Levensverhalen (pagina 1386)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

teveel

ik ben marjanne en ik voel me vreselijk.Ik heb teveel van alles.Teveel drank.teveel liefdesverdriet, teveel werk, volledige baan als alleenstaande moeder met 3 kinderen. Het is me teveel!
Datum:
06-06-2007
Naam:
marjanne
Leeftijd:
45
Provincie:
Flevoland

het is te moeilijk

vele mensen denken dat kinderen zoals ij niet weten wat zo moeilijk beteknt.
nou dat weet ik dus wel.
ik heb ruzie met mijn beste vriendin.
ik ben dom.
mijn ouders houden niet van me.
en dat school van mij is een ramp.
iedereen denkt dat ik eenheel gelukkig leven heb maar dat is dus niet waar.
ik heb er genoeg van.
ik wil nou een overdosis( para.)
nemen maar ik kan het niet doen.
ik denk dan na over:
god die boos op me zal zijn.
over pijn en vedriet die ik mensen aandoe.
en misschien overleef ik het wel.
dn denkt iedereen dat ik een gek ben .
maar dat ben ik niet.
ik wil dat de pijn ophoudt.
ik ben van plan om morge of volgende week donderdag er een einde aan te maken .
het is fijn dat ik mijn
verhaal nu kwijt kan.
tegen mensen die er een eindeaan willen maken wil ik zeggen.
doe dat niet.
voor mij is het te laat maar voor jullie is er hoop.
dennk aande mensen die van jullie houden.
niemand houd van mij dus ik moet daar niet aan denken.
vergeet niet dat alsje eenmaal dood bent dat je dan nooit meer terug kan keren.
veel geluk in het leven...............


p.s ik heet geen avril
Datum:
05-06-2007
Naam:
avril
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Gewoon weg.

Ik denk zo vaak aan zelfmoord, en dan met een reden. Op school ging het slecht met mij. Hoe ik ook probeerde om m'n best te doen, nooit kreeg ik complimentjes. Áltijd weer werd mij gezegd dat ik niet hard genoeg mijn best deed, dat ik lui was. Ik heb zelfs vaak genoeg te horen gekregen dat ik dom was. Ook leraren zeiden deze dingen tegen mij. Ze zeiden nooit iets om mij te stimuleren, altijd was het iets dat mij verder de grond in duwde. Er was zelfs een lerares die mij óveral volgde, alles checkte, alles vroeg. En geloof me, dan deed ze het níet uit bezorgdheid, want deze lerares stond bekend als gemeenste en humorlooste lerares van onze school. Op een avond had ze m'n ouders opgebeld, en gezegd dat het beter voor me was als ik ergens van afging (ik zat op dansen en op muziekles, en beiden zijn me erg dierbaar). Toen ik dat te horen kreeg heb ik me nog nooit zo verslagen gevoelt, iemand wou mijn leven kapot maken. Opnieuw en opnieuw stond ik in de bespreking, of ik wel of niet over zou moeten gaan. Toen was er nog muziekles. Ook altijd en altijd maar weer kreeg ik van mijn ouders te horen dat ik niet goed genoeg mijn best deed, dat ik het wel kón maar dat ik het niet deed. Ze wilden mij het leifst overal vanaf halen, zeiden ze. Alsof ik niets waard was. Ik heb een tweelingzus, en zij is juist het tegendeel van mij. Zij krijgt áltijd complimentjes, haalt áltijd hogere cijfers dan mij, doet altijd alles goed. En als ik dan in de buurt ben krijgt ze extra meer aandacht en extra veel complimentjes (en die geven ze dan met nadruk om vervolgens een blik op mij te werpen, of ik het wel gehoord heb) om mij te treiteren. Dan is er nog een jongen. Ik ben al lang onzeker geweest over ons leeftijd verschil, hij is 17 en ik ben 14. We kunnen het zó goed met elkaar vinden, hij praatte altijd tegen mij op msn en ik ook tegen hem. Ik ben verliefd op hem. Maar steeds minder zei hij tegen mij, en gaf hij me het gevoel alsof ik niets waards was, gewoon een kennis, iemand die hem niet dierbaar was, die hem verveelde en ophield. Echt, zo kwamen zijn gesprekken op mij over. Maar ik ben zo verliefd op hem. En geloof me, ik heb zoveel in mijn leven meegemaakt, ik weet wel wanneer je écht verliefd bent, en niet zomaar een handjesvasthoudtverliefdheid. Ik kom er maar niet overheen, en ik kan uren en uren naar zijn naam staren (op msn). Hij heeft gemaakt dat ik verliefd op hem ben en nu gooit hij mij, net als alle anderen bij het oud vuil. Ik voel me zo vernederd, en nergens goed in. Ik heb niemand om mee te praten, niemand begrijpt mij. Ik weet het echt niet meer. Ik wil er gewoon niet meer zijn. Dan zou ik niet naar school hoeven, of naar muziekles, geen hopeloze verliefdheid meer, geen minderwaardigheidscomplex en ga zo maar door.
Datum:
05-06-2007
Naam:
Monique
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

