.

Naja leuk, leuk..

alles is saai.
maar ben dan in iedergeval wel bezig.

Ik denk er vaak na bijna elke dag wel om er uit te stappen...

maar wat doe ik dan mijn vrienden en famillie aan?

zouden zij mij begrijpen?

zouden zij mij vergeven?

Help me? alstjeblieft?

Ik word elk weekend steeds eenzamer. Ik begin steeds meer te schooien om gwld bij de buren en kameraden voor drugs, om naar de coffeeshop te kunnen. Ik houd niemand meer over doordat ik vanaf 2013 wordt gepest. Iemand die 3 keer de politie op mij af heeft gestuurd wegens stalking (omdat ik te aardig ben en de situatie wou begrijpen, zelfs zonder persoonlijk contact). Dit heeft deze persoon zo getimed, dat precies samenviel met mijn laatste hoop en positieve energie om mezelf uit de sociale angst te bevrijden. Daar wordt ik nu voortduren ingehouden. Ook door een recent contact (een manisch gestoorde gek) die mij heeft doodverklaard per sms. Ik heb nu helemaal niks meer en vereenzaam steeds meer. Bovendien durf ik me nu helemaal niet meer te uiten, dat bestempel ik als irritant gezeur en doe ikniet meer. Al mijn werkende vrienden doen in het weekend andere leuke dingen die geld kosten (wat ik niet heb, ik zit bij VKB). Ik ben zo bang en angstig, dat ik niet eens zelfmoord durf te plegen, maar er wel de hele dag aan denken hoe het zou zijn als alles al afgelopen zou zijn,

Ik ben een meisje van 13. Ik was vroeger heel close met een jongen, we waren bijna elke avond samen en hebben ook even verkering gehad. We waren zo ongeveer beste vrienden tot de middelbare school kwam en hij me opeens liet vallen. Ik was hartstikke verdrietig en heb ook flink zitten huilen... Tot ik een andere jongen tegen kwam, hij was aardig, lief en ook best knap, ik vond hem leuk en dat wist hij. Ik vertelde veel aan hem en hij reageerde altijd heel lief en stuurde ook lieve berichten dus ik dacht dat hij mij ook leuk vond. Maar toen opeens liet hij me vallen en ik was er kapot van. Hij zegt niet eens meer hoi tegen me en maakt niet eens oogcontact met me. Het voelt alsof ik door jongens gebruikt wordt en dan weer wordt weggezet. Ik heb van die nachten waarbij ik de hele nacht aan het huilen ben en zelfmoord wil plegen. Ik ben namelijk bang dat de volgende keer dat iemand die heel close met me was, me zal latrn vallen. Ik denk dat ik dan echt mezelf pijn ga doen... Ik wil het niet tot zover laten komen!

