Levensverhalen (pagina 1608)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

ik wil zelfmoord plegen de situatie hier thuis is niet meer te houden ik wordt voortdurend geslagen en gebokst door mijn ouders.~
xxxjes indy
Datum:
23-10-2006
Naam:
indy willekens
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-brabant

waarom als je alles kwijt raakt denk je dan aan zelfmoord

WAAROM ALS JE VOOR JE FAMILIE ALLES HEBT GEDAAN EN DAN ALS BIJ JOU ALLES MISGAAT DAN IS ER ER NIEMAND VOOR JOU ,JE RELATIE EN JE WERK,JE VADER ,JE BESTE VRIEND ALLES RAAK JE KWIJT,MAAR JE BROERS LATTEN JEZELF VALLEN TERWIJL JE HUN VROEGER ALLES GAF TOEN HUN HET SLECHT HADDEN.
Datum:
22-10-2006
Naam:
SUNIL RAMDJAS
Leeftijd:
41
Provincie:
Zuid-holland

ik kom er alleen niet ,meer uit

nee, ik kom er alleen niet meer uit ik heb een zeer slechte jeugd gehad ook mijn huwelijk was niet bepaald geweldig heb erg veel slaag gehad van mijn moeder en daarna van mijn man ik heb 3 kinderen en een gehad en vroeg overleden ook hebben wij erg veel geld problemen gehad de 3 kinderen hebben onder jeugd bescherming gestaan mijn ouders zijn in korte tijd kort na elkaar overleden.pa waar ik arg veel van hield lijd ik nog het meest van ik mis heb zo erg onze band was erg hecht moeder heb ik gevonden smorgens vroeg in haar stoel 13 maanden na het overlijden van pa dit was 25 ockt 2006. ik was de derde van de 4 kinderen de jongste scheeld 10 jaar met mijsinds haar geboorte ging alles mis met mij.zij mocht het allemaal en kreeg het ook allemaal ik werdt verstoten.nu onze ouders overleden zijn gaat de boel erg gemeen zij drie gaan erg goed en ik sta alleen ik heb bijna niks alleen hun wel ik ga kapot hieraan en als er geen oplossing komt ga ik zelf moord plegen is iedereen van mijn af vannacht heb ik gedroomd van mijn arts die kwam vertellen dat ik kanker had en spoedig zou sterven net als mijn moeder wie weet ik heb ook erg veel lichaamelijke klachten en ben zwaar diabeeth zouden mijn ouders en broer en zussen diit niet heerlijk vinden en oja de tantes en ooms zien mijn ook niet meer staan dus voor wie moet ik nog leven mijn kinderen en mijn man ja die redden het wel zonder mij want aan aan een huilende moeder hebben zij ook niks aan nee toch ????????????????
Datum:
22-10-2006
Naam:
corrie
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-brabant

Ik weet het niejt...

Heej. ik ben 13 jaar. en een jaar geleden heb ik hulp gezocht. omdat ik automotuleer door in mijn armen te snijden, en een dysthyme stoornis heb. ik ben een tijdje daarna opgenomen op een observatie afdeling voor jongeren die eigenlijk niejt meer thuis kunnen wonen. Ik heb daar bijna 8weken gezeten. toen ik naar huis ging heb ik een overdosis pillen ingenomen. Het was niet zo zeer een zelfmoord poging, maar ik wist het allemaal niejt meer. vanuit het ziekenhuis ben ik opgenomen op de gesloten afdeling. in den haag. daar heb ik ruim 6 weken opgenomen gezeten. Daarna ben ik met ontslag gestuurd. het gaat nog steeds niet goed met me. en ik heb een Bed op recept. dat betekend als het thuis niet goed gaat, ik 24 uur terug mag komen op de gesloten afdeling. ik ga standaard elk weekend naar de gesloten. dat helpt wel een beetje. ik wil dood, maar ook weer niet. het is zo zonde van alle moeite die je al hebt gedaan in je helel leven. Het liefst wil ik gewoon een ander leven. en daar zal ik hard voor moetne gaan knokken. Ik sta op de wachtlijst voor de Orthopsychiatrische afdeling. die wachtlijst kan wel een jaar duren. dus die tijd zal ik moeten vechten. Ik hoop dat het goed komt, en snel opgenomen kan woorden. Voor alle andere die zulk soort problemen hebben, Veel sterkte! en je bent niet alleen! Hou vol.. Xx Anoniem
Datum:
22-10-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

