Levensverhalen (pagina 1168)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

tja

ik wil niet meer is genoeg geweest zoo..
Datum:
14-02-2008
Naam:
robbie
Leeftijd:
39
Provincie:
Zuid-holland

Weardo

Raar genoeg heb ik naart schijnt geen problemen. Leuke ouders, soms, een oudere zus die me niks gunt, en een lastig klien broerke, dat alleen maar vriendelijk is als hy alleen met my en me zus thuis is. Op school word ik TOTAAL NIET gepest. Maar toch, ik heb wel wa kindere die achter me aanlope. Ik wil ni den dikke nek uithange, maar het is echt wel lastig. Ik ben een Belg, maar men mama is op haar 1 Jaar geadopteerd vanuit Indië naar België. Ik denk dus dat ze me volgende Jaar int middelbaar ermee gaan pesten, dat ik een beetJe een bruin velletJe heb, nochtans is mijn papa een blanke. Ik ben ook ni direct moedersmooiste vindik. Ik durf ook egt niks te doen. ZO BANG dat iedreen my uitlacht. Ik durf zelfs geen lievelingkledingstijl aan te doen. Ik denk vaak aan zelfmoord. Dan denk ik: Ben ik nu egt getikt?! Er zijn mensen met égte probleme, en ik zit hier te zagen! Ik snijd mezelf al een tijdJe. Ik ben eigelijk nog geen 12, ik verJaar 19/02, dus nog 5 dagen. [Vandaag Valentijn] Rond december wilde ik altijd v00r men verJaardag dood zijn, maar da is er ni van gekomen.. Ik probeer soms door men polse te snijden, maar, het is precies of dat stukJe vel expres zo ondoorsnijdbaar is =( Nx aan te doen zeker?
Ik denk dat er nog wel zijn met dezelfde gedachten als de mijne, die my begrijpen.

X Julie -

Datum:
14-02-2008
Naam:
Julie
Leeftijd:
12
Provincie:
België

geen doel

ik ben een meisje van 17 en ik zie gwn het doel van het leven niet in me ouders haten me en dat is een feit ze zegen het zelfs tegen me me moeder heeft me vanaf kleins altijd geslagen ik heb al vaak geprobeert om me polsen door te snijden alleen ik durf het niet verder te doen maar ik probeer zo vaak soms wil gewoon voor de trein springen maar dan denk ik aan me vriend hij is het enige waar ik nog voor leef en als hij het uitmaak zie ik helemaal geen nut meer om te leven
dan neem ik gwn zoveel slaappillen in dat ik nooit meer wakker word dat is het enige wat ik wil nooit meer wakker worden en wegzijn van deze hell
Datum:
14-02-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Pijn En Dood

Hey Ik Bn tim.
ik heb al sinds me 11de zelfmoord neigingen.
ik heb steeds ruzie met me moeder.
durf niet meer naar buiten.
ik heb al 7 X mijn pols broberen te snijden.
maar steeds denk ik van er zijnmense die om me geven.
ookal merk ik daar niks van.
ik heb mijn beste vriend al 3 maanden niet mer gezien.
mijn hele arm is naar de klote van alle littekens die ik heb.
ik ben altijd depresief soms heb ik er geen reden voor.
ik denk als ik een keer weer ruzie krijg ik me keel en me pols gaa doorsnijden help me plz
Datum:
14-02-2008
Naam:
Falco
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

waarm nog???

waarom zou ik nog hier nog blijven?? iedereen heeft tog een hekel aan me. mijn ouders hebben geen tijd voor me. ik moet alles maar regelen, en niemand die me helpt. als ze met gym zien dat ik me gesneden heb, willen ze het niet weten en laten ze het er gewoon bij zitten. waarom??? boeit het ze dan niet hoe ik me voel? en wat ik mezelf aandoe?

praten met anderen heb ook geen zin.. ze zeggen of dat ik me aanstel en dat het allemaal wel goed zal komen of ze zeggen dat ze me begrijpen maar verder wordt er nog niks aan gedaan. na 7 keer verhuizen, roken, drank, 6 keer zonder stroom en water hebben gezeten en 2 zusjes die je alleen maar pesten, heb ik er ook gewoon geen zin meer in. soms hoop ik gewoon niet meer wakker te worden ofzo... maar jammer genoeg gebeurt dat niet

x. Death
Datum:
14-02-2008
Naam:
death in person
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

het duurt te lang..............

