Levensverhalen (pagina 1058)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik wil ook soms liever dood zijn dan leven...

Vaak zie ik het ook niet zitten omdat ik 24 ben en bang ben om nog lang of altijd alleen te zijn.Ik heb autisme, dus ik ben bang dat niemand me bijna wilt.
Datum:
08-08-2008
Naam:
Jesper
Leeftijd:
24
Provincie:
Limburg

uitweg

Ik zoek een uitweg uit mijn leven en de enige manier is door zelfmoord te plegen.
Waar het leven mij mee heeft opgescheept is nu ondraaglijk geworden. Ik ben helemaal alleen met al mijn problemen en niemand kan ooit een consessie doen mijn kant op om mij te helpen, terwijl ik alleen maar concessies gedaan heb. Dat betekend dus dat ik niets waard ben voor anderen en dus nu ook niet meer voor mij zelf. Ik ga nu uit het kleine wereldje waarin ik leef. Een leven wat de moeite niet waard is geweest.....voor niemand.
Datum:
07-08-2008
Naam:
G
Leeftijd:
46
Provincie:
Overijssel

alles kwijt

hallo mensen ik ben in een paar weken alles kwijt geraakt en daarom heb ik het nu wel gehad mijn vriendin mijn werk en huis alles kwijd door mijn eigen schuld ik zie het nu niet meer zitten
Datum:
07-08-2008
Naam:
nico
Leeftijd:
50
Provincie:
Friesland

In de steek gelaten

Ik ben Mike en ik ben 27 jaar.
Ik heb op het moment nog een relatie, maar deze staat zo onder druk dat mijn vriendin het haast waarschijnlijk gaat uitmaken.
De laatste tijd hebben we flinke ruzies, terwijl ik het helemaal niet wil, maar ik word wel veelal beschuldigd dat het mijn fout is.
Mijn relatie loopt nu zowat het zelfde als mijn vorige relatie voordat die op de klippen liep.
Ik ben dus echt bang dat het fout afloopt en dat ik weer net als de vorige keer een zelfmoord poging ga doen.
Alleen ben ik bang dat ik het deze keer ook echt doorzet en niet meer terug kom op deze wereld!
Momenteel ben ik ook ontslagen en gaat het financieel niet goed met me, dit alles versterkt het gevoel heel veel om me van het leven te beroven!!
Ik wil op zich mijn ouders, mijn vrienden en mijn vriendin geen pijn doen, maar zo kan ik haast niet meer leven.
De pijn neemt steeds meer de overhand en van mij hoeft het allemaal niet meer, ik ben er bijna klaar mee!
Ik sta echt bijna op de rand van een grote inzinking.
Ik hoop dat ik snel uit deze negatieve spiraal kan komen en mijn leven weer op rails kan krijgen.
Datum:
07-08-2008
Naam:
Mike
Leeftijd:
27
Provincie:
België

Zoek hulp bij zelfmoord

Na overlijden van mijn partner is mijn leven zinloos geworden. Zie geen uitweg meer. wil echt bij hem zijn. Maar dan na 10 sept. , omdat dat is zijn sterfdag. Maar ik wil weten of hoe ik pijnlos kan sterven ? wie helpt mij met idee? Ik wil echt weg. Niemand gaat mij missen. Ik ben een ballast op moeder aarde.
Datum:
07-08-2008
Naam:
A.De
Leeftijd:
61
Provincie:
Zuid-holland

ik..

ik zie het heel vaak niet zitten omdat er veel met me gebeurt is! ik bedenk dan plannen voor zelfmoord! maar elke keer dan ben ik te laf om het echt te doen! ik durf dus niet! maar toch is het vaak mijn grootste wens! ik vind het niet waard om nog te leven! ook is er vaak de vraag.. waarom ben ik geboren als dit alles mij moet overkomen? als ik weer eens zon dag heb kom ik buiten en lijkt het net of ik een zonnebril op heb! ik vroeg toen aan mn moeder : tjoh wat is het donker heh..?! tzou toch mooi weer worden? toen zei mn moeder heh.? je ziet toch dat het mooi weer is , de zon schijnt volop! ik heb maar niks gezegt maar vanaf toen kreeg ik dat vaker en ik heb daar met niemand over gepraat! tot dat ik er niet meer tegen kon. toen heb ik het tegen een tante verteld , maar dat hielp niet dus! ben ik er maar aan gaan wennen!

