Levensverhalen (pagina 1642)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom zal ik nog verder leven?.?.?

Waarom zal ik nog verder leven,

Terwijl niemand mij nog wil

Mijn vriendin wil mij niet meer omdat ik een harstikke slecht vriendje ben.

Mijn moeder kan mij niet meer zien of luchten.

Mijn familie doen er niks aan dat ik zelfmoord wil plegen.

Mijn broer haat mij zoveel dat hij mij soms wel dood wenst.

Dus waarom zal ik nog verder leven?.?.?
Datum:
06-09-2006
Naam:
Michel Bodewes
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

ik wil zo graag dood

ik ben aan het einde van mijn latijn zie het echt niet meer zitten ik heb 3 kinderen en voor hun is het ook zo moeilijk om met zon moeder te leven ik heb wel een hele lieve man maar ik wil gewoon niet meer ben nu alleen thuis en weet nog niet wat ik ga doen maar als ik het doe dan doe ik het deze keer goed ik voel me op het moment weer zon rot moeder maar ik kan gewoon weinig hebben en dekids snappen het ook niet help me aub
Datum:
06-09-2006
Naam:
mirjam jonkers
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-brabant

mijn vader en mijn vrienden

eej, ik vind t wel wat moeilijk om dit allemaal te vertellen. vorige maand is mijn vader opgepakt, wegens verkrachting, nu was het zo dat ik ook naar de politie moest, en ik heb ook wel dingen gezegt wat mijn vader mij mij heeft gedaan. maar vervolgens, geloofde mijn vriendin mij niet meer, en is toen heel boos geworden als ik t over mijn vader had. ik heb toen tegen haar gezegt dat ik wat minder met haar om wou gaan, dat vond ze goed, maar vervolgens gaf ze mijn msn wachtwoorden aan al haar vriendinnen. ik ben toen heel boos op haar geworden en heb gezegt dat ik niet meer bevriend met haar wou zijn. en ook daar had ze geen problemen mee. maar iedere keer als ik op school kwam deed ze altijd gemeen tegen me. uiteindelijk wist ook de hele klas van mijn vader en ze gingen me daar heel erg mee pesten, en ik ben toen van school weggelopen, en ben naar een hele goede vriend vn mij gegaan van 19. hij was heel lief voor me en hij deed alles voor mij. die zelfde avond had mijn moeder gehoord dat ik van school weg was gelopen en dat ik bij die jongen zat. ze was razend en moest gelijk naar mijn kamer. ik belde die vriend van me op en hij zei dat ik daar wel mocht komen en dat ik maar uit mijn raam moest klimmen. dus dat had ik gedaan en ging naar hem toe. ik sliep die nacht daar en was de volgende dag niet naar school gegaan. mijn moeder heeft me op mijn mobiele telefoon gebelt en heeft tegen me gezegt dat ik onmiddelijk naar huis moest komen. dat heb ik niet gedaan en was zo kwaat dat ik ook niet meer bij die vriend van me wou zijn,en was naar het strand gegaan. ik wist even helemaal niet wat ik moest doen, de hele school vond me stom en ik miste mijn vader. mijn vader snapte alles wat ik m vertelde, en trooste me als ik moest huilen. mijn moeder deed dat nooit. die avond ben ik naar de grootste drugs dealer van t eiland gegaan en heb gevraagd of ik bij hem mocht slapen, en of ik wiet van m mocht. dat had ik gekregen, en daar ben ik zo'n 9 dagen gebleven, en geen 1 dag ben ik naar school geweest, en het ging heel slecht met mij. ik wou op dat moment niet meer leven en ik zocht vanalles om zo snel mogelijk een einde aan mijn leven te maken. ik heb geprobeert mezelf de polsen door te snijden maar op dat moment kwam die man binnen bij wie ik was. hij was heel erg geschrokken en durfde me niet meer alleen te laten. ik ben toen met hem naar een dokter gegaan en hij zei dat ik beter weer naar mijn moeder kon gaan. ik heb gezegt dat ik dat opsoluut niet wou en dat konden ze begrijpen. nu zit ik in leeuwarden in een opvang huis. ik stort helemaal in en mis mijn vader. ik heb al zo vaak geprobeert een einde aan mijn leven te brengen maar iedere keer komt er iemand bij mij naar binnen lopen. ik heb al met veel mensen gepraat maar ze kunnen mij niet helpen. ik heb geen vrienden meer van mijn eigen leeftijd alleen nog maar drugs mensen. ik baal er erg van dat ik ben geboren. ik hoop dat jullie me wel kunnen helpen voordat het te laat is.

