Levensverhalen (pagina 1150)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

levenloos

het leven boeit mij nietmeer. ik heb in mijn leven niks kunnen bereiken.hoe graag ik dat wou.wat ik ook probeerde;mislukte'.alles is vanme afgepakt.ik wil uit het levenstappen.ik wil voor goet naar huis.waar geen pijn is.kan iemand mijn helpen.
Datum:
10-03-2008
Naam:
chandra
Leeftijd:
50
Provincie:
Zuid-holland

verlaten

Hallo ik heb al van af mijn 12 in mijn hoofd gedacht om niet meer te zijn,maar zo erg was het toen niet,ik heb in mijn jeugd veel kansen gemist,mijn gedachten,gevoel zeggen nu ik wil er niet meer zijn ik verlangd om weg te gaan,het leven heeft geen zien meer in.Ik mist eigenlijk hier niemand behalve mijn zus en haar dochtertje.Mijn gevoel wordt nog erge om te gaan.Maar nu heb ik een vraag stel als ik het toch doet,waar kom ik dan terecht of kom ik in mijn volgende leven, weer het zelfde verhaal. Ik hoop dat jullie een goed antwoord kunt sturen.
Datum:
10-03-2008
Naam:
sandra
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

help

ik word langzamerhand GEK!
begin stemmetjes in mijn hoofd te horen
slaap weinig en slecht werk 4 uur per dag en ga naar school doordeweeks moet voor mijn zusje en broertje opassen ben al 4 maanden opzoek naar een opleiding maar vind niks ben al een keer geweigerd bij een opleiding en daardoor stress ik meer ik heb het gehad
Datum:
10-03-2008
Naam:
zucht
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

MIjn leven

Tot vandaag was alles goed.
Maar ik en mijn ouders kregen ruzie niet erg denk je maar ik heb ze nu juist nodig.
Ik heb problemen op school.
EN niks om naar uit tekijken.
Ik dacht bij mezelf waarom leef ik eigenlijk nog?
Datum:
10-03-2008
Naam:
Ginger
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