Ik heb al een paar x mijn verhaal hier geschreven maar heb er maar 1 van gezien.
Zijn de andere te heftig of zo , zelfmoord is toch ook heftig en extreem waarom dan niet het erigste laten lezen?
Ik ben nu al meer dan een week verder sinds ik heb besloten een punt achter m'n leven te zetten maar nog steeds loop ik hier rond , voor niks of voor wat dan ook.
Ik wil stoppen weg hier en dat wil maar niet opschieten ik wacht op die ene vriend van me die me m'n ticket geeft en dat ik nooit meer terug hoef te komen.
Gvd wat duurt dat lang te lang veel te lang en hier in m'n omgeving loopt allles door ze moesten eens weten ....
Shit schiet aub op ik wil weg van hier.........
Datum:
13-02-2008
Naam:
john
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-brabant

Mijn broer wilde niet meer verder

Een jaar geleden pleegde mijn broer zelfmoord en daarna ben ik in het diepste zwarte gat gevallen dat ik er is. Alle vragen die in je hoofd spoken, waarom, en vooral waarom heeft hij het mij nooit gezegd en waarom zag ik het niet? Daarna werd mijn eigen leven ook steeds minder waard, al heb ik alles wat mijn hart kan wensen, huis, man en kinderen. Het leven wordt nooit meer zoals het was. Hij heeft er totaal niet bij stilgestaan dat hij het leven van zijn zus zo kon vergallen. Hij heeft nooit gezien hoeveel ik van hem hield, ook al is dat niet altijd makkelijk met iemand die al jaren depressief is. Ik ga het langzamerhand accepteren, dat hij dood is, en dat hij het zelf wilde. Maar ik denk niet dat ik het hem ooit kan vergeven. Sommige mensen denken dat het het de enigste oplossing is, dat ze dan van al het zwarte af zijn, en dat is voor hunzelf ook zo. Maar niet voor de mensen die achterblijven.
Datum:
13-02-2008
Naam:
Sanne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

'T leven.

Hallo.
Ik ben 19 jaar 'te' oud,
Zoals ik me nu voel, zo voel ik me al jaren, het word afgedaan als een depressie, maar, dat zo ervaar ik het niet.
Ik ben niet depressief, ik zit niet in een put, ik voel me niet 'down'.
Ik wil gewoon niet leven, dit is niet mijn plaats, zo heeft het altijd al gevoeld.
Ik voel me niet verdrietig, of bang, ik voel al een hele lange tijd geen emoties, ik lach als dat verwacht word, ik doe zo 'normaal' mogelijk tegenover mijn moeder, mijn vrienden en kennisen (vooral kennisen, vrienden? wat zijn dat?) daar heb ik stilletjes al afscheid van genomen, ik lijd op dit moment een afgezonderd en alleen leven,
ik zou het lang geleden mischien anders hebben gewilt, maar dit heb ik er van gemaakt; jong van school gestuurd vanwege een 'depressie' een niet al te prettig verleden doet er ook aan mee, maar dat, dat is niet boeiend.
Vorig jaar 15 februari 11:18 zou ik eigenlijk hier niet meer moeten zijn, sinds die dag voelt het alsof ik in een droom leef, een droom die ik helemaal niet wil dromen, na mijn mislukte zefmoord poging om mij te verhangen voelde ik me eigenlijk nog waardelozer in deze wereld, niet dat ik mezelf zielig vond ofzo, maar meer dat zelfs een touw moet breken om mij maar dwars te zitten, zelfs dat, zoiets simpels, zelfs dat lukte niet.
na die mislukte poging volgde die ochtend nog een poging zo'n 2 minuten na de eerste, 300 pillen moest toch wel genoeg zijn? ik sloot mijn ogen, en toen, toen opende ik ze op weg naar een ziekenhuis, het enige wat in mn hoofd rond dwaalde was dat dit gewoon té onwerkelijk was, het moest een nare droom zijn, mischien een straf?
Die zelfde dag werd ik in een gesloten afdeling gestopt voor een maand, in die tijd dacht ik dat ik dood was, dat het me gelukt was, dat ik, dat ik in de 'hel' was beland, ik werd er bijna gelovig van.
Nu een jaar later, het voelt minder als een nare droom, maar nog steeds voelt het zo onwerkelijk, wat ik gedaan heb dit jaar? ja dat vraag ik mezelf af, geen school , geen werk, behalve die 3 keer bij de thuiszorg ouderen helpen, leuk werk, het allerleukste is het wanneer je jezelf kapot werkt, en bedankt wordt met een telefoontje naar je baas; Dat je uiterlijk niet gepast is.
Erg dankbaar werk.
Dus maar weer terug naar het ó zo bekende, niets doen.
En daar zit ik nu, nog steeds niks van mijn 'leven' (als je dat zo kan noemen) gemaakt.

