Levensverhalen (pagina 1227)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mijn kleine wereld

Ik leef in mijn eigen wereldje.. Ben niet erg sociaal naar mensen.. Maar kan niet zonder ze.. Vaak zie ik er verdietig uit en zie je me met een geforceerde lach.. Mijn ogen zijn.. Alsof elk straaltje geluk en blijschap eruit geknepen is..
Waarom ben ik hier??
Wat moet ik doen??
Wat wil ik??
Het zijn vragen die ik telkens weer stel.. Maar er nooit een antwoord op weet te vinden..
Ik weet dat niemand anders kan helpen als ik niet eerst mezelf help.. Maar waar begin ik??
Mijn problemen zijn niets vergeleken met die van jullie.. Ik heb altijd het gevoel dat het nog erger kan.. Er is vast wel iemand in deze wereld die het slechter heeft dan ik..
En ik zit maar te zeuren om wat kleine dingen..
Datum:
06-12-2007
Naam:
Pacifica Casull
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

zonder doel

mijn leven is leeg ,empty
Datum:
06-12-2007
Naam:
de leeuw
Leeftijd:
44
Provincie:
België

Radeloos

Hmm... Ik heb alles wat ik wil. Zo denken de mensen toch over mij. Thuis heb ik niet te klagen. Mijn ouders zijn beide zelfstandig en zien mij echt doodgraag. Ons mam en ik zijn echt onafscheidelijk. Maar ELK jaar opnieuw als ik naar school moet loopt het fout. Dit is nu al het 6 jaar dat ik ruzie heb op een school. En elke keer loopt het uit de hand. Ik ben vrij verstandig, maar niet uberslim. Altijd hou ik ervan om mijn best te doen en een beetje voldoening te krijgen, maar dat wordt niet geapprecieerd. Ze pesten me alleen maar. Ik ben een strever, een nietsnut,... Een rijkeluiskindje dat alles heeft wat ze wil. Ik krijg smsjes van die van 'mijn klas' waarin staat dat ze hopen dat ik dood ga, of dat ze me gaan dumpen in de vaart.
Ik ga er echt aan kapot. Mijn vriend ziet me doodgraag en zegt dat die kinderen 'krapuul' zijn. maar het zo vergeten is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet het echt niet meer. Buiten mijn vriend en mijn ouders heb ik echt niemand!! Soms denk ik echt dat het allemaal de moeite niet meer is om hier nog te zijn.....
Datum:
06-12-2007
Naam:
*
Leeftijd:
20
Provincie:
België

wat is het doel van het leven?

wat mij opvalt is dat hier weinig mensen zijn van mijn leeftijd met dezelfde opvatting van het leven als mij... ik ben in het verleden veel gepest en daardoor heb ik een trauma opgelopen. intussen heb ik een leuk leven op het eerste gezicht. kan het ook met vrijwel iedereen vinden, lach altijd wel en heb het altijd druk.

maar niet alles is wat het lijkt de drukte die ik heb is om er voor te zorgen dat ik niet te veel ga nadenken over het leven... want waarom leven wij? wat is het doel van het leven want overleven kun je het toch niet? waarom moeite doen om mensen bij je te hebben als je toch uiteindelijk overal alleen voor staat? waarom gaan slapen als je opstaat gaat het leven weer hetzelfde verder... waarom doen we alles in het leven? waarom leef ik wel terwijl er mensen die echt plezier in het leven hebben overlijden? ik snap het niet...

ik ben gelovig opgevoed en ooit geloofde ik er ook in ik bad tot god of hij mijn verschrikkelijke leven weg mocht nemen en het mocht geven aan iemand die het wel kon gebruiken. maar geloven doe ik al lang niet meer en niet alleen door dit ik geloof gewoon niet dat er een specifieke god is als er iets is na het leven dan is dat een zekere vorm van vrijheid dat je, je nergens meer druk om hoeft te maken...

