Levensverhalen (pagina 1421)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Veel te laat

Hoe kon ik dit laten gebeuren? Je kwijt raken op deze manier
Ik wil je terug, het spijt me zo Maar dat helpt geen ene zier
Nooit kan ik het mezelf vergeven Ik zie ons elke keer bij elkaar
Ik zal je echt nooit vergeten Wist je dat maar!
Waarom deed je dat,
waarom zorgde je voor zo'n bloedbad.
Toen je je pols doorsneed,
gaf je toen geen ene kreet.
Dacht je toen niet aan ons,
wij gaven je nooit de bons.
Je word door iedereen gemist,
je bent niet uit onze harten gewist.
Waarom deed je dat nou,
al die mensen in de rouw.
Waarom, waarom wil ik weten,
ik heb het mezelf al die tijd verweten.
Ik zag je verdriet niet al die tijd,
en dat is mijn fout, dat is een feit
Wat je moet weten is dat ik mezelf nog vaak straf,
Omdat ik al je signalen weer net te laat zag,
Ik zal ze meedragen, nooit helende wonden,
En wat ik hoop is dat je nu je rust hebt gevonden

(refrein)
Veel te laat om alles goed te maken
nu is het veel te laat om eens met haar om te gaan
Veel te laat om met haar te praten
En zeker te laat om eens bij haar te gaan staan



Ze pleegde zelfmoord werd gezegd Vanwege haar ouders en alles thuis
Maar ik weet wel beter dan dat Op school was het niet pluis
Ze werd gepest en genegeerd niemand die haar begreep
Niemand die haar hielp Dus hielp ze zichzelf om zeep
Ze was zo depressief Vaak zo stil en verlegen
Ze reageerde nooit En sloeg ze af richting andere wegen
Nu ze dood is heb ik het gevoeldat ik haar eigenlijk amper ken
Ik wil haar beter leren kennen Maar ik weet dat ik te laat ben
Nooit meer zal ik haar terugzien Nooit meer met haar praten
Nooit meer... Het is te laat om onszelf te haten
maar schuldig zijn we, en niet misschien
We hadden het veel eerder moet zien
Het eerder moeten weten Dat ze zo ongelukkig was
Maar haar waren we zo vergeten
Nou nu vergeten we haar niet meer Ze blijft altijd in mijn gedachte
Ik moet altijd maar aan haar denken Aan haar ogen en hoe ze lachte

(refrein)
Veel te laat om alles goed te maken
nu is het veel te laat om eens met haar om te gaan
Veel te laat om met haar te praten
En zeker te laat om eens bij haar te gaan staan


Gedachten spoken door mijn hoofd en al die gedachten
zorgen voor veel huilbuien en slapeloze nachten.
Uitgeput lig ik in bed Ik ben heel erg moe.
Na al die tijd, ben ik een keertje aan slaap toe.
De tijd tikt voorbij Half 2, half 3, half 4.
Ik kan het niet loslaten al dat geslaan en getier.
Ik wil weer normaal leven Ik heb het nu echt gehad!
Ja dat wilde ik even kwijt Ik ben het echt zat!
Die moeilijke tijden komen en gaan
Ze komen steeds terug en ze blijven maar bestaan
De boosheid de woede, het onrecht
om wat is gebeurt maakt me on-echt
De boosheid blijft diep in m'n geest
beïnvloedt mijn doen en m'n denken het meest
De boosheid om misbruik en onrecht:
Heer, hier is mijn woede, zie hier mijn gevecht !



een nummer dat ik heb geschreven over zelfmoord.. mijn vriendin wilt het.. ik kan me erg mee leven heb zelf ook de gedachte gehad ..

kom op alle mensen leer GOD kennen en bid tot hem
Datum:
01-05-2007
Naam:
Mc basal
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

......

ik vind echt een meid leuk sij is alles voor me, maar siet me niet sitten, thuis leef ik tussen muren, overal wordt ik op aan gekeken, nut van het leven is toch dood gaan want dood gaan we allemaal waarom niet vroeg als je leven toch geen zin meer heeft
Datum:
01-05-2007
Naam:
..
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Geen zin meer

Ik wil helemaal geen medeleven krijgen van jullie ... wel raad! Ik zie het dus ook al een tijdje niet meer zitten... alles lijkt zinloos! Vrienden genoeg maar je ziet ze niet ... vooral niet als je ze nodig hebt!

Een vriend, die me graag ziet, maar blijkbaar alles verkeerd doet (volgens mij) Geen gevoelens meer eender welke aanraking... niets voelt nog goed!