Mijn leven is voorbij

Sinds twee jaar heb ik nu hiv... Een chronische ziekte, zegt men. Dat zal voor veel hiv-patiënten wel min of meer kloppen, maar niet voor degene die de pech heeft een neurologische aandoening erbij te krijgen. Ik heb die pech om al tijdens de seroconversie getroffen te worden door vacuolaire myelopathe. Bij deze ziekte veroorzaakt het hiv-virus, hoe weet men nog niet, een ontsteking in het ruggenmerg, waardoor de bescherming van de zenuwbanen, myeline, aangetast wordt. Het gevolg: je benen willen niet meer, je komt in een rolstoel terecht, je wordt incontinent of nog erger... Genezing is niet mogelijk, ook antiretrovirale therapie haalt weinig tot niet uit. De dood ligt in het verschiet. Mijn vooruitzichten zijn een leven lang in een verpleeghuis of aanleunwoning met een verpleegster die me eens per dag komt wassen. Ik heb hier geen zin in en vraag me nu alleen nog af hoe ik er zo snel en pijnloos mogelijk een eind aan kan maken.
Datum:
05-06-2007
Naam:
Gerard
Leeftijd:
48
Provincie:
Noord-brabant

dood

Ik ga 1 van deze dagen zelfmoord plegen ,omdat ik mijn familie haat en iedereeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeennnnnnnnnnnn.
Als er iets met me gebeurt dan weten jullie het
Datum:
05-06-2007
Naam:
ssylvia
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

hoe kom je er bovenop

tja soms is het leven zwaar als je jaren gelukkig hebt geleefd, getrouwd met leuke vrouw, twee kinderen en alles wat je maar kan wensen om gelukkig te zijn.
totdat er in 2005 een traumatische ongeluk gebeurt waarbij m'n beide benen zijn geamputeerd.
wekenlang ziekenhuis, maandenlang revalidatie, maatschappelijk werkers, psygologen overal mee gepraat,maar aan het ongeval wat steeds weer naar boven komt kan niemand iets aan veranderen, en dan loop je soms ,(steeds vaker) met zelfmoord in je hoofd.
oh ja en dan een jaar later laat je vrouw waar je 20jaar samen mee hebt geleefd je in de steek en gaat er vandoor met de kinderen.
hoe kan iemand dan nog verder leven en de draad weer oppakken, ik zou het niet weten?
denk dat kwestie is van tijd, wat er gaat gebeuren maar op dit moment is m'n ex-vrouw inmiddels, al een jaar weg ,maar kom er ma niet overheen, zelfs haar hele familie, onze gezammelijke vrienden hebben mij in de steek gelaten.
waar moet je dan nog voor leven vraag ik me steeds af??/?
ophangen?
pillen?
met de auto tegen een boom rijden?
wie,wat,weerhoud mij ervan?
is er toch nog hoop en toekomst voor mij?
is er nog een stemmetje in m'n hoofd die zegt doe het niet, doe het niet????
Datum:
05-06-2007
Naam:
jop
Leeftijd:
40
Provincie:
Groningen

