Levensverhalen (pagina 1164)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord neigingen

Ik ben een meisje van 13 jaar. Mijn hele leven wil maar geen zin hebben, ik alles wat ik doe faal ik. Mijn gezin is ook niet bepaald om vrolijk van te worden, mijn moeder valt telkens tegen me uit en ziet alles in haar ogen wat ik doe als slecht of verkeerd. Op school gaat het ook flink achteruit, ik krijg alleen maar onvoldoendes. Ik heb heel weinig zelfvertrouwen en ze ook geen mogelijkheid hoe ik die kan krijgen.
Het zijn altijd de mooie meisjes met zelfvertouwen die aandaht krijgen, ik ben maar een meisje op de achtegrond die zich het liefst afsluit van de wereld.
De vragen zoals: "waarom leef ik?" "wat is het nut van me leven?" begon ik me steeds vaker af te vragen, en kon geen elke reden bedenken. Weken gingen voorbij en op een dag besloot ik de dood wat te helpen, ik ging naar me kamer en deed de deur op slot. Ik had mijn vaders pillen gehad voor een ziekte die hij had.
En vlijmscherpen mesjes waar ik mijn polsen mee wou doorsnijden.
Ik nam eerst een stuk of 5 asperientjes omdat ik met heel slecht voelde. Daarna zette ik het mesje op mijn pols en probeerde het door te snijden, de pijn was onverdraagzaam. Ik huilde en schreeuwde, maar ik bleef maar doorgaan. Het deed zelfs zo pijn, dat het zelfs mij stopte om er verder mee te gaan. Toen dacht ik eraan dat ik nog een optie had, die pillen van me vader. Ik las wat er op de verpakking stond, verschillende dingen over niet voor kinderen, alleen te gebruiken bij suikerziekte. Ik zag het nut er niet van in, en heb ze niet ingenomen.

Nu een tijdje later denk ik nog steeds na over me leven, wat voor nut het heeft.
Maar een antwoord heb ik al die tijd nog niet.
Datum:
26-02-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

waarom leef ik nog

ik heb op jonge leeftijd mijn moeder verloren
mijn zus is misbuikt geweest en voel me alleen en in de steek gelaten. ik ben dakloos geweest en ben dat binnen een maand weer. ik wil niet op straat leven. ik heb al veel aan zelfmoord gedacht. ik wil het liefst gewoon niet meer bestaan. geen schulden. geen problemen
Datum:
26-02-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
België

ik wil niet meer

kweet niet waar ik beginnen moet
ik ben de jongste v. e. 2ling
altyd aardig verwend door me moeder
by me vader kon kan ik weinig goed doen
hy sloeg me welles
ik ben de horeca ingegaan om die rottige zondag door te komen en een excuus had om niet naar de kerk te hoeven
dr stond altyd zon zwartjas
die vertelde hoe slegt we wel niet waren
ben gaan roken drinken gokken om me vande wereld af te houden
is niet gelukt
in me relaties ging ik steeds meer op me vader lijken
ik ging slaan en mishandelen
ook mezelf
ik heb een hekel an me zelf
ik weet dat wat ik gedaan heb niet terug kan draaien
ik kan het mezelf ook niet vergeven
laat staan vergeten
ik zie kritiek altyd as afzeiken
ik heb een hekel an alleen zyn
tog kies ik hiervoor
met veel pyn
omdat ik niet meer wil dat ik iemand mishandel en of sla
maar dat geeft me dan weer een nutteloos gevoel
want ik ben hier niet om me tyd uit te zitten
en wil niet alleen blyven
en steeds weer de angst dat ik weer de fout in zou kunnen gaan
ik ben dit nu behoorlijk zat en weet geen uitweg die afdoende is
ik weet dat veel mensen denken dat zelmoord laf is
maar voor mij ist het laatste "red"middel
al dat ge zeur van het komt wel goed hoor ik nu al zon 25 jaar
Datum:
26-02-2008
Naam:
gerard
Leeftijd:
39
Provincie:
Gelderland

Voor degene die het niet meer zien zitten! aub lees dit ! :'(

Ik Ben een meisje van 16 en ik heb een gruwelijke periode doorstaan! Ik ben altijd iemand geweest die nooit bezig was met relaties tot ik mijn eerste grote liefde leerde kenne, het was de jongen waar ik mijn eerste kus meedeelde , de jongen die mijn hoofd op hol bracht .. Hij was die prins op het witte paard dat je alleen maar in sprookjes tegen komt. Ik was zo gelukkig telkens als ik in zijn armen lag was ik veilig! Hij vertelde me vanaf het begin al dat hij 2 zelfmoordpogingen achter de rug had en ik heb toen ook afscheidsbrieven gelezen die in zijn portefouille zaten echt hartverscheurend om die te lezen maar hij zei ik ben nu gelukkig met jou mijn schatje dit is allemaal verleden tijd! 5 november 2007 is hij 19 geworden mijn lieve schat we zijn samen op welnessweekend geweest en twas zo zalig en 7 november 2007 was ik op mijn werk met mijn hoofdje nog in de wolken toen ik het telefoontje kreeg dat mijn schatje voor een trein was gesprongen! :'( geloof me mijn wereld stond stil ik was echt in shock , mijn wereld is gebroken en mijn hart ook ! Dus alsjeblieft voor degene die deze gedachten hebbe alsjeblieft alsjeblieft denk ook eens aan je omgeving ! Ik huil elke avond en ik sta op en begin te huilen om dat miijn leven zelf geen zin meer heeft ,, ik weet heel goed wat verdriet is , u geliefde afgeven zou ik niemand toewensen want het is echt een ondragelijke pijn! wetend dat myn leven verder moet maar er is maar een jongen in mijn leven en dat is hij! Mijn liefde is nog even groot als vanaf de eerste dag dat we elkaar leerden kennen! alsjeblieft lieve mensen denk eens na alsjeblieft ik ben aant huile nu ik dit schryf maar denk na ... ik weet dat het leven soms moeilijk is en ik zit ook diep in de put maar denk aan je geliefde die je achterlaat en ook al denk je dat er niemand je zal missen elke persoon op deze wereld is uniek en iedereen houdt van je op een wel hele speciale manier dus er is alijd iemand die om je geeft! alsjeblieft lieve mense .. ik wil niet dat iemand anders dezelfde pijn als mij voelt want ik ga er zelf kapot aan!!
Datum:
25-02-2008
Naam:
S-
Leeftijd:
16
Provincie:
België

