Levensverhalen (pagina 1081)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ben er al klaar voor aleen die balk nog.

in het kort heb op een internaat gezeten dus hier wil ik al mee zechen dat ik veel mensen heb mee gemaakt in mijn opvoding
het is dat ik het nooit hed geweeten wat ik heb of wat ik heb gedaan.
ik ben vroeg er mee begonnen ik was +-5 6 jaar is niet goed over gekommen bij mij
dus ik ging door en door nu dat ik mijn leven self moet reden ben ik gaan denken
over mijn ver leeden.

ben a autitis moelijkleerend.
wat gebuurt als een kind in de steek gelaaten word. op school in een leef groep
bij je auders vrienden.
ik will niet sober klinken hier mee
wand je wort niet indesteek gelaaten.
maar wel op een prof manier
zoo doenden ben ik nu dislekies heb zooo veel moeiten om los te kommen in het sojsaal leven en dat laaste heb zoon een inpekt op me.
wand wat ik heb gedaan komt door dat ik mijn leven aleen heb moeten uit zoeken.
er is geen een mens op dit blok grond die mij tot nu toe heb kenne helpenmet wat ik heb

en oja heb ik al gezegt dat ik er klaar voor was wand ik heb een tatoe magre hijn op mijn arm die ik 4 jaar trug heb laaten seten







en 4 maanden geleeden wist ik het groote plaatje pas
Datum:
26-06-2008
Naam:
modd
Leeftijd:
25
Provincie:
Flevoland

Waarom nog verder..

Huu ik ben (...), 16 jaar en word over ongeveer 2 weken 17.

Ik heb 2 jaar een vriendinnetje, die is een paar maanden jonger als ik.

Zij is al sinds haar 13e depressief en toen ze mij leerde kennen kon ze er een beetje mee omgaan.

het gaat alleen steeds verder achteruit, ze raakt steeds dieper in de put, en als ik een keer 'nee' tegen haar zeg (Als ik bijvoorbeeld niet kan komen) flipt ze, en zegt ze dat ze zichzelf kapot gaat snijden...

ze heeft ook al in een kliniek gezeten en de verhalen van daar die ze verteld doen me heel veel pijn. Daardoor ben ik zelf ook bij een psycholoog in behandeling.

Iedere dag reis ik met de trein, dat laat me steeds meer denken aan zelfmoord, en zodra ik maar even alleen ben voel ik me kut, diep gezonken, alleen gelaten en zoek ik bijvoorbeeld naar info over zelfmoord.. want ik wil van dit leven af..

School gaat ook kut en me vrienden willen ook bijna niet meer met me omgaan..

Me vader loopt te zeiken dat ik veel te weinig doe terwijl ik gewoon bezig ben voor school op dat moment bijvoorbeeld.

ik heb er geen zin meer in... wat moet ik doen... Ik heb het nog niemand verteld en wil dat liever ook niet.. Dan denken ze dat ik me aanstel maar voel me gewoon 24/7 kut....
Datum:
26-06-2008
Naam:
(...)
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

kut

ik voel me de laatste zo rot
ik ben een vrolijk meisje van de buitenkant met een verrotte binnen kant
mijn moeder zegt ze steeds dat ze me dik
vindt terwijl ik zeg dat ik het niet leuk vindt blijft ze er over door gaan
het kan haar niks intreseren hoe ik me voel pas was ik boos en toen sloeg ze me ik voel me hier zo kut iknover ik weet niet wat ik moet heb net al in mijn pols gesneden en het voelt fijn maar kut
somige mensen doen soms zo kut tegen mij alsof ik geen gevoelens heb

ik weet het allemaal neit meer
Datum:
26-06-2008
Naam:
jenny
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

