Levensverhalen (pagina 1591)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dit is niet mijn wereld

Dit is niet mijn wereld , niet de reden waarom ik denk aan levens beëndiging dat heeft meer de reden dat ik er gevoelsmatig niet meer tegen kan , mijn hoofd zit boordevol met allerlei stemmen en gedachten wat bijna niet meer te handhaven en te ordenen valt , de hallucinaties en voelen van anderen die niet zichtbaar zijn wordt me teveel tuurlijk is het door de medicatie minder heftig maar de verlamming en angst blijft . de enige reden waarvoor ik nog blijf is mijn maatje Frans , maar het gevoel werd versterkt door het lezen van honden die overleden zijn en die in de honden hemel wachten op hun baasje(s) en ik heb zo'n heimwee naar mijn honden mede door dit gevoel overweeg ik het , en dat voor iemand die nu weloverwegend beslissingen neemt en toch een behoorlijk portie gezonde verstand bezit , totdat de gevoelens en gedachten weer ophol slaat .
Datum:
13-11-2006
Naam:
Joke
Leeftijd:
38
Provincie:
Groningen

zelfmoordleging

hoi
ik heb me vaak moorggepleegd( geprobeert )Maar het lukte mij niet om dood te gaan ! ik ben een niet een gemakkelijke persoon ik ben te lief en daarom probeert mij iedereen te gebruikenMijn ouders geven mij geen liefde vooral mij vader hij gaf niet eens 1 kusje hij sloeg of slaat mij met de riem of een stok ! Maar toch lukt het niet om dood te gaan waarom ?
Datum:
13-11-2006
Naam:
zer
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik lijk op het eerste gezicht een doodgewoon meisje, maar dat ben ik niet..Alles ontglipt mij, school,vrienden enz..Ik snap niks van deze hele wereld en ben zo ontzettend onzeker over alles, echt alles! Ik kan niet goed communiceren met mensen.. Het lijkt wel of ik een persoonlijkheidsstoornis heb ofzo, maar dat doet er toch niet meer toe..Ik snij sinds kort in mezelf en heb al een zelfmoordpoging gedaan, maar die mislukte..Hopen dat de volgende wel zal slagen!

Liefs
Datum:
13-11-2006
Naam:
Doet er niet toe
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

ja

Heey ik ben een meisje van 13 jaar.
Ik zie het al een paar maanden niet meer zitten, want ik heb last van een ziekte, waar ik me voor schaam. En niemand weet het. ik heb nog meer dingen die steeds maar terugkomen. Ben me allerbeste vriendin kwijt geraakt. Ouders zijn gescheiden, we hebben niet echt veel geld. En de vriendin van me vader is een ***. Gisteren had ik allemaal pillen in mijn hand, maar ik heb het niet gedaan. ik heb nog vrienden en vriendinnen maar ik vind het allemaal zo kut.
Datum:
13-11-2006
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben bang

Ik ben bang dat ik het allemaal niet meer red. Rekeningen, werken, relatie volhouden, kortom negatief. Ik ben na twee jaar therapie weer gaan werken. Parttime. Dit is goed voor me en zou er financieel op vooruit gaan. Dit is echter niet waar. Ik ben bezig met een rechtzaak op advies van het UWV, tegen het UWV!

Ik ben niet in staat om fulltime te werken. Slik medicijnen en doe alles om gezond te blijven en beter te worden. Echter het resultaat is dat er steeds slechter uit ziet voor mij. Ik ben nu al bezig met aanmelden bij de voedselbank. Ik kan niet meer dan ik al doe. Wordt gek van het web van fomulieren, kopietjes maken van het UWV om aan te duiden bij het juridische loket (raad voor rechtsbijstand), het CWI (bijstand) en mn advocaat dat ik beneden het sociaal minimum leef ivm parttime werk. Ik heb geen recht op bijstand dus, geen Toeslag op inkomen, en geen huursubsidie.
Ik moet waarschijnlijk nog drie maanden wachten op de uitslag van het UWV of ze mn inkomen gaan aanvullen tot sociaal minimum terwijl mn advocaat beweert dat ik recht heb op een WIA/WAo uitkering, maar kan dit niet garanderen. Deze advocaat is ook vergeten in bezwaar te gaan tegen de beeindigde toeslag op mn uitkering. Ze had de brief van het UWV over het hoofd gezien.

