Levensverhalen (pagina 1652)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Social Distortion

ik kan slecht contact leggen met mensen maar de mensen die ik in mn leven neem zijn mij heel dierbaar, op het moment van relaties verkloot ik het altijd.. ik heb moeite de grens te zien tussen wat ik denk en voel en wat er echt gebeurt. mijn ouders en vrienden snappen me niet en ik voel me steeds meer een vreemde tussen bekenden. ik heb het gevoel alsof ik greep op mijn wereld en werkelijkheid aan het verliezen ben... ik doe enorm hard mn best op school, werk en bij mn vrienden maar elke keer verpest ik het weer en breekt de hel weer los thuis... mensen zien alleen alles wat ik fout doe en als ik mn best doe word het niet gezien of gewaardeerd... ik krijg steeds meer moeite met het socialiteit en val steeds dieper in mn eigen wereld... ik ben het gewoon allemaal zat, eerst voelde ik me niet prettig tussen mensen en zocht ik mijn veilige haven bij mn ouders en vrienden... later alleeen nog mn vrienden maar nu heb ik het gevoel nergens meer heen te kunnen, ik doe hard mn best voor school en werk en ook dat werkt steeds meer tegen mij in... als dit slechts het begin is van de rest van mn leven sla ik t liever af en ga ik liever verkennen wat er na dit leven is... ik ben altijd al zeer geintresseerd in filosofie en filosofeer al jaren over het leven en de dood ed. ik ben er niet bang voor en de laatste tijd kijk ik er steeds meer naar uit, ik word zo ziek van deze wereld... de mensen gedreven door geld en materialisme, kortzichtige egocentrische wezens die zich goed moeten voelen door de gebreken aan anderen te benadrukken...
daar hoef ik gewoon niet tussen te leven
ik ben geen zielig zelfmedelijdend persoon
ik heb geen probleem met mijn ego of zelfvertrouwen, ik heb slechts een probleem met de mensen en het leven zelf...
de enigste oplossingen die mij uitwegen gaven (drugs) zijn ook maar beperkt en het gebruik daarvan brengt problemen in leven qua mensen en voornamelijk mijn ouders.

ik zie het gewoon niet meer zitten als mijn leven voor de rest zo door moet gaan, want er zitten meer problemen in dan gelukkige momenten en dat weegt niet meer tegen elkaar op

het lijkt wel hoe harder ik mijn best doe voor school, werk,. vrienden en thuiz, hoe harder ik door moet gaan, gedwongen om mezelf te veranderen, met als resultaat dat t allemaal in een keer weer tegenvalt
ik raak mn baan kwijt, problemen op school, problemen met vrienden, problemen thuiz

ik had eindelijk weer een vriendin na 3 jaar en durfe me niet volledig in de relatie te gooien want mijn vorige vriendin had mij achter gelaten met een zooi psychische problemen, nu heb ik me eindelijk durfen laten gaan en alles gegeven en nu mailde mn vriendin uit amerika da z me eigelijk niet zo mist en dat het beter is dat ik haar nie meer zie als ze terug is...

wat doe ik in godsnaam fout...

ik ben niet van de zelfmutialtie, dus snijden zal het niet worden maar ik zoek wel een snelle pijnloze dood
ik zat te denken aan slaappillen
maar omdat die niet altijd efficient werken en als je het overleeft heb je allemaal schade aan je lichaam zowel hersenen als organen... dus ik de denk ik slaappillen en als ik bijna wegzuim doe ik nog een plastic zak over mn hoofd om zeker te zijn mochten de pillen niet werken dat de verstikking me wel nekt.

