Levensverhalen (pagina 1148)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hopeless future

Wat is het doel dat k hier in het leven moet bereiken? Waarom kan ik het geen plekje geven? Waarom denken mensen zo anders over mij dan ik in werkelijkheid ben? ik zou het niet weten. Maar ik kan mij zelf niet uitstaan. Ik ga waarschijnlijk over 2 maanden naar een instelling waar ik 1/2 jaar ga wonen om te leren omgaan met mijn problemen. En om ook meer structure te krijgen. Ik heb mijzelf gezegd dat ik ze maximaal 2 maanden de kans zal geven. Als het me na 2 maanden om de de redenen dat ; ik ze niet vertrouw (zij niet in mij) ;Ze alles veranderen (onderanderen in verslagen) en Ze mij geen gevoel van veiligheid kunnen geven.
Ik wil gelukkig worden. En dat moet daar gebeuren. Want ik heb deze behandeling gewacht. Als het blijkt dat ik er niet hoor. Zal ik mij niet meer laten tegenhouden. Ook al is er dan misschien ergens een stukje in mijn achterhoofd dat niet dood wil!
Datum:
16-03-2008
Naam:
Suicidal-Child
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Veel pijn

Ik loop nu al ruim 6 jaar met pijn in mijn lichaam.
De artsen kunnen mijn pijn niet verklaren, er is van allees al geprobeerd, maar niets werkte.
Ik heb geen werk is zit nu alruim 4 jaar in de WAO.
Ook daar wordt ik als het zodoor gaat ook uit geschopt en moet ik maar gaan werken.
Ik heb geen vrienden of vriendinnen zelfs geen kennissen of zoiets.
De enige beste vriende maatje is mijn vader.
Maar deze is vorig jaar overleden.
Ik woon samen met mijn moeder ik kan haar niet steunen in haar verdriet, omdat ik zelf niet goed ben (Ziek).
Als ik s'nachts ga slapen hoop ik dat er geen volgende dag/ochtend meer komt.
Het liefst zou ik in mijn slaap een hart stilstand krijgen.
Als het niet beter gaat met mijn pijn, dan stap ik er binnen kort gewoon uit!!!
Ik weet alleen niet hoe ik ben bang voor pijn.
Ik vind dat iedereen die uit het leven wilstappen daar toe zelf het recht heeft.
En daar voor een pil/spuitje moet kunnen krijgen.
Want anders gaan mensen zelfdoding doen, en andere daarin mee trekken.
Zoals voor de treinspringen.
Die mensen blijven deze beelden toch nog vaak op hun net vlies terug zien.
Datum:
16-03-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
30
Provincie:
Gelderland

Waarom zo veel haat in deze wereld?

Waarom is er zo veel haat in deze wereld? Waarom is er zo veel racisme en discriminatie op deze wereld? Waarom kunnen mensen niet met elkaar overweg? Omdat mensen het zelf niet willen. In principe kunnen alle culturen met elkaar matchen. Maar acceptatie en van elkaar leren, doen ze niet. Mensen zijn gehersenspoeld door de media en praten slecht over je land. Ze schelden je uit, kijken op je neer en kleineren je, omdat je een oosterling bent. Nooit maar dan ook nooit wordt erover gesproken dat de oosterling gediscrimineerd worden. Altijd zeggen mensen van: Je hebt geluk dat je hier woont, of je hebt het hier veel beter, maar mensen zouden eens moeten weten... Niets is zo fijn om 100% geaccepteerd word, maar dat heb ik hier niet. Ik ben continue bang voor de buitenwereld. Ik eet niet en verwaarloos mezelf. Ik leid al een geisoleerd leven, heb nauwelijks sociale contacten en toch maak ik discriminatie maandelijks, soms wekelijks mee. Ik hoop echt dat het ooit op een dag zal ophouden, maar dat zal nooit gebeuren. Ik zie het leven al vanaf mijn 9e niet meer zitten, maar een eind eraan maken wil ik niet. Dat is het niet waard. Het is een vicieuze cirkel: angst, stress, pijn, verminderde habituatie etc.
Datum:
16-03-2008
Naam:
Ostara
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

weeet nie wrm

als ik me ogen toe doe zie ik zelfmoord mense die da doen wa moet ik doen ik ben aant denke aan zelfmoord omdat ik da heletijd zie !!
Datum:
15-03-2008
Naam:
dimitri
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

De dood en dan?