Datum:
06-08-2008
Naam:
annnoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

Kan ik door leven...

Ik ben een jonge, 14.
Ik heb altijd het idee dat ik minder belangrijk ben voor me vader, dan me zus.
Zodra ik wat vraag wijst hij het toch af. Ik moet ook altijd alle klusjes doen, doe ik het niet flipt hij compleet. Ik heb een zwaar minderwaardigheids complex hier door. Ik lig vaak 's nachts te huilen. Om rare dinge, van zouden ze me eigenlijk wel missen? als ik dood was? M'n moeder denk ik wel, me vader is misschien eerder blij...
Datum:
06-08-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

wel maar toch ook niet

Al sinds me 13e denk ik aan zelfmoord, maar eigenlijk wil ik er niet eens aan denken. er is veel in me leven gebeurd, maar ik heb zulke lieve vrienden, en een hartstikke lieve vriend, ze staan altjd voor me klaar, maar toch wil ik nooit over me problemn praten. een tijd geleden, sneed ik me altijd, en 1x was het zo diep, ik schrok er heel erg van, en realiseerde dat ik niet dood wou. maar nog steeds denk ik wel is aan zelfmoord. ik heb ook een heel laag beeld van mezelf, probeer het echt op te bouwen, maar het wilt niet altijd lukken. maar over veel dingen problemen, en dan worden mensen weer boos op mij, terwijl dat niet de bedoeling is. de meeste mensen zeggen altijd, dat het wel goed komt. maar dat kunnen ze niet weten als ze het zelf niet mee maken. ik ben blij dat ik het zolang heb gered, hopelijk wordt ik snel gelukkig, en denk ik niet meer aan zelfmoord!
Datum:
06-08-2008
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

wat moet ikdoen

ik heb het idee dat niemand van me houd
en dat ik stom dom lelijk raaar ben
en dat iedereen me haat
ik heb er geen zin meer in!
Datum:
06-08-2008
Naam:
niemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

ik kan het niet nog een keer meemaken

Ben een aantrekkelijke vrouw, men denkt dat ik alles mee heb. Behalve geluk in liefde. Mijn grote liefde was ziek en is overleden op 41 jarige leeftijd. Daarna lang prima alleen geleefd, veel vriendjes, vrijblijvend want ik bind mij niet zo maar aan iedereen. Toen een Duitser ontmoet, de hele wereld met hem gezien, super de lux leven geleef tot hij op een ander verliefd werd. Het heeft mij 3 jaar van mijn leven gekost om daar over te komen. 5 jaar later ontmoette ik spontaan een iets jongere man en het klikte geweldig. 3 meest gelukkige jaren van mijn leven gehad. Tot hij onrustig werd, vreemd gegaan een paar weken - puur lust, zegt hij. Heeft haar ook zo laten vallen toe ik er achter kwam. Huilend wilde hij alleen met mij verder. Ik had veel te veel verdriet, mijn droom viel uit elkaar. Hij draaide de knop om en dacht dat wij verder konden. Maar ik heb verdriet, wilde het met mijn hulp verwerken. Tot hij genoeg van kreeg, te lastig. En nu wil hij weg, zogenaam time out maar ik voel dat hij verder wil zonder mij. En ik? ben 52 en kan het niet meer opbrengen nog een keer door deze verdriet te gaan. Waar leef ik voor? Met hem was het volmaakt. Ik wil niet weer op de vrijgezelle tour, ik kan het niet meer opbrengen. Familie heb ik hier niet, ik kap er mee. Alleen werken en thuis komen met mijn verdriet en gemis-dat wil ik niet meer meemaken. Ik wil hier weg. Klaar.
Datum:
06-08-2008
Naam:
Charlotte
Leeftijd:
52
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.