Ik ben een meisje van 15. Het is allemaal begonnen me mijn geboorte ik had vroeger nog van niks besef ik ging braaf me mijn boekentasje naar school. Ik kreeg daar 2 beste vrienden, ik zat me hun tot het 3de leerjaar in de klas we hadden veel lol gehad en we wouwen al 2 jaar naast elkaar zitten moh da mogt nooit omda we te veel tetterden. We zaten in het 3de leerjaar 1ste dag eindelijk was het zover we zaten naast elkaar en juist op die dag moesten we allebei vertellen da we gingen verhuizen en naar een andere school gingen. We groeiden uit elkaar ik heb haar erna nog maar 2keer gezien. En daar ging mijn beste vriendin. Ik was ze kwijt ik ging naar die andere school ik werd nogal voos bekeken door mijn haarkleur ik werd vaak gepest.ik snaptte niet waarom de wereld zo gemeen was ik blijten en blijten ik kon nie meer ik was kapot en begon in het 4de leerjaar al te denken over zelfmoord. Maar mijn vriendinnen hielden me overeind in het 5de bleef ik zitten en ging naar andere klas ik had het daar serieus naar mijn zin maar mijn zm neigingen zijn nie weggegaan ookal begrijp ik daar niks van.ik had goei vrienden ik voelde me goed maarjh ik begon al wa naar jongens te kijken ze intereseerden me wel maar wa was da knuffeltje en thats it ik had liefje tot 6de leerjaar en toen was het gedaan. Ik was over naar middelbaar kreeg toen voor het echt eerst een vriendje ik was zo blij. Ik was gelukkig ik zag hem nie zo veel omda we best wel ver van elkaar woonden. Dus gingen we uitelkaar.doorhem was ik zo kapot da ik mijn examens heb laten vallen en naar een andere richting moest. Ik ging terug naar andere school. Ik was op facebook en ineens een goeie vriend van mij stuurt ah zit gij daar op school ik zeg jh ah ik ook en toen we ellkaar zagen op school we praten maar door we werden beste vrienden ik was er altijd voor hem en hij voor mij.een vriend van mijn beste vriend belt mij ineens en wij skypte hij werd mijn volgende vriendje moh die woonden nog verder eerst dacht ik van jh oke we zijn samen tot ik hem in het echt zag en njh ik was verkocht.hij kwam altijd naar mij en ik dacht jep hij is de ware tot mijn vriendin er tussen kwam en mij wouw kloten omda zij gedumpt was en ikke nie. Hij had me laten vallen voor haar ik was echt kwaad en begon mijzelf te snijden ik was zo kapot daardoor leerde ik een jongen kennen op facebook we skypte altijd en da waren goeie tijdjes. Hij werd verliefd op mij maar ik was nog altij te kapot van mijn vorige. Hij begreep da en bleef er als vriend samen.Nieuwjaar kwam eraan en het was een feestje van mijn dansschool ik leerde daar een geweldig meisje kennen. We zagen elkaar als zusjes en nu zijn we dat nog voor altijd zei ze. Die beloften ging ik na. We hadden een echte band we spreekte elke vakantie af en zo werden we closer en closer ik heb nog nooit ruzie me haar gehad das voor mij pas echt vriendschap ik hou zoveel van haar. Ik was door mijn 2de middelbaar door. Het was zomervakantie en njaah ik zat weer bij mijn zusje en jh eerst was maar voor 1 week te blijven slapen en omda we elkaar nie konden loslaten werd het 1maand en paar dagen. In die maand was een van de beste maanden uit mijn leven het echte zusjesgevoel we skypte veel. Op een bepaald moment kreeg ik gevoelens voor iemand waar we veel mee skypte en hij ook dus kregen we iets moh hij had ongeval gehad me brommer en lag in het ziekenhuis. Na dat hij thuis was en ik ook ging ik vaak naar hem kwas zo gelukkig maar hij woont in limburg we wisten dat da moeilijk zouden worden maarjh hij grote mond van ik kan da wel aan maarjh twerdt september en tging nie meer precies we stuurden elkaar nog maar amper omda we het allebei druk hadden dus ik stuur lang bericht naar hem van jh khou van u kweet tis moeilijk moh komt goe en hij stuurt vanjh kan het nie meer aan kzit in de knoop dit dat kwil stoppen en afstandrelatie jh lap daar had ik het al eerste week en hij kan het al nie moh ik heb zoiet van jh begin dan nie me mij gij weet gij kwetst mij daar superhard mee dus hij zegt jh we zijn effe uit elkaar. Ondertussen was ik al me paar vrienden op skype bezig over laundry en die waren fucking lief vooral Jari hij was er echt voor mij. Mijn beste vriend zei da hij voor mij iets voelde ik had het al wel door want hij stuurde vooral schatteke en sjoeke en bbi en bbe enzo& eerst ik dacht zo van oohn oe lief moh ben kapot zun wisten da nie twas donderdag en we skypte me zijn g3 mijn betse vriend Jari en ik ik was nogal stil totdat brighton vroeg wat er was ik zo kijk bij tijdlijn hij ahjh kzie het al als gij wilt moogt gij weggaan en ga slapen ge hebt het nodig. Ik zei van jh maar kan toch nie slapen ben kapot en begon kei hard te blijten uiteindelijk ben ik tog maar in mijn bed gekropen en heb geprobeerd te slapen moh tginng nie kreeg brichtje van Jari da hij er vo mij zou zijn en da hij van me hield kvond da zo liefmoh kvoelde me nog alty down.Ik was gewoon kapot ervan volgende dag ik kwam al bljtend naar school iedereen kwam naar mij. Mijn vrienden waren ervoor mij en mijn beste vriend vooral hij zei van jh hij is het nie waardt stopt wij gaan da er morgen op laundry goe uitfeesten dus ik zeg van jh okki heel de dag op school heb ik depri gezeten en eindelijk was die rotdag voorbij. Kging zo snel mogelijk naar men bed en voor dak het wist wast zaterdag mijn ouders vertrokken naar de zee en ik smorgends naar laundry eerst naar mijn beste vriend en dan samen me Dennis en Jari naar laundry. We kwamen aan en begonnen al goe we kwamen goe overeen we plaagde elkaar wa en we zaten ondertussen vollenbak te feesten. Die dag was alles uit mijn kop ik was alles effe vergeten s’avonds op Laundry khad me Jari,Dennis en Brighton al goe wa op en omda Jari heel de dag zei da hij van mij hieldt zocht ik ondertussen een manier ik zag da brighton constant zijn pet af pakte en hij die terug wouw dus had ik de perfecte manier gevonden. Ik pakte jari zijn pet af en hij kreeg die nie terug voor dak kusje kreeg brighton en dennis gingen weg met de pet en jari gaf mij een kus eindelijk deed hij het en kreeg hij zijn petje terug we waren goe aant drinken en goe aant amuseren en twas de beste dag uit mijn leven. Jari en ik waren een koppel en ze brachten mij terug thuis. En ze gingen door naar hun huis we hadden het toch weer gehad we skypen iedere dag nog we hebben gewoon echt een vriendenband opgebouwd en kvind da echt speciaal op festivallekes leert ge echt u vrienden kennen.kvind ze een superklik. Khou van hen allemaal maar nog ging mij gedachte op zelfmoord nie weg. ik sneed mij voort en ik snap echt nie waarom ik heb goeie contacten ik haat mijn familie en hou van wegggaan wa moe ik doen iemand typ?

Ik wordt geterioseerd doo mijn eigen man.
Ik ben net een jaar getrouwd en hij is nooit getrouwd geweest. Hij weet niks van deze wereld en is vredelijk verwend door zijn moeder en zijn zusters.
vanaf het moment dat ik met hem trouwde wist ik niet dat dat zijn zusters mij zouden terioseren, maar ik hield mij sterk. Maar nu voel ik mij niks meer. Hij houdt meer van zijn familie dan van mij, nog nooit is hij voor zij eigen vrouw opgekomen, en ik kan het niet meer aan. ik voel me veraden en heb alle hoop en moed opgegeven.