Hoi! Ik heb deze site een paar weken geleden ontdekt en in plaats van iets leuks te gaan doen in het weekeinde, zit ik hier alleen thuis die vaak intens trieste verhalen te lezen....
Ik heb mijn hele leven al zelfmoord gedachten, soms verregaande plannen. Op de een of andere manier vind ik toch de kracht om weer verder te gaan, maar het lukt me ook niet om zin aan mijn leven te geven. Ik blijf terugvallen in depressies en overmatig alcoholgebruik.
de laatste jaren is dat alleen maar erger geworden.
Vanwege die depressies en contactstoornissen en door slechte begeleiding van ouders en leraren ben ik zelf niet in staat geweest om iets van mijn leven te maken. Ik ben jong van school gegaan, heb altijd eenvoudige, nogal saaie baantjes gehad. Ik zou best eens iets bij willen leren, ik ben zeker niet dom, maar ik blijk eenvoudig niet in staat om iets af te maken.
Ach eigenlijk mag ik niet klagen.. ik heb een flat, een baan, ik speel zelfs in een band waar ik min of meer getolereerd wordt..
Ik ben gescheiden en woon ongeveer drie jaar alleen. Doordeweeks heb ik het best druk, maar soms 's avonds en vooral in het weekend val ik echt in een zwart gat. Ik voel me vaak zo verdomd alleen en mijn sombere stemmingen en alcoholgebruik nemen alleen maar toe. Ik denk steeds vaker aan om er een eind aan te maken.. Een paar weken geleden had ik het plan opgevat om 's nachts van mijn flatgebouw te springen. Ik had echter het hele weekend al zoveel gezopen, dat ik op de geplande tijd helemaal geen kracht meer had om wat dan ook te doen! Ik ben toen maar mijn roes uit gaan slapen.
Met mijn familie heb ik erg weinig contact. Vrienden heb ik niet. Dus waarom niet er een eind aan maken, of waarom wel..?
Misschien vind je dat ik niet mag klagen, ik heb immers een huis, een baan ben redelijk gezond.. Maar moet ik, wil ik zo nog twintig, dertig jaar doorleven?! Het leven moet toch enige zin, inhoud of kwaliteit hebben? Als ik een dier was geweest, was ik al lang uitgestoten om ergens stilletjes dood te gaan.. Survival of the fittest, of zoiets..
Enfin, bedankt voor het aanhoren van mijn verhaal! Ik heb lange tijd gedacht dat ik de enige was met zulke gedachten. Op deze site zie ik dat dit niet zo is; er staan hier zoveel verhalen dat je aan een weekend niet genoeg hebt om ze allemaal te lezen!
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.