Levensverhalen (pagina 1421)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hallo

hallo,

ik werd gepest op school,ze vondn altijd wel een reden, ik was te mager,te lelijk....ze vonden altijd wel iets in het middelbaar werdt het alleen maar nog erger, toen ik 11was begon ik te krassen, dit doe ik nu al 7jaar op school ontdekten ze toen ik 14 was dat ik kraste ik werdt naar de directeur gestuurd en mijn ouders werden verwittigd ik werd opgenomen in een psyhiatrische instelling tegen mijn zin ik wou hun hulp niet, het ging alleen maar nog slechter met me, op mijn 15e werdt ik verkracht door 1jongen mijn ouders waren toen aan het scheiden en ik werd dan geslaan door mijn pa. toen ik 16 was ontmoete ik een jongen die mij begreep hij betekende heel veel vo me en ik had aan hem heel veel steun 1jaar later is hij omgekomn in een auto-ongeluk dan heb ik voor het eerst geprobeerd zelfmoord te plegen en ben ek drugs gaan gebruiken, door die drugs voelde ik me beter maar daarna voelde ik me rotslecht. na dat ongeluk begon ik meer en meer over zelfmoord te gaan denken. ik was ongelooflijk kwaad op mezelf toen ik wakker werdt in het ziekenhuis na de 1ste poging. nu zie ik niks meer zitten en wil ik niks liever dan dood gaan, ik probeer vol te houden maar hoe meer ik probeer er niet aan te denkn hoe slechter ik me voel.
Datum:
02-05-2007
Naam:
marie
Leeftijd:
18
Provincie:
Utrecht

ik ben een loser

Ik ben gewoon een loser.

Ik ben 24 nog nooit een vriendin gehad.Ik heb weinig vrienden.Ik heb geen werk geen opleiding.Ik kan niks ik ben niks.Ik ben gewoon een dikke loser.
Datum:
02-05-2007
Naam:
man24
Leeftijd:
24
Provincie:
Limburg

don't do it...

hallo dit is ff een bericht voor alle mensen die zelfmoord willen plegen! doe het niet!!
een vriendin van mij heeft het geprobeert ze sneed haar polsen door maar haar moeder kwam binnen ze had he best wel diep gesneden maar moest toen met spoed naar het ziekenhuis. ze heeft het uit eindelijk over leeft en toen zag ze hoe mooi het leven was als je leeft . je leeft maar 1 keer probeer er iests moois van te maken desnoods ga je naar iemand die je 100% vertrouwd ik hoop dat jullie eindelijk inzien dat als je het doet je echt egoistish bent je doet er meer mensen mee pyn dan je denkt ! de mensen die je gaan missen zyn de duper er van ....
Datum:
02-05-2007
Naam:
miss anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

Eenzaam

Ik ben een jongen van 20 jaar. Even in het kort mijn geschiedenis: Ik heb PDD-NOS en een geconstateerd Multi complex Disorder. Ik had/heb onder andere last van angstbeelden, zelfmoordneigingen, agressie en stemmingswisselingen.
Ik werd van groep 4 tot 8 gepest op de basisschool. Werd in elkaar geslagen, uitgescholden en vermeden. Op een gegeven moment trok ik het niet meer en viel iemand aan met een mes. Natuurlijk werd ik van school afgetrapt en begon mijn laatste half jaar op een nieuwe school. Op deze school was het precies hetzelfde verhaal, en werd ik tevens door een klasgenote beschuldigd van verkrachting. Ik wist niet eens wat sex was. Vervolgens dacht men dat ik gek was en stuurde mij 4 maanden naar een internaat. Toen ik 13 was stopte ik (op eigen initiatief) met m'n medicatie en het spreken van een psychiater. Vanaf toen ging het een stukje beter.

Toen ik 16 werd begon ik me toch wel af te vragen waarom iedereen om me heen een vriendin had, en ik niet. Waarom iedereen om me heen erop los neukte, en ik niet. Dat gevoel van eenzaamheid werd alleen maar erger. Helemaal toen er op mijn 18de een meisje was die mij wel leuk dacht vinden, maar een week later verklaarde niet verliefd te zijn.
Na haar is er 2 jaar niemand in mijn leven gekomen, tot 2 maanden terug. Ik kwam een leuk meisje tegen, alles was relaxed en kregen een relatie. Ik steunde haar waar ik kon, en was stapelgek op haar.
Ik was voor het eerst van mijn leven helemaal gelukkig. Ik ben nog maagd (opzich al een rede om bezorgd over te worden, gezien mijn leeftijd) en dacht dat het wel zou komen, helemaal toen ik een vriendin had waar ik helemaal gek op was.
Tot ze het een week geleden uitmaakte via MSN. Ik kon maar beter een ander zoeken, want de eerste keer moet speciaal zijn (ze heeft vorig jaar een nare ervaring gehad, en zei het lullig te vinden voor mij als ze het op de helft niet meer aankon). Tevens gaf ze aan van de een op de andere dag niet meer verliefd was. Wat ze nu tegen anderen zegt is dat het mij alleen maar om de sex zou gaan, wat voor mij een klap in het gezicht is.
Ik kan aan niks anders meer denken, ik slaap nauwelijks, ik mis haar zoveel. Ik mis haar lach, haar stem, de warmte die ze me gaf als ik haar zag. Ik mis haar.....

