Levensverhalen (pagina 1445)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

radeloos

Ik heb een huwelijk van 29 jaar en 13 miskrmen achter de rug,nu zit ik al 3 jaar afwisselend in de ww en ziektewet,nu ook nog in budget beheer ,wil ook niet erg lukken .Zo als het nu staat moet ik 15 april waarschijnlijk mijn flat uit ,financieel wil niemand mij helpen,en ik ga dus echt niet uit mij flat weg,mijn twee kinderen 20 en 18 vinden dan vast wel een plkje die kunnen er niks aan doen,maar ik wil niet meer,ik doe mijn brommer aan en ga er bij liggen lijkt me heerlijk ik ga naar mijn ouders en dooden kinderen eindelijk rust.weet nog niet wanneer
Datum:
09-04-2007
Naam:
margreet
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

Waarom...

ik ben van jongsafaan (rond mn 6 is het begonnen) gepest geweest door klasgenoten en vrienden, dat is dan blijven gebeuren tot mijn 16 sindsdien leefde ik al bijna als een kluizenaar, mijn ouders zijn toen gescheiden, ik ben verhuisd en ik kwam eigenlijk het huis niet meer uit behalve voor school en als het ECHT moest. Dan kwamen er nog de problemen met meisjes die ik had...ben nu 20 en heb nog altijd geen vriendin gehad gewoon omdat het mij niet meer lukt te lachen en omdat het mij niet lukt om te praten met iemand onbekend. Daarom zocht ik mijn toevlucht tot het internet en daar werd ik dan ook constant gekwetst. Ik heb nu 2 maanden in een psychiatrisch ziekenhuis gelegen en dat hielp ook weinig omdat het een observerende afdeling was. Nu moet ik binnenkort naar een ander centrum maar ik ben inmiddels gevallen voor een meisje dat ik enkel en alleen van internet ken en ik ben bang dat ik haar zal kwijtraken als ik dat ga doen. langs de andere kant zou dat centrum mij misschien wel kunnen helpen maar ik wil dat meisje niet opgeven...maar als ik "het" doe dan kan ik achteraf geen spijt hebben dat ik die beslissing genomen heb maar ik kan "het" niet doen omdat ikmijn ouders geen pijn wil bezorgen.
Datum:
08-04-2007
Naam:
Kenny (van België)
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

vaak ruie met mama

ik heb vaak ruzie met mijn mama
soms zeg ik in me zelf leleke woorden over haarmaar ik denk datdat beeter gaat
ik verberg me slehcte punten maar ik weet dattoch zal iut komen maarik niet zo vaak schlete punten vergeme
Datum:
08-04-2007
Naam:
athar
Leeftijd:
9
Provincie:
Limburg

op mijn 12de

Op mijn 12 de al heb ik sinds vandaag al zelfmoord geprobeert !
Ik heb heel veel prOblemen thuis..:(
En heb mezelf ook heel vaak gesneden maar het helpt niet
Ik durf het mn vriendje niet te vertellen Hij word vast boos Want ik ben gewoon bang bang voor iedereen
Op sChoOl durf ik niks meer ik kan maar aan 1ding denken..Aan zelfmoord..
een vriendin vanmij probeert me te helpen maar het lukt niet..
Ik wil weg van deze hele Wereld maar k wil Dat mn Vriendje mee gaat !
Datum:
08-04-2007
Naam:
Chantal
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Commetaar