Ik heb geen zin meer... Hoe kan ik er terug bovenop komen? Zijn er mensen die je daarbij kunnen helpen?

Kat x
Datum:
01-05-2007
Naam:
Kat
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

nooit gelukkig

ik wil zo graag dood. Ik doe nooit iets goed. Ik kan nooit tevreden zijn met mezelf; wat ik tot nu toe heb bereikt; hoe ik ben. Ik walg van mezelf. Ik zie geen toekomst. De dood zal een verlossing voor me zijn.
Datum:
01-05-2007
Naam:
anne
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Poems

I hate everything,
But I don't hate you,
Thats the only thing,
Every day I'm dying a little bit more
Every day goes wrong
I'm standing on the edge,
All alone,
I know my eyes are closed
I can only see the darkness of life
But can I see the colorfull things in life?
I don't think I can,
I blame myself every day,
For hurting you so much,
Thats most of the reason I want to go
To go to a place, without problems and without so much pain
I think you don't see me again
It's the only thought I have,
To go, and far away,
No one to hurt, No one to see,
It's very lonelyness, but I don't trust myself
I'm sure I hurt again someone,
It's not what you want,
But I'm sure it's the best thing to do...
I'll hope you get a great life
Without me, and without my troubels
I'm falling now, into the great hole


Too late
You always say that if you can’t return it
I know for sure that it will be happen to me
Now you’ll see I was serious
I just couldn’t take it anymore
Everytime when I was going to someone, it was cancelled
I’m not blaming you
I was not important, I knew that
Was it really too hard for you?
Too hard to regulate a conversation?
Help other people with the same problems
And be there for them
Maybe you was too late for me
But there are more people
Learn about it!
Think about it!


My mind is lost,
I don't know where I am,
Everywhere I look are trees
I just cannot see where my life is
This is impossible my life
It can't be!
How could I neglect everyone?
I hate myself for doing this,
But I can't stop with it,
I don't have the strength to go on,
I want to be free,
Spread my arms and fly away,
So no one ever see me back
What have I done to you,
No one trust me anymore,
I better stop trying,
To make something of my life,
It just can't..


I just don't know how to speak
I can't find the words
My life is bad,
But I've got so many friends
I don't know what to do
Should I stay, or go?
It doesn't matters for me
I can't leave you
But live this life, I can't either
I can't talk about my problems anymore
My locker is locked
and I can't find the key
I throw my key away
So no one can find it
Maybe it's my key broken
Maybe it's not
I really don't know
I just don't want to live anymore
My hopes are destroyed
I'm sorry..


In my dreams
We are together
So happy
Dying together
Forever together
But in the truth
I’m afraid
Afraid of everything
I want to break free of that
Away from my thoughts
Away from my troubles
Why must I stay?
Why can’t I just be happy with you?
I hope we can be together
And happy
As in my dreams
I love you with whole my heart
But I’m too uncertainty
I’m sorry
I don’t want that at all
I just want to be with you
Without all the problems
That I have in my head


I hurt myself every day,
I enjoy it,
I'm in spite of my scarfs
Thats weird,
Maybe it's all invented
All my "problems"
I don't see then as problems anymore
No one helps my anyway
Why should I do difficult about it?
Well, I just go, and nobody have a problem
Is it all inside my head?
Perhaps I should go now,
I loved everyone,
Goodbye
Datum:
01-05-2007
Naam:
-
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

hmm

Ze zeggen dat het oplucht om je verhaal te schrijven aan onbekende, nou ik ga dat maar eens doen. Het is sinds gisteren uit met mijn vriend. Hij was was alles voor me, ik was voor onze relatie erg depressief, ik ben verkracht door me neef en aangerand door een klasgenoot. Ik leerde toen iemand kennen, ik was op dat moment dol op hem maar nu besef ik dat dol op hem was omdat hij me aandacht gaf wat andere niet konden geven. We kregen een relatie en alles ging goed, totdat hij me geestelijk begon te mishandelen, en daarna ook lichamelijk. Ik heb anderhalf jaar aan hem vast gezetten. Door Richard kwam ik er boven op, hij heeft me goed geholpen, ik ben niks zonder hem, hij was mijn alles, mijn liefde, ik weet het grote woorden voor een 16jarige meisje, maar zo voelt het wel. Hij heeft het uitgemaakt omdat hij het gevoel had dat hij me telleursteld. Hij heeft erg druk, 2 banen, 3 stages, 2 bands, school en rijlessen. Op dit moment denk ik aan dood gaan. Ik heb wel genoeg geleefd en meegemaakt. Zonder Richard kan ik het niet.
Datum:
01-05-2007
Naam:
miriam
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

even

Een gedachte
Waarom ik wil gaan
Iets dat niemand kan verstaan
De eeuwige rust die mij interesseerd
Maar ondertussen een vader en moeder die mij leert
Het ergste wat je kan overkomen
Je kind die zelfmoord pleegt
Dus voor hun ben ik hier nog
Maar toch,
Het blijft een gedachte in m'n hoofd