enorm veel pijn en verdriet

heb geen zin om te typen, maar heb iemand nodig die naar me zou luisteren via msn of een site zoals deze.
kben voor de moment enorm verdrietig, kben een gast van 20 mss denke jullie nu wel van wa voor een blijterke is da ofzo ma da interesseert me nie, ik wil gewoon men vrindin terug, en tis men eige schuld da ze weg is want we hadde ruzie en ik zou slimmer moete zijn en ophoude me ruzie make, ma we doen allebij altij door.we maakte veel ruzie, iedere dag ongeveer, ma ik kon het nooit late om terug koppig te doen enzo.en nu sinds vandaag ben ik ze kwijt en ik zit er echt enorm mee in.kmis haar zo hard en da doet pijn.kwil die pijn nie en kwil nie meer leve.kzou daar veel mense mee pijn doen as ik er niemeer ben en da wil ik ook weer nie maar ik kan er gewoon niemeer tege dat leve zo oneerlijk is.khoop hier nie op hulp, khoop gewoon da er mense zijn die dit leze.kweet nie eens waarom ik alles hier kom vertelle, tis zielig dak da doe ma tis gemakkelijk om het gewoon hier te vertelle waar niemand mij kent.kweet dat dit men vriendin niet terug brengt, maar kheb het toch aan iemand kunne vertelle waar ik mee zit. sorry dak zo grof klink mss maar kheb momenteel geen zin om te lette op mijn schrijfwijze ofzo, kzeg gewoon wa me dwarszat.
Datum:
22-10-2006
Naam:
davy
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Waarom...

het begon een tijd terug..
de ruzies met mijn ouders stapelde op en stapelde maar op..
me vader zag dat er iets met me aan de hand was en ging met mij praten..
na veel gehuil kwam het verhaal van jaren geleden naar boven..
over de tijd bij me oma..
hij dacht dat ik dat alles niet meer zou weten omdat ik toen nog zo jong was.
maar ik wist alles nog in geuren en kleuren te vertellen..
ik vertelde ook dat ik er geen zin meer in had..
ik sliep met een zakmes in me nachtkastje..
ik schreef gedichten voor mensen van wie ik hield.. ik schreef over de dood.. over wat ik voelde..
ik wilde er een eind aan maken..
na heel wat mislukte pogingen, heeft een vriend van me verteld hoe belangrijk ik wel niet was voor de wereld en voor hem en voor iedereen..
na veel gepraat heb ik hem moeten beloven niet meer te snijden..
ik ben ook met school gaan praten..
ik ga nu al 2 jaar naar maatschappelijk werk en het gaat goed met me overdag teminste..
's avonds in me bed lig ik uren te piekeren en te huilen..
niemand kan voelen hoe het voelt..
niemand weet wat ik denk..
maar door veel te praten kan je de dingen in je leven een plaats geven..
Datum:
22-10-2006
Naam:
lies
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

In de steek gelaten.

Mijn leven was leuk en gezellig ook toen ik E tegen kwam. Hij was veel ouder en had een vrouw. Voordat ik het wist lang ik met hem in bed en het ging allemaal niet zoals ik het wou. Maar toch ik vond het zo fijn om door iemand mooi gevonden te worden. Ik gaf me er helemaal aan over en was zielsgelukkig, schuldgevoel had ik niet wat misschien erg slecht van me was. Na een tijdje werd het te gevaarlijk en maakte hij er een eind aan. Als ik smste om gewoon iets te vragen antwoorde hij niet meer. ik leek onzichtbaar. Ik voelde me gebruikt hij zij altijd dat hij van me hield en zonder sex het ook goed was maar nu we geen sex meer hebben laat hij niks meer van zich horen. Ik voel me zo alleen hij was de enigste die ik echt kon vertrouwen. Ik weet niet wat ik moet .. ik ben ten einde raad .. het lijkt of niemand om me geeft. Mijn leven is niks meer waard en ik wil gewoon geen zorgen meer aan me hoofd hebben.
Datum:
21-10-2006
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Hoi