Ik overzie het zelf al helemaal niet meer en heb dus op aanraden van het UWV die advocaat ingeschakeld. Nu moet ik weer een toeslag formulier invullen (3e keer) om niet beneden het sociaal minimum te zitten. Dat gaat ook weer maanden duren. HEt UWV stelde dat ik voor toeslag tot sociaal minimum naar de bijstand moet. Het CWI (bijstand ) stelt dat ik bij het UWV moet zijn. IK ben alle hoop echt kwijt.
Ben voorlgelogen door het UWV dat het loont om te werken als je gedeeltelijk arbeidsongeschikt bent. Dit kost me erg veel moeite , slik hiervoor sinds zo'n twee maanden medicijnen om het vol te houden. Op zich niet het ergste, ik maak me nuttig en verdien er geld mee maar.... Sinds ik werk, ben ik er dus financieel op achteruit gegaan. Ik kan nergens terechjt als ik mn huis uit word gezet door huurschuld. Ik doe er alles aan om zelfvoorzienend te zijn, mn gezondheid laat het niet toe om fulltime te werken, ben immers voor de helft afgekeurd en de overheid laat me barsten.
Ik ben weer terug bij af. Zie de dood als de oplossing voor mijn problemen. Dan kost ik de maatschappij ook geen geld meer. Is dat dan de bedoeling van de nieuwe WIA wet?
Ik kan niet meer.
Weet iemand waar ik terecht kan of die in een soortgelijke situatie zit of zat?
Dank voor het lezen van mn verhaal en eventuele reactie.
Datum:
13-11-2006
Naam:
Marco
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-holland

Mijn Leven

Ik ben een meisje van 19 jaar oud. En ik woon niet in Utrecht, maar ik durf niet te zeggen waar ik wel woon. Ik heb dingen meegemaakt waarvan ik denk "WAAROM IK". Het klinkt egoistisch, maar zo denk ik nou eenmaal. Ik wil niet meer leven, ik heb het helemaal gehad. Met mijn ouders, mijn familie, mijn zussen en vooral mijn LEVEN. Ik zit er al ongeveer 3 jaar mee. Ik heb verschillende op verschillende manieren mijn neigingen onderdrukt. Soms denk ik, met pillen..., met een mes..., van een gebouw afspringen??? Ik heb geen zin meer. Ik heb geen doel in mijn leven. Ik vind het allemaal te zwaar. Ik heb littekens in mijn gezicht. Ik durf niet meer over straat te lopen. Zo erg schaam ik me ervoor. Ik weet dat mensen me altijd oordelen. Ik heb nog nooit een vriend gehad. "Ben ik dan zo lelijk?" Dit is DE vraag die ik me elke dag weer afvraag. Soms heb ik het gevoel alsof niemand, maar dan ook echt niemand mij begrijpt of mij ziet staan. Soms denk ik weleens, als ik dood zou zijn, zouden ze me dan missen? NEE... Dat is mijn antwoord op mijn eigen vraag, en die niemand anders ken veranderen........
Datum:
13-11-2006
Naam:
Jessica (anoniem)
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

Doe er iets aan...

Wel,

ik ben 18, vind mijn nickname interessanter dan mijn echte naam, want m'n nick heb ik gekozen, mijn naam is me opgelegd

zelf zou ik liever nooit geboren zijn, maar heel even ben ik hier niet om te vertellen waarom, de waarom komt nog wel...

Ik was het van plan, maar toen ik de data las wanneer deze verhalen geschreven zijn was ik geschokt, gemiddeld 2a3 verslagen daags, vind ik toch veel.

