Levensverhalen (pagina 755)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom geen respect wil gewoon dood

elke keer als ik iemand vraag via het internet word er geprobeerd om mijn plan te veranderen.
Ik wil gewoon dood en wil een manier zonder te veel pijn vinden.
ik heb dit wel overwogen en ben niet gek!
Is er gewoon iemand die mij kan adviseren hoe zacht in te slapen?
Datum:
11-02-2010
Naam:
john
Leeftijd:
56
Provincie:
Anders

geen zelfmoord

neen, zelfmoord wil ik niet. alleen stoppen met leven. maar ik heb twee kinderen. zij hebben alleen mij en zijn zelf nog zo klein. ik kan ze toch niet alleen achterlaten op deze wereld. meenemen. heb ik dat recht wel?
Datum:
10-02-2010
Naam:
Ik
Leeftijd:
43
Provincie:
België

Sex, liefde, geweld, genot, pijn en plezier.

Waarom niet reageren op anderen? de ene heeft het verschrikkelijk moeilijk en de ander heeft gewoon een rotgevoel en ziet daar geen toekomst in. Laat ik niet mijn verhaal neerpennen, want dat komt niet door de moderator heen, maar laat ik eerst voorop stellen dat het idee of het daadwerkelijk uitvoeren van een zelfmoord poging enorm veel lef bevat. Zelfs de grootste waaghals durft niet te gaan waar velen hier om schreeuwen. Een oplossing vinden hiervoor is volgens mij niet in het geloof Gods maar meer in jezelf. Je vertrouwen in je eigen lichaam en geest is uit balans. Hoe kan een kind van 12 nou gepest worden en niemand die daar iets tegen doet? Ik snap veel verhalen hier absoluut niet. Ik word kwaad als ik zie dat mensen geslagen worden, vernederd, genegeerd en veel erger. Ik kan niet begrijpen dat er niemand in hun omgeving te hulp schiet. Nederland en volgens mij ook België heeft de nodige sociale hulp die bespreekbaar is, waar professionele mensen zitten om jou te hulp te schieten. En nee, de wereld is verdomde slecht, hard en koud. Het draait alleen maar om geld en sex. Niets op aarde is mooi zoals Hollywood het laat zien, je moet er echt naar zoeken en open voor staan. Ik heb ook een moeilijke tijd doorgemaakt, en maak nu een hele andere dilemma door die ikzelf probeer te voorkomen, maar dat is niet voor hier. Ik kan alleen aan hen zeggen die het moeilijk hebben, kijk goed in je binnenste en vraag jezelf of je wilt leven of niet, of je wilt vechten of niet. Verhuis, verander van baan, leef je leven of stap er met goede moed uit. Dat laatste is natuurlijk nooit goed, ik ben ook zo stom geweest om meerdere verschillende pogingen te laten mislukken. Het heeft mij niet veranderd, integendeel, ik weet precies hoe ik het moet doen zonder pijn, maar hen die ik liefheb laat ik dan hulpeloos achter. Daarom moet ik dat dilemma op zien te lossen, in goede banen zien te leiden. Dat ik mijn eigen moeder ook van haar zelfmoordpoging heb gered, en als dank uit huis ben gezet met de nodige doodsbedreigingen van haar vriend aan mijn adres, de verkrachting van de klote homo, het schuldgevoel dat daarop mij werd aangepraat toen door mijn ouders, ik had nog nooit wat van sex meegekregen thuis noch op school, en dat van bloemetjes en bijtjes klopte echt niet in dit plaatje, maar toch werd het mij verweten, 13 jaar was ik. Kutzooi!
En dat ik niet meer wist hoe te leven, na het verliezen van een zoveelste dierbare, (lees (H)ex) de zeeën zijn gevuld van mijn tranen en de woede. (niet chronolgisch) Momenteel ben ik redelijk gelukkig, heb een fijn gezin, lekker met z'n allen, iets waar ik voor heb moeten vechten, en waar ik erg trots op ben, dat wil ik eigenlijk niet kwijt. Het zijn verdomde simpele dingen die je hoop en moed geven, mij wel, en daar drijf ik op.

Ik wil aan hen allen hier zo ontzettend veel sterkte toewensen, ik kan niets zeggen dat hen op andere gedachten brengt, maar alleen maar dat jullie voor mij allemaal mooi zijn, en uniek.
Houd vast, en laat nooit los.
Datum:
10-02-2010
Naam:
Sukkel
Leeftijd:
41
Provincie:
Drenthe

Je mag er zijn zoals je bent

Dood hoort bij het leven... dus probeer ik te leven naar mijn dood toe.
Datum:
10-02-2010
Naam:
Ellen Mulder
Leeftijd:
26
Provincie:
Overijssel

?

heb het helemaal gehad, ben al zo lang alcoholist, heb zoveel programma,s doorlopen alles kwijtgeraakt, echt alles waarvoor ik leef.
waarvoor leef ik nog? ben mijn vrouw kwijtgeraakt, ook mij kinderen mijn huis mijn...ga maar door
Datum:
10-02-2010
Naam:
h
Leeftijