Levensverhalen (pagina 1079)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil dood

ik heb alleen maar ruzzie om me heen
met me tante elke dag met me broetje .......mensen liegen tegen me ,roddelen over me!!ik wil gewoon dood
Datum:
29-06-2008
Naam:
ashley
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

wanneer?

hoi ik ben anne.
ik ben erg verdrietig, vooral snachts, maar ook overdag. ik denk altijd aan verdrietige dingen zoals dode konijnen enzovoorts.
ik wil zelfmoord plegen. ik kan het gewoon niet meer aan. het leven heeft geen nut. maar ik heb een probleem.
WANNEER? ik weet al wel hoe. polsen doorsnijden en in bad gaan liggen. dat lijkt mij het beste. maar wanneer?
wij hebben geen slot op de badkamer deur dus iedereen kan zomaar binnenkomen!
ik hoop dat iemand bij kan helpen.

doei
Datum:
29-06-2008
Naam:
suicide_angel_darkness_biatch
Leeftijd:
13
Provincie:
Drenthe

dog eat dog world

Ik kan er niet meer tegen!!1! Waarom is de wereld zo slecht...? Iedereen denkt alleen maar aan zichzelf! Hier hebben we alles terwijl ze in Afrika niet eens drinkwater hebben... Behalve dan heel vies drinkwater. En als ze dan ontwikkelingshulp krijgen dan koopt een of andere egoist er een grote witte auto van. duss! Wat een KUTwereld! En mijn buurjongen koopt liever een Playstation3 dan dat hij geld geeft voor die afrikaantjes!

En ik ben net zo erg!!!! Ik heb gister in een trendy restaurant krokodil gegeten, en ik vond het lekker. Echter, voor het geld dat ik daar heb uitgegeven had ik ook een half afrikaans dorp kunnen voeden. Ik voel me zo schuldig! Ik wil niet meer leven en mijn geld gaat naar Oxfam/Novib! Zo doe ik toch nog wat goeds!

Aan de andere kant zijn die afrikaantjes net zo erg! O O O O ik weet het allemaal niet Maar ik trek het in ieder geval niet!!!

ik hoop dat jullie er toch nog iet leuks van maken!!!

dag, tot weerziens in het vagevuur (dat is waar wij zelfmoordenaars heen gaan, helaas...

ps. zorg voor je naasten!
Datum:
29-06-2008
Naam:
queelke
Leeftijd:
26
Provincie:
Utrecht

Alweer...

Ik ben hier al vaker geweest. Nu ben ik hier opnieuw, weer wanhopig.

Ik ben depressief, loop bij de GGZ en heb geen lichtpuntje meer in m'n leven. Dat hád ik wel, de liefde van m'n leven namelijk. Maar hij verraade me na meer dan een jaar, stampte op m'n hart en maakte me belachelijk. Het deed hem niks toen ik laatst aangerand werd.
Ik geloofde echt dat hij van me hield, ik vertrouwde hem meer dan wie dan ook. En nu is hij uit m'n leven verdwenen.

Ik heb keihard gewerkt op de havo dit jaar, maar de laatste cijfers tellen heel zwaar mee en die ga ik verneuken. Dag toekomst.
Ik wil gewoon net als iedereen een arm om me heen, een knuffel. Waarom moet dat nu van me afgepakt worden?
Wat heeft het nog voor zin om te leven nu?
Ik heb niks meer, zelfs datgene niet waar ik in geloofde. Het doet zo'n pijn. Hoe kan iemand na meer dan een jaar nou opeens niet meer van je houden?

In God geloof ik ook al drie eeuwen niet meer. Waarom zou ik? Als dit stuk in m'n leven een test is dan heb ik in ieder geval zwaar gefaald. En nu wil IK weer eens een keer gelukkig zijn!!!!!!!
Datum:
29-06-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Zelfmoord

Ik haat iedereen, iedereen haat mij, ik ben nutteloos, help me.
Datum:
29-06-2008
Naam:
Anoniemes
Leeftijd:
10
Provincie:
Noord-brabant

Ik kan niet meer

Ik kan het niet meer opbrengen ik wil niet meer elke keer zoveel pijn hebben ik wil er gewoon mee stoppen niet meer leven geen pijn meer hebben. Ik wil gewoon niet meer
Datum:
29-06-2008
Naam:
Nicky
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

vreemde man

Hallo,

Ik heb sinds een paar maanden mijn echte vader leren kennen.. Na de scheiding van mijn moeder en stiefvader had ik er terug contact mee dankzij mijn moeder. Alles ging heel goed, we konden het goed met elkaar vinden, waren zelfs een weekendje naar Duitsland geweest met de moto, ik kwam veel bij hem (en zijn vrouw, kind) op bezoek en andersom. Tot ik een keer bij hem bleef slapen. Ik sliep in de mobile-home omdat er in huis nog geen plek was. Hij beloofde me bij mij te slapen omdat het anders niet zo 'veilig' leek. Ik dacht ja, daar zijn 2 bedden, goed. Maar hij lag in hetzelfde bed. Hij wilde me kussen (heeft dat gedaan!) en me strelen. Daar zij ik stop! Ik ben op dat gebied nogal terughoudend en durf niet gemakkelijk nee zeggen maar heb het toch maar gedaan. Ik voel me nu ENORM vies en durf hem niet meer zien. Ik zoek ook elke keer uitvluchten. Ook mijn moeder weet hier niets van, echt niemand. Wat moet ik nu? Ik denk vaak dat het beter is dat ik er niet meer ben. Ik doe niets anders dan falen in mijn leven. Ik haal slechte punten, faal in alles, terwijl mijn broer net het omgekeerde. Ik voel me minderwaardig. En ik merk dat ook op familiefeestjes enzo. Ookal kan ik er gewoon niet aan doen. Ik doe echt men best maar het lukt me nooit... weet iemand wat ik moet doen?
Datum:
28-06-2008
Naam:
brokengirl
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

ik weet het niet meer.

ik vertel mijn verhaal liever in een gedicht.

wat moet ik nou doen?
ik wil het niet meer.
ik wil hier niet blijven.
mijn leven is over.
wat moet ik nou doen?

rusie met mijn ouders,
over geld en hoe de dingen gaan.
vrienden ook niet meer te vertrouwen,
school lijkt ook wel weer een zooi.
punten lijken me weer van de goeie weg af te slaan.

de dingen gaan zoals ze gaan,
ze weten mij ALTIJD weer terug te slaan.
naar onzekerheid en Stress.
geen wonder dat ik het weer verpest.

wat moet ik nou doen?
ik wil het niet meer!
ik wil hier niet blijven.
mijn leven is over.
wat moet ik nou doen?

voor wie leef ik nou eigenlijk?
iedereen laat me vallen.
ze denken; laat haar maar gaan,
van zo iemand, trekken wij ons toch
niks van aan.

alls gaat steeds mis.
want ik weet niet meer,
wat er van mijn leven over is.

drie vierde lessen vergaan,
door de gedachten, dat ik
tog naar VMBO T+ zal gaan.

het heeft geen zin!
de moed is weg!
mijn leven van nu,
bestaat ALLEEN MAAR uit pech.

het liefste wat ik wil.

is hier, voor mijn hele leven weg!


Datum:
28-06-2008
Naam:
m'
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

ik wil niet meer

ik word al een jaar lastig gevallen door een ex, hij spoort niet helemaal meer
en ik weet niet meer wat ik er mee aan moet
ik word lastig gevallen, hij zit op plekken
waar ik dat niet wil, bedrijgd me heel erg
met dingen waarop ik wel moet doen wat
hij zegt, ik begin het steeds meer op te geven
omdat i kgewoon niet meer wil, al een jaar
word ik achterna gezeten door hem, en ik begin het heel erg op te geven
ik weet gewoon niet hoelang ik dit nog vol hou
mensen zeggen dat dit is wat hij wil
omdat ik het heb uit gemaakt met hem
dat hij nu mijn leven verpest, maar ik weet
niet hoe ik kan doen dat hij op houd
politie is al geprobeerd, maar die kan niet
helpen zonder bewijs.
ik wil gewoon niet meer..
Datum:
28-06-2008
Naam:
kelly
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Dat heb ik ook!

Ik las net het verhaal van Peter uit Overijssel dat op 24-6-2008 werd geplaatst. Ik heb precies hetzelfde als jij Peter.

Ook ik voel niks meer. Geen geluk, vrolijkheid, plezier maar ook geen verdriet. Ik vind het leven zo een ware hel. Maar ik probeer me aan het motto van mijn reeds overleden oma die ernstige reuma had te houden. Ze zei altijd "Volhouden!!!".

Ook ik wil mijn familie en vrienden het leed van een zelfmoord besparen.

Maar op dagen wanneer het weer warm is buiten en als de zon schijnt en als het weer eens een broeikas in mijn hoofd is vanwege de pillen (anti-depressiva, anti-psychotica) dan wil ik gewoon dat het lijden ophoudt. Zo'n dag is vandaag.

Ik en mijn ouders waren vandaag uit Alkmaar helemaal naar Sliedrecht gereden. Vanwege een verjaardag van een half-oom. We zouden met nog een oom en twee tantes uit eten gaan. Echter ik kon me helemaal niet concentreren op de gesprekken en voelde me zo rot. Ik besloot daarom in mijn eentje terug te gaan met de trein.

Ze snapten het wel, want ze konden aan mijn gezicht wel zien dat het niet zo lekker ging.

Nu ben ik in mijn eigen huisje.
Naast me ligt een foto van mij, eentje van toen ik nog klein was. Een jaar of 6 denk. (Gekregen na de crematie van mijn oma vorige week) Wat een stralende blik heb ik daar.

Wat is dat geluk van toen ver weg. Wat is er met me gebeurd.

Ik heb ook al een geruime tijd hulp vanuit de psychiatrie. "Spv"er, Casemanager en Psycholoog en Psychiater. Ik ken ze allen goed. Ik heb geluk. In deze periode heb ik mensen met een warm hart die me helpen. Daar ligt het dan ook niet aan.

Het zijn die verrotte pillen; Het is die rotziekte; Het zijn mijn hersenen die (neem ik aan) zijn aangetast door depressie en een paar psychoses. De pillen maken me dik, waardoor ik die altijd zo'n duntje was, me nog rotter ben gaan voelen. Bewegen is niet meer vanzelfsprekend en gaat moeizaam. Ik wil niet meer in de spiegel kijken. Ik vind dat ik onaantrekkelijk ben met die buik. En dat terwijl ik geen veelvraat ben of zo. Ik kan zo nog wel even doorgaan....

Ik heb hier al eens eerder geschreven en nog steeds leef ik. Ik... die eens een gelukkig jongetje was van een jaar of zes. Ok, ik was natuurlijk niet altijd gelukkig. Maar ik wist in ieder geval wat dat gevoel was.

Ik wou dat ik begreep waarom mijn leven nu zo'n lijdensweg is. Ik wou dat er een god was die me dat eens uit kon leggen. Ik wou dat er iemand was die me kon vertellen dat alles toch nog goed zou komen. En dat ik dan wist dat dat zo was.
J
Datum:
28-06-2008
Naam:
Jeroen
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.