Ik ben 26 jaar en ben sinds mijn 17e in het bezit van een slechte gezondheid die mijn hele leven lichamelijk en geestelijk heeft beinvloed en mij als mens ontzettend heeft veranderd. Als sinds mijn kindjaren ben ik een beoefenaar van een krijgskunst en heb hierin op jonge leeftijd vrijwel alles bereikt wat mogelijk was. heb de halve wereld afgereisd hiervoor en duizenden lessen gegeven (600 per jaar). ontelbare wedstrijden en demonstraties , workshops en seminars. Ik heb bovenaan gestaan , maar dat was niet mijn ware geluk. Al jaren leefde ik in mij zelf teruggetrokken en kwam ik behalve mijn activiteiten niet meer het huis uit. was vaak ziek en was vrijwel iedere week in ziekenhuis. Maar toch bleef ik lachen en de schijn ophouden tegenover iederee. Nou ja bijna iederee. Mijn ouders , zus , nichtje en vriendin moesten leven met de donkere kant van mijn bestaan, namelijk mijn depressieve gevoelens die er non stop waren, allen duwde ik deze weg zo snel als ik thuis weg was. Mijn familie werd hier het slachtoffer van , en mijn relatie ging ervan kapot terwijl ik de liefste en mooiste partner had die ik kon wensen. ook zij had een zwaar leven, en daar heb ik nog een schep bovenop gedaan. toen het 2 jaar terug allemaal een klein beetje beter ging doordat ik een aantal goede vrienden heb die mij overal probeerden doorheen te helpen. toen kwam er onverwacht een zeer nare beschuldiging aan mijn broek te hangen van mensen die al jaren een strijd voeren met mijn familie, en ik die toch al niet in orde was , was het makkelijkste slachtoffer. Ik heb zoveel goede dingen in mijn leven waarvan ik zelf niet weet dat ze er zijn of van kan genieten omdat ik erg zwaar depressief ben. nu begrijp ik pas wat het is, vroeger zou ik mensen niet hebben begrepen. door mijn krijgskunsten ben ik lichamelijk een erg sterk persoon dat kan ik rustig zeggen. maar dat is slechts een schijn. geestelijk ben ik er zwak , en door ziekte is ook mijn lichaam en kracht nu bijna niets meer. ik heb inmiddels een nieuwe vriendin die geweldig is en toevallig studeerd voor psychotherapie, zij is constant bang om mij te verliezen. want dat is wat ik eigenlijk graag wil. dood zijn. geloof me het is erg gek omdat te schrijven maar het is echt zo. ik heb het al zeker 8x serieus geprobeerd, heb erdoor zelfs op ehbo gelegen. maar zelfs daar ben ik momentel te zwak voor. ik hoop dat er mensen zijn die voor zichzelf naar buiten komen dat ze lijden aan deze ziekte , want dat is het. en ik hoop dat hun wel geholpen kunnen worden. mijn ouders zijn de beste ouders die er zijn, en tegenover hen voel ik mij zo schuldig, ze hebben nooit iets fout gedaan in hun leven, en mij en mijn zus altijd het beste gegeven, ze hebben het zo goed gedaan. maar mijn depressie is begonnen in mijn jeugd met een verschrikkelijke ervaring die mij daarna een van de sterkste vechters hebben gemaakt. maar sterk zijn kan niet voor altijd, ooit trekt de geest aan je en vraagt dat je niet alles opkropt maar verteld. en dat kan ik niet. ik denk dat ik de lange weg niet red. Ik hoop dat mensen die dit lezen en ook hieraan lijden zich meteen melden bij iemand zodat ze geholpen kunnen worden. ik had alles , maar ben nergens.
You may still be here tommorrow , but you're dreams may not.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.