Ik heb de vraag in mijn hoofd, waarom?
Waarom niet met zn allen actie nemen?

Je hoort nog van me...
Datum:
13-11-2006
Naam:
neetro
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

waarom?

Ik ben nu 2 vrienden veloren die allebij zelfmoord hebben gepleegd, en voor de mensen die dit willen doen.. Denk aan je vrienden en famillie ookal denk je dat ze niet om je geven en niet van je houden, geloof me dat doen ze wel.. en je laat zoveel shit achter!!!.. voel me nu ook echt kut.. en denk er heus wel aan, wou dat ik er niet was enzo.. maar dan denk ik weer aan mijn vrienden die het ook hebben gedaan en waardoor ik me onderandere zo voel, en als ik het dan zou doen zouden er weer mensen zijn die zich zo gaan voelen als mij.. dus serieus.. haal het niet in je hoofd... je maakt zoveel mensen ongelukkig.. zelfs de mensen waar je het niet van zou verwachten en dat wil je toch niet!?.. ga praten met iemand of schrijf dingen op...
Datum:
12-11-2006
Naam:
m
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Er is verschil tussen willen en echt willen !!!!

Wat ik met mijn titel bedoel is dat ik ook geneigt ben om te zeggen dat ik dood wil maar ik wil helemaal niet dood. Het enige wat ik wil is dat de pijn stopt. Opnames, vechten, zoveel gevochten en ik ben nu zo moe, zo ontzettend moe. Ik weet niet meer hoe ik mijn gevecht moet leveren. Even dacht ik dat ik het overleefd had, dat er een eind kwam aan mijn gevecht maar dan gaat het langzamerhand toch steeds weer slechter en eindigt het weer bij een zelfmoord poging. Houdt het dan nooit op. Als ik dus zeg dat ik dood wil dan is dat omdat ik dat zie als de enige oplossing. Maar ook een super moeilijke oplossing want ik besef ook echt wel wat het met me famillie zou doen en dat kan ik ze ook echt niet aan doen maar ik maak ze ook stuk door het verdriet wat ze hebben om mij. En dan eindig je weer in de vraag wat moet ik GDV doen ???????
Datum:
12-11-2006
Naam:
Doelloos
Leeftijd:
20
Provincie:
Drenthe

erg depresief..!!

k weet het gewoon niet meer...
k voel me me de laatste tijd erh buitengesloten en word erg gepest op school..en heb ook weer eens vaak ruzie..!!..met me vriendinnen..
die pesten me ook wel eens en daardoor ging ik dus in me polsen snijden...al snel was k betrapt door een van me vriendinnen en die werd aardig boos.. dat was in July gebeurt..k zou ermee stoppen maar dat lukte me gewoon niet meer...
ik ben verslaaft!!
als ik me depri voelde en een mes zag sneed ik gelijk in me polsen...
van de week deed ik het weer en een meisje uit me klas zag het voor het eerst en die schrok zich helemaal en maakte toen erg zorgen...
een jongetje van school had het daarvoor ontdekt en die had het toen tegen de hele school verteld maar later stopte die ermee...gelukkig...me vriendinnen zitten er niet mee wat ik doe.. tis moeilijk om het te verbergen maar ik word hiermee geholpen maar ik zeg gewoon dat het super met me gaat zodat ik er vanaf ga...
maar jahh ik weet gewoon niet of ik vrienden heb want ik voel me erg buitengesloten gewoon op school thuis gewoon overal..maar ik zeg tegen alle mensen nooit in me polsen snijden je raakt er gewoon verslaaft aan...!!...
is ook tegen mij gezegt maar ik luisterde niet dus heb ik nu dit gewoon...dit is me 13de keer dat ik het heb gedaan...en raak er waarschijnlijk er nooit meer van af..!..
nou ik ben blij dat ik me verhaal kon vertellen... voel me een beetje opgelucht maar heb het helemaal gehad van de wereld ik wil gewoon dood!!

een droevige meisje
Datum:
12-11-2006
Naam:
Droevig meisie
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.