Levensverhalen (pagina 1405)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen Leve __ Gaymiss

my leve Is gwn egt levenloos soms denk ik wrm leef k eigenlyk..:( k heb gwn geen leven ik wil me so vaak me self moordplegen maar het lukt me telkens niej k durf het gwn niej:s maar het liefst sou ik nooit willen leven heb altyd problemen thuis en buiten..heb altyd verdriet gehad k moet ook de huishouden en al die andere shit k mag self niej so vaak naar buite me andere vriendinnen mogen overal naar toe me ouders slaan me ook sosms me vader wel meestal ik voel me dn altyd heel kut:( wil dn egt dood me vadere is sels een keer met een mes agter me aan gaan komen renne..:( :'( me moeder mag me ook niej omdat k dn achresief word .. se bemoeien overal mee..(w) WIL GEWOON DOOD HEB TOG GEEN LEVE ¿/!!!:(_ :( _:'(_(W)
Datum:
15-05-2007
Naam:
AnOniiem;
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Niet met en niet zonder hem

Ik heb een vriend van wie ik heel veel hou. Maar hij is onmogelijk om mee te leven. Soms liegt en bedriegt hij en is hij agressief. Ik heb het al een paar keer uitgemaakt. De laatste keer zelfs met behulp van de politie. Ik heb hem toen bijna een jaar niet gezien en dacht dat ik over hem heen was. Kom ik hem tegen en val ik weer als een blok voor hem. Ik kan niet zonder hem leven, maar ook niet met hem. De pijn die zijn leugens en bedrog veroorzaken, is niet uit te houden. Maar zolang we beiden in leven zijn kom ik niet van hem los. Nog even en ik maak er een eind aan, want dit trek ik niet lang meer.
Datum:
15-05-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

helemaal zat

Hoi, ik ben hier voor het eerst. Ik loop eigenlijk mijn hele leven al met zelfmoordgedachten maar durf het nooit te doen. Nu ben ik het echt zat, ik ben inmiddels 25, heb alle soorten therapie geprobeerd, hard aan mezelf gewerkt, heb een goede baan, huis, auto maar voel me nog steeds ellendig en alleen. Ik wil ook maar één ding en dat is dood ik weet alleen niet hoe, voor de trein springen durf ik niet en ben eigenlijk opzoek naar een easy way. Ik begrijp dat ik niet mag vragen om hulp voor zelfdoding maar het liefst vraag ik dat wel. Iedere dag hoop ik dat iemand me aanrijdt of dat ik een dodelijk ongeluk krijg. Het is toch verschrikkelijk?? Andere mensen die willen leven, gelukkig zijn die gaan dood en ik blijf leven en kan niet genieten. Begrijp me niet verkeerd ik vind mezelf niet zielig en heb geen zelfmeelij. Ik wou dat de situatie anders was en ik doe ook echt mijn best om dingen te veranderen en aan mezelf te werken maar wanneer is het klaar?? Wanneer ben ik dan gelukkig?? Het heeft en geen zin en ik ben het zat...
Datum:
15-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Moe