maar wat heeft het leven voor zin als morgen hetzelfde is als vandaag en als vandaag geen leuke dag was waarom zou morgen dat dan wel worden? ik leef omdat het moet, omdat er wel heel veel mensen hun zorgen bij mij kwijt kunnen omdat ik veel mensen vrolijk kan maken. ik kan iedereen vrolijk maken behalve mezelf. de mensen waaraan ik zou vertellen hoe ik me voelde (op 1 persoon na) zullen het niet geloven. want, ik ben dat meisje dat altijd vrolijk is, midden in het leven staat, altijd weet wat te doen als er problemen zijn, hard werkt voor haar leven, altijd voor iedereen klaarstaat en last but not least het niet uitmaakt wat anderen van haar denken.... was ik maar de helft zo vrolijk van wat ik uitstraal... kon iemand mij maar zo gelukkig maken als ik me, mezelf altijd maar voor houd.

want niet iedereen die lacht is gelukkig......
Datum:
06-12-2007
Naam:
gemma
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

een gedicht

niemand weet wat ik niet zeg,
niemand weet wat ik niet overleg
zo koud en zo alleen,
maar toch ook zoveel mensen om mij heen

een hoofd vol tranen van verdriet,
waarom stopt het toch niet
elke dag denk ik weer,
waarom stopt het leven niet een keer

laat mij gaan uit het leven,
en laat mij het leven aan een ander geven
iemand die er blij mee is,
iemand die het ziet als een gemis

maar mij is het leven geschonken,
ook al zie ik de dood lonken
het leven is niets voor mij,
hopelijk is het snel voorbij.....
Datum:
06-12-2007
Naam:
gemma
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Depressief

ik ben al jarenlang depressief en zit aan de prozak, ik heb sexuele frustraties en een tijd terug m'n kat gepakt, deze loopt nu krom en dat loopje van 'm maakte mij nog depressiever, is er helemaal niks meer in dit huis wat normaal functioneert?! ik heb gisteren besloten om er morgen een einde aan temaken, dat zou neerkomen op vandaag, maar helaas kwam het er niet van.. mssn morgen weer
Datum:
06-12-2007
Naam:
Robert
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

uitzichtloos

Al jaren ben ik snel over mijn toeren als er iets gebeurt. Bij het minste ben ik van streek. Een halfjaar geleden is bij mijn toenmalige vriend Hep.B vastgesteld. Dat bracht me helemaal van slag. Ik moest het uitmaken van mijn huisarts. Eén maand later had mijn ex al een nieuwe vriendin. In die periode ben ik te weten gekomen dat hij met zijn ex-vrouw ten tijde van hun huwelijk naar parenclubs ging; Hij was in onze 3-jaar durende relatie altijd al oversekst, ik niet en ik kon dit dus niet verkroppen. Ik voel me bedrogen dat hij het me nooit vertelde. Heb hem gestalkt, zwart gemaakt,.... Ik kan de realiteit van zijn goor verleden niet aan. Ik mis hem en wil hem veranderen maar dat is onmogelijk. Hij is seksverslaafd. Ik heb al vanalles hierrond opgezocht op internet, en hij voldoet aan de definitie; Ik voel me schuldig dat ik zijn 'vettig gedrag' nooit ernstiger nam in die drie jaar en kan er niet mee leven dat ik zo een partner heb toegestaan in mijn leven, waarin mijn hele omgeving erg katholiek is. Ik wil daarom soms sterven maar durf de stap toch nooit te zetten, maar als ik vanzelf dood zou gaan, zou ik op dit moment dankbaar zijn. Het lijkt overdreven, maar mijn drempel ligt nu eenmaal laag van wat ik aankan in dit vreselijke leven. Alle jaren dat ik ouder word, gaan er meer illusies verloren en dromen kapot.
Datum:
05-12-2007
Naam:
peertje
Leeftijd:
31
Provincie:
België

Dit trek ik niet meer.

