Levensverhalen (pagina 1215)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

HET LEVEN ZIT ECHT NIET MEE

Sinds mijn tweede jaar heeft mijn moeder een vriend gehad, die haar mishandelde, gebruikte en psychisch gek maakte na 15 jaar zijn we gevlucht naar een blijf van me lijf huis. Sindsdien kon ik mijn verhaal kwijt aan de mensen daar maar dat is niet iets wat ineens verdwijnt, ik heb mijn halve leven gehoord dat ik een niksnut ben en heb mijn moeder vaak in het ziekenhuis met blauwe vlekken gezien. Het is voor mij nog steeds moeilijk om los te laten omdat ik nu een laage beeld van mezelf heb gekregen..

Nu ik inmiddels 22 ben, mijn opleiding heb afgemaakt, en een relatie van 7 jaar heb gehad, zie ik dat ik al een tijd bedrogen en gelogen ben ondanks we een dochter van 1 jaar hebben.. ik begrijp dat iedereen zegt en denkt dat het wel goed komt ma sinds ik geboren ben zat het al niet mee! en dan ook dit weer

ik zal sterk blijven en voor me dochtertje vechten want ik kan haar nu niet achterlaten... maar diep in mijn hart vreet dit me op
Datum:
20-12-2007
Naam:
brenda
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

psychotische depressie

Hallo, ik ben aan het eind van mijn strijd nu al z'n 12 jaar lang.
Ik ben pas ontslagen uit het ziekenhuis, ik heb er 8 maanden ingelegen ook na 23 ECT's ben ik noeg steeds niet beter, ze hebben me nu op lithium en nortrilen gezet.
Om een lang verhaal kort te maken zit ik heel veel aan de dood te denken voor de zo veelste keer en heb nu gewoon het gevoel dat het nu maar moet gebeuren
Ik wil ECHT niet meer maar ik weet niet hoe.
Datum:
20-12-2007
Naam:
w. sparreboom
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

Het leven heeft geen zin meer

Het begon allemaal een jaar geleden. Mijn ouders gingen scheiden en we vershuiden naar een nieuw huis. Ik heb 12 jaar lang in mijn oude huis gewoond, ik heb de enige gelukkige herinneringen aan mijn tijden met mijn broer, moeder en vader in dat huis beleeft. Mijn ouders hadden eigenlijk al jaren ruzie maar dat heeft nooit veel effect gehad. Mijn vader dronk ook af en toe en leed aan manische depressie, maar ik merkte daar niet veel van. Op sommige avonden keek hij naar rockvideo's zoals Jimi Hendrix terwijl hij dronk. Een keer was het weer zover; hij had te veel wijn gedronken en nadat de dvd afgelopen was ging hij naar boven. Na een tijdje gingen ik en mijn broer kijken en lag hij al in bed, maar met allemaal overgeefsel op zijn shirt, en paars overgeefsel (door het wijn) op de vloerbedekking. We hadden dit helemaal schoongemaakt. Het ging weer de goede kant uit en hij beloofde nooit meer te drinken. Want hij hield erg veel van ons, maar het lag aan die depressie. Hij had een goed inkomsten en we leefden gelukkig, in een mooi huis. Ik kreeg vaak spelletjes van hem samen met mijn broer. We speelden graag op consoles van Nintendo. Maar na een tijdje begon hij stiekem te drinken. Op een dag, nog geen 2 jaar geleden had hij te veel gedronken. Hij sloeg een fles wijn kapot en sneedt per ongeluk zijn vinger. Het begon heel erg te bloeden en het lag over de hele vloer. Ik had een soort van verbandje gemaakt, maar die haalde hij na een tijdje eraf en ging naar boven. De hele overloop zat onder het bloed, en daar lag hij te slapen, ook onder het bloed. We belden de politie en ambulance, en die kwamen hem halen.
De volgende dag was hij nuchter terug. Het ging weer een tijdje normaal. Maar toen besloten mijn ouders te gaan scheiden, moest ik in een nieuw huis wonen, dat ik niet uit kan staan, en ik ben al sinds oktober 2006 heel ongelukkig. Ik begon al naar Nirvana te luisteren, dat luchtte erg op en het verzagde de pijn. Toen ging het heel slecht met mijn vader. Hij was elke dag dronken en lag werkloos in ons oude huis. Hij dreigde vaak met zelfmoord. Toen ben ik ook een paar keer aan zelfmoord gaan denken. We moesten nog een paar keer de politie bellen als we bij hem waren omdat hij soms te dronken was. Sinds dit alles is gebeurt bent ik zo ongelukkig dat ik zelfmoord wil plegen. Ik kan dit leven niet hebben. Ik kan er niet tegen om elke dag in dit huis wakker te worden en weten hoe het er voor staat. Ik wil terug naar mijn oude huis en oude leven, waar ik me nog vertrouwd en geliefd voelde. Ik wil gewoon niet meer leven. Mijn vader denkt ook veel aan zelfmoord, maar niemand weet dat ik dat doe. Hij is nu erg zwak, en ik ben zo bang dat hij het zal doen. Ik heb gewoon te veel pijn geleden. Ik heb overgeefsel, bloed en glas moeten opruimen, moest verhuizen naar een huis dat ik niet mag en voel me niet meer vertrouwd. Ik wou dat deze pijn weg was. Ik ben nog niet van plan zelfmoord te plegen, nog niet.
Datum:
20-12-2007
Naam:
...
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

