Levensverhalen (pagina 223)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wat moet ik doen

Ik heb veel mee gemaakt, ik ben mishandeld door mijn vader, verkracht toen ik 15 was, mijn beste vriend zien verongelukken toen ik 16 was. En mijn vriendin heeft 6 jaar geleden zelfmoord gepleegd.
Ik ben altijd kwaad geweest omdat ik zelfmoord een makkelijke uitweg vond. Maar nu weet ik zelf ook niet meer wat ik moet.
Datum:
12-09-2014
Naam:
Rooieaqua
Leeftijd:
27
Provincie:
Gelderland

Wat te doen...

Het doet me heel zeer om al die verhalen te lezen op deze site. Vooral de eenzaamheid en wanhoop die er uit spreekt. Waarom kunnen we elkaar niet helpen denk ik dan.

Ik heb zelf van alles aan therapie e.d. gedaan. Opname in therapeutisch centrum, cursussen, individuele therapie, groepstherapie. En nou ben ik 50 jaar. En lukt het me nog steeds niet om een relatie in stand te houden, werk te vinden waar ik me prettig bij voel. Ik heb iedere dag last van een onrustig knagend gevoel in me. En het lukt me niet om dat van me af te zetten. Door deze onrust voel ik me nooit op m'n gemak binnen een relatie, of met andere mensen., of wanneer ik alleen ben. Maar ik ben er zo klaar mee. Een enkele keer was ik van het gevoel af, maar het komt telkens terug. En ik heb ook dagen gehad dat ik er geen last van had. En was dan erg gelukkig. Maar nu is er zo veel angst en onrust. Waardoor ik ga twijfelen. Het liefst zou ik een hartaanval krijgen oid zodat het afgelopen is. Want er zelf voor kiezen durf ik niet echt. Bang dat het mislukt. En omdat ik soms ook geloof dat het toch ook wel een keer beter zou moeten gaan.
Ik voel me er alleen door. Praat er ook met niemand over, want dat lost ook niets op.
Ik weet het gewoon even niet.
Datum:
12-09-2014
Naam:
Michel
Leeftijd:
50
Provincie:
Noord-brabant

voor mij hoeft het niet meer

27 april is mijn man en maatje overleden , we waren 25 jaar samen . we waren het eerste mannenpaar wat in 1998 getrouwd is in leiden . mijn man is gestorven aan prostaat/botkanker . ik dacht ik red het wel , maar schijn bedriegd ik ben heel eenzaam , in het begin zie je nog wat vrienden en familie . dat is nu al een stuk minder . vandaar ik heel veel loopt te denken om uit het leven te stappen , ik heb er echt geen zin meer in .ik wil naar m,n maatje . elke dag en dat is nu bijna 5 maanden geleden dat hij overleed , loop ik maar te huilen . voor de buitenwereld hou ik mij kranig , maar zodra de voordeur dicht valt , valt ook voor mij jet doek . ik kan er niet meer tegen . hulp wil ik niet , loop alleen maar aan de dood te denken , slapen doe ik heel slecht . ben momenteel heel erg vermoeid .ik ben hard op dreef om er een eind aan te maken . voor mij hoeft het echt niet meer .
Datum:
10-09-2014
Naam:
simon60
Leeftijd:
60
Provincie:
Zuid-holland

Ik word hopeloos van mijn Dyslexie

Sinds dat ik op middelbare school zit. Gaat het slecht met me.

Met engels haal bijna altijd een onvoldoende. Daardoor krijgen zelfmoord neigingen, soms kan ik het niet meer aan.

Mijn vriendin is de enige die mij helpen kan.
Als zij er niet was weet ik niet wat er dan met me gebeurt was.

Als ik een toets voor engels opkrijg.
Op de dag van de toets, krijg ik hoofdpijn en letters die door elkaar zweven, ik word daar gek van.