heb spijt soms om op deze aarde te zijn

hoi ik heb zondag 3-6-2007 zelfmoord geprobeerd en het is nog goed gegaan ik zag het niet meer zitten en nu zijn er mensen die denken dat het door hun komt maar dat is het niet komt alles vald niet me ik wil zo veel en zo snel ik moet dat gaan afleren ik maak mens er me bang en dat wil ik niet maar ik wou wel dat ze iets meer aan dacht om mij tegeven
Datum:
05-06-2007
Naam:
richelle
Leeftijd:
26
Provincie:
Drenthe

moe

Ik denk aan zelfmoord omdat al wat ik doe geen verschil lijkt te maken. Een beetje ja, ik groei. Toch heb ik geen zin meer hier mee door te gaan. Ik heb therapeuten gehad, vrienden die naar me luisteren, die me begrijpen. Toch gaat het door. Het idee dat ik geen antwoord op m'n verlangens ga krijgen, ik krijg het vaak bevestigd. Ik bevestig het zelf, ik vind geen rust. Het lijkt alsof het een grens is die ik niet over kan. Ik wil de confrontatie niet met mijn eigen mislukken. Ik ben kwaad op de wereld. ik ben het beu. Waarschijnlijk pleeg ik geen zelfmoord, maar ik ben het beu. ik wil niet verliezen. Ben ik aan het faken? Laat ik me niet te hard gaan? Mensen die dit lezen, denken die, die jongen heeft problemen, maar hij maakt ze zelf? Nee veel mensen hebben problemen; en erger dan die van mij.
Wanneer ben je oprecht ongelukkig?
Wil ik dan ongelukkig zijn? Neen, dat niet. Ik ben het beu om te vechten. Zo'n onnozel gevecht. Niet te vergelijken met mensen die echt iets meemaken in hun leven. Ik weet het niet. Ik weet niet hoe hieruit te raken. Misschien wel vanzelf.
Misschien ook vanzelf terug.
Datum:
05-06-2007
Naam:
Johan en de Alverman
Leeftijd:
28
Provincie:
Limburg

Onzichtbaar

mensen vinden mij een meeloper. maar dan ben ik helemaal niet.
ik wordt oowk genegeerd als ze boeiende dingen te vertellen hebben aan elkaar ipv aan mij.
als ik een probleem heb doen ze of het zo oplosbaar is ofzo iets.. maar dat is het niet. ik voel me egt kut. en ik ben al eens erg gepest. toen had ik geprobeerd zelfmoord te plegen door middel van pillen. maar het lutke niet, ik had niet genoeg genomen. het klinkt misschien niet erg als je het zo leest. maar dat is het wel. ik ben net onzichtbaar soms. ik heb me ook al een paar keer gesneden. en met mijn familie gaat het ook niet goed. ik ben lelijk en dom. ik kan helemaal niks. mensen zeggen wel eens dat iedereen een talent heeft, nou dat is gelul.
ik wil zichtbaar zijn!
Datum:
04-06-2007
Naam:
Invisible Me
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Hate My Life

ik ben een meisje van 14 jaar
ik zou heel graag blijven leven
maar nu is het voor heel even
ik wil dood want ik kan het niet meer aan
ik heb al een poging vroeger geprobeerd
maar die was mislukt
iedereen lachtte me uit
er zijn 4 jongens die met mij verkering
willen maar ik wil maar gelukkig zyn
met 1 super jongen , maar als ik zelfmoord
pleeg wil ik die jongen niet achterlaten
hoe moet ik er nu voor zorgen dat ik die jongen er niet achter komt dat ik met zo'n gedachtes zit ? misschien begrijpen jullie mijn verhaal niet zo goed maar ik wou het eff kort vertellen , THX voor jullie begrip
en pls help méé !! ik ben kapot VANBINNEN ! xx
Datum:
04-06-2007
Naam:
inesj
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.