Ik heb het gevoel dat ik mijn hele leven aan het vechten ben en op zoek ben.
Als kind ben ik opgegroeid in een groot gezin, hard werken, materieel niets tekort, maar geen tijd voor aandacht of liefde.
Later dacht ik liefde gevonden te hebben in relaties. Twee keer getrouwd. Daarna op mezelf gaan wonen, de kinderen alleen opgevoed. Altijd hard gewerkt en gestudeerd om hogerop te komen. Niet voor aanzien maar om een redelijke boterham te kunnen verdienen. Twee hele serieuze relaties gehad in deze tijd maar allebei probleem mannen. Mijn lievelingszus verongelukt.
Sinds een aantal jaren heb ik weer een vriend, het lijkt of hij alles voor me wil doen maar hij werkt, werkt en werkt. Ik zie hem meestal alleen in het weekend.
Beiden hebben we geen geld om iets leuks te ondernemen.
We communiceren zelden echt en ook lichamelijk contact is er zelden. Ik denk erover de relatie te beindigen. Door een arbeidsconflict zit ik al dik een half jaar thuis, mijn zoon is voor een jaar naar het buitenland en mijn dochter zit meestal bij haar vriend. Ik doe af en toe wel dingen met vrienden, maar vaak hebben ze het toch ook allemaal te druk met hun eigen leven. Vele jaren ben ik bezig geweest met een spirituele zoektocht. Ik geloof in God (in welke vorm dan ook) en ik geloof ook dat het leven niet ophoudt als we ons lichaam afleggen.
Ik tracht zingeving te vinden in mijn leven en ik hoop eigenlijk eindelijk eens een signaal te krijgen van noem het maar God zodat ik weet waar ik dit allemaal voor doe en wat ik toch verkeerd doe. Ik voel me de laatste tijd steeds vaker alleen en eenzaam, en steeds onzekereder, ook mijn geheugen laat me vaak erg in de steek, bovendien is er nog steeds geen uitzicht op mijn werksituatie en de relatie geeft me ook niet wat ik ervan verwacht.
De laatste dagen barst ik regelmatig spontaan in huilen uit...
Ik sta op, er zijn dagen bij dat er niets uit mijn handen komt, en ga weer naar bed. Dag in, dag uit, dag in dag uit, het maakt niet uit of het doordeweek of weekend is. de dagen lijken allemaal hetzelfde.
Alles wat ik opgebouwd heb aan carriëre is weg, ik moet weer, als ik al een baan kan vinden op mijn leeftijd, weer van voorafaan beginnen met een laag salaris.
Ik kan soms met de beste wil van de wereld het nut en de zin van mijn leven niet meer inzien.
Ik heb wel een heel groot verlangen om contact te maken met ik noem het maar God om eindelijk een idee te krijgen van mijn levensdoel. Maar dat echt contact krijgen dat lukt maar niet heb ik het gevoel. Dan hoor of lees ik vaak verhalen van mensen die dat contact wel hebben en dan denk ik waarom zij wel en ik niet. Ik heb vaak om hulp gevraagd aan God, gezegd dat ik het niet meer red, niet meer weet...
Ik weet het gewoon niet meer...
Datum:
15-05-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-brabant

Herpes

Hallo,

Mijn droom is of was zal ik maar beter zeggen om een lief te hebben en wat te flirten en mij gewoon gelukkig te voelen. maar sinds ik weet dat ik herpes heb valt alles in duigen. zeker als je weet dat het niet te genezen valt. het blijft besmettelijk. een leven zonder vriendin/vrouw zie ik niet zitten..
Datum:
15-05-2007
Naam:
Bruno
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

ik wil DOOD maar ik durf niet

heej ik sou heel graag dood willen maar ik durf niet mijn vriendinn die snijd ja ik heb het geprobeert maja ik kan het niet en ik durf het niet ik wil egt wel dood maar ik durf niet
kan iemand me door me kop sgieten of so dan hoef ik het self niet tedoen
Datum:
15-05-2007
Naam:
jenny
Leeftijd:
3
Provincie:
Noord-brabant

puinhoop

Mijn leven is een puinhoop. Ik zie werkelijk niet meer hoe hier ooit een einde aan komt. Overal lees je: doe het niet, dit is tijdelijk. Ooit ben je blij dat je nog leeft. Dat idee heb ik niet. Ik heb veel mensen pijn gedaan. Mensen waarvan ik hou. En daarbij schaam ik me kapot. Ik ben een persoon met grote schuldgevoelens, een groot verantwoordelijkheidsgevoel en een dwangstoornis. Van kinds af aan heb ik altijd voor anderen klaargestaan. Mijn moeder zat vaak in de put. Over emoties werd niet gepraat. Ik deed het huishouden en beurde mijn moeder op. Op mijn 16e kreeg ik een vriend. Ik weet niet eens of ik echt verliefd was, maar het gevoel dat je wat betekent. Het lijkt wel of ik er afhankelijk van werd. Met deze vriend klikt het wel, maar er is geen liefde. Daarbij slaat hij af en toe. Hij zegt alleen nooit trots op me te zijn of wat dan ook. Ik ben depressief geworden en was op dat moment zeer gevoelig voor aandacht. Ik kreeg naast mijn relatie een relatie met een veel oudere man. Dit heeft drie jaar geduurd, waarna ik ook weer moeilijk van hem los kon komen. Drie jaar stress. Me in allerlei bochten wringen. Maar mede door mijn dwang kon ik geen keuze maken. Uiteindelijk is het met die oudere man gestrand. Ik kwam een super jongen tegen. Een man die me het gevoel geeft dat ik er mag zijn. Maar ook deze jongen heb ik weer bedrogen met die oudere man. Niet eens omdat ik nog wat met die oudere man wilde, het kwam voort uit schuldgevoelens en dwang. Vorige week is het uitgekomen. Mijn leven ligt in puin, maar die van hun ook. Het doet zo ongelovelijk veel pijn te zien wat ik heb aangericht. Ik kan er niet meer tegen. Ik heb het gevoel dat ik een monster ben. Ik kan niet verder. Dit gevoel zal altijd blijven. Ik kan mezelf nooit meer recht in de ogen kijken. Daarbij ben ik de man van wie ik echt hield ook nog eens kwijt, wat zoveel pijn doet. Voor het eerst voelde ik me gewaardeerd om wie ik ben. Maar wie ben ik. Ik ben het niet waard.
Datum:
15-05-2007
Naam:
nizie
Leeftijd:
28
Provincie:
Overijssel