mijn leven is teveel gebeurt om in kort wat teschrijven

op dit moment zit ik elke min van de dag tedenken om mijn leven testoppen,,er is zo veel gebeurt en nog elke dag krijg ik van allles teverduren,mijn pa is 7 maanden plotseling overleden,en nu nog geen 3 weken geleden is mijn ma aan kanker overleden,,ik mis ze elke dag ,was erg papa kindje 5 dagen in de week was ik bij hun,,met mijn eigen kids heb er 4,,maar mijn kids boeien me niet meer want wat ik ook doe nooit is het goed ,ben dus singel mama met uitkering ,,moet leven met 50 euro per week,wat dus niet tedoen is,,ik kan mijn kids geen toekomst geven,moet melk afmeten zo dat we genoeg tedrinken hebben,en zo gaat het met alles ,bedeel op straat soms om wat extra geld tekunnen hebben zo dat kids schoenen kunnen hebben enz,,dan heb ik een buur vrouw die mij het leven nog meer kapot maak,,zo als mijn hond vergiften drie katten dood,,konijnen en cavia,,ze heeft de voleire open gedaan zo dat alle vogels zijn weg gevlogen,ze stuur me dierenbescherming,terwijl alles juist goed word verzorg,,ik deet dierenopvang ,,puur voor de dieren daar valt niks mee teverdienen,,maar ja buurvrouw zorg wel dat ik zo alles kwijd ben,ook stuurt ze me juegtburo,,werd rechtzaak dat ik mijn kids mishandel,,maar heb rechtzaak gewonnen,maar toch is het hard en zwaar om je constand je zelf teverdege,nu is weer bouwvering ,die komen zeuren dat ik hout in tuin heb liggen,,dat hout is om hokken tebouwen voor de dieren ook word er van alles uit tuin gepikt ,weet dat het buuren zijn maar kan niks bewijzen,,laats hebben ze de auto raam stuk gegooit,omdat de auto half voor hun deur stond ,,auto van vriend dan he,politie doet niks wegens geen bewijzen heb,en zo kan ik nog uren schrijven,maar het is nu zo ver dat ik of de buurvrouw vermoord,,of ik doe me zelf wat aan ,,want dit is geen leven,,krijg nooit rust,want daar zorg de buurvrouw wel voor ,,die is zo ziek als we in tuin zitten zit zij achter de lamellen ons uit zit tekijken,dus dit is maar kleine greepje uit mijn leven wat nu echt een hel is,,en waar ik echt elk moment mee wil stoppen,,
Datum:
26-06-2008
Naam:
lilian
Leeftijd:
40
Provincie:
Limburg

zelfmoord

Daar denk ik wel eens aan. Niet omdat ik veel gepest wordt, nee. Maar er wordt teveel van me verwacht. Bijna 2 jaar geleden heb ik de opleiding tot verzorgende AG afgerond. Dat is een diploma voor het werken met oudere mensen. Daarvoor heb ik de opleiding tot helpende gedaan. Nu ik de opleiding tot verzorgende ag heb afgerond mag ik de medicijnen delen, maar dit valt me erg zwaar. Ik meld me soms ook ziek wanneer ik weet dat ik overal medicijnen moet delen. Morgen moet ik ook werken, ik weet niet of ik de medicijnen ook moet delen, maar nu heb ik het gevoel dat ik fouten ga maken of al heb gemaakt. Ik moet zeggen dat ik wel aan het solliciteren ben voor een andere baan omdat ik het gewoon weg niet meer zien zitten. Me collega's willen me hier niet mee helpen en vinden het maar raar als ik vraag om hulp!
Datum:
26-06-2008
Naam:
anne
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

snijden

hallo ik ben een jongen van 13 en ik snij in me arm omdat ik buiten gesloten word in mijn klas en maar 2 vrienden heb de rest scheld me uit en wil vechten met me:(
vanmiddag was het zo erg een meisje kreeg een woede aanval op mij omdat ik MIJN zak chips terug wou:S
en een ander meisje schopt tegen me tas en zegt dat ik geen gelijk heb dat ze dat nie moet doen:S
als ik wil springen van een flat word ik tegen gehouden door de gedachte:wie zouden mij missen:S
Datum:
26-06-2008
Naam:
zelfmoord
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Ik wacht al zo lang

Ik ben Marko 22 jaar oud,en heb een relatie van 5 jaar met een lieve mooie dame gehad.
Kan haar gewoon niet vergeten , het is nu al s zo n 9 a 8 maanden uit. Maar ik wacht zo lang, elke dag lijkt het weer of het net uit is.
Het voelt ook alsof het ooit nog is goed gaat komen.
Terwijl ik haar regelmatig nog zie en spreek, waarvan 4 maanden geleden wij nog sex hebben gehad, De maanden daarop wijgerde ze wat met me te doen als ik het probeerde. Dat is logiesch ook geef haar geen ongelijk.
Mijn probleem is dus ik kan hier niet meer mee leven. Ze was alles voor me alles. Best vaak heb ik de gedachten ik hang mezelf gewoon op. Dan denk je het is egoistiesch, want dat is het ook wel.
en 2 zal ik het niet doen wel durven, ik heb al een aantal keer met een touw om me nek gestaan , en dacht ik aan de toekomst , zal ik dit wel doen , ik heb nog zo lang te gaan , wat zal er nog allemaal komen.dan rust het voor even, maar komt het weer terrug.. Ik heb nooit iemand verteld over het zelfmoord.behalve mijn ex. Ik sprak haar niet lang gelden. en Moest het haar gewoon vertellen. Ik vertelde haar: Heb het niet gedaan , maar ik heb wel konstant met de gedachten gezeten. Veel kwam er van haar kant niet uit. Ze werd eerst boos. Jaa als je het had gedaan was ik toch niet op je begravenis gekomen etc.. Alsof mij dat dan kan schelen , plus ik heb het niet gedaan. Sinds ik haar gister weer heb gesproken, Zijn de nijgeingen enorm versterkt.