Ik zie hier veel berichten van mensen die naaste hebben verloren of die zeggen dat je het niet moet doen. Hoe kunnen mensen die zich nog nooit zo hebben gevoeld zeggen dat ze het begrijpen en dat je het niet moet doen?! Iedereen zegt wel: Je hebt een mooi leven, Je kunt nog zo veel bereiken in je leven, Waarom doe je zo, Weet je wel niet wat je ons aan doet. Hallo! jullie aan doen? PARDON! We voelen ons niet voor niets zo. Als we echt zo een mooi leven hebben zouden we er niet zo over denken of wel! En jullie doen er ook niet bepaald iets aan om ons te helpen. Het enige wat ik te horen krijg is. Waar ben ik fout gegaan. Waar heb ik dit aan te danken. Je doet ons alleen verdriet aan. Er is iets ernstig mis met onze dochter. Nou, dan voel ik me echt beter ja. Bedankt voor je hulp hé. Dus niet!
Ik heb ook geen zin om me verhaal hier aan iedereen te vertellen alsof het niets is. Ik zou het ook niet kunnen. Ik heb wel veel respect voor de mensen die het wel kunnen maar de mensen die denken dat we gek zijn hebben zelf een steekje los zitten in hun bovenkamer.
Je kunt wel zeggen, zoek professionele hulp. Dat werkt allemaal niet! Die mensen weten niet waar ze het over hebben. Ze leren dingen uit boeken. Gevoelens zijn niet te leren uit boeken. Die heb je of die heb je niet. En een psychiater heeft die duidelijk niet. Want iemand die dit heeft moeten doorstaan zal heus niet zeggen dat je gek bent en dat die niet begrijpt waarom je het doet en voelt. Want die snappen dat zelf ook wel. Geloof me de raarste reacties heb ik allemaal gehad. Stuk voor stuk. Maar snel zal het over zijn. Tenminste als ik nog de kans krijg. Ik zit nu 24 uur per dag en 7 dagen in de week met die ouderfiguren opgescheept. Begin er niet aan. Hou je gevoelens voor je als je echt serieus geen zin meer hebt. Als je twijfelt heb je misschien wel een klein kansje. Maar het kan erger worden. De keus is aan jullie. Dus laat er geen vreemde mensen zich mee bemoeien, naaste mensen al helemaal niet wat die maken het erger!
Datum:
08-04-2007
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Ouders

ik leef al 4 jaar tegen mijn zin. Van sins mijn moeder een andere man heeft. Die andere man kan mij niet verdragen en ik hem niet.
Nu heeft mijn moeder gekozen. Tussen mij en die domme man. En inderdaad ze heeft voor hem gekozen. En dat doet pijn. Dit + die lange 4 jaar is er teveel aan!
Datum:
08-04-2007
Naam:
Angelo
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

genoeg ellende gehad

ik ben 26 jaar en al zoveel meegemaakt in mijn (jonge) levendje.
het liefst maak ik er nu meteen een einde aan maar dan denk ik aan mijn ouders en 2 goede vrienden
maar ik zie het niet meer zitten ik wil eruit stappen als het boven beter is voor mij hoeft het allemaal niet meer!
Datum:
08-04-2007
Naam:
genoeg van het leven
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