waarom ik

Mijn leven is 1 groot drama zolang ik mij al kan herinneren.
Het is voor mij zo rond mijn 4e jaar begonnen ik kreeg last van een ernstige en ongeneeselijke huidziekte.
deze huidziekte zorgde voor veel negatieve aandacht richting mij van kinderen en ook volwassenen ook toen ik nog maar een klein kind was.
ik werd veel gepest en op een afstand gehouden veel vriendjes had ik niet en omdat mijn ouders ook al niet voor de huishouding zorgde ben ik opgegroeid op een vuinis belt.
ik stonk en kon geen vriendjes mee naar huis nemen of bij vriendjes op bezoek komen want ik was anders ik zag er eng uit met mijn huidziekte en mijn kleren stonken want ik had bijna nooit schone kleren.
Van goede scholing is ook nooit wat gekomen ik hoefde geen hulp van mijn ouders te verwachten en als ik huiswerk moest maken dan moest ik dat op mijn schoot doen want er was geen plek tussen het huishoudelijk afval dat door het huis verspreid lag.
later zijn mijn ouders uit elkaar gegaan en heb ik een paar jaar heen en weer gependeld.
door mijn huidziekte en wantrouwen tegen andere mensen ben ik pas laat aan een vriendin gekomen.
ben toch tot mijn eigen verbazing getrouwd en ben gaan studeren zo rond mijn dertigste had ik zo,n beetje de schade ingehaald een leuke managment functie goed salaris mooi huis in het buiten gebied alles voor elkaar zou je zeggen maar dat was van korte duur
Ik begon vreemde klachten te krijgen ik kreeg het plotseling warm dan weer koud en ik begon te zweten.
Door mijn jeugd heb ik een mentaliteit ontwikkeld die ook geen medelijden met je zelf toe stond.
ik ging dus gewoon door en dacht dat het vanzelf weer over zou gaan gewoon een beetje slechte conditie dacht ik.
maar het ging gaanderweg steeds slechter met me ik werd moe en duizelig kreeg problemen op mijn werk begon vergeet achtig te worden,ik begon ook thuis problemen te krijgen ik kon niet goed meer luisteren moest vaak vragen iets te herhalen en begon veel te vergeten.
en ik werd steed moeier ik moest mij echt naar mijn werk slepen.
ik begon echt ik paniek te raken toen ik impotent begon te worden eerst een enkele keer maar binnen een paar maanden was er van seks geen sprake meer ik was zo moe en kon hem gewoon niet meer overeind krijgen.
mijn vrouw begon ook steeds vreemder te doen ze ging steeds vaker weg en kwam ook steeds later thuis (tuurlijk wist ik wat ik er van moest vermoeden) maar je zegt niets want je voeld je zo beroerd en in de knel thuis en op het werk was het leven niet zo leuk meer.
en toen kreeg ik een hartinfarct ik was net 35 jaar.
er rolde tranen over mijn wagen toen ik de ambulance werd ingedragen.
toen besefte ik wat er aan de hand was.
toen ik uit het ziekenhuis kwam moest ik natuurlijk thuis blijven voor zeker 6 weken nou dat vond mijn vrouw maar niks en aan haar gedrag veranderde ook niks.
dus zat ik alleen thuis.
na een paar weken heb ik de knoop doorggehakt en mevrouw de vragen gesteld die er gesteld moesten worden ik heb zelfs voorgesteld opnieuw te beginnen maar nee en daarna heb ik haar niet veel meer gezien(gescheiden)
alles weg niks meer huis weg vrouw kwijt gezondheid naar de klote.
ben nog een paar jaar doorgegaan met leven maar kan niet meer opgang komen.
Niks intreseerd me meer vrienden heb ik niet echt meer ben alleen ben ook nog flink aan de drugs geraakt ben mijn baan kwijtgeraakt en sta nu voor het feit dat ik financieel ga instorten.
ik betrap mij zelf er al een paar weken op dat ik in me zelf begin te praten niet bewust maar de woorden komen ineens onverwacht mijn mond uit alsof het antwoorden zijn op gedachte de ik heb zomaar plotseling ook soms in het bijzijn van andere en nee dan heb ik niks gebruikt juist als ik gebruik heb ik er geen last van.
en nu begin ik bang te worden omdat ik schrok van de woorden": dan hou ik een pistool tegen je hoofd en dan schiet je je door je kop.
ik loop al een tijdje te denken om er mee te stoppen ik heb er geen zin meer in iedere dag is een dag verder in de problemen.
help.
Datum:
10-03-2008
Naam:
anthon
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

Mij leven beeindigen

Vorig jaar 18 0ctober heeft mijn vrouw zelfmoord gepleegd ik heb haar gevonden Ik heb daar een ptss aan overgehouden ook heb ik die tussentijd erg veel last van oorpiepen ( tinnitus) er zijn allerlei testen gedaan maar het antwoord is dat ik er mee moet leren leven sinds october denk ik aan niets anders om zelfmoord te plegen ook mij behandelend psichater is hiervan op de hoogte maar het enige waar ik nu aan denk om er mee te stoppen ondanks mijn 3 kinderen ik leef al 5 maanden in een hel heb geen werk voor mij heeft het leven geen enkele zin meer ik zie geen uikomst
Datum:
10-03-2008
Naam:
C vd Plas
Leeftijd:
64
Provincie:
Zuid-holland

heejj

ik vertel men verhaal hier men vader slaat me en ik kan dat niet meer aan ik zou graag hier niet meer zijn maar er is zoveel dat ik altijd dan moet achterlaten en dat kan ik niet
x x x x
Datum:
10-03-2008
Naam:
celien
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Gewoon geen weg weten