het is fijn mijn verhaal hier kwijt te kunnen, nu ben ik ook zekerder van mijn zaak geworden omdat ik eerst nog twijfelde, maar nu ik alles goed op een rijtje heb ben ik er zeker van
Datum:
22-08-2006
Naam:
socialdistortion
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

zelfmoord

heey hallo, k kwam ff me verhaal vertellen: nou k begin bij het begin, me ouders doen alsof ik niej besta, het gaat slecht op school, al me vrienden laten me in de steek, bn net verhuisd en op me school hb k dus geen vrienden, snij mezelf heel diep, dat is een manier van de pijn weghalen, maar het is niej genoeg, en ook bn k erug lelijk, enz okeej de conclusie is: zelfmoord
binnekort
maar j k hb iets dat me tgn houd
maar k weet maar niej wat
nou....



dag
Datum:
22-08-2006
Naam:
Enna
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

Hoi allemaal zoals je kunt lezen is mijn naam Mustafa, ik studeer tweede jaar TEW en heb seriueze problemen met de mensen op school , elke dag leren en ruzie maken , ik weet niet hoe lang dat ik dat nog zo ga volhouden, Kan iemand mij raad geven ???
Datum:
22-08-2006
Naam:
mustafa
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

Ik weet het niet meer

Ik noem mezelf voor het gemak rosalie(niet mijn echte naam) om herkenning te voorkomen. Het gaat niet echt goed met me, al een hele tijd niet. Heb namelijk al 10 jaar een eetstoornis(Varierend Boulimia-B.e.d) en ik heb daardoor overgewicht en nog nooit een relatie gehad. Woon sinds iets meer dan een half jaar op mezelf maar daardoor voel ik me eenzamer dan ooit. Heb soms gewoon het idee om een overdosis medicijnen te nemen of mijn polsen door te snijden(wat ik al een aantal keer geprobeerd heb) of gewoon met mijn auto tegen een boom te rijden! Ik zie het gewoon niet meer zitten. Wil zo graag een relatie & kinderen maar wie wil mij nou?
De problemen relateren ook aan vroeger, verkracht,aangerand,scheiding ouders,hevig gepest etc !
HELP!
Datum:
22-08-2006
Naam:
Rosalie
Leeftijd:
22
Provincie:
Drenthe

het einde is nabij

Hallo, ik ben een vrouw van 32 jaar en heb 2 kinderen en een vriend. Met mijn kinderen heb ik een negatieve band en mijn vriend begrijpt me niet als ik me deprie voel. Ik zie nergens de lol meer van in, ik voel me diep ongelukkig. Dus ik ga er een eind aan maken binnenkort.Dan kan iedereen weer vrolijk verder leven. Geen chago moeder meer, en geen deprie vriendin meer
Datum:
22-08-2006
Naam:
sh
Leeftijd:
32
Provincie:
Gelderland

liefde maakt je kapot

het begon allemaal 3 jaar geleden toen ik verliefd werd op een super leuke voetballer van het bij ons in de stad staande voetbalstadion van het betaald voetbal ( ik zeg liever niet welke club).
Hij was 26 en ik was 12. Ik kon nergens anders meer aan denken, en hij was alles voor me. Ik ging elke wedstrijd kijken, mijn zus werkt daar dus ik zag de spelers regelmatig op de training en op het stadion na de wedstrijd. Zo ook de persoon in kwestie. Laten we hem even Milan noemen. Ik werd steeds verliefder en ondertussen kreeg ik een keer mijn eerste zoen en mijn eerste sexuele ervaringen hebben zich voor gedaan sinds mijn 12e tot nu. Telkens dacht ik aan Milan. Ik hield van hem en was elke keer depressief over waarom ik verliefd was, en zo jong en hij mij niet moest.
Het is nooit weg gegaan en nu ben ik eenmaal bijna 16 jaar en is hij bij mijn club na 6 jaar weg. Hij speelde laatst tegen mijn club dus weer in ons stadion. Ik ging weer kijken maar hij zag me niet.
Ik hem wel va heel dichtbij. De pijn die ik voel is ombeschrijfelijk. Ik wil liever niet meer wakker worden maar ben te bang om zelfmoord te plegen. Mijn ouders en 2 broers en 2 zussen houden ontzetend veel van me en ik heb heel veel vrienden die ik niet achter kan laten. Ik wil het niet maar ik wil dat de pijn ophoudt met pijn doen, na 3 jaar mag ik toch wel verwachten dat ik hem los kan laten en ik mezelf niet 365 dagen per jaar in slaap hoef te huilen. We smsen veel en chatten op msn, we cammen ook soms en vaak is het dan sexuele cam... gewoon omdat ik het leuk vind en hij ook. Volgende maand word hij alweer 29. Ik hou zoveel van hem, en dat weet hij. Ik kan hem niet loslaten. Ik heb het geprobeert maar alles wat ik doe... doe ik voor hem, mijn hart klopyt voor hem en alles wat ik doe.. HIJ is de reden ervan. Ik voel me minderwaardig en absoluut niet goed genoeg voor deze wereld. Ik heb ook in die tijd 3 of 4 vriendjes gehad en bij alle relaties moest ik aan milan denke, als we aan het zoenen waren of meer.. altijd.
Hij beinvloed mij zo erg, zonder dat hij het weet... Ik hou van hem en deze pijn gaat niet weg... de tijd verzacht mijn wonden niet. Ik hou zoveel van hem dat het zoveel pijn doet dat ik liever dood ga.
ik zal blij zijn als ik op een dag mijn laatste adem uitblaas...Groetjes Jasmijn
Datum:
22-08-2006
Naam:
jasmijn
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