altijd weer

het begon al toen ik 7 jaar oud was ... mijn vader werd zwaar depressief.
Hij begon mij en mijn zus te slaan , tot bloedens toe.
Wij werden aan onze haren de trap op getrokken .
In die tijd leken mijn zus en ik veel op elkaar .
Toen ik in groep 5 zat hebben mijn ouders besloten te gaan scheiden .
Ik werd bang , want toen , toen was er niemand meer om mij en mijn zus te beschermen .
Mijn moeder verhuisde en ze kozen voor co-ouderschap ( samen opvoeden van kinderen )
Mijn zus was altijd eerst het slachtoffer van mijn vaders geweld .
Ik probeerde haar te helpen maar tevergeefs .
Mijn zus werd op mijn 11 ook zwaar depressief .
Nu had ik er 2 .
Ik hield te veel van ze om het tegen iemand te zeggen .
Iedere dag werd ik tegen de muur aan gegooid .
De angst kroop diep in mij .
Nu durf ik nog steeds niets .
Mijn zus deed een zelfmoord poging , die gelukkig mislukte .
Hierdoor moest ze praten meteen psycholoog .
Mijn moeder hertrouwde in die tijd met een andere man .
5 keer verhuisd .
Mijn vader was bijna genezen , maar sloeg me nog steeds .
Mijn zus werd allemaal depresiever .
Mijn moeder ging werken .
Om de week is ze naar het buitenland.
We kregen geen eten van mijn stiefvader .
Hij voelde zich totaal niet verantwoordelijk .
Mijn zus bleef me slaan .
Op een dag kwam ik met een half open gezicht naar school .
De lerares vroeg wat er gebeurd was .
Ik zei dat ik tegen de deur aan was gelopen .
De lerares bleef door vragen , ze geloofde me niet .
Ik storte in .
Rende weg , en toen begon de ellende in mij.
Ik durfde niemand te slaan .
Ik had altijd een mes bij me .
Nadat de lerares er de dag erna weer over begon .
Rende ik naar de wc , deed de deur opslot.
Pakte het mes .
En ik werd angstig .
Ik deed het ... ik sneed in mezelf .
Het ergste wat ik ooit in mijn leven heb gedacht deed ik nu zelf .
..... het deed bijna geen pijn ....
Toen werd ik 14 .
Ik sloeg door .
Mijn vriendin was doodgegaan .
Aan zelfmoord poging .
En de enige die het wist was ik , de precieze plannen .
Alles ,waarom en waar ze het ging doen .
En alleen een oen zoals mij .
Durfde het niet te zeggen .
Ik zie nog steeds het mesje glijden .
verklaar mezelf nog steeds tot gek ...
Dit jaar ik werd 15, 10dagen na mijn verjaardag overleed er nog eenvriendin aan zelfmoord weer wist ik alles .
Ik trok me terug .
En begon plannen te maken...
En nu denk ik was het maar nooit zover gekomen .....
Ik zal er nooit meer vanaf kunnen komen ...
Datum:
08-04-2007
Naam:
laura
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

x

Ik heb altijd veel ruzie met andere kinderen.
Ik heb het gevoel dat niemand mij meer wil.
Alsof ik voor het leven alleen sta.
en de anderen doen het leven samen.
Ik denk dat ik heel gauw dood wil
Datum:
08-04-2007
Naam:
x
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

Waarom moeten we leven?

Onze leven is nuttelooos. Wij worden geboren en uiteindelijk gaan we dood. dus wat maakt het uit als je eerder dood gaat. We leven in deze wereld in de hoop dat wij ooit gelukkig zullen worden. maar het eigenlijke geluk is de dood. Je wordt bevrijd van deze ellendige wereld. Je voelt geen pijn meer. Waarom moet je pijn voelen?. Het leven is zo nutteloos. We denken dat we gelukkig worden, maar dat is een illusie. Er is niet iets dat als geluk kan genoemd worden. Kijk maar naar rijke mensen en kijk maar naar arme mensen. Niemand kan gelukkig zijn in deze wereld. hoe kun je zeggen ik ben gelukkig terwijl er in de grootste deel van de wereld dagelijks honderden mensen dood gaat. Wat is het doel van leven? heeft het leven een doel?. nee het heeft geen doel. Stel dat je een auto hebt en je moet rijden maar je weet niet waar naartoe. Dan is het toch zinloos om te gaan rijden en het maakt ook niet waar je naartoe gaat. Zo is het leven ook. het heeft geen doel, maar omdat we geboren zijn moeten we toch leven. We leven omdat we geboren zijn.we hebben geen keuze. Maar we kunnen onze leven wel beendigen. Ik ben zo blij dat dat wel kan.
Maar het is toch nutteloos om te gaan leven. Het leven gaat om geld. Mensen zeggen er is meer. Maar dat is een hoop(illusie). Wat maakt het uit of je leeft of je dood bent. er is geen reden om te leven. Men kan toch niet leven voor de pijn, en ellende die er op deze wereld is. Ik durf niet het laatste stap te nemen. Maar op een dag zal het mij lukken. Ik moet maar op zoek gaan naar het geld. Met geld kan je alles regelen en zo ook je eigen dood(zonder dat je het zelf doet. zo weten de mensen om je heen ook niet dat je het wou).
Datum:
08-04-2007
Naam:
rongen
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.