Datum:
06-09-2006
Naam:
aurora
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

leven

mijn leven is niet zo erg
mijn problemen zijn niet zo erg
mijn dingen zijn niet zo erg
maar het gaat ook niet weg
je moet er maar mee leven zeggen ze dan
leven waarmee
met de pijn
of met mij
hoevaak is het woord zelfmoord bij mij opgekomen
hoevaak heb ik het geprobeert
maar waarom?
je denkt dan dat je van al je problemen af bent.
maar weet goed
alle pijn waar jij dan vanaf bent
gaat naar de mensen die van je houden
verdubbeling
mensen gaan denken dat het hun schuld is
en nemen jouw pijn over
wil je dat hun aandoen?
nou ik niet
ik ga een keer dood
en ze zullen verdriet erover hebben
maar ik ga ze geen extra pijn meegeven.
dat kan ik niet
dat wil ik niet
wil jij dat?
Datum:
06-09-2006
Naam:
fleur
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Geen zin in et leven..

Ik heb helemaal geen zin meer in heb leven..:s:s
ik weet niej wat het is..gwn..mense op school roddelen over mij en zo en dat gaat heel de school rond..:s:s
en dan zit ik in een volleybal ploeg waar mense over mij roddelen als ik er niet ben..het is juist of niemand van mij kan houden..ik heb helemaal geen zin meer om naar school te gaan..of elders naar toe te gaan..op school naar jeugd begeleiding durf ik ook niet gaan want dan weten de leraren en zo het ook denk ik..ik weet egt niet meer wat ik moet doen..IK WIL GEWOON NIET MEER LEVEN..
ik heb wel een vriend die ik 1 of 2 keer in de maand zie maar daar durf ik niks tegen te zeggen over zelfmoord..ik weet het gewoon niet meer..weten jullie soms raad?ik heb helemaal geen zelf vertrouwen..:'(ik hoop dat jullie mij kunnen helpen..groetjes
Datum:
06-09-2006
Naam:
MarjoOtjj
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

'masker'

sinds mijn 10e denk ik aan zelfmoord...heb het ook al vaak geprobeert.. toen ik 9 was werd ik gepest ik werd er letterlijk ziek van ...dus was weinig op school...de meester begon het door te krijgen..toen heb ik het verteld..ik was toen al heel onzeker..toen ben ik van school gewisseld...eerste jaar was heel leuk...had 7 hele goede vrienden...een jaar daarna verhuisden er 4 en die drie anderen later ook...alles begon weer op nieuw...pesten maar nu ook dreigen... mijn kleine nichtje en neefje zaten op de zelfde school en werden ook gepest..alleen maar omdat ze familie van mij zijn...ik werd stiller en eenzamer..toen ik 11 was heb ik mijn eerste zm-poging gedaan...daarna nog 2..ik haat mezelf...ben super onzeker... niemand zal dat ooit merken want ik draag een soort van masker... mijn ouders weten dat het slecht met me gaat....maar wat er is weten ze niet...dus kunnen ze ook niets doen..het is mijn eigen probleem en ik moet het oplossen...... dat was me zeikverhaal...raarpersoontjj
Datum:
06-09-2006
Naam:
raarpersoontjj
Leeftijd:
12
Provincie:
Zeeland

no one knows my struggle they only see the trouble not knowing i

Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen maar ik ga het toch proberen.
Ik vindt het best wel eng want ik ben bang om herkend te worden door de details uit mijn verhaal.
Ik wil dood al mijn hele leven maar het lukt steeds niet, ik heb een beetje de moed verloren omdat ik tot nu toe elke x op de IC ben beland en ik vindt het verschrikkelijk om bij te komen en te beseffen dat je nog leeft.
Ik kan niet meer, ik ben kapot, ik ben gebroken, het doet zo'n pijn!!!
De herbelevingen zijn ondragelijk, ik beschadig dit lichaam om de pijn te verzachten...want dit lichaam is niet van mij (maar ik moet het er wel mee doen) het is nooit van mij geweest.
Ik ben nix waard ik ben een voorwerp en wie hecht er tegenwoordig nog waarde aan materieele dingen NIEMAND.
Dag lieve mensen en heel erg bedankt voor alles (de genen voor wie dit bedoelt is weten dat zelf wel)
Sterkte aan iedereen.
Bedankt dat ik dit op jullie site mocht plaatsen...
Datum:
06-09-2006
Naam:
a little girl trapped in a grown-up body
Leeftijd:
22
Provincie:
Groningen

wanhoop

ik ben nu 58 jaar kleine zelfstandige Myn vrouw ligt zins 1 jaar in het reveladitatie centrum wegens ampetatie van haar been en bekken
E is wienig hoop dat ze er de eerste 3 jaar uitkomt al myn kennis en vrienden hebben ons in de steek gelaten
De deurwaarers lopen de deur plat de belasting dienst heeft al onze spullen in beslag genomem het werk gaat steeds slechter heb er steeds minder zin in
en niemand die het wat kans schelen heb 1 zoon en dochter
myn zoon is een ex veslaafde daar hoef ik ook geen hulp mer van te verwachte myn dochter die woont nog thuis maar die kan ik ook niet met al myn problemen opzadelen
dus waarom nog blyven leven in deze hel
Datum:
06-09-2006
Naam:
jan
Leeftijd:
58
Provincie:
Noord-holland