levensmoe door omstandigheden

Hoi allemaal , Mijn naam is Arjan en deel het volgende mee.
Ik ben echt goed in de problemen gekomen na het overlijden van mijn moeder nu ruig 22 maand terug.
Ik heb ellende gehad sinds mijn jeugd (extreme pesterijen , geweld)en dat alles krop ik op i mijn nog steeds.
Ook heb ik enorme angst voor de tandarts , wat resulteerd in een verrotte mond zeg maar , en enorme pijnen.
Die pijnen ben ik spuugzat en ik stap echt niet naar een tandarts toe mensen.
In combinatie met alles (pijn van vroeger , overlijden moeder , en extreme pijn in de mond) Maak ik een eind aan mijn leven binnenkort.
De angst die aanwezig is , is het niet durven , maar ik verzin wel een manier.
Hoop dat het hiernamaals mij veel plezier gaat bieden , zo denk ik momenteel over het leven.

Groetjes van Arjan.
Datum:
22-08-2006
Naam:
Arjan
Leeftijd:
28
Provincie:
Friesland

Dit is voor mij de druppel

Eigenlijk gaat het niet goed met me sinds mijn negende toen verhuisde ik weg uit mijn veilige omgeving zat daar op een leuke school had vrienden ik was gewoon een echte kind. Maar ja ik ging samen met mijn moeder en broertje weg daar en mijn vader bleef achter en zou eerst even ander werk zoeken. Sinds ik in de andre plaats ben gaan wonen gaat het slecht geen leuke school geen vrienden gepest nou ja je weet wel. 2 jaar later gingen mijn ouders scheiden en toen kwam ik nog meer in een dip en had echt totaal geen zelfvertrouwen en daardoor nooit goed gepresteerd op school zowel basis als middelbaar en nog steeds wer ik door niemand begrepen je weet wel gepest worden. En mijn puper jaren waren gowoon kut nooit een vriendin enzo. Later na mijn middelbareschool toch wel een diploma goh hoe is dat mogelijk voor een mislukkling zoals ik maar goed toch gehaald. Later een vriendin en naeen aantal jaren besloten we samen te wonen eigenlijk toen we gingen samen wonen ging het mis met onze relatie ik raakte werkeloos financieel moeilijk enzo en ja toen besloot ze om bij me wegtegaan ik geef haar grootgelijk hoor wie wil nou met deze loser zijn. Nou inmiddels is bij me weg een aantal maanden en het ging wat beter ga een nieuwe opleiding doen en heb ook nu haast mijn schulden afgelost. Maar tot vorige week een deurwaarder voor me deur staat of ik binnen 8 dagen even 1200 euro moet betalen en dezen shit belust gewoon op een misverstand wat ook gedeeltelijk mijn schuld ook is geef ik toe maar dit is voor gewoon de druppel en hoe dan ook ik maak er een eind aan.
Datum:
21-08-2006
Naam:
Depri
Leeftijd:
24
Provincie:
Zeeland

Ik ben een sloofje in mijn eigen huis..