Help me please

groetjes
Datum:
26-06-2008
Naam:
Marko
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

Help

Ik voel me depriesief, ik wort veel gepest omdat ik disleksie heb, dit vind ik heel erg want ik kan er niets aan doen. Ik wil nog geen selfmoord plegen want ik wil blijven leven, maar ik wort wel veel gepest en dat vint ik stom.
Datum:
26-06-2008
Naam:
J.Lubbers
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord

ik zie het niet meer zitten.heb in mijn leven al teveel tegenslagen moeten verwerken.ik heb een tijd mijn heil achter alcehol gezocht vergat mijn verdere leven.mijn kinderen mijn vrouw waar ik ontzettend veel van hou.ik werkte als maar om hen tevreden te stellen.maar dat doe je niet met geld.ikvergat de liefde voor hen al deed ik dat op mijn manier.ik zie het nu allemaal pas in ben ook berijdt om te verandere maar het is voor hen te laat.heb gister afscheid moete nemen van mijn geliefdes ze zag het niet meer zitten.het is te laat zei ze.ik zie ook wel dat ze gelijk heefd.heb gister al geprobeert me van mijn leven af te helpen maar is niet gelukt.wil nu gaan en wil weg zodat niemand me kan vinden.wil dat mijn kinderen denken die is een tijdje weg dan hebben ze de tijd om me te vergeten.
Datum:
26-06-2008
Naam:
mm
Leeftijd:
45
Provincie:
Noord-brabant

Hoe nog verder leven

Vanaf mijn pubertijd heb ik al zelfmoord gedachten. Heb een kutjeugd gehad, vader die alcoholist was en moeder die geen tijd had voor een knuffel. En altijd gepest worden op school. Heb medicijnen gehad, ben verscheidene keren in therapie geweest maar niks helpt. Ik blijf die gevoelens houden. Ben getrouwd geweest, gescheiden, 2 lieve kinderen waar ik veel van hou. Woon nu 5 jaar samen met een lieve man. Ik heb hem gezegd dat ik bij hem weg ga, ik wil weer op mezelf wonen. Het is net of ik steeds minder goed met mensen om kan gaan. Ik wil rust hebben. Rust in mijn hoofd. Ik denk nu steeds, als de kinderen het huis uit zijn en zich goed kunnen redden dan doe ik het. Het leven heeft voor mij geen waarde meer, ik hecht nergens meer waarde aan alleen aan mijn kinderen. Die houden mij nog op de been. Ik heb ook geen zin meer in nieuwe therapie, wat helpt het? Wat heeft het voor zin. Voel me toch altijd kut. Ik haat mezelf dus kan ik ook niet van andere mensen houden. Ik leef ook het liefst s'nachts. Ik hou van de nacht. Lekker rustig, geen gezeur en gezanik aan mijn hoofd. Geen mensen die je dingen willen opleggen. Toen ik jonger was durfde ik geen zelfmoord te plegen, leek me eng. Was ook nieuwsgierig hoe het leven verder zou gaan. Nou had mezelf heel wat ellende kunnen besparen door direkt een stuk touw te pakken. Ik ben nu niet nieuwsgierig meer. Weet dat er niets meer verandert aan mijn leven. En zo wil ik niet oud worden. Ben eigenlijk al bezig aan een langzame zelfmoord. Ben meer gaan roken, heb te hoge bloeddruk. Mijn longen werken niet meer zoals het moet. Nou ja heb mijn verhaal even op "papier" kunnen zetten
Datum:
26-06-2008
Naam:
Jannie
Leeftijd:
42
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.