Levensverhalen (pagina 869)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Overleven

Ik ben het zo moe. Elke dag vechten om te overleven. Dit al 3 jaar lang. Ik doe zo hard men best, maar ik vraag mij af wat ik hier nog doe. Hoelang kan ik dit nog volhouden. Ik probeer het echt, maar ik wil gewoon rust. Iedereen is beter af zonder mij.
Datum:
03-08-2009
Naam:
Nobody
Leeftijd:
18
Provincie:
België

mijn verhaal.

Ik heb me even beziggehouden met al deze verhalen te lezen,ze schrokken mij enorm af,en ook de leeftijden die zo uiteenlopen zelf al deze gedachten op leeftijd van 13.
Ik? deze gedachten dat kon niet ik was altijd gelukkig voelde mij goed maar de laatste tijd niet door allemaal samenlopende omstandigheden. maar ik wordt bang van mezelf,omdat ik het gevoel heb dat ik er meer en meer tot in staat ben. is dat touw wel stevig genoeg? zou die boom geschikt zijn of die plaats? wie schrijf ik allemaal een afscheidsbrief? Ik had nooit verwacht dat ik dat zou voelen. Ik hoop ook gewoon dat er iets beter komt, nieuwe hoop. iets om naar uit te kijken. en soms houd mij er wel telkens weer iets tegen een leuk moment een leuke dag. Maar als het dan opnieuw tot een dieptepunt komt naderd het moment dat ik er meer over nadenk. Ik raad iedereen aan om een papiertje te nemen en daar op je problemen op te schrijven? hoe je ze kan oplossen of er mee kan omgaan en ook vooral goede dingen opscrhrijven wat je nog wil bereiken of doen in je leven.
Datum:
03-08-2009
Naam:
n
Leeftijd:
17
Provincie:
België

liefde

ik ben een meisje en was voor bijna 3 maanden heel gelukkig met mijn vriendje, we begrepen elkaar en we maakten elkaar heel gelukkig, we zagen elkaar bijna elke dag en ik was dus heel gehecht aan hem..
op 19 juli ben ik op kamp met de chiro vertrokken , en ik miste hem echt heel erg hard, we stuurde elkaar brieven en ik had stiekem mijn gsm mee zodat we ook wel eens smsjes konden sturen. Op 26 juli (denkik) was het tommorowland en hij ging daar naartoe , ookal had ik al gezegd dat ik dat niet zag zitten.. toch liet ik hem gaan, ik wouw dat hij zich amuzeerde, en hem niet gevangen houden.. mijn vriendinnen op kamp zeiden me dat hij mij niet zou bedriegen of zou laten vallen, dat hij wel van me houd.. dus ik probeerde hen te geloven..
op 31 juli ben ik terug naar huis gekomen, en ik zette mijn gsm op en hij had een smsje gestuurd of hij me kon zien want dat we moesten praten, ik ben toen al in huilen uit gebarst, ik wist wel wat ging komen.. hij heeft het die avond gedaan gemaakt. ik was er kapot van. sindsdien eet ik niet meer, ik slaap heel weinig, ik ween de hele tijd, ik drink me zat en ik zit met zelfmoord gedachten, ik weet echt niet wat doen, ik wil hem echt dolgraag terug, maar hij wil zijn 'vrijheid' terug.. zonder hem wil ik niet verder..
Datum:
03-08-2009
Naam:
een meisj
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Zelfmoord

ik heb veel gedachten om zelfmoord te plegen wegens veel verdriet en pijn.
want veel mensen houde mijn voor de gek en zeggen dat ik lelijk ben en ik denk zelf dat ik nooit een vriendin krijg want ze vinden mijn lelijk en verleden mishandel en instelling geplaats wegens mijn moeder niet meer wou verzorgen mijn om dat ze geen kinderen wou ze heeft mijn broer en mijn zus buiten gezet of naar internaat.
hierbij weet ik zelf niet meer wat ik moet doen op de wereld en waarom bestaat ik op de wereld ik heb gewoon alleen pijn en verdriet in mijn leven gehad en nooit een leuke tijd gehad.
Datum:
02-08-2009
Naam:
Michael
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Ik ben op

Ik heb nooit gedacht dat ik aan zelfmoord zou denken. En ik denk ook niet dat ik het zal doen, maar weet natuurlijk niet hoe ik over een half jaar of een jaar denk. "The brain is a real bitch".
Ik heb eigenlijk wel een hele goede jeugd gehad, maar na mn 20e stagneerde dat heel erg. Ik voel me nu futloos, heb nergens zin in en ben nergens voor gemotiveerd. Ik heb redelijk wat mensen waar ik mee om ga, maar niet echt vrienden die ik altijd kan bellen om iets te gaan doen. Het doet me zo pijn als je kijkt naar alle ellende in de wereld. Het doet me pijn dat veel mensen zo slecht en vals zijn. Ik heb vrienden die relaxt zijn als je er samen mee bent, maar je constant voor lul zetten in een groep. Daarnaast ben ik homo en erg ontevreden over mezelf. Ik denk niet dat ik ooit een normaal en gelukkig leven kan leiden. Ik zou niet weten hoe het goed moet komen. Ik voel gewoon dat ik op ben. Ik hoop dat ik er bovenop kom, maar ik weet niet hoe.
Datum:
02-08-2009
Naam:
F
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