Eigenlijk weet ik niet waarom ik dit hier schrijf, en dat maakt ook niet veel uit.

Ik wil verlost worden van dit leven, alleen spreken daar verschillende factoren in tegen; jammer genoeg ben ik in een strijd met, mezelf.
Ik wil, sterker nog, ik ZAL verlost worden, ik weet alleen nog niet hoe.
Ik wil hier niet leven ik voel me totaal leeg gezogen, totaal op.
Het leven draaid nergens om; macht en geld.
Ht valt nog mee dat er geen boek is: "hoe maak ik iemand het leven zuur for dummies. "
Al die haat in de wereld, al die 'pijn' en 'verdriet', voor mij, persoonlijk is dat het niet waard, uiteindelijk ga je toch dood. waarom geestelijk lijden? als iemand een terminale ziekte heeft, KRIJGT die persoon de KEUZE voor euthanasie, dit is om iemand uit zijn/haar lijden te verlossen. Maar iemand die niet wil leven omdat het leven het gewoon niet waard is word weg gestopt. (let op; hierbij praat ik niet over de 1 dag depressies, niet dat die minder ernstig zijn.)

Ik ga onwijs off-topic, ik hoor te typen over mijn leven, wat ik heb mee gemaakt,
maar goed wat ik heb getypt gaat over wat ik nu mee maak wat er nu in mijn hoofd spookt.

Bedankt.
Datum:
13-02-2008
Naam:
f.
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Vechten!!!!!!! vecht voor je leven

Heyhey allemaal

Ik weet wat jullie allemaal door maken, ik heb zelf ook het gevoel, dat niemand mij waardeert, ik wordt ook misbruikt (vertel het tegen niemand ben te laf), Soms denk ik ook wel eens ik wil dood, dan ga ik naar zelfmoord.nl, lees ik al die verhalen van jullie en denk ik, waarom waarom wil een mens nou dood. Je leven is wel degelijk iets waard, maar je moet het het wel waard maken.....

Ik wil jullie allemaal even duidelijk maken, dat je het leven niet zomaar moet opgeven, hoe graag je het ook wil, er is een doel in je leven, heb je geen vrienden? je krijgt vast nog wel een keer vrienden! wordt je misbruikt? Sla die gene tot moes ook al is ie groter als jou gebruik gereedschap!!

Misschien het wat overdreven hoe ik het breng maar het is zeker niet overdreven bedoelt. we moeten er voor elkaar zijn in onze moeilijke tijden dat wij aan zelf moord denken.....

Laten we van elkaar houden, en samen iets van deze wereld maken, je mag denken aan zelfmoord maar doe dit abbsoluut niet,,,, het leven is wel degelijk iets waard!!!!!

groetjes rudy (DOE HET NIET!!!!!)
Datum:
13-02-2008
Naam:
Rudy
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

zelmoord

ben 16 jaar gehuwd ben zo gek van myne man ben 36 hy word 39 waarom een van 19 jaar?die alles tegen hem opzet tegen zyne eigen kinderen en vrouw?4 kinderen
maak me kapot niem
Datum:
12-02-2008
Naam:
ilda bourguignon
Leeftijd:
36
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.