Levensverhalen (pagina 1617)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

wie begrijpt me?

ik tob al een paar jaar met zelfmoordgedachten..nu is het ook weer zo erg.. ik wil niet meer leven! ik wil dood! ik heb dat al heel vaak tegen mensen gezegd, maar het is net of toch niemand mij meer geloofd.. maar zelf ben ik vastbesloten.. ik heb het gevoel dat niemand van me houdt! en dat doet zo'n pijn.. ja waarom zou ik dan nog langer verder leven? waarom zou ik er geen einde aan maken? ik heb al zoveel geprobeert.. maar niks, want ik leef nog steeds tot mijn eigen grote verdriet.. en ik denk ook tot andere hun verdriet. want wat hebben mensen aan mij? ik ben een waardeloos schepsel.. een lelijk varken, niks waard.. zo voel ik me, ook heel eenzaam... ik kan deze pijn niet meer aan... ik verlang zo naar rust, en die denk ik in de dood te vinden! ik zit in de wanhoop!! maar ja wie ziet mijn pijn, mijn verdriet? wie geloofd me echt dat ik zo diep ga? ik zelf lijkt het wel, alleen ik zelf!!! why is this all? ik snap er niks van...ik vecht wel door, maar ik kan het niet meer.. vandaar mijn zelfmoordgedachten... dit leven is geen leven meer! ik ben dood van binnen... alleen van de buitenkant leef ik nog.. maar niet lang meer zo voelt het, zo erg is mijn drang. zelfmoord: een pijnlijk onderwerp, maar voor mij zo aanwezig, zo levensdragend..... ik kan niet meer verder.... zelfmoord plegen is voor mij de enige oplossing....
Datum:
10-10-2006
Naam:
lady di
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

*

ej.. Ik ben tess.. ik heb een oom(diederik) verloren aan zelfmoord terwijl mijn andere oom alles aan het doen was om zelf te blijven leven.. hij had kanker.. en is gestorven.. terwijl diederik er zelf voor kiest.. alles opgeeft.. Mijn papa is daardoor alle personen bij wie hij terechtkon verloren.. ik wou diederik zo grg beter hebben gekend.. .ik was zeven jaar. maar ik heb nooit de kans gekregen. en als zevenjarige denk je daar niet bij na.. maar nu wel.Eerst was ik heel kwaad.. en ik vond het egoistisch.. zeker als je broer voor zijn leven vecht terwijl je het vergooit..maar hij wou bij zijn ouders zijn.. en onlangs heeft een vriend zijn vader zelfmoord gepleegd. Dus ik wil echt mensen helpen die het willen doen. Iedereen heeft wel eens mindere perioden.. maar zin of niet je moet erover, en ge kunt u leven daarvoor niet vergooien terwijl er dagelijks miljoenen mensen voor hun leven vechten.. Mensen die doodziek zijn maar toch blijven hopen. dan kun jij je leven toch niet zomaar weggooien. en als je het wilt doen maar ni 'durft' , dan is dat zeker een teken dat je het eigelijk niet wilt.. overal is een oplossing.. ben er altijd voor jullie Xx be strong
Datum:
10-10-2006
Naam:
tess
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

ik wil hier weg

weetje, Sinds de 4 jaar terug wil ik al zelfmoord plegen heb het 2 keer geprobeerd en het is niet gelukt. ik voel me echt kut en heb echt het gevoel dat niemand mij echt mag.. ik wil de trein proberen
Datum:
10-10-2006
Naam:
Dave
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord

hoi ,ik wil niet meer leven ik vind me eigen dik en lelijk en heb er geen zin meer in ik heb ook bij een maatschapelijkwerkster gelopen dat ik in de knel zat en ik ben getrouwd en heb geen kids ik zit met me bekkenbodum en ik zit er erg mee dat ik geen kinderen kan krijgen ik denk er steeds meeer overom zelf moord te plegen om voor een trein te springen .....
Datum:
09-10-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

ik haat mijn leven

Ik haat mijn leven ik ben dik lelijk en heb helemaal geen vrienden ik heb ooit eens een zelfmoordpoging gedaan 2x zelfs een x wou ik uit de raam springen en een x wou ik een schaar in miijn buik steken ik haat mijn moeder mijn zis en mijn broer mijn vader valt nog wel mee maar diep van binnen hou ik wel van ze ik zou wel eens een normaal leuk leven leiden waarin ik niejj dik ben en niejj lelijk
Dat was mijn verhaal

-xx- Roza
Datum:
09-10-2006
Naam:
Roza
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

denk

Ja, ook ik denk aan zelfmoord. Mijn moeder is dementerende, met mijn broer heb ik geen contact, met mijn zus zelden.Financieel zit ik helemaal aan de grond. Ik heb geen werk meer en ben allen. Ik vraag me af, waarvoor en voor wie leef ik eigenlijk nog, ik wil gewoon dood. Alleen heb ik niet het lef om zelfmoord te plegen. Dus ga ik iedere avond naar bed in de hoop dat ik de volgende ochtend niet meer wakker word.Ik wil gewoon niet meer verder leven
Datum:
09-10-2006
Naam:
ton
Leeftijd:
48
Provincie:
Zuid-holland

Geen zin meer

Ik ben mijn hele leven al gepest en heb er gewoon de kracht niet meer voor, ik trek het niet meer.
Datum:
09-10-2006
Naam:
Rudy
Leeftijd:
58
Provincie:
Drenthe

ik heb toch een mooi leven???

Ik vecht, vecht vecht.....
Ik moet er wel mee stoppen...het is een moeten echter ik wil niet.
Wat doe ik mijn vriend en familie aan ze houden van me!
wat doe ik ze aan als ik blijf leven?
Ik heb een eigen huis, vriend, goede baan maar deze ziekte wil hier een eind aan maken.
Mijn vechtlust raakt op ben zo moe......
Datum:
09-10-2006
Naam:
EP
Leeftijd:
25
Provincie:
Flevoland

Ik kan het gewoon niet meer

Ik kan het niet meer. Elke keer geconfronteerd worden met een enorme verdriet. Waarom? Dat juist van diegenen die zeggen dat zij van mij houden. Ik wil niet meer ik kan niet meer. Het is genoeg!!!!
Datum:
09-10-2006
Naam:
Mij
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

net

de pijn in mn pols, nee hele onderarm is ondrageljik.
een einde ja, dat was gewoon wat ik wilde, nog geen uur geleden.
en ik baal dat ik niet verder ben gekomen.
al drie jaar loop ik met de gedachte aan zelfmoord rond. het een deel van mij geworden. ik heb het wel geprobeerd, maar stopte al snel of deed het niet goed genoeg. nu dacht ik door te zijn. het bloeden werd steeds heviger, steeds zwarter, het deed steeds meer pijn, nog twee, drie halen met mijn mesje en ik zou door zijn. maar de pijn was zo hevig dat ik mijn maag zich omdraaide, dat ik helemaal lag te schokken.
en nu kan ik niets anders doen dan huilen.
steeds lijk ik even uit die spiraal te komen. en dat ik echt serieus zelfmoord overwoog was ook al weer een jaar geleden. tot vandaag. al een maand of twee sloop de gedachte aan de dood weer achter me aan.
en vandaag kon ik geen weerstand bieden, ik moest gewoon door mn pols heen komen.
op een gegeven moment voelde ik niets meer,,, maar later weer wel.
en toen kon ik niet meer.
te veel pijn.
nu nog steeds.
nog steeds wil ik niet meer leven.
Datum:
09-10-2006
Naam:
summer
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.