had een hartsvriendin die zelfmoord pleegde rond de kerstdagen

Hallo, mijn is Wendy.
Ik had een harstsvriendin die zelfmoord pleegde wegen vele omstandigheden met haar ouders. Zij praatte alleen met mijn erover haar thuissituatie tot ik later hoorde rond de kerst en oud en nieuw zelfmoord heeft gepleegd. En de volgende is dat ik me rond de kerstdagen mijn erg leeg voel zonder haar. Soms zie ik geen kans meer van zwart en wit geen grijs meer kan maken, aldus dat ik er nog veel mee bezig ben en dat ik er nog moeite mee, dit berichtje wilde ik even achter laten, en dat ik nu wel weet dat er alle begrip voor is dat ik er over kan praten met een ander di misschien in het zelfd schuitje zit. Dank u wel.
Met vriendelijke groeten Wendy
Datum:
20-12-2007
Naam:
Wendy
Leeftijd:
29
Provincie:
Gelderland

Waarom

Alles in mijn leven gaat gewoon ronduit k*t.

Iedereen laat me in de steek en niemand zegt enig woord tegen me.....

Het ergste van alles is gewoon dat het komt door "onze" nederlands overheid ze maken echt levens kapot.
De laatste 2 jaren waren 1 grote drama en de laatste maanden ging het wel weer aardig en wat doen ze...

Juist !
ze maken alles nog erger en dat terwijl ik niks doe.
Zelfs mensen die door hun zijn aangewezen me te helpen maken het erger het interesseerd hun niks en dat zeggen ze ook in mijn gezicht met me ouders op de achtergrond.

Van mij kunnen ze allemaal !#$@%...
Maar dat zal nooit gebeuren.

Ik zie maar 1 optie !!!!
Datum:
20-12-2007
Naam:
annoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Vrienden?

Hallo, ik heb/had een stel vrienden en die laten me opeens vallen..

Dit verhaal is kort en ik weet het, maar meer heb ik niet te zeggen.. dit is echt raar.. ze waren er altijd?.. Waarom nu opeens niet meer?.. wat is er gebeurd?
Datum:
20-12-2007
Naam:
B.
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

alles tegen

Soms zit je iets niet mee... soms zit veel niet mee, en soms zit alles je tegen.

En alles zelfs binnen een maand, dat is gewoon even teveel.
Ik werd ontslagen, zag het aankomen en solliciteerde me suf, de ene na de andere afwijzing viel op de mat. En toen kwam daar het ontslag...ineens geen inkomen meer. En de afwijzingen blijven binnenkomen (vandaag weer 1).

Toen was er een relatieprobleem... die is deze week ineens geheel fout gegaan en we gaan scheiden. 2 kinderen (nog erg jong) die de dupe zijn, maar ik moet ineens weg.. ik loop bij elke woningbouwvereniging tegen een muur...krijg nergens een woning, ben tenslotte werkeloos en ondanks kids geen urgentie. Sta dus op straat. Ook van de advocaat hoor ik dat ik met bijna lege handen zal komen... heb niks en kan niks krijgen. Voel me mega eenzaam, bedonderderd, verdrietig en ellendig... zie het gewoon niet meer zitten... ben echt alles kwijt en er lijkt niks goed te gaan of komen... wie zal mij nou missen !?
Datum:
20-12-2007
Naam:
Mel
Leeftijd:
31
Provincie:
Flevoland

,,leven,,?

hallo, dit is erg moeilijk om te schrijven.
ik ben erg depressief en weet al vanaf mijn 8ste ,,levensjaar,, dat ik helemaal niet geboren had willen worden.
ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik hier op aarde doe en wat de bedoeling is van mijn ,,leven,, als je het zo noemen mag.
ook ik denk al jaren aan zelfmoord en heb het ook wel geprobeerd alleen is helaas mijn maag leeggepompt.
ik wil het nog steeds graag maar ik ben realistisch genoeg om te denken aan mijn kind ik zal eerlijk zeggen dat als mijn kind er niet was ik er allang een einde aan had gemaakt, mijn kind is de enige die ervoor zorgt dat ik hier nog ben.

