Levensverhalen (pagina 1045)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hoe?

Hallo, ik be neen meisje van 13 jaar en zie het leven echt niet meer zitten. Bijna iedereen om mij heen is gelukkig, maar dat kan ik van mezelf niet zeggen. Zoveel mensen zijn gewoon in en in gemeen, ze proberen je op elke manier die mogelijk is te kwetsen. Alleen op de camping voel ik me iemand die het leven waard is, maar zodra ik weer thuis ben is dat gevoel totaal weg. Omdat veel mensen op school me op een of andere manier niet mogen ofzo, omdat ik niet de populairste ben.. dat slaat toch helemaal nergens op? iedereen is toch leven waard? maar hoe dan? hoe moet ik verder? ik ga hier niet alles vertellen, van mijn leven. Ik ben gewoon een normaal meisje met lieve ouders en een aantal lieve vrienden. maar daar merkt ik niks van, ik weet niet hoe ik verder moet. ce gedachte in mijn hoofd over zelfmoord word elke dag groter. Er is gewoon niet mee te leven. ik wil eruit. weg. Ik haat meself en kan niet van mezelf houden. ik voel me niks, leeg. ik ben gewoon niks waard.
Datum:
02-09-2008
Naam:
ongelukkig meisje
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Doen of niet..

Ik voel me steeds verdrietig omdat niemand van mij houd ik huil elke dag ik heb geen vrienden en mijn moeder houd alleen van mijn broer ik word uitgescholden op school ik word gepest en ik kan er niet meer tegen en de meisje van mijn dromen heeft mij afgezegd ik weet niet wat ik verder in dit leven moet doen ik wil zo vaak er een einden aan maken maar durf het niet te doen...
ik snap niet waarom ik altijd de lachertje moet zijn ik doe mijn best om aardig te zijn maar het lukt gewoon niet sinds vroeger word ik naar een school gestuurd wat hele maal niet mijn niveau is waar ik met criminelen in de klas zat waar ik vervolgens op mijn gespuugd word en inelkaar geslagen alleen omdat ik niet er bij hoor ik snap het allemaal niet terwijl ik dit schrijve komen er weer dikke tranen misschien help het om dit hier te zetten.
ik denk egt dat ik tog een eind maak want het hoeft van mij niet meer...
Datum:
01-09-2008
Naam:
K..
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

naamloos

mhmm ik weet niet zo goed wat ik moet typen.. het is fijn om te weten dat je niet de enige bent die vol met gekke gedachtes zit.. maar echt jammer dat zoveel mensen overgaan tot de daad zelf.. ik weet dat je van slechte periodes moet leren,en overheen moet groeien, alleen ik weet niet hoe.. waar haal ik de kracht vandaan =( in mn hoofd stapelen vervelende gedachtes zich op.. ik wil gewoon rust
Datum:
01-09-2008
Naam:
jess
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

GEEN LEVEN MEER

Er is iets gebeurdt in mijn leven... ites waar ik me niet meer doorheen kan slaan. Ik heb het geprobeerd, maar het lukt me echt niet om door te gaan. Ik ben al mijn vrienden kwijt, en mijn enige thuis.
CF, this is for you...
Datum:
01-09-2008
Naam:
Tim
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Mijn leven is horror

Hoi beste mensen,

Ik ben al jaren depressief en dat ik denk dat ik geen uitweg meer zien.

Het komt allemaal door m'n uiterlijk. Daardoor heb ik nooit echt vriendinnen gehad. Door een afwijking tijdens mijn embryonale fase heb ik een afwijking aan m'n hoofd. Hierdoor heb ik een verschrikkelijk groot voorhoofd. Ik kan merken als ik met mensen praat dat ze hierdoor worden afgeleid. Hierdoor ben ik ontzettend verlegen en mensen schuw geworden.

Ik hoop dat hier snel een eind aan komt want ik wil niet meer verder met deze horror.

Ik wil ook geen hulp want deze gevoelens en nachtmerries zullen me altijd achtervolgen.

Diepe zucht,

Patty
Datum:
01-09-2008
Naam:
muurbloempje patty
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

..

Heb koppijn van al dat gepieker. Kan moeilijk slapen. Alles is aan het verandere om mij heen en ik kan niet volgen. Ik voel mij eenzaam, heel eenzaam. Heb al maanden nimmer gelachen terwijl ik vroeger zo'n blij meisje was.

Mama kan ik al ni terecht, die vertrouw ik niet. Heb 2 jaar geleden ontdekt dat ze vreemtgaat. Ze weet niet dat ik dit weet. Maar zelf lijd ik er wel enorm onder. Ik vind het erg voor mijn vader en het liefst van al wil ik dat ze scheiden. Maar dat kan ik moeilijk aan mijn ouders vragen. Ookal heeft mijn vader het al moeilijk genoeg. Hij zit in een rolstoel door auto-ongeluk 5 jaar geleden.

Bij mijn vader kan ik ook al niet teregt. Die luisterd amper en wil alleen de dingen hore die hij wil horen.