:'( wil echt dood :(:( Ik word niet gepest, ben vroeger wel gepest. Vrienden die er voor me zijn maar dan nog ik wil dood :( Ik snap niet waarom maar ik voel me zovaak kut. Als ik ga wil ik dat niemand langer dan een paar weken pijn voor mij voelt. Het enige waarom ik het zou doen is mijn eigen pijn. Ik hou van jullie.
Datum:
30-04-2007
Naam:
supah
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

geen idee

Mijn vader is dood, mijn moeder is dood, een broer en zus zijn dood, 2 vriendinnen hebben me emotioneel leeggezogen en als een leeg coca-cola blikje weggegooid, ik kon concertpianist worden maar door omstandigheden werd dit verhindert. Mijn naasten, vrienden en allergrootste passie zijn me afgenomen. Ik weiger me mijzelf van mijn leven te beroven, ik laat me niet klein krijgen. IK BEN MIJN EIGEN BAAS! en ben heel selectief in het kiezen van vrienden. Ik wil me gewoon niet meer voor de gek laten houden. Je raakt zo snel verbitterd door wat anderen je aandoen. Toch sluit me niet op voor sociaal contact, ik zou een kluizenaar worden. Kort geleden ben ik erachter gekomen dat ik een HSP ben (Hoog Sensitief Persoon). Voordeel: je voelt alles aan waardoor je mensen snel kunt helpen, hebt gevoel voor kleine nuances, complexe emotionele belevingswereld: je kunt intens van kunst en muziek genieten... etc. Nadeel: je bent als een spons, ook voor andermans problemen, je piekert veel, juist omdat je alles zo diep analyseert, kortom: verschrikkelijk en het brengt je nog slapeloze nachten ook. Dit is trouwens wel een neutrale eigenschap die in je voordeel maar soms ook in je nadeel kan zijn. Ik word gelukkig begeleid om er mee om te leren gaan. Ik heb best een aantal vervelende dingen meegemaakt en het is prettig om nu alles een beetje op orde te krijgen. Het gaat stukje bij beetje steeds beter met me. Over een aantal jaren heb ik zeker weten progressie gemaakt. Vanochtend is een goede vriend aan kanker overleden. Het is best verwarrend allemaal, je schrijft het op binnen een paar minuten maar achtervolgt je de rest van je leven. Zeker weten, over een paar jaar voel ik me beter ..
Datum:
30-04-2007
Naam:
iemand
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Ik word gek !

Ik woon zo bij mij ouders ,3zusjes we lijken erg gelukkig. Maar dat is niet zo! Het lijkt net alsof ik geadopteerd ben ,vuil en (grote ) last ben.
Me zusjes zijn zo abnormaal , schelden de hele dag voor als ze dingen niet krijgen. Blijven de hele dag lang weg, waardoor mijn moeder zich zorgen maakt. En mij moeder helpt me zusjes nog met alles , me zusjes zijn 12 jaar ,9 jaar en 6 jaar en me moeder doet letterlijk alles! doet me zusje van 9jaar dom, scheld ze me moeder uit neem ik het voor me moeder op , uiteindelijk krijg ik van alles de schuld, (ik heb volgens hun me zusjes geleerd te schelden) Moet ik weer naar me kamer, zonder gegeten te hebben.(dit is vaak wekelijks routine)

Op een dag me vriendin belde me , maar volgens me zusjes ( ze sijn soort van baas van mij , controleren me met alles ) bemoeide zich ermee. Maar ik werd het zat , dus ik zei ga weg en laat me met rust. Me zusjes gingen naar me ouders (ze zijn kampioenen in liegen!) en zeiden dat ik ze hadden uitgescholden en gingen verzinnen dat ik tegen me vriendin ovr hun had gepraat. En toen legde ik de telefoon neer, ging naar boven stonden me ouders boven aan de trap te wachten. en begonne ze met hun verhaal mij en ik zei dat is niet waar maar ja wat kan ik doen 3 (die zusjes die liegen) tegen mij 1 dus. Ik moest naar me kamer gaan , en toen dacht is dit mijn leven? wekelijks, bijna dagelijks ruzie en alle schuld krijg ik . ik kon en kan het niet meer aan .Pakte een mes en snee me polsen door. toen kwamen me ouders aan de deur , maar ik had de deur op slot gedaan, pakte ze de reservesleutel en maakte de deur open .zagen mijn polsen bloeden, en zeiden tegen mij : je mag dood gaan , we maken je geen zorgen over je we hebben toch nog 3 dochters . En die zin zal ik voor me hele leven , nooit vergeten!!!!!!!!!
Datum:
30-04-2007
Naam:
Ganga
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Het nut?