De reden waarom ik zelfmoord gevoelens heb (en dat heb ik al ruim 6 jaar) is omdat ik het gevoel heb dat ik nooit EENS geluk heb.
Afgelopen week is mijn fiets gejat (waar ik erg aan gehecht was) en ik voelde me zo klote dat ik gewoon ECHT bereid was om voor een trein te gaan springen.
Zo is dat met alles, nergens heb ik echt het gevoel dat ik daar bij hoor of dat echt denk van DAT BEN IK.
Ik heb ook het gevoel dat alles nutteloos is, laatst kwam ik in mijn kamer en op mijn wekker was het 17.00 dus ik dacht van : wow het is ALWEER 17.00.
Misschien ben ik gewoon eenzaam,dat kan ook, maar heb toch het gevoel dat alles onzinnig is en geen nut heeft.
Misschien heb ik het ware geluk nog niet gevonden
Datum:
21-10-2006
Naam:
Heatcliff
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

wanhoop

Ik kom uit een slecht gezin waar ruzie en geweld dagelijks plaats vond. Ik liep uiteindelijk van huis weg omdat ik voor mijn leven vreesde, ik was net 18. Sindsdien probeer ik een bestaan op te bouwen, maar dat gaat alleen met veel moeite en pijn. Ik heb helemaal geen familie meer, en de vrienden die ik heb, daar probeer ik kontakt mee te houden. Maar ik ben al veel vrienden kwijtgeraakt omdat ze verhuizen of trouwen, en verdwijn ik uit beeld. En dan vraag ik me af waarvoor ik zo mijn best voor anderen doe. Ik heb ook nu het gevoel dat ik voor een leven vecht die ik helemaal niet wil. Ik voel me zo verloren in deze maatschappij, de mensen worden steeds harder. Geweld, bedrog,misbruik, ik zie dat dagelijks om me heen. 16 jaar terug deed een aantal poginen tot zelfmoord, en besloot om toch te proberen door te gaan met leven.Maar nu... Ik wou dat ik de moed had om de poging door te zetten. Ik hoop elke avond weer in slaap te vallen, en niet meer wakker te worden. Ik ben zo mmoe om door te vechten. Ik zoek ook al mijn toevlucht in alcehol, terwijl ik weet dat dat ook niks helpt. Aan drugs begin ik niet . Ik heb het gevoel dat ik door al mijn optie,s heen ben, het enige wat overblijft is....de dood.
Datum:
21-10-2006
Naam:
claudia
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

waarom? Daarom!

ik zit al een jaar in de put.
ik heb last van buikpijn, ben vaak moe en duizelig.
de dokter zegt dat het aan de groei en aan mijzelf ligt en de duizeligheden komen door mijn te lage bloeddruk.
ik weet echter wel beter.
2 jaar geleden toen ik naar de middelbare school ging, ben ik verkracht.
ik heb dat toen verteld op school, in andere woorden, dus ze geloofden mij niet.
afgelopen vakantie hebben er een paar mensen aan mij gezeten en 1 heeft zelfs gedwongen om met hem dingen te doen die ik niet wilde.
van hem ben ik goed afgekomen, ik heb hem hard getrapt.
maar toch voel ik me zwaar moe van het leven door alles.
ik heb 1 goede vriendin die het weet, maar die doet er nooit wat mee en is er niet voor me als ik erover wil praten die vind alleen maar dat ik ze had aan moeten geven, maar dat doe ik niet, want ik wil er niet aan terugdenken en als ik ze aangeef doen ze mijn vrienden en familie pijn, niemand begrijpt het en op school moest ik met een counselor praten, en toen ik klaar was op alles te vertellen, was het het einde van het schooljaar en nu doet hij er niks meer mee en andere docenten vinden dat ik me aanstel en maken er grapjes over, ik snijd mezelf in de polsen en benen niet vaak af en toe.. maar ik heb er echt helemaal geen zin meer in..

dit was mijn verhaal
Datum:
21-10-2006
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.