Ik ben 17, heb enorm veel meegemaakt maar ook enorm veel bereikt. Ik doe aan fotografie en mijn foto's geraken al bekend. Ik wordt gevraagd voor flyers en affisches te maken voor heel belgië. Ik denk niet dat veel mensen dat kunnen zeggen, ik ben er mss wel ook een beetje trots op, maar tog...
Kheb alles zelf moeten bereiken. Mijn ouders zijn mindervalide, dus een enorm laag inkomen en bv al geen auto.
Voor mijn camera en laptop heb ik zelf
twee zomervakanties hard moeten werken. Wanneer in mijn klas, de mensen alles krijgen... Als het atelier is komen ze met hun dure auto toe en al hun gerief..
En ik moet al wankelend met mn fiets daar geraken... Kan je het je voorstellen, 2 zakken aan je stuur, een loodzware boekentas, een heuptas, en een grote doos achteraan... Kmoet en heb alles zelf moeten doen, om iets te bereiken.
Ma ik heb het tenminste gedaan.
Ik weet wat mezerie is, en die verwende nesten niet... voor hun is een boete van 1euro in de bib moeilijkheden...

Ik doe alles met vallen en opstaan. En men zegt " een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen" hoho... ik wel
Ik moet veel keer hetzelfde fout doen voor da ik het door heb da ik er beter mee ophou voor mijn eigen goed...

Vorig jaar heeft mn exvriendje me gedumpt, en het is zwaar geweest voor me. Ook omdat er bepaalde problemen zijn geweest. Ik dacht ook aan zelfmoord. Maar vrienden hebben me er zonder dat ze het zelf doorhadden bovenop geholpen. Theeft een half jaar geduurd voor ik terug echt 'buitenkwam' maar toen ging alles weer op gang...

School was en is zwaar maar het ging.
Mijn weekends waren gevuld met vrienden, feestjes, foto's...
Heb een nieuwe jongen tegen tlijf gelopen waark goe mee op kon schiete. Die werd verliefd op me en ik ook op hem... We begonne e relatie en na 3 weken heeft hij die beeidigd, omdat hij niet echt het relatie type is, bindingsangt. Ik weet niet hoek mij er bij moe voelen. Op zich kan ik het wel aan. Maar er is enorm veel druk met school en thuis gaat het slecht, en mijn gezondheid gaat achteruit. Tis net alsof dat gewoon de druppel is

Ik zit zowa vast, het gevoel 'I want to move" maar ik kan ni...
En kbegin het heeeel frustrerend te vinden..

Maar ik denk niet dat zelfmoord de oplossing is, dus ik blijf verder zoeken en hopen dat het beter zal gaan :-)


Datum:
10-03-2008
Naam:
Lisa
Leeftijd:
17
Provincie:
België

verliefd

hallo
ik ben getrouwd al 4 jaar en mijn liefde van mijn man is helemaal over en nu ben ik verliefd op een ander iemand en ik heb het al verteld dat ik gek op hem bent maar hij vertelde dat hij al getrouwd is en al 2 kinderen, mijn man weet het ook dat ik verliefd op hem ben en hij vind het niet zo erg ik ben hopeloos verliefd op mijn collega ik hou niet meer van mijn man en mijn collega is ook bezet soms wil ik mezelf van de flat gebouw springen of mijn polsen door snijden daar zit ik anders wel over na te denken wat heeft mijn leven nog zin. mijn man is autistis en als het niet goed gaat loopt hij weg om bepaalde redenen als ik bij mijn man weg ga heeft hij wegloop neigingen daarom blijf ik ook bij hem om bepaalde schuldgevoelens ik wil gewoon dood omdat mijn leven een groot zooitje is ik wil gewoon weer vrijgezel zijn maar dat kan niet meer ik wil gewoon mijn collega maar ja daarom zit ik erover na te denken om mezelf van kant t maken
Datum:
10-03-2008
Naam:
tanja
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Zie het niet meer zitten

Vorig jaar is mijn vrouw overleden.
Velen zeiden"als je een jaar verder bent
gaat alles beter.Mijn ervaring is dta er niets is verbetrd maar allen erger is geworden
Denk nu vaak om er maar uiy te stappen
Datum:
10-03-2008
Naam:
B.Kruidenier
Leeftijd:
81
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.