Mijn vriendin is de enigen waarvoor ik leef.
Datum:
10-09-2014
Naam:
hoi22
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

wanna die so bad

Halo ben jongen 16 jaar
Heb me pa niet meegemaakt tijdens me jeugd,
Had stiefpa die mij vanaf me 8e kleineerde en mishandelde, me ma toen die tijd studeerde thuis zag alles gebeuren maar te bang om iets te doen.me zus en k zelf altijd ruzie en omdat me zus ouder was moest k naar haar luisteren omdat ze meer volwassen was dan mij met haar 3 jaar ouder zijn dan mij, op basischool werd k gepest wegens huidskleur afkomst en naam omdat k anders was dan anderen, vrienden had k wel maar nooit echt een een echte vriend of vriendin want toen uithuisgeplaats werd koos me ma kant van stiefpa ,sindsdien vertrouw k niemand k lach met verdriet en stoot iedereen weg van mij omdat als ze dichtbij komen qua gevoel ben bang dat ze mij in de steeklaten net als wat me ma deed, k wil zo graag zelfmoord plegen denk er iederedag aan maar heb zelf daar niet de moed en kracht voor terwijl ik het wel wil doen, dat k leef betekent dat het lot andere plannen voor me heeft en sterk sta in me schoenen , dat k zelfmoord wil plegen is mijn doel omdat k haat mijn leven en de mensen waardoor k mijn ben gaan haten
Datum:
09-09-2014
Naam:
xslabr
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

Moe van het leven

Ik ben sinds 5 maanden werkloos, heb geen contact meer met mijn familie en heb grote financiële problemen. Elke dag wordt het leven zwaarder en zwaarder. Ik probeer mijn tijd zo goed mogelijk te vullen o.a met sporten maar ik kan niet meer. Ik ben zo moe en wil alleen nog maar slapen. Na elke afwijzing word ik steeds depressiever. Ik wil niet meer ...
Datum:
08-09-2014
Naam:
Chris
Leeftijd:
43
Provincie:
Groningen

ptss

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 5 was. Ik heb er zo veel moeite mee. Mn ouders hebben allebij een nieuw iemand gevonden mijn stiefmoeder mag ik wel. Maar mijn stiefvader.. niet echt. Vooral omdat hij drinkt en rookte. (Drinkt nog steeds, roken mee gestopt) mijn ouders hadden een vecht scheiding. Met veel ruzies. Het was niet alleen schelden nee.. elkaar van de trap gooien de politie is zelfs gekomen. In januari kreeg ik een vriendje (2014) ik was zo blij dat ik mijn verhaal kwijt kon. Maar dat duurde slechts 4 maandjes... sindsdien ben ik nog depressiever geworden. Ik verwond mezelf. Lag elke dag te huilen. Dan kwam de middelbare nog. Ik kon het niet meer. De stress, de pijn, het verdriet, de boosheid. Ik denk al zo lang aan zelfmoord maar ik durf het gewoon niet. Ik kan het niet hoe graag ik het ook wil.
Datum:
08-09-2014
Naam:
DemiLovatoMyLife
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Ik kan niet meer.

Ik ben moe, ik ben op...Mijn hele "leven" moeten vechten voor een plekje, voor wat begrip maar niemand hoorde mij roepen in de duisternis die mij verteerd.
Niemand begrijpt mij, niemand voelt mijn pijn, niemand ziet het verdriet.
Laat mij alsjeblieft gaan in vrede, dit "leven" verdien ik niet.
Datum:
08-09-2014
Naam:
Arno
Leeftijd:
42
Provincie:
Gelderland

spijt

Mijn hele verleden doet zeer en er is geen toekomst meer.
Datum:
07-09-2014
Naam:
annepiet
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-holland

Ik zit met vragen

Het is niet dat ik zelfmoord wil plegen, of depressief ben. Ik zou gelukkig moeten zijn met mijn leven zoals ik dat nu heb. Ik heb geen enkele reden om dat niet te zijn. Behalve dan dat ik me al heel mijn leven meer dan een gemiddeld mens, me druk maak over waar we als mensheid mee bezig zijn. En ik begin me steeds sterker af te vragen, wat is er eigenlijk tegen zelfmoord? Wat zou in hemelsnaam de reden zijn om wél te blijven leven (los van het feit dat mijn vrienden en familie verdrietig zouden zijn). Er is geen enkele zin in het leven, en we zijn met veel te veel. Ons systeem is achterhaald, we laten elkaar lijden, tot in de oneindigheid, totdat we de daadwerkelijke grens hebben bereikt en zelfs dan bedenken we vast weer iets nieuws, maar dit alles heeft geen doel.
Datum:
06-09-2014
Naam:
...
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.