Levensverhalen (pagina 1103)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wat zou ik nu moeten gaan doen?

Ik heb er altijd aan gedacht... Zelfmoord.
Ik droom erover, denk erover.. Wanneer zou ik het doen?
Altijd denk ik aan een moment.. Dat iedereen tegen mij is en dat ik dan wegren naar een meer of een zee en dan erin val en niet meer bovenkom..
Dat denk ik zo vaak als ik iedereen hoor zeggen dat ze; me niet mogen, me een trut vinden, een kutwijf, kutkind en nog wel meer...! Dan denk ik.. Waarom zit ik hier dan in een klas.. 1Havo met nu een gemiddelde van 7.3... Waarom zou ik nog doorgaan als iedereen me zo stom vind.
Elke keer denk k eraan als er mensen achter me aan komen.. achter me rug gaan zitten roddelen over mij.
Dan weet ik, dat het niet lang duurt voordat mijn leven voorbij is.
Datum:
22-05-2008
Naam:
S.
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

ik wil gewoon weg zijn

elke dag heb ik ruzie met mn ouders, ze begrijpen me gewoon niet. ik heb druk met school, druk met hard leren en willen de ouders ook graag. thuis moet ik dan huishoudingswerk doen en daar heb ik te druk voor vanwege school, maar van me ma moet ik het doen en soms heb ik geen tijd om te leren voor de reppetitie, ik krijg dan een 1. mijn vader maakt me altijd chagerijnig en dan zeg hij dat het door mezelf komt. soms wil ik gewoon weg, als ik de keuken ben en naar de messen kijk, zie ik al voor me hoe ik mezelfd wil neersteken.
Datum:
21-05-2008
Naam:
surin
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Hoi

Hee,

Best krankzinnig,
Dat het toch zover is gekomen dat ik nu bijna iedereen z'n verhaal over zelfmoord heb gelezen .. en er zelf ook over denk ..

Het is gewoon zo raar,
Ik heb alles gekregen, vanaf dat ik heel klein was .. Ik had hele goeie vriendinnen en ik was een leuk meisje om te zien

Maar na een tijdje begon ik me zorgen te maken of m'n uiterlijk, niet dat ik mezelf lelijk vond .. of wat dan ook, maar je krijgt gewoon zo vaak naar je hoofd geslingerd 'Lelijke kutslet' , 'Hou je kop, lelijkerd' .. in een ruzie ofzo ..
Nou, dan ga ik daar over nadenken, denken dat het echt zo is ..
Nou, ik denk dat ik geen zelfmoord ga plegen .. mensen zeggen juist altijd, dat ik zo talentvol en mooi ben

Zeggen ze dat nou uit medelijden? of menen ze het?

nu ik dit zo schrijf, besef ik wel dat de meeste verhalen van de mensen hier op deze site veel erger zijn .. ik ben nooit misbruikt .. of wat dan ook.

Ik heb wel vrienden verloren, m'n allerbeste .., ik moest naar een nieuwe school .. en hier accepteren ze me gewoon niet, dat gevoel heb ik dus .. misschien hebben nog wle meer mensen dat? weetikveel ..

Nouja, ik ga gewoon door met muziekmaken, dat is het enige waarover ik trots ben op mezelf..

Heel veel sterkte iedereen hier, en bekijk dingen ook eens van de andere kant .. als mensen je uitschelden of buitensluiten .. arrogant doen of voor schut zetten,
Even slikken, en weer doorgaan .. in de spiegel kijken en denken : Ik ben veel beter dan hun, ik ben tenminste gewoon mezelf, en ik hoef niet aardig gevonden te worden doordat ik mensen uitscheld! Doe wat je het liefste doet en denk aan je familie .. die kunnen echt niet zonder je,