Nu ben ik 20, bijna 21, en ik heb nog nooit een echte relatie gehad, niemand die van me hield, me steunde en me gewoon nam voor wie ik was. Bijna 21, en nog steeds maagd, wat voor mij bijna niet meer te verteren is. Ik heb al tegen velen gezegd dat ik niet 21 wil worden, eenzaam en fucked up, en dat is gemeend.

Ik heb veel vrienden, die me steunen waar ze kunnen, maar mij niet kunnen helpen met mijn probleem. Tevens probeer de afgelopen weken mijn alchoholprobleem aan te pakken (op aandringen van vrienden), wat op z'n beurt weer leidt tot slapeloosheid en grotere depressie. Ik weet niet wat ik de komende weken ga doen, k denk namelijk ook veel na over wat erna gebeurd, en de mensen die ik achterlaat. Maar op deze manier kan ik niet meer leven, 5 jaar eenzaamheid is te veel, en ik ben bang dat dit niet meer goedkomt.
Datum:
02-05-2007
Naam:
Niels
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

ik kan niet meer....ik haat hem

alles zit tegen mijn vader is er een met losse handjes ik en mijn broertje zijn al heel ons leven bang vor hem hij schreeuwt en zijn wil is wet. Hij is bijna nooit thuis en als hij thuis is doen we niks goed, ik ben daardoor heel onzeker geworden hij verpest mijn hele leven. Vaak genoeg zou ik hem wel wat willen aandoen, ik haat hem. voor de buitenwereld lijkt hij een vrolijke behulpzame man maar als hij bij ons is is hij een kwal en ik vind dat hij ons heeft mishandeld, misschien niet lichamelijk maar wel geestelijk. Mijn moeder is heel lief, alleen ik heb medelijden met haar dat ze met zo'n man met leven, ik zou hem allang het huis uit hebben gezet, maar dat doet ze niet. soms als ik iets verkeerd doe en ik op mijn kop krijg van mijn vader zit mijn broertje stiekem te lachen, dan zeg ik dat hij op moeten houden maar dan zegt mijn moeder er niks van, want ze neemt het altijd al op voor mijn broertje en ik neem het vaak ook voorhem op maar hij nooit voor mij, ik snap het gewoon niet ik sta altijd voor mensen klaar die met problemen zitten maar heb ik een probleem dan wordt er nooit echt naar mij geluisterd. Ik ben vroeger gepest en dat leeft nog steeds ook heb ik veel jongens getroffen die player waren en die niet eens van mij hielden, ik weet niet meer wat ik moet, is dit nou het leven, het leven vol verdriet en pijn, nah vam mij mag het nu meteen over zijn
Datum:
02-05-2007
Naam:
Jennylicious
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Er is hoop

Ik merk dat heel veel mensen het niet meer zien zitten. Zelfmoord is een gedachte die bij velen opkomt, ook bij mij. Ik heb ooit gedacht dat ik daarmee alles zou oplossen. De dood lost niets op en zelfmoord nog minder. Ik ga op dit moment gebukt onder schulden, en toch kies ik ervoor om te leven. God is mijn hoop, mijn remedie geworden. Ik heb dagenlang slechts Zijn Naam geroepen, Het Woord bestudeerd en nu weet ik dat ik in een zwart gat terecht kom, als ik mezelf van het leven beroof. Er is hoop. Hoop en Geloof in Hem en je zult zien dat het leven waard is geleefd te worden.Problemen die horen er bij,maar laat niemand je vertellen dat het ze zo goed gaat. ik spreek veel mensen en velen zitten er bij zoals jij en toch kiezen zij voor leven. Kies er ook voor! Laat God jouw hoop, steun en toeverlaat zijn.Probeer het!!
Datum:
02-05-2007
Naam:
deborah
Leeftijd:
50
Provincie:
Flevoland

myn leven..

