Levensverhalen (pagina 1662)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ouders gescheiden

ik zat aan tafel te eten tot mijn moeder ineens tegen mijn vader zij:ik wil scheiden.
ik dacht ze hebben gewoon even ruzie maar 2 dagen later zij ze dat ze het echt bedoelde. toen maakte ik een strop en hong hem aan de muur. maar ik wachte eerst even af. en heb ik bbesloten zo maar te leven.
Datum:
08-08-2006
Naam:
jelmer
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

pfffffffff

een avond toen ik alleen thuis was zag ik het allemaal niet meer zitten.
ik krijg altijd maar de schuld van alles.
mag nooit met vrienden naar buiten of naar feestjes, en moet alles doen in het huishouden.
Datum:
07-08-2006
Naam:
meide verhaal
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

niet doen

kort geleden heb ik mijn broer verloren, hij heeft zelfmoord gepleegd. Onze familie is hierdoor overspoeld met verdriet, we zijn radeloos... We wisten niet dat mijn broer zich zo ontzettend rot voelde en we zouden allemaal zo graag willen dat we hem hadden kunnen helpen. Er is namelijk altijd wel iemand die naar je luisteren wil en je wil helpen. Geef het niet op maar vraag om hulp! Tijdens de begrafenis van mijn broer zat de kerk bomvol mensen, allemaal mensen die hem nu missen en die hem graag hadden willen helpen, maar hij heeft nooit iets laten merken waardoor niemand zijn dood heeft aan zien komen. Dus vraag alsjeblieft om hulp...
Datum:
07-08-2006
Naam:
zusje
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

ELKE DAG PIJN

Ik voel elke dag pijn in mijn ziel, ik voel me elke dag ongelukkig en eenzaam. Er zijn wel momenten dat ik me gellukkig voel maar die zijn van korte duur.
Wanneer ik mij gellukkig en goed voel dan gebeurt er wel wat in mijn leven en heb ik weer een grote tegenslag te verwerken.
Die tegenslagen worden steeds groter en groter. Wanneer ik kijk naar mijn beste vriend ! Dan zie ik iemand die het wel voor elkaar heeft en gelukkig is.
Ik zie dan iemand met een leuke vrouw, 2 schatten van dochters, hij heeft zijn droom baan en hij is altijd wel bezig met zijn passie. Ik zie dan iemand die verder komt in het leven. Bij mij lijkt alles wel stil te staan, wat ik ook doe en hoe ik het ook doe ik kom niet eens in de richting waar ik wil zijn.
Elke avond ga ik naar bed in de hoop dat ik niet meer wakker wordt en elke ochtend wanneer ik weer wakker geworden ben vraag ik WAAROM !
Ik heb de mogelijkheid gecreérd om in september mijn droom mischien toch te kunnen verwezenlijken. Steven Seagal zei eens show me what you got when you have nothing left, ik heb niets meer.
Na september wordt ik wakker als een gelukkig persoon en anders helemaal niet meer.

IK HEB NIETS MEER
Datum:
07-08-2006
Naam:
ronin
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

Wanna die

Ik heb al 2 pogingen 8er de rug. Telkens is er iemand op gekomen.Men vroeg me altijd te zeggen dat ik het niet meer zou proberen. Ik wist gewoon dat het vroeg of laat terug zou komen. Mn ma en pa zijn beide overleden aan kanker. Mn relatie van 2jaar is sinds kort stukgelopen. Mijn financiele situatie is ook niet alles. Ik ben het echt zo moe hier op deze kut wereld. Het is trg al een tweetal weken dat zelfmoord door mn hoofd spookt. Nu wil ik het doen op een manier dat niemand mij kan tegenhouden.Ik ben op zoek naar een wapen. Op het moment dat ik terug diep zit zal het dan eindelijk gedaan zijn.
Datum:
07-08-2006
Naam:
stijn
Leeftijd:
22
Provincie:
Friesland

Kom op mensen!