altijd hetzelfde

5 dec 2007 is het gebeurd.......toen hebben ze mij gebroken.normaal kan ik veel hebben.heb heel het jaar therapie gekregen,ze denken dat het goed gaat nu,maar waarom komen die gedachtes weer terug.van buiten heb ik altijd plezier maar van binnen voelt het als een kaars die aan het op branden is.me vrienden staan ook echt achter mij en helpen mij,want ik ben niet de 1ste die er tussenuit knijpt dan.ik heb echt zoveel plezier in alles,maar toch heb ik die gedachtes.................
Datum:
25-02-2008
Naam:
nog even
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-brabant

Al zo lang doe ik mijn best, maar het lukt gewoon niet!

Gepest op de middelbare school.... hoe erg dat je leven kan veranderen!
Ik ben al jaren "alleen", geen vrienden. Ik vecht al jaren tegen mijn onzekerheid, en doe super mijn best m'n leven te beteren. Al die jaren, al die therapieën, al die medicijnen, al die pogingen..... Het lijkt nu gewoon op te zijn.
Ik zie de zin van het leven niet meer.... het lukt me gewoon niet.
Het voelt alsof ik een foutje van moeder natuur ben... die zich straks misschien vanzelf weer oplost.
Ik wil alleen mijn ouders geen verdriet doen, en daarom ben ik er nog.
Ik tob nog even verder... Alsmaar hopen dat het ooit nog goedkomt.
Datum:
25-02-2008
Naam:
S
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

een verbrokn relatie door een slecht verleden

Een tijd geleden ontmoette k een meisje waar k nu nog heel veel van hou. en sinds 2 weken is het uit, ik heb verkeerde dingen gezegd en heb de relatie ermee voorgoed verknald... Ze heeft nu een ander... de reden dat ik die verkeerde dingen zeg is omdat mijn verleden nogal bitter is geweest en ik 1 hele goeie vriend ben kwijtgeraakt... ik heb al eerder 2 relaties gehad en ook in die relaties hebben ze me afgerekend op die problemen van vroeger. Mijn laatste vriendin deed dat niet. en sinds dat ik haar kwijt ben voel ik dat het geen zin meer heeft. Zij was alles voor me en sindsdat ik het verknald heb wil ik niet meer leven. ik ben alleen maar depressief en kapot ervan
Datum:
24-02-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

psychotisch

door het gebruik van Serosat ben ik vorig jaar januari helemaal doorgeflipt en ben ik een half jaar lang opgenomen geweest in een psychiatrische instelling, ik heb twee keer geprobeerd me van het leven te beroven. Nu gaat het soms beter, maar nog steeds duiken de gedachtes van zelfmoord op, het is geen oplossing zelfmoord, het idee om de geliefden achter te laten houdt me tegen, anders had ik het allang gedaan denk ik. Mijn leven bestaat uit angsten, anti depressiva, en anti psychotische middelen. Heb helemaal nergens geen zin meer in, ben ook zeer somber, en lig hele dagen in bed, soms zie ik het gewoon niet meer zitten. Een collegaatje van me had hetzelfde, en die is 8 januari van een flat afgesprongen, dan zet je wel weer aan het denken over het leven. Maar het is gewoon zo moeilijk om de draad van het leven weer op te pikken.
Datum:
24-02-2008
Naam:
jeroen
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-holland

alles valt tegen

Ik werd van toen ik 4 jaar was tot men 9de jaar seksueel misbruikt, papa was een alcolieker en sloeg ook wel graag, mama had kanker. Mijn broers zijn weggelope toen ze 12 ware en gebruikten drugs..nu zitten ze in een gekke huis. Mensen haten me gwn en ik haat ze ook. De enige jongen waar ik op val (al 6 jaar lang) is bezet en blijkt een manhoer te zijn...moet ik nog verder gaan want ik heb gerust nog een lijst. Ik zie het gwn nie meer zitte. here is no reason left...
Datum:
24-02-2008
Naam:
iemandniemand
Leeftijd:
20
Provincie:
België

hmmm

Ik snap het nie, de meeste tieers hier starten van 11 jaar met drugs enzo... anyway...life sucks, let's end it
Datum:
24-02-2008
Naam:
els
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.