Ik denk heel vaak aan zelfmoord. Dan denk ik altijd van,, ik ben het leven toch niet waard & de mensen zullen me toch niet missen. Ik heb gewoon veel problemen, me vriendinnen ook.. Die snijden in zichzelf&sommige hebben ook al eens zelfmoord geprobeerd.. & ik heb een eetprobleem. Met alles wat ik eet,, denk ik omg! hier kom ik weer weet ik hoe veel kilo van aan. Me vriendje&vrienden zeggen wel altijd hoe "dun" ik zogenaamd dan ben. Maar dat zeggen ze toch alleen maar omdat ik anders nog meer ga lijnen. Ik ben ook heel gevoelig voor ruzie,, & dan in het speciaal met me vriendje.. Ik hou echt zielveel van hem.. Er zijn echt geen woorden voor.. Toen ik zelfmoord had geprobeerd te plegen, door heel wat paracetemol te slikken, was hij zo gesChrokken.. Maar het boeide me eigenlijk niet.. Ze faketen hun "pijn&verdriet" toch maar. Ik heb gewoon geen reden meer om hier te zijn.. De wereld zou een stuk beter zijn als ik weg zou zijn. Want ik doe alle mensen om me heen toch maar "pijn". Als ik weg ben,, kunnen ze hun maskers laten vallen..
Datum:
02-05-2007
Naam:
x_Sandra^
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

alleen maar jonge mensen

Waarom staan er alleen maar jongeren op de site? wat dacht je ervan als je ipv 17 jaar 45 jaar een kut leven hebt?????
Je hebt een kind van 18 waarom je geen zelfmoord kan plegen. Hoe denk je dat dat is????
Datum:
02-05-2007
Naam:
inge
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-holland

-

Geen idee waarom ik dit verhaal ga schrijven maar mischien lucht het op,nou daar ga ik dan:ik heb 2lesbische moeders,ik kan totaal niet overweg met de een en daardoor heb ik constant ruzie met mn biologische moeder,ook m n donor wil nog niks met me te maken hebben,ik weet wel dat het logisch is omdat ik zo jong ben maar toch wil ik weten waar ik uit besta zeg maar een stukje bevestiging.
Dan heb ik ook nog het bekende probleem: ik heb totaal geen zelfverzekerheid dat komt omdat ik best stevig ben en in deze tijd word je nogal snel voor dik uitgemaakt,Iets totaal anders is dat ik dit jaar in december overgestapt ben naar een andere school en van VWO+ naar gewoon VWO ben gegaan maar nu gaat het alsnog slecht,er is ook een inteligentietest afgenomen vorig jaar waaruit bleek dat ik op een LWO hoorde maar ik heb wel mn 1ste jaar gymnasium gehaald dus dat klopt niet maar toch twijfel ik er aan of ik tog niet op lager niveau thuis hoor maar dat niet toelaat omdat ik chirurg wil worden,nog een ander ding met school is dat ik totaal niet kan opschiete met m n nieuwe klas en m n vriendinnen zitten allemaal op m n vorige school,en ik dacht dat het echte vriendinnen waren maar dat blijkt dus niet zo te zijn want nu laten me ze totaal stikken.Ten slotte heb ik nog door m n onverzelfzekerheid geen stap durfe neme op het gebied van jongens,het was namelijk zo dat ik heel goed met een jongen omging en daar dus ook wat mee had maar die heeft me dus misbruikt ,daar ben ik dan wel overheen maar toch durf ik me echt niet open te stellen voor jongens eigenlijk sta ik op dit moment voor niemand open want tot nu toe heeft iedereen me een mes in de rug gestoke als ik hun iets toe had vertrouwd.Dit was het wel zo een beetje,het zal wel allemaal niet zo dramatisch zijn als bij anderen maar ik wist niet waar ik het anders kwijt kon en ook heb ik niet alles verteld omdat ik niet goed weet hoe het te vertellen
Datum:
02-05-2007
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

spij

het is spijtig dat ik geboren ben vanaf mijn 7e tot mijn 18 e ben ik seksueel misbruikt vernederd en geintimideerd ik heb geen jeugd gehad en moest als speeltje van volwassenen dienen inde periode daarna pleeegde een goeie vriend zelfmoord ik heb mij zelf daar steeds de schuld van gegeven net als van het misbruik overigens. daarna getrouwd en gelukkig tot een paar jaar geleden omdat ik door de terugkerende trauma's ben ingestort en in therapie ben geweest.
dit heeft mij zo veranderd dat ik nog steeds op zoek ben wie ik nu eigenlijk ben maar ik vrees dat ik dat nooit zal weten want ik voel steeds meer de drang opkomen om maar een eind te maken aan dit verwoeste leven. het heeft vaak geen nut meer in mijn ogen en het is dat mijn vrouw en kinderen er zijn annders was ik er al uitgestapt ik wil niet maar denk toch dat er niet veel hoeft te gebeuren en ik sta voor de trein. als ik de verhalen lees van zeer jonge kinderen dan voel ik het verdriet met ze mee omdat ik op die leeftijd ook vaak zo gedacht heb.
toch heb ik het gered tot nu toe maar ondanks dat zie ik het nu steeds somberder in. in principe wil ik tegen iedereen zeggen vecht voor je zelf je bent het waard maar ik kan even niet meer.
Datum:
01-05-2007
Naam:
drean
Leeftijd:
44
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.