Verliefd op me zus?

ik ben heel erg verliefd op een jongen (Mark) en ik heb een paar keer met hem gezoend, maar we hadden ook wel eens ruzie, omdat ik dacht dat hij verliefd op me zus was, maar hij zij van niet. Me zus en ik hebben gepraat en ze had gezegt: ik zou nooit met een jongen zoenen waar jij al mee hebt gezoend en Mark is niet eens mij type ik kan alleen goed met hem opschieten. Dus ik geloofde me zus, tot dat mark wat afstandelijk deed toen heb ik aan hem gevraagt ( dat was al een paar weken later ) vind je me zus leuk, toen heeft hij bekend, hij zij: ja. Ik voelde me zo kut en heb toen mezelf gesneden en ik voelde me daardoor beter. Later dacht ik van me zus vind hem volgens mij ook wel leuk, dus ik had het na een tijdje gevraagt aan haar en ze zei: ja ik vind mark ook leuk ja. Ik was KWAAD echt heel kwaad, ik wou niet meer verder ik wou dood, ik dacht het is beter als ik er niet meer ben! Ik heb toen me polsen proberen door te snijden, ik sneed alleen niet diep genoeg dus er was niets aan de hand. Maar me zus doet nu wel allemaal dingen met Mark terwijl ik het er zo moeilijk mee heb. Dus ik wil niet meer verder, niet zo. Als er niets gaat gebeuren dan ben ik er binnenkort niet meer, want ik kan dit niet allemaal meer aan. En dan zit ik ook nog met mijn examens die moet ik ook leren, en bij deze omstandigheden kan ik gewoon niet leren en zak ik gewoon, dus ik wil gewoon er niet meer zijn!
Datum:
15-05-2007
Naam:
Denise
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

eem tweede kans

beste allemaal,

Nu twee jaar geleden heb ik een zelfmoordpoging ondernomen. Ik heb hierdoor 5 dagen in coma gelegen en in het totaal 3 weken in het ziekenhuis. Mijn leven had naar mijn mening geen zin meer. Ik heb een dochter van 7 (toen) 5 en ik zat zo in de put dat ik ervan overtuigd onder was dat ze beter af was zonder mij. Ik ben ternauwernood gered door een goede vriend en nu twee jaar later dank k god op mijn blote knieen dat ik nog leef en dat mijn dochter nog haar moeder heeft. Voor iedereen die met de gedachten rond loopt zelfmoord te plegen wil ik zeggen...VECHT! Het leven is en kan mooi zijn. Ik respeteer ieder zijn wil maar wat ik hoop is dat je verder kijkt dan die donkere wolk. Jij bent een uniek persoon wat alle geluk van de wereld verdient en daar moet je voor vechten. Ik heb veel ellende gekend maar ik heb het alsnog met hulp een plek kunnen geven en ik geniet nu van hetgeen dat ik heb. Ik heb een fantastische partner die me begrijpt en me respecteert. Ik heb werkelijk geluk gehad en dat gun ik jou ook. Door wat ik heb meegemaakt ben ik uiteindelijk sterker geworden. En met die kracht zou ik graag mensen helpen die het niet meer zien zitten. Ik heb ook hulp gehad en zonder die hulp zou ik er niet meer zijn...
Veel sterkte!!
Datum:
14-05-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

pectus carinatum

EEN van de vele redenen is dat ik Pectus Carinatum(kippenborst) heb!!!!
Ik kan er ECHT NIET tegen operatie,, en ik vind zoo lastig om de meeste kleren te dragen...
Ik heb al zooveeel nadelen,, maar NOOIT confortabel voelen in de meeste soorten klere is de druppel!!!

ik leef alleen nog, omdat ik te mietje ben om zelfmoord...
Datum:
14-05-2007
Naam:
S.
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.