Hallo mensen,
Ik heb een vraagje voor jullie. Waarom zien jullie het leven allemaal niet meer zitten? Wat is er nou zo erg aan het leven? Je kan dan wel zeggen van: Ja mijn vader slaat me, ik vind mezelf lelijk, ik heb geen vrienden enz. Doe er dan wat aan! Zorg ervoor dat je vrienden krijgt, neem een ander kapsel, geef je op voor looking good, ga met iemand over je problemen praten maar ga ajb niet in een hoekje zitten piekeren over hoe slecht je het wel niet hebt en over je stomme leven. Je moet er juist iets van maken! Je moet blij zijn dat je mag leven. Er is nog zo veel te zien in de wereld. Je kan een wereldreis maken, zoek een lieve vriend/vriendin: MAAK ER WAT VAN! Ik zeg altijd maar zo: leef elke dag alsof het je laatste is. Geniet van elke seconde van de dag. Wat trouwens ook heel goed werkt is een sport zoeken ( hockey aangeraden =) ). Op een sport maak je nieuwe vrienden en je kan je ergens op afreageren. Zoek dus iets waar je zelf goed in bent en dan komt het allemaal wel weer goed. En het is ook heel belangrijk om er met mensen over te gaan praten. Ouders/vertrouwenspersonen/school/vrienden noem maar op! Dus mensen kom op je moet weten dat er altijd nog 1 iemand is die in jullie gelooft! En als je weer aan e zelfmoordpogingen denkt dan moet je iets anders gaan doen wat je leuk vind! Computeren, een sport je weet wel.
Dus kom op! Ik heb er vertrouwen in en nou jullie nog !
xxx mij
Datum:
07-08-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmo0rd

Ey...
thuis heb ick eel problemen.
me moeder scheld me zonder reden heel vaak uit en zecht dat ze wou da ik nooit was geboren.
ze heeft pas een nieuwe vriend.
Sindsdien doet ze nog kwader tegen me en slaat me zelfs.
ik weet echt niet meer wat ik moet.
me vrienden hebben me in de steek gelate omdat ik een gothic ben.
Me vriendje laat me in de steek.
ik heb helemaal niemand meer.
me vader ken ik niet jammer genoeg.
elke avond lig ik te huilen op mijn bed.
ik snij mezelf elke dag.
en ik heb ook al 6 keer zelfmoord proberen te plegen.
Nu wil me moeder me naar het internaat sturen waarom weet ik niet.
Ik haat me kanker leven gewoon zo erg.
alles gaat altijd maar fout ik krijg overal de schuld van.
Het enigste wat ik nu nog wil is dood.
ik wil verlost worden van dit kutleven.


Datum:
06-08-2006
Naam:
suzanne
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

wij nederlanders zo gelukkig?