Bij mijn beste vriendin kan ik ook al niet terecht. Zij kan mijn beste vriend niet uitstaan. Als ik nogmaar zijn naam uitspreek trekt ze al een vies gezicht. En dat licht me zwaar, heel zwaar. Ook vind ze, dat ik verander ben sinds ik hem ken (ik ken hem sinds maart, maar zijn nu al heel goede vrienden). Ik weet, dat ik nu mijn beste vriendin aan het verliezen ben. Maar ik kan toch moeilijk mijn beste vriend laten vallen voor haar?

Bij mijn beste vriend kan ik ook al niet terecht. Die heeft al problemen genoeg. Met hem kan ik wel over mijn beste vriendin praten, maar toch weet ik dat hij het niet zo prettig vind dus vermeid ik dat onderwerp. Bovendien heb ik gevoelens voor hem. Maar weet dat ik geen kans maak. Toch droom ik elke nacht over hem.

Bij mijn oudere broer kan ik ook al niet terecht. Die noemt mij dik. Lelijk. Word ik ook niet beter van, krijg ik alleen minder zelfvertrouwen van. Hij zal wel gelijk hebben zeker?

Mijn jongere broer kan ik ook al niet terecht. Hij spant samen met mijn oudere broer. Dus da word 2x Dik en 2x Lelijk. Dus 2x minder zelfvertrouwen.

Voor de rest. Heb ik nog vele vrienden. Maar ik weet , dat zij gewoon niet geschikt zijn. Eigenlijk is niemand geschikt.
Ze zullen mij niet eens missen.
Elke nacht lig ik te wenen. Alleen. Koppijn.

Kben zo in de war, door alles.

Weggaan, zou een oplossing zijn. Voor alles. Het enige wat mij tegenhoud is, dat ik bang ben voor wat er dan komt.



x
Datum:
01-09-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Give Me Hoop

Nou ben een 21e jarige jongen en zit me eigenlijk al heel me leven niet mee.
Me ouders zijn gescheiden heb in een internaat gezeten. heb een vriendin verloren die zwanger was en aborus moest plegen. Ik wil jullie alleen zeggen. ik ben iemand met veel conecties ik heb via via bijna een geweer geregeld en dat zal me einde zijn. Gelukkig kent hier me niemand dus kan het gewoon zeggen.
Als iemand hoort van In een kuil in het bos bedankt met vanalles en daar in is een lichaam gevonden wie weet ben ik het.
Mensen Beter jullie leven want het is maar heel even. wees niet bang over wat jullie kan overkomen wees verbereid zodat je de juiste stappen kunt ondernemen!!
Datum:
01-09-2008
Naam:
The Mind
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

en nog 1 met zoon gedachten.

hey iedereen,ik heb al veel van jullie verhalen gelezen en voel me bij sommige aangesproken, ik denk ook veel aan waarom ik hier zou blijven, kvoel me alleen, niet nodig,heb geen plezier in wat dan ook,niks intreseert me,en vrienden!! ik heb nooit veel vrienden gehad maar geen is wel heel weinig(ben ze aant verliezen door mijn houding en dat begrijp ik eerlijk gezegt wel(wie wil er nu om gaan met iemand die geen plezier kan maken)..... ik heb 1 best vriendin die weet meestal wat er is met me (soms weet ze het zelf beter dan ik zelf) maar deze keer heeft ze me niet kunnen helpen te complex.....ik weet niet wat er aan de hand is? waarom kan ik niet meer lachen om domme dingen dat ik meestal heel hard om moest ...maar nu pffff niks......voel me moe alles is teveel moeite,en niks waard om voor op te staan,..... krijg geen hulp van ouders merken het eens niet zie ze maar om de 2maand(woon bij mijn mee ze is 70 dus dat zegt genoeg) van de oude stempel lief maar kan me niet helpen veel....dus....zit ik op mijn eentje er tegen te vechten goede gedachten mezelf in te praten maar na ne tijd word de da ook beu (help nie echt) zoek nu hulp ik wil terug kunnen lachen met gevoel geen vals gedoe....maar aan alles komt een eind ook mijn energie zit nu op reserves ('s ochtends gaat dat nog maar 's avonds begin ik te denken van wat is de makkelijkste manier om er van af te zijn ...) van al da waardeloos gedoe ge staa op gaat gaan werken (leercontract) collega's hebben niks aan u zit als een zombie achter pc (studeer infor..) werk gedaan gaat naar huis probeer wat te eten (met veel moeiten ) en dan je kunt nog veel doen na u werk ma als je nergens zin in hebt dan is er nie veel te beleven dus ga je maar na een tijd slapen van de vervelling zo gaat dat door tot weekend heb dan lange saai weekends en dan hup weer werk tijd ezo... heb er niks aan.... dus .....
Datum:
01-09-2008
Naam:
...........
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Wat moet ik nou?

Wat moet ik nou?
Mijn moeder dood aan kanker, blijven zitten in de 2e, naar een andere school waar ik niemand ken.
Ik voel me zwaar depressief.
Ik wil een uitweg, het leven is zinloos.
Ik wil een pijnloze dood.
Er is geen pijnloze zelfmoord helaas.
Wat moet ik nou?
Datum:
01-09-2008
Naam:
Ik
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Quote

In mijn gedachten is het al voorbij
Ik voel geen liefde
Ik voel geen geluk
Ik voel alleen de pijn
En die maakt mij stuk
Datum:
01-09-2008
Naam:
niemand
Leeftijd:
30
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.