Ik denk dat ik ook maar een psychiater zoek ofzo,

Doei
Datum:
21-05-2008
Naam:
Lara'1994.
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

levensverhaal

waarom wil ik dood en doe ik het niet omdat ik geloof in een leven na de dood ben spiritueel en daar baal ik van mijn verhaal ik ben 38 jaar ben geslagen opgesloten verkracht misbruikt heb nooit geen moederliefde gehad mijn vader is zie bovenstaande ik heb een broer die is dakloos verslaafd geweest en daar kijk ik mijn hele leven al naar om draai atijd zijn wasjes zijn meubels staan bij mij ik ben de 19de door hem geslagen ben meegenomen door de politie omdat ik hem mishandeld zoe hebben en dat heb ik niet gedaan ik haat mij durf alleeen niet te stoppen merk dat ik alles afzoek weet dat het over is mijn ziel is dood het lichaam alleen nog
Datum:
21-05-2008
Naam:
angelique
Leeftijd:
38
Provincie:
Gelderland

zie het niet meer zitten

telkens als ik naar mijn werk ga zie ik het al niet meer zitten. Mijn collega's praten niet meer met me omdat ze niet accepteren zoals ik ben. Mijn directe collega negeert me en ik heb het gevoel dat ik buiten gekeken wordt. Door al die jaren heen heb ik bij verschillende doktoren en psychologen gelopen maar die begrijpen mij niet. Ik ben zo depressief geworden dat ik erover zit na te denken om er een eind aan te maken.
Datum:
21-05-2008
Naam:
zomaar
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

ik ben zon slecht mens

hallo,
ik word uitgelachen omdat ik redelijk dik ben soms kan ik ook zulke stomme dingen doen en ik wil geen slecht doen maar het komt altijd zo over ik wil gewoon niet meer leven maar ik zou eigenlijk willen vrage wat de minst pijnlijke manier is om zelfmoord te plege.
Baptiste
Datum:
21-05-2008
Naam:
Baptiste
Leeftijd:
11
Provincie:
Anders

Weet ik niet

ik denk eerlijk gezegd ook vaak aan zelfmoord plegen. ik voel me heel eenzaam. ik ben 10 jaar geleden aangerand door een dichtbij familielid. daarna heeft hij het nog een paar keer geprobeerd. alsof hij me alleen daarvoor goed vond.
het erge is dat ik heel erg tegen hem op keek. ik voelde me veilig bij hem, want iedereen was bang voorhem. ik was zelf eerlijk gezegd ook bang voor hem. ik ging naar hem toe als ik ergens mee zat en hij zei dat hj me zou helpen. hij ze ook altijd dat ik me niet als een watje moest gedragen. 1 keer zei ik tegen hem dat ik heel graag wilde afvallen, want ik vond mezelf te dik. hij hielp me er mee en ik viel inderdaad af. jongens begonnen interesse in me te tonen en ze vonde me aantrekkelijk. maar hij vond dat dus ook en toen misbruikte hij me. sindsdien is alles veranderd bij mij. ik ben niet meer de persoon die ik graag wil zijn. ik voel me alleen.
iemand anders die dcht bij me staat heeft ooit een zelfmoordpoging gedaan, maar hij heeft het overleefd. we hebben er nooit over gepraat. nu is hij getrouwd, maar ik weet niet of hij wel echt gelukkig is.
ik heb mijn ouders een aantal keer proberen duidelijk te maken dat ik was misbruikt. volgens mij weten ze ook wel dat het is gebeurd, maar ze doen alsof het geen gevolgen hoeft te hebben.
ik voel me heel eenzaam e alleen. ook eet ik heel veel. want als ik eet hoef ik niet na te denken en hoef ik geen verdriet te voelen. ik voel me niet beschermd door mijn famiie. ik hoop dat ik ooit iemand tegen kom die van me houd en die me begrijpt. ook wil ik als ik het huis uit ga, niet meer zo veel contact met mijn familie. ik praat wel met ze en doe aardig en gezellig enzo, maar ik deel niet meer mijn gevoelens en problemen, want ze doe geen moeite om het te begrijpen. ze zien me alleen maar hoe ze mij willen zien: als iemand die altijd lacht en geen problmen heeft en altijd maar gezellig meedoet met alles.
ik denk vaak aan zelfmoord plegen, maar ik zou het denk ik niet durven. want hoewel mijn ouders me niet begrijpen, weet ik wel dat ze heel veel verdriet zouden hebben als ik dood zou gaan. en ik vind het zielig als kinderen eerder dood gaan dan hun ouders.
maar of ik ooit gelukkig word, dat weet ik niet. want ik voel me alsof een deel van mij dood en nooit meer terug komt. ik schitter niet meer zoals ik eerst altijd deed.
ik wil aan alle mensen die dit lezen zeggen dat ik weet hoe eenzaam jullie je voelen. ik weet dat jullie net als ik vaak aan zelfmoord denken.
ik voel een band met jullie terwijl ik jullie niet eens ken. Mijn hart gaat uit naar jullie.

veel liefs, en ik hoop dat jullie ooit het licht zien
Datum:
21-05-2008
Naam:
Survivor
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

Weet niet meer wat te doen!!