Hallo allemaal,
ik ben 14 jaar en ik heb een oudere broer van 16 en een vader en een moeder.
ik ben opzich best wel goed bevriend met mijn moeder maar mijn ouders zijn haast niet thuis omdat we een eigenwinkel hebben.
ik heb een broer die alleen maar achter de computer zit overdag en als het hem uitkomt zelfs snachts.
ik moet in de tussen tijd het eten maken/halen schoon maken een soort 2de moeder eigenlijk.
Hij hoeft nooit iets te doen, ik doe altijd al het werk en als ik een keer gestrest bent lacht hij me uit en hoop hij dat ik tegen hem schreeuw ofzo.
Als ik in trane uitbarst lach hij me alleen maar uit, hij behandelt me als een sloofje en ik ben graag op school of weg van huis.
op een afond was het zo ongelofelijk erg, het regende en het stormde en ik moest door de gietende regen eten halen dus ik kom thuis de halfe boel overhoop gegooit en overal lagen de bestek/handoeken door de keuken, hij had alles overhoop gehaalt toen ik vroeg waarom zij hij achter elkaar dus ik kreeggeen enkel normaal antwoord,
ik ging dus het eten uitpakken en eten daarna ging ik de boel opruimen/schoonmaken.
daarna voelde ik me zo ongelofelijk eenzaam aangezien mijn beste vriendin binnenkort naar het buitenland verhuist en m'n andere vrienden minstens 15 km van me af wonen.
het ging dus niet zo goed thuis.
Toen ik thuis hoorde dat ik ervan werd beschuldigt dat ik allelij dingen had gedaan dat niet goed was via e-mail en telefoon voelde ik me zo depresief dat het voor mijn part overkon zijn.
Ik zat in een kamer met ramen van ongeveer 5 meter hoog van de grond af, ik deed 1 van de ramen open en de goordijnen vlogen naar buiten door de wind ik heb daar zeker een half uur gestaan, toen ik dacht nu spring ik hield iets me tegen, nu nog steeds heb ik de neiging om er een einde aan te maken, ik durf niemand er iets over te vertellen, ook vanwege me leeftijd,
ik hoop alleen maar dat het ooit beter gaat en er op een begeve moment iemand in mijn huis voor mij moet zorgen en ik niet voor mijn oudere broer die geen ene fuck om me geeft..
Datum:
21-08-2006
Naam:
Cleo
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

zelfmoordplan

beste mensen, afgelopen maand voel ik me al heel slecht. nadat mijn vriendin mij verlaten heeft is het met mij bergaf gegaan. ik ben in een put gevallen en raak er niet meer uit, heb ook bijna geen contact meer met de buitenwereld. de reden dat ze me verlaten heeft was omdat ze me niet meer miste zei ze. ik kon dat niet verkroppen en heb nog geprobeert contact met haar te zoeken. maar telkens was ze boos, nu ook nog. ik wou er met iemand over praten maar die haf me de schuld van alles. ik heb toen beginnen denken en vondt geen andere uitweg dan mij van het leven te ontdoen. ik heb al van iedereen afscheid genomen, zelfs van haar. ik loop hier echt teveel, ik weet met mezelf geen raad meer. daarom dat ik het juiste moment afwacht om te vertrekken. ik wil eerst nog mijn boek afdrukken, deze gaat over de mooie tijd die ik heb beleefd met haar. dit zal ok mijn afscheidsbriefzijn, want op het einde van het boek zal er staan wat er in me hoofd omging en waarom ik het gedaan heb. hopelijk zal ze het boek lezen. verder heb ik niets meer te zeggen.
Datum:
21-08-2006
Naam:
SD
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.