Al mijn hele levenlang, mis ik mijn dierbaren om me heen. Eerst 17 huwelijk, zonder contact met mijn familie kunnen/mogen hebben. Na jaren van diepe twijfel, gescheiden ( twijfel of famlie het mij wilde vergeven), nu 5 jaar geleden. Echter wetende dat mijn 2 kinderen het zelfde lot zou overkomen, geen contact met mij kunnen/mogen hebben. Ik wist het v.t.v., maar ik mis ze elk minuut van de dag. Heb al jaren lang alleen maar zorgen, en geen vreugde. Toen de druppel, die voor mij het leven ondragelijk maakt. Sinds jaar een schat van een vriendin. Ze woont echter in China, en om haar hier te laten komen, is werk noodzakelijk. Na periode 5 jaar goedgekeurd en weer begonnen, zonder begeleiding. Heb werk 4 maand volgehouden ( teveel verdriet en twijfel zoog me leeg), totdat Xu voor vakantie hier kwam, ik zat er volledig door. Genieten kon ik er niet van, vanafhet moment dat ze hier was voelde ik de pijn van het moment dat ze terug moest. Want ik wist dat ik daar niet tegen kon. Weer iemand waarvan ik hou, niet bij me hebben. Als ik aan een oplossing voor alles denk, en ik begin elke keer goed, is het weer moeten verliezen van een dierbare een dusdanige grote pijn, dat zelfmoord de enige oplossing is. Maar dan zie ik echt nooit iemand meer, en dat zorgt er al jaren voor dat ik het steeds uitstel. Maar ik hou het niet meer vol. Ben al bij GGZ in gesprek, maar alleen praten, dus ook steeds meer de pijn voelen. Echter medicijnen krijg ik niet ( kwart van aangeraden dosering) met psyciater krijg ik geen afspraak. Ik ben zo moe van het elke dag voelen van die pijn. Dit moet stoppen. Ik sta met de gedachte van zelfmoord op, en ga eermee slapen. Maar dus met het verdriet van dan echt alles moeten missen. Help.
Datum:
05-12-2007
Naam:
hopeloos alleen
Leeftijd:
45
Provincie:
Groningen

zelfmoord

Ik wil zelfmoord plegen omdat ik al bijna me hele leven al stotter vanaf me 7e ik kan gwn niet meer leven als ik zo maar de hele tijd blijf praten. Ik vind het gwn niet meer leuk ik kan me niet eens zelfverdedigen omdat ik dan denk dat ik ga stotteren en dan dat ze me gaan uitlachen. Ik ben al een keer uitgelachen bij een gedicht die ik moest voorlezen voor me klas dat toen fout ging want ik stond gewoon vast ik kon gewoon opeens niks meer zeggen. En ik wil dat dat niet meer gebeurd. Ik heb zoveel doorstaan met die ** gestotter dat ik zelf soms spijbel om niet naar school te gaan omdat ik misschien ga stotteren als ik iets moet voorlezen. ik heb ook logopedie gedaan dat wel even hielp maar daarna toch weer terugkwam:(:( ik ben nu weer met logopedie begonnen maar denk dat het al enbeetje te laat is omdat ik eigenlijk morgen nog een presentatie moet doen voor in de klas en ik weet niet of ik dat wel doen met dit gestotter. Als ik dat niet had dan zou ik nu dolgraag die presentatie doen maar het lukt niet door dit gestotter. ik zou nu gewoon normaal naar school kunnen gaan als ik die gestotter niet had. want elke dag ben ik zenuwachtig voor ik naar school ga !:(
Datum:
05-12-2007
Naam:
*****
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

de koek is op

de koek is op,
ik heb er geen kracht meer voor, waarom begin dit jaar ben ik mijn grote liefde verloren daarnaast mijn huis en nog veel meer.
uiteindelijk een lichtpuntje een nieuwe kans om opnieuw te beginnen heerlijk zul je denken.
maar ja wat denk je weer een tegenslag krijg je te horn dat je ziek bent niet te genezen ,je kan er wel oud mee worden tuurlijk!!
voor mij niet meer de koek is op.
Datum:
05-12-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
30
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.