ik heb zolang als ik mij herinneren kan geen geluk gekend, natuurlijk zijn er wel momenten geweest dat ik dacht dat dat het geluk moest zijn maar dan werd ik heel gauw weer naar beneden gehaald.
er is 3x geprobeerd om mij te misbruiken toen ik nog jong was, ik ben mishandeld door een ,,vriend,, verkracht door die ,,vriend,, en hij heeft 2x geprobeerd mij te vermoorden.
gelukkig ben ik toch verstandig geworden met de jaren en ,,leef,, nu al weer jaren alleen en het bevalt me goed. ik zou voor geen geld weer een vriend willen hebben.
ik leef al jaren op de armoedegrens (zoals dat nu heet) en het ziet er naar uit dat ik daar nooit uit zal komen omdat ik veel lichamelijke klachten heb en behoorlijk aan het aftakelen ben zal ik nooit uit de uitkering komen want wie wil nu zo'n afgedankte persoon in dienst nemen.
ik denk dat mijn verhaal wel te volgen is al is het niet in de goede volgorde.
Datum:
20-12-2007
Naam:
k
Leeftijd:
49
Provincie:
Drenthe

gedicht

heey ick heb ook vaak gedachten over zelfmoord maar ick ben er nu bijna vanaf
praat er met iemand over die je vertrouwt voor het te laat is ....

gedichtjee :


..ick ben ick...
..ick ben niet volmaakt..
..ick ben niet perfect..
..maar zo ben ick..
..ick weet wie ick ben..
..en ick weet wat ick wil..
..soms ben ick een prater..
.. soms ben ick stil..
..om mij te leren kennen..
.. moet je dit kunnen leren..
.. ik ben wie ick wil zijn..
.. en zo moet jij me maar accepteren..
Datum:
20-12-2007
Naam:
k1m13j
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

mijn pijn die maar erger word

hallo ik heet sean en ik ben 14 jaar oud ik heb al zoveel meegemaakt al ben ik nog jong ik heb een normaal leven gehad tot mn derde toen werd ik wegehaald bij mn vader en moest ik bij mn moeder die lesbich was gaan wonen zij was ook verslaafd aan drugs en ze had een vriendin ze hadden gezecht dat mn vader ons stalkten dus mocht hij geen contact meer met mij ik heb hem 5 jaar niet gezien ik ben toen lichamelijk mishandeld verwaarloosd en ook wat ik al jaar en dag geheim hou sexueel misbruikt ik ben gepest op sgool werd naar vaak mee naar een kroeg genomen waar mn moeders vriendin de bar man kende en ik ben daar door verschilende mensen ook mishandeld en misbruikt er is gelukkig geen drugs in gekomen maar ik heb wel in schaampte moeten leven en al mijn vertrouwen in de mens is weg ik ben ook door homo's misbruikt en sonder condoom dat is door gegaan tot mn 12 toen ik eindelijk wat opstandiger begon te worden ik werd soms nog wel gepakt maar dat stopte toen me moeder van haar schijde ik ben toen heel fel tegen haar geworden en heb gezecht dat als ze me ooit zoiets flikt dat ze dan me me aan de stok krijgt ik ben daar naar met mn biezen op straat gezet ben bij mn vader gaan wonen maar ik moest na 3 maanden al weer terug later ben ik weer op straat gezet maar ben ik naar mn grootouders geflucht waar ik nu al bijna een jaar woon ik heb nog steeds vrustraties en ik schrik altijd in mn slaap als er iemand op mn kamer komt en ik slaapwandel ik krijg steeds meer pogingen om zelfmoord te plegen en heb laatst nog 10 paracetamol geslikt ik ben die dag tijdens gym ook nog flauwgevallen ik ben 1.85 lang en weeg amper 55 kilo ik eet bijna nooit en door frustraties die door mn hoofd racelen kan ik ook niet slapen en ben ik vaak om 4 a 5 uur nog wakker en ik moet elke dag om 6 uur opstaan ik ben het zat om in dit klote weruldje te blijven leven en wil graag mezelf van het leven beroven

en ik hoop als iemand dit leest en die heeft de zelfde problemen dan heb ik 1 tip ga op tijd hulp zoeken tot dat het te laat is want volgens mij heb ik nog een half jaar te leven

heel veel groetjes sean
Datum:
20-12-2007
Naam:
sean
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.