Ik wil mijn verhaal eens kwijt kunnen en dat wil ik proberen via deze site en zo contact kunnen hebben met mensen die in dezelfde diepe put geraakt zijn als ik.

Mijn jeugd was niet zo geweldig. Toen ik klein was mishandelde mijn vader mijn moeder. Mijn vader was immers drugsverslaafd en alcolist. En nu nog steeds herriner ik me het beeld en het geroep, bang dat papa naar mij zou komen. Ik was toen amper 3 jaar en toch herriner ik er me kleine dingen van, zoals ik hopeloos de telefoon nam en probeerde de politie te bellen maar het was steeds het toontje van dat het nummer niet bestond.

Mijn moeder was in verwachting van mijn zus toen mijn vader haar sloeg, het ging van slagen tot haar van de trap gooien enzoverder. Hij heeft mij zelf eens proberen te vermoorden door me op een drukke steenweg te gooien toen ik in mijn koets zat.

Toen had mijn moeder eindelijk de moed gevonden om hulp te zoeken. We zijn toen naar vluchthuizen gegaan, vind dit alles weet ik immers niet zoveel meer.

Mijn vader werd toen naar de gevangenis gestuurd. We konden ons leven terug opbouwen ik, mama en mijn zus. Mijn moeder had al reeds enkele mannen in haar leven gehad.

Mijn zus was immers enorm hyperactief (dit zou komen doordat mijn moeder geslagen werd toen zij zwanger was van haar) en mijn zus sloeg me dus enorm , want ze droeg de agressie in haar dat mijn vader ook droeg.

Toen was mijn vader terug vrij en hij kwam af en toe eens op bezoek (als het hem uitkwam) maar ja ik was een meisje van 8-9 jaar en eindelijk was mijn vader daar ... . Hij zei steeds dat hij ons kwam halen, met mijn tas zat steeds voor het raam te wachten en te wachten en nooit kwam hij opdagen.

Toen ik 14 jaar was mocht ik terug bij mijn vader gaan. Ik mocht een maand bij hem gaan in de zomervakantie (ik dacht dat alles terug in orde was). Zijn broer overleed dat jaar en hij belande terug aan de drugs. Ik weet nog goed die maand hoe angstig ik en zijn vriendin (die hij toen had) wachte tot hij thuis kwam, we waren zelf aan het bidden aan een mariabeeldje. Hij had een illigaal pistool in huis, ik was enorm bang. Als hij thuis kwam smeet hij de tafel omver, roepte en tierde. Ik ging in mijn kamer uit angst en wachte bang af. Hij liet mij gerust buiten roepen en tieren en met dingen gooien.

Sindsdien heb ik geen contact meer met mijn vader. Toen ik immers 15-16 jaar was ging het slecht met mijn moeder. Ze had iemand leren kennen die haar helemaal in haar macht had. Waardoor zij mij helemaal in de steek liet, ze koos voor die man. Ze ging uit en liet mij alleen of ik moest bij een vriendin gaan slapen. Heb mijn plan ongeveer een jaar moeten trekken. Toen zat ik terug voor de raam te wachten maar dit keer niet op mijn vader maar op mijn moeder, te wachten tot ze thuis kwam. Ik heb haar zelf is gesmeekt bij mij te blijven maar ze ging weg.

Toen heeft zij zelf 2 zelfmoordpogingen ondernomen, waarvan ik de schuld kreeg. Die man zei dit en mijn zus zei dit ook (zonder enig besef).

Mijn grootmoeder overleed dat jaar ook, en toen werd mijn moeder beter. Maar nu ben ik er enorm slecht aan toe.

Ik had een jongen leren kennen en ben een jaar en 6 maanden met hem samen geweest. Hij was mijn alles, de moed om op te staan, de moed om verder te gaan, ... . Ik kon alles kwijt aan hem. Tot hij mij dumpte als een baksteen, nu ben ik weermaals in de steek gelaten. Ik heb 2 weken geleden een zelfmoordpoging achter de rug. Nu ben ik in therapie, maar de zelfmoordgedachten en de zelfmoordneigingen zijn nog steeds niet weg...

Ik zie geen uitweg meer!
Datum:
30-04-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.