PAINSTORY ...By Morena

ik noem me verhaal Painstory omdat ik het zo ervaar, problemen begonnen al op me geboorte,we zaten in oorlog(servie/Kroatie) & ik en me moeder waren gevlucht Maar me vader verliet ons ,
kwam trg na een tydje, daarna gingen me vader & Moeder naar nederland Om te kyken of het veilig was 4jaar by me opa en oma gewoond zonder ouders,
ik was 4jaar en kwam in nederland,
ik kende de taal niet niks ik was vaak onzeker enz enz..dus school presteerde ik zwaar matigheid! ,, toen 8ste enz begon me vadr me te slaan & hy sloeg me moedr ook, ik werd ouder en banger , op me 14de ben ik weggelopen van huis & had me polsen doorgesneden,kreeg een vriend
hy heeft me half jaar achter de ramen gezet(want hy was Loverboy) ik werd zwanger en heb een kindje al vanaf me 15de , & ik kwam in denhaag crisisopvang enz .. & 1ste tot en met 3de jaar van school was ik steeds gepest door een meisje C . & ze had dingen over my geroddeld en zo stook ze de hele school tegen me op & begonnen te dreigen enz ..
Dus ik ging naar nieuwe school,ik was weer onzeker maar dit keer verliep goed,ik kreeg vriendinnen alles:Dik was heel blij.. Maar ik had 4de jaar afgemaakt
& moest naar hoge school ik kwam daar dii 2 bitches tegen van de handlangers van C. & ze verpesten nu heel me jaar!
roddels enz ..terwijl ik eindelijk nieuwe (DACHT IK) vrienden kreeg... keerde ze weer tegen me en begonnen met pesten!
ik voel me egt rot hierover...ik heb geen zin om leraren enz erby te halen:(:( ik wil niet meer naar school niks!...ik heb zelfs nachtmerries & Ben bang voor de volgende dag..dus ik dacht weer aan zelfmoord..ik weet egt niet meer ik heb egt een STEEK in me hart...
ik haat het leven egt zo erg:(
maarja..das et LOT mischien moest het gewoon zo zijn..!!


ik sta klaar voor open gesprekken:)


xxx Morena
Datum:
06-09-2006
Naam:
Morena
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Teveel

Mijn leven is me te veel geworden, en dat terwijl ik niet eens zo heel erg te klagen heb, een goeie baan, twee schatten van kinderen, etc. etc. Maar mijn relatie is na 10 jaar afgelopen en dat voelt als de nekslag. Uiteindelijk houdt mijn vriendin minder van mij dan ik van haar, al schuift ze dat op een vermeend verschil in persoonlijkheid. Gelul, want we hebben samen lief en leed gedeeld (en er was veel leed, we zijn o.a. een zoontje verloren) en de laatste jaren zijn alle initiatieven om de relatie tussen ONS 2 weer goed te krijgen van mij gekomen, en zonder veel succes. Al waar zij op gericht was was op materiele zaken en op macht, pure macht. Zij moest bepalen hoe de zaken verliepen, net als haar walgelijk dominante ouders. Zij heeft altijd geweigerd ECHT naar me te luisteren en heeft altijd haar mening en zienswijze laten prevaleren. Omdat ze niet anders kon, is haar visie. Omdat ze niet anders WILDE, is de mijne.

Mijn moeder heeft me vanaf dat ik klein was het gevoel gegeven dat ik afwijkend was, eerst heette dat MBD en nu schermt ze als zelfbenoemd 'expert' op dat gebied met termen als PDD-NOS, Asperger en god weet ik wat. Het kwetst me elke keer weer als ze me net als veel anderen in een hokje duwt met een labeltje eraan, in plaats van EINDELIJK eens echt naar me te LUISTEREN. Ik heb alle websites over autisme e.d. doorgenomen en kan naar eer en geweten zeggen dat ik me niet herken in de beschrijvingen bij die stoornissen, maar ik weet nu al dat mijn moeder daar ongevoelig voor zal zijn, zij heeft haar diagnose en haar oordeel geveld en daar valt niet aan te tornen. Leuk is ook dat ze achter mijn rug ook met mijn vriendin haar 'diagnose' bespreekt inclusief relatieadvies. Voor mijn moeder is iedereen een probleemgeval, een object, maar geen mens met wie ze een relatie onderhoudt. Ik walg van dat mens, en ik voel me niet meer haar zoon.

Met mijn vader heb ik geen contact meer, hij heeft een grote puinzooi van zijn leven gemaakt maar verwacht wel dat iedereen hem erg zielig vindt. Dat doe ik dus niet, ik heb altijd harder geknokt dan hij, heb mezelf 100x kritischer bekeken dan hij zichzelf, ben opener geweest etc. maar het heeft voor mij helaas ook niet kunnen baten - erg veel beter ben ik me niet gaan voelen.

Maar het zij zo, ik zit naar mijn idee dieper dan ik ooit gezeten heb en zelfs mijn twee allerliefste schatten van kinderen kunnen me niet weerhouden. Nu nog de juiste voorbereidingen en de zaken goed achterlaten. Ik ben het zat, ik vecht niet meer tegen mezelf en de rest van de wereld.
Datum:
06-09-2006
Naam:
J.
Leeftijd:
36
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.