kut leven

ik denk nu al 4 jaar aan zelfmoord, ik haat mijn leven echt. ik heb me diploma wel gehaald en zie er best wel goed uit en heb veel vrienden maar ondanks dat onbreekt er toch 'iets'. ik denk steeds: het leven is toch nutteloos want het is alleen maar werken, een gezin hebben en daarna bestaan we niet meer. waarom zou ik dan nu nog steeds willen leven als het alleen maar tijdverspilling is, ik ben het echt spuugzat ik haat godverdomme dit en wat ik vooral haat is mensen die echt alleen maar aan zichzelf denken. ik kan er niet meer tegen. ik denk dat ik ga springen binnenkort.. vaarwel
Datum:
02-08-2009
Naam:
J
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

Ik ben zo moe

Als ik de verhalen hier lees voel ik me nog slechter...
Ik heb nl. niets of weinig meegemaakt in tegenstelling tot wat ik hier lees.
Ik ben gescheiden ja, maar heb twee schitterende kindjes en een lieve vriend.

Maar ik kan het niet helpen...ik ben zo moe!
Letterlijk opgebrand.Ik kan deze hectische mallemolen onmogelijk nog lang blijven volhouden....
Zou zo graag de uitweg vinden...zo graag.
Datum:
02-08-2009
Naam:
Virg
Leeftijd:
30
Provincie:
België

mijn verhaal

vorig jaar zomer 2008 ging alles mis, dat jaar daarvoor ben ik verkracht door mijn exvriend en heb aangifte gedaan maar me ex verdraaide alles hij zei dat ik ut verzonnen had en verklaarde me gek bij de politie en ze geloofde hem. moest ik voorkomen omdat ik hem zogenaamd gestalkt had wat helemaal niet waar was dus dat was zomer 2008 toen draaide ik helemaal door intussen had ik wel weer een nieuwe vriend die heel lief voor me was en me begreep maar tog zag ik het allemaal niet meer zitte kon niet slape at bijna niet en wilde alleen maar dood. een paar keer als ik bij hem in de auto zat wou ik er uitspringen maar hij hield me dan net op tijd tegen en dan werd ik super kwaad op hem waarom hij dat deed ik begon ook in me eigen te snijde. en me moeder was heel erg ziek later hoorde ik dat ze terminaal was en nog maar een paar weken te leven had dus had ik het helemaal niet meer dus op een avond nadat ik weer een poging had geprobeerd praate me vriend op me in om hulp te gaan zoeken maar wel als ik er zelf achter sta anders heb het geen zin zei tie. dus toen heb ik gezegt dat ik me wel vrijwillig wou op laten nemen dus heb ik een paar weken daar gezeten inmiddels was me moeder ook al overleden maar ondanks dat heb het me echt geholpen ook al heb ik nog steeds heel veel verdriet om me moeder. toen ik er uit kwam ben ik gaan samenwonen met me vriend een poosje daarna werd ik zwanger heel leuk natuurlijk maar mijn zwangerschap was geen pretje en emotioneel was ik een wrak ben nu acht en halve week geleden bevallen van een zoontje echt een schatje maar ik voel me weer precies hetzelfde als een jaar geleden ik ben weer aant snijde en wil weer dood omdat ik me eigen niet mooi vindt en veelste dik moet ik me weer op laten nemen? ik weet het niet meer. sadgirl
Datum:
01-08-2009
Naam:
sadgirl
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

gered.

Ik heb geen leuke leven gehad,en in die tijd zat ik eraan te denken om zelf een einde te gaan maken.Want wat heeft het leven nog voor zin.Wat is nou zo leuk aan leven.Tot dat ik een stuk over las overzelf moord plegen,en het ging over god houd van je,toen besef ik uit eidelijk dat god echt van me houd. God liet me dat ene stuk zomaar lezen dat zelfmoord niet hoeft. De volgende dag voelde ik me een stuk beter.En tot nu toe gaat echt beter met me.Dank zij god heeft hij mij gered.Want ik zat echt met mijn hoofd hoe ga ik dat doen.En dat is gelukkig niet gebeurt.Nou zeg ik altijd,dat ik niet zonder god kan.Hij is echt alles in mijn leven,want zonder god had ik niet gered,
want dan was het echt gebeurd.Gelukkig leef ik nog,ik ben nu een stuk vrolijk en wat gelukkig van binnen.


Datum:
01-08-2009
Naam:
sandra
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

Heumo

Hoi ik ben homo. Niemand accepteert me zelfs me ouders niet en en ik heb geen vrienden en ik ga zelfmoordplegen straks
Datum:
01-08-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.