Levensverhalen (pagina 1152)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

hard

mijn vriend heeft vande week zelfmoord gepleegd, en de reden was omdat hij mij schoonheid niet aan kon, nu zit ik het te bedenken omdat ik het zo erg vind en het is alle maal mijn schuld ook zelfmoord te plegen maar weet niet hoe ik dat het beste kan doen,,, please help kan het leven niet meer aan.. groetjes lynn
Datum:
09-03-2008
Naam:
lynn
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

pfffff

ik ben een meisje van vijftien en ik woon in arnhem. ik zit op een school en ik doe vmbo-t in de derde klas. ik ben best populair op school en ik heb geen problemen met iemand . word niet gepest etc. maar toch word k soms helemaal gek . k krijg egt ales wat ik wil van me ouders maar op school gaat het niet goed IK KAN het wel maar ik WIL het NIET. want k moet wordne wt me ouders wille en dat wil k niet! , ik weet niet iedereen denkt d tk egt hardben en gelukkig ben maar k ben dat totaal niet aantal zelfmoordpoginsgeprobeerd ma durfhet steesd niet
:(:(:(:(
Datum:
09-03-2008
Naam:
meisje uit arnhem
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Huidziekte

Door mijn huidziekte kan ik mezelf niet meer aanzien.

Ik kan niet normaal slapen. En ik kan niet eens normaal eten of drinken zonder dat mijn lippen branden.....

Ik wil dood. DAt is alles
Datum:
08-03-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ben het zat

gedachtes die steeds terug komen, gedachtes die uiten na dwang dat ik de pijn wil voelen indien ik die gedachtes toe laat. De enigste manier om van die gedachtes af te komen is om het ook gewoon zelf te doen.zal waarschijnlijk wat mensen pijn doen met mijn beslissing maar ik moet gelukkig zijn. geen 2 persoonlijke heden hebben geen masker op afleiding zoeken om niet pijn die ik van binnenvoel toe te laten.. na 4 jaar hier mee lopen ben ik het zat, waarom heeft iemand mij nooit geaccepteerd wie ik ben, waarom werd ik gepest en zo zijn er nog andere dingen. Ik ben vrolijk van buitenaf na de buitenwereld toe van binnenin ben ik kapot en heb ik weinig puf meer om door te gaan. wil niet misselijk worden als ik naar me polsen kijk maar ik weet niet wat ik wil.. ik wil van die pijn af zo graag af!!
Datum:
08-03-2008
Naam:
stephanie
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Iets bereiken is iets betekenen?

Elke dag weer... Word me verteld dat mijn broer zo'n goede jongen is, diploma's op zak, nu aan het werk.. En dan word tegen mij gezegd dat ik ook maar eens wat moet gaan halen, alsof je het binnen een uurtje even haalt..Vorig jaar ben ik gezakt voor mijn havo, waarna ik de hele stortbui van me ouders over mij heen kreeg...
Mijn ouders praten alleen maar over hun eigen eer, als ik niet slaag dan denken ze dat de hele buurt ons raar aankijkt...

Sinds een jaar of 3 zie ik het leven niet meer zitten, ik heb nergens zin in.. Ik spijbel regelmatig van school, ik blow veel..

En eigenlijk 2 dingen helpen mij om verder te gaan.. En dat is de gedachte aan me vriendin, en door dingen op te schrijven...

Ik wil gewoon zeggen dat het heel erg pijn doet als iemand je verteld dat je niks bent, en dat je niet goed genoeg je best doet...

Datum:
08-03-2008
Naam:
Jongen
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

...,...

Nu ik dit schrijf, zijn er zoveel teleurstellingen geweest. Door al mijn problemen en opnames ben ik de weg kwijt. Alles ligt overhoop. En alles doet pijn. Op dit moment is zelfmoord de enige oplossing. Ik zou niet iets anders weten. Mijn hele leven zit ik al in de hulpverlening.
Om mijn hele leven hier op te gaan schrijven, is waardeloos en teveel informatie. Ik zou ergens op stage heen gaan, maar door mijn ziekte mag ik dat nu opeens niet meer.
Ik weet het niet meer.
Een en al hulpeloosheid.
Datum:
08-03-2008
Naam:
E.s.k
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

Ik zit nu in mijn kamer, boos omdat mijn moeder mij de hele tijd achternazitmet huiswerk huiswerken nog een huiswerk.Ik moet dit snel schrijven want ik moet ( ja door mijn moeder) weer aan het huiswerk maken.
Ik denk nu aan zelfmoord plegen,waarom?
ik heb geen tijdmeer voor me zelf en ik haal alleen slechte cijfers op school. Ik zou willen dat ik weer eens geen huiswerk had een lekker eens kon spelen. Als ik dood ben zal ik vast geen huiswerk hebben.