Soms denk ik wat is het leven mij waard ik ben autistisch een lichte vorm.

waar leef ik voor?
heb geen vrienden?
heb een job alleen het betaalt geen meter.

wat voor waarde heeft het leven voor mij?
net zoveel als ik dood zou zijn helemaal niets.

dus kachel ik maar weer want wat kun je anders?

Datum:
15-03-2008
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
22
Provincie:
Zeeland

Ongelukkig

Ik schaam me dat ik deze gedachten heb, ik weet dat ik veel mensen pijn zal doen en die gedachte heeft er tot nu toe voor gezorgd om het nog niet te doen. Maar soms is het zo moeilijk, ik vind het leven moeilijk, ik doe echt mijn best om er wat van te maken.
Als ik mijn leven kon geven voor iemand die wel wil leven en bijvoorbeeld ziek zou zijn... neem mij en laat haar leven. Soms denk ik: laat me ziek worden dan heb ik een reden om dood te gaan. Dan kan ik gaan, want ik verlang zo naar rust, naar plezier, naar contact. Het enige waardoor ik er nog ben is mijn kind, mijn fantastische kind, het kind dat is hoe ik graag zou willen zijn. Spontaan, vrolijk, sociaal. Ik doe mijn best, echt ik doe zo mijn best om te genieten van elk klein dingetje. Ik wil zo graag geaccepteerd worden om wie ik ben, geliefd worden om wie ik ben. Waarom doe ik zo mijn best? Ik ben een goede moeder die alleen maar af en toe een klein beetje tijd wil voor zichzelf en af en toe graag uit wil met haar man die er nooit is. Ik voel me eenzaam.
Datum:
15-03-2008
Naam:
whiteroos
Leeftijd:
36
Provincie:
Overijssel

Scheren

Het begon allemaal toen ik me aan het scheren was.. ik schoot uit en had een sneetje in mijn neus. Het bloedde gigantisch waardoor ik eindelijk na ging denken. Niemand vind mij leuk, alleen maar eng! Ik denk dat ik nu met mijn scheermes mijn polsen door gaat snijden. HET HEEFT ALLEMAAL GEEN ZIN MEER!
Datum:
15-03-2008
Naam:
Ard-Jan
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

spijt

Het is vandaag precies een jaar geleden dat ik een serieuze zelfmoordpoging deed......de 7e keer. Ik nam 100 slaappillen in en werd na een dag gewoon weer wakker! Ik heb zo'n spijt dat het niet gelukt is!!
Datum:
15-03-2008
Naam:
Malka Heilbron
Leeftijd:
63
Provincie:
Anders

Doel.

Ik heb geen zin om hier heel mijn verhaal neer te zetten, maar ik wil graag duidelijk maken dat ik vecht voor een beter leven en dat ik tot mijn dood zal vechten voor een beter leven.

Mijn moeder is ongeveer 3 jaar geleden overleden en nog elke dag heb ik daar moeite mee. Alles is sindsdien veranderd! En al die veranderingen zijn negatief. Mij wordt altijd alles verwijt thuis, omdat ik de enige vrouwelijke gezinslid ben thuis en dat maakt me zo boos, verdrietig en frustreerd dat ik steeds vaker begin te denken dat de dood de juiste oplossing lijkt. En dat terwijl ik weet dat dat JUIST een teken van zwakte is. En ik wil niet als een zwak mens herinnerd worden.

Ik zal altijd voor een beter leven vechten tot de dag dat ik mijn ogen voor altijd zal sluiten en naar het hiernamaals zal gaan.

Ookal word ik nooit gelukkig.. Ik zal in ieder geval erkend worden als een sterk mens met een doel.

Ik zit op een witte school en ik als Turkse word daar vaak gezien als een lui, dom wezen zonder een toekomst. Ik heb geen vrienden en ik word elke dag wel uitgescholden en licht bedreigd (op school). Ik huilde vroeger elke dag om het feit dat ik gepest werd en geen vrienden had. Nu Haast nooit!

Ik voel me sterk. Ik ben sterk en sterk zal ik doodgaan.
Datum:
15-03-2008
Naam:
Hanife
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

KOMT NOOIT MEER GOED

IK BEN VREEMD GEGAAN EN IK SCHAAM ME HEEL ERG ERVOOR IK KAN MIJN MAN NIET MEER AANKIJKEN..
Datum:
14-03-2008
Naam:
ANONIEM
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.