Ik ben nu 16 jaar (meisje). Vanaf mijn 12 jaar dacht ik aan zelfmoord. Ik woon nu al 4 jaren met pronlemen met mijn familie thuis. Dus mijn moeder, mijn vader, mijn broers, mijn oma. Iedereen. Mijn moeder is de gene die de hele dag in mijn hoofd zeurt, zij houdt geen rekening als ik aan het k=leren bent of wat. Dat interesseert haar niet. Ik had hem verschillende keer gezegd dat ik van huis weg gaat. Elke dag is er ruzie in huis, dus mijn moeder en mijn vader. Ik kan niet in zo'n rommelige familie leven. Ik voel me alleen. Ik moet alles thuis doen, met exam of proefwerk, dus er is geen uitzondering. Ik wil zo graag dat iemand me kunt adopteren. Ik voel me heel erg onzeker thuis met mijn familie, elke dag dat ik ze ziet, denk ik aan zelfmoord. Wat elke dag mijn zelfmoord gedachten verandert is de bijbel. Elke minuut dat ik kan doe ik gebed. Maar deze probleem thuis wil ik het echt voorkomen en hoe dat moet weet ik niet. Jij die mijn verhaal leest weet je wat ik kan doen?? Ik ben van Curaçao (Nederlandse Antillen)
Datum:
21-05-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Het is niks waard

Ik heb geen trauma's,
ik heb geen oorzaken tot verdriet,
ik heb alles wat ik nodig heb,
ik heb liefhebbende ouders.. en een liefhebbende vriend.
Ik heb zat vrienden, niets ontbreekt me.
Maar dit betekent niets, voor mij.
Veel mensen zouden in mijn leefomstandigheden zichzelf 'gelukkig' noemen.
Maar 'geluk' is niets.
'Geluk' is een begrip wat wij als aardse lichamen hebben gecreeerd.
In feite is het een illusie.
Men denkt geluk te kennen.
Men is 'gelukkig' vanwege het feit dat ze niets weten, en niets denken.
Ik wou dat ik zo was.
Ik wou dat ik niet nadacht.
Wat ik weet, is dat het leven op zichzelf geen enkele waarde op zich heeft.
Het 'ik' bestaat. Ook voordat ik geboren was.
Voor de geboorte heeft het 'ik' nooit enige vorm van pijn gevoeld.
Logisch, want pijn en verdriet zijn aardse verschijnselen.
Iedereen ziet het leven als iets om voor te vechten, iets wat men denkt dat belangrijk is.
Maar zelf weet ik dat dit slechts een periode is dat je last hebt van al wat aards is. Emoties, gevoel, pijn.
Ik wil terug naar de plek waar geen gevoel is.
Geen gevoel is mijn definitie van geluk.
Want zonder gevoel, zou je je nooit slecht kunnen voelen.
Men zou hierop kunnen reageren: "Ja maar dan kan je je ook niet goed voelen"
Ten eerste: Je voelt geen berouw omdat je je niet 'goed' kan voelen.
Ten tweede: Het begrip 'goed' is een aards verzinsel.
Ik streef naar het geluk, de eeuwige rust.
Datum:
20-05-2008
Naam:
Kelly
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Waarom.

Ik vraag me elke dag af, waarom leef ik? Wat doe ik hier eigenlijk? Ik heb elke dag weer het gevoel dat ik andere alleen maar in de weg loop. Op school lukt niks en thuis doe ik niets goed. Soms denk ik dat het maar beter is als ik er niet meer ben...
Datum:
20-05-2008
Naam:
-
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.