anoniem
Datum:
08-03-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zeeland

ik was gelukkig

Ik ben hele tijd heel lang gelukkkig geweest ik heb een vriend en we waren altijd heel blij met elkaar ik had een leuke vaste baan ik had me eigen leven en centjes. Me ouders waren altijd heel goed voor mij. Maar sinds een paar maanden loopt dit allemaal van me weg me vrienden laten me in de steek me ouders hebben het te druk met andere dingen, Ik heb elke dag ruzie met me vriend. ik ben Ontslagen ik voel me eigen helemaal niet meer mezelf. Alles waar ik van hield en wat mijn leven was loopt langzaam weg. Ik ben gewoon helemaal niet meer mezelf ik ben elke dag verdrietig Ik zou echt het liefst zelfmoord willen plegen gewoon weg van hier maar het lukt me niet. ik denk als je zelfmoord pleegt heb je hoop lef voor nodig en echt heel depresief moet zijn maar ik wil er voor vechten voor mijn leven met me vriend en ( kinderen ) straks en ik wil gewoon het fijn hebben met familie niet thuis zitten zonder werk de muren op me af laten komen. Ik wil wel maar ik weet alleen niet hoe ik me leven weer op moet pakken. Ik heb zoveel verdriet dat ik gewoon niet meer kan huilen ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst mezelf zag lachen. Kan iemand mijn helpen want dit hou ik niet lang meer vol zo.
Datum:
08-03-2008
Naam:
desi
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

moeilijk

Halllo iedereen

Ik ben 29 jaar, ik heb huisje, boompje en beestje. Maar ik ben niet gelukkig omdat ik verliefd ben geworden op een andere vrouw die gescheiden is en 2 kinderen heb. Het eerste half jaar was geweldig totdat zij in een dip kwam en mij vertelde dat ze tijd voor zichzelf nodig had en voor dr kinderen. Ik had toen net een eind aan mijn relatie gemaakt en dacht en was er ook heilig van overtuigd dat we samen oud en gelukkig zouden worden nu weet ik het allemaal niet meer. Ik loop mezelf in de weg en andere ook mn ouders zijn zo boos dat ze wel mn ex nog uitnodigen maar mij niet, ik heb er geen zin meer in zo praten met die vrouw helpt ook niet echt omdat ze nu alleen maar aan zichzelf denkt

gr Martijn
Datum:
07-03-2008
Naam:
martijn
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Geboren om te sterven..

Ik ben een meisje van 16 jaar & zou gelukkig moeten zijn, maar dat ben ik helemaal niet. Ik heb men ouders nog allebij, we hebben een mooi huis en zijn niet arm, mijn ouders zijn ook zelfstandig en hebben dus een eigen zaak. Ik doe ook aan paardrijden en ben een mooie carrière aan het boeken. Anderzijds ben ik heel ongelukkig.. Mijn ouders hebben geen tijd voor me, op school gaat het niet goed. 2jaar geleden zijn mijn ouders uit elkaar gegaan, omdat men moeder men vader bedroog met mijn beste vriend van toen. Hij werkte bij ons in de zaak en was 17jaar jonger als haar. Hij zat ook in de paardensport, ik wist zelf dat het ook zo was, men moeder verzweeg het voor mij en mijn vader. Tot mijn vader er zelf achter kwam, we verhuisden naar ons ander huis (ik & mijn vader). Mijn vader is een heel kwetsbaar persoon en dee niets anders dan wenen. Dagen , Nachten aan een stuk. De pijn werd ondragelijk voor me en ik werd men leven beu. Ik durfde niet meer bij mijn moeder gaan omdat ik schrik had dat mijn vader zich van het leven zou beroven, en uiteraard was ik ook kwaad op haar voor wat ze ons had aangedaan. Mijn vader heeft een wapenvergunning dus konden ze hem zijn wapens niet ontnemen.
Weet je hoe het voelt als je vader dag & nacht loopt te wenen en niet anders doet als tegen je roepen. Maar ik zag mijn vader graag, hij deed alles voor mij. Soms barstte hij in woede uit en tilde hij mij bij mijn haar omhoog, maar ik had er begrip voor.. Nou ja, hoe zou ik zelf zijn in zo een situatie. Het enige wat ik deed was wenen en ik dacht aan niets anders dan zelfmoord. En op een dag kwam het te boven, mijn vader had een afscheidsbrief geschreven van maar liefst 4 pagina's. Ik voelde men hart samenkrimpen. De rilling die toen door me heen ging is onmogelijk. Mijn ouders zijn nu weer samen maar ik ben nog steeds ongelukkig, ik ween elke nacht het is niet te geloven maar ik ben mijn leven zo beu. Ik weet dat jullie nu waarschijnlijk zullen zeggen "Blijf doorzetten".
Maar het is heel erg moeilijk, ik weet niet wat er door me heen gaat, ik ben erg ongelukkig en zou er graag een eind aan maken. Alleen ben ik tot hiertoe te laf geweest om het echt te doen. Maar ik besef dat het zo niet verder kan. Misschien zou het in de hemel beter zijn? En leg ik mijn hoofd voorgoed neer.
Voor mij komt er geen volgende keer...
Datum:
07-03-2008
Naam:
KC
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.