Het verbaast me steeds weer als ik de cijfers op tv zie, dat het grootste deel van de Nederlanders zo gelukkig is.
Dat zou je zeker niet zeggen als je deze verhalen zo leest. Overigens heeft 20% van de bevolking psychische problemen, deze mensen zijn doorgaans niet gelukkig. Ik ben er 1 van. Ik heb er voor in therapie gezeten om er beter mee om te kunnen gaan, maar helemaal over gaat het niet. Je leert ermee leven. Ik ben wel veel harder geworden. Maar gelukkiger?
Deze zomer, een paar maanden, was ik heel erg gelukkig. Maar nu niet meer.
Het is te ingewikkeld om te omschrijven, maar het komt er eigenlijk op neer:
dat ik met niemand een relatie kan aangaan, want niemand is geïnteresseerd in wie ik ben. Ja, sex dat is belangrijk. En elke keer trap ik er weer in. Werk zullen we het ook niet over hebben. Bij m'n vorige werk kon ik opkrassen (vast dienstverband) omdat ik zgn. m'n werk niet goed deed. Jaren gewerkt daar. Dat ik ziek ben geweest (ik zat immers in therapie) werd geen rekening mee gehouden. Vervolgens heb ik een nieuwe baan en word ik als een stuk vuil behandelt, het lijkt wel alsof de klote sfeer op mij wordt afgereageerd. Ik weet ondertussen niet meer wat ik wil qua werk. Voor de toekomst wil ik wel een andere opleiding volgen (moet ik nog verder uitzoeken), maar daar heb ik nu niks aan. En die zgn. vriend, dat is geen vriend! Waarom heb ik me ooit zorgen gemaakt om hem? Hij kan niet eens vragen hoe het met mij gaat.
Als ik nooit meer wakker zou worden, prima. Kan er niet mee zitten.
Het enige waarvoor ik leef zijn mijn konijnen. Dieren geven onvoorwaardelijke liefde, dat heb ik van een mens nog nooit gekregen. Gelukkig heb ik een paar goede vrienden. Daarvoor wil dan ook nog wel blijven leven. Ik kan nog wel wat tips geven om het leven wat draaglijker te maken, voor het geval je besluit toch maar geen zelfmoord te plegen...
1) schrijf alles op, dit forum is een begin, maar schrijf net zolang totdat je je beter voelt.
2) als je boos bent, reageer dat niet op jezelf af door in jezelf te snijden of door een zelfmoordpoging te doen, maar reageer dat op de juiste persoon af.
Degene die jou boos maakt.
Door erover te praten of lukt dit niet, door te sms-en, brief te sturen.
Je gaat jezelf toch geen pijn doen, terwijl die ander jou pijn heeft gedaan!
3) ga naar de jamin om snoep te komen om jezelf te troosten.
4) soms moet is de huidige situatie niet leuk op z'n zachtst gezegd, maar is er wel een toekomst (vooral voor jonge mensen).
Denk dan aan de toekomst en dat dit overgaat.

Dit zijn ongeveer de punten die ik heb kunnen bedenken om het leed te verzachten, ik hoop dat degene die dit leest en in een moeilijke situatie zit hier wat aan heeft.
En als er meer mensen met tips zijn, graag, misschien heb ik er ook nog wat aan.

Datum:
06-08-2006
Naam:
Kim
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

bordeline

hoi ik weet al sinds 1999 dat ik birdeline heb ik wordt er helemmal gek van soms gaat het een hele poos goed maar dan weer niet daarom heb ik geen zin meer in het leven ik heb al zo vaak geprobeert me van kant te meken maar steed lukte het niet ik hoop dat het wel een keer lukt ik kan aan niks anders denken
Datum:
06-08-2006
Naam:
mirjam jonkers
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

Ik kan niet meer leven ....

hey hallo,

ik begrijp het zo...die druk van het leven keer op keer op keer. er lijkt geen eind aan te komen. Mensen het zijn net beesten...allemaal willen ze het beste zijn en owee als een ander iets anders is of opvalt door iets, tja dan ben je er geweest. ik ben gewoon sprakeloos...
ik kan mezelf niet meer uitdrukken en ben de woorden kwijt die me over de juiste weg moeten leiden. het enige dat ik voel is de pijn, de pijn van waarom ben ik anders dan de andere...en zeg me niet dat het niet zo is. want ik ervaar het keer op keer.

weet je wat het gekke is, dat mijn leven waarschijnlijk heel anders was verlopen als ik, toen ik 5 was ipv voor mijn moeder voor mijn pa had gekozen!

rechtvaardigheid, uhmm zoek zoek en gij vindt het nooit.

heb nu sinds 5 jaar weer contact met mijn pa en broer, ze weten hoeveel ellende ik heb meegemaakt, maar het contact dat ik zo hard nodig heb komt er niet, ik probeer het keer op keer, maar ze bellen niet terug. als ik mijn broer vraag waarom ja ik ben druk, yeah right... ik vraag maar 2 minuutjes in een hele week of maand, maar zelfs dat kan je al niet missen.

voor de rest heb ik niemand, mijn moeder zegt dat ze me mist en blablabla...het deed pijn te horen dat ze zoveel verdriet had, ik wou nog langskomen dit weekend, maar zaterdagochtend belde ze op om half 8 (ola) om te zeggen dat het beter was om niet naar haar te komen, ze had last van haar handen (?) yeah right...,

klote klote klote shit leven!!!
Datum:
06-08-2006
Naam:
Lee
Leeftijd:
26
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.