Levensverhalen (pagina 1595)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Forum

Waarom schrijven jullie deze verhalen niet op het forum, er is daar meer ruimte voor een persoonlijke reactie op jouw verhaal !
Datum:
08-11-2006
Naam:
Phoenix
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-brabant

ben het leven zat

ik ben zo geworden toen ik 14 was ben ik verkracht door veel jongens nooit verwerkt toen stierf me moeder en pas mijn vader een maand later schoonvader schulden leef met gezin maar met 60 euro per week heb op een brug gestaan en ben me nu alleen maaar aan het snijden mijn hoofd is gewoon vol vorig jaar was ik bijna gescheiden omdat me man er niet mee om kon gaan
Datum:
08-11-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
44
Provincie:
Utrecht

de dood

ik wil dood:( al mij vrienden hebben me laten vallen en nu heb ik niemand meer de enige die om me geven is mijn fmilie die ik weinig zie heb hier nix meer te zoeken en word gepest op school door een paar turken en daarom wil ik dood:( maar voordat gebeurt wil ik eerst 1 van vermoorden..omdat ik als droom heb een moordenaar te worden en mss pleeg ik geen zelmfoord en ga ik naar het buiteland ik wacht to het juiste moment en dan vermoord ik 1tje en zelfmoord of naar buiteland:( ze zullen ervan leren! tot die tijd zorg ik voor de dingen die ik nodig heb:)
Datum:
07-11-2006
Naam:
pieheinjaapkees
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Het is op

Ik wil niet meer bestaan, ik haat de pijn, ik haat de haat, het verdriet, het zelfmedelijden, anderen mensen tot last zijn met mijn gezeik. Ik vind het niet leuk meer, heb verdomme niet erom gevraagd om hier te komen of wat. En wat houdt me tegen, dat anderen het me kwalijk zullen nemen of me laf zullen vinden? Ik kan niet blijven doen wat mensen van me verlangen, veel te veel gedaan. Liefde verlangd van de verkeerde mensen, liefde verspeeld van de mensen die er wel voor me waren. Lig net in bed en kan aan niks anders denken dan aan treinen of een touw om m'n nek, ik wil rust in mijn hoofd en dat krijg ik maar op 1 manier. Toch? Wat doe ik hier in hemelsnaam, zoek ik hulp? ik weet niet meer wat ik met mezelf aan moet
Datum:
07-11-2006
Naam:
Nicole
Leeftijd:
25
Provincie:
Gelderland

ik kan niet meer

ik kan niet meer, het is genoeg geweest. al sinds men 13de denk ik na over de dood. ik ben het vechten tegen de depressie moe, ik heb noch de energie noch de wil.

soms voel ik mij al dood, het lijkt dan dat alles me koud laat en gestolen kan worden. soms voel ik zo een heftige pijn dat ik nauwelijks nog kan ademen, de muren lijken op me af te komen en dan sla ik men kop tege de muur omdat dat mij voor heel even die helse pijn in men hart doet vergeten.

ik durf nauwelijks gaan slapen omdat ik weet als ik in men bed lig men hoofd in overdrive gaat en 1000 en 1 gedachten door men hoofd flitsen.. angstige gedachten. ik durf nauwelijks wakker worden, wetende dat me weer een loodzware dag staat te wachten vol pijn.

elke dag voel ik me zo eenzaam, of ik nu alleen ben of tussen de mensen. daarom sluit ik mij af want eenzaam zijn als je alleen bent is zo veel draaglijker dan eenzaam zijn tussen de mensen.

ik kan men eigen nog amper bezien in de spiegel. ik zie 1 grote ontgoocheling, een mislukkeling. waarom kan ik niet wat andere mensen schijnbaar moeiteloos kunnen?

ik kan niet meer, het is genoeg geweest.
Datum:
07-11-2006
Naam:
krisse
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

Hart vernielt

Ik woonden in hoogkarspel echt een droomplaats in noordholland ik woon nu in stadskanaal in gronningen
Hoogkarspel (HK) was alles voor mij ik had alles daar heel veel vrienden voetbal alles wat ik wou wij verhuisden 2 jaar geleden maar HK was mijn linkerkamer van mijn hart dat is nu vernietigt dus ik leef met veel heel veel pein en ik heb het al lang genoeg vol kunnen houden je denk je heb tog ook nog een rechterkamer dat klopt maar dat deel bestaat aleen maar uit elende en voetbal aangezien dat ook verpest is omdat me been verbrand is HET LEVEN KAN ALEEN GERED WORDEN DOOR TERUG TE VERHUIZEN ik weet nog niet hoe ik het ga doen maar dat ik het doe is bijna zeker
Datum:
07-11-2006
Naam:
HK
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

zinloos

myn vriend heeft my gedumt de liefde van myn leve myn ouders hebbe elke dag ruzie elke dag ruzie op sgool kwxiil gwn dood ma gwn hooee !!!!!!!!!!
Datum:
07-11-2006
Naam:
vanesa
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Myn verhaal

Ik ben Lisa, 13 jaar. Ik weet dat dat nogal jong is voor zelfmoord, maar ik denk er maar steeds aan. Ook al ben ik nog maar 13, ik heb dingen meegemaakt.
Toen ik in groep 8 zat, had ik een vriendin die nogal.. anders was. Ze zat echt vol met haat en die gaf ze op een zekere manier door aan mij. Ik werd verliefd op haar neef, en daar was ze heel kwaad om. We hadden door hem zoveel ruzie dat hij zich hartstikke schuldig voelde en ons nu al een hele tijd niet meer wil spreken. Ik weet dat het zo nogal aanstellerig klinkt, maar het was echt vreselijk. En dan nog het ergste al die enge blikken van mensen die je willen ,,helpen,, en steeds maar vragen wat er is.

Ik ben nu gothic, nu laten ze me met rust want ze zijn bang voor me. Maar alweer superverliefd. Met onze sportvereniging gingen we een weekend op kamp en er ging ook een jongen mee met wie ik bijna dat hele weekend ben opgetrokken. Hij begreep echt alles wat ik zei! En hij heeft zelf ook aan zelfmoord gedacht, zei hij. Maar na dat weekend durfde ik niets meer tegen hem te zeggen, ik weet niet waarom.
Ik heb echt het gevoel dat hij de enige is die alles begrijpt en met me meeleefd. Hij is de enige reden van mijn bestaan, lijkt het wel.
Het probleem is: we praten nooit meer met elkaar. Dat is gewoon onmogelijk.

En als de reden van je bestaan weg is, wat moet je dan nog hier op aarde..?
Datum:
07-11-2006
Naam:
Lisa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

weet niet

Ik zeg dingen die ik niet wil zeggen, raak vrienden kwijt en heb er geen zin meer in. Elke dag denk ik er weer aan, zal ik gaan? Misschien wel het begin van iets nieuws, iets beters.. voorlopig durf ik het nog niet vanwege de mensen die wél van me houden, maar als ik me kudt voel denk ik daar niet meer aan. Zal ik toch maar een keer gaan? Niemand in mijn omgeving weet het, helemaal niemand, geen hulp dus voor mij :(
Datum:
07-11-2006
Naam:
mx;
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

sobere dagen

ik zit al een tijdje met zelfmoord in mijn gedachten. mensen zeggen dat ik dik ben, mensen zeggen dat ik slecht bezig ben + dat ik sommige mensen kwets,en mijn ouders zijn veel te streng ik mag niets !!! ik leef vol verdriet maar toon dat niet altijd .. het zijn sombere dagen
Datum:
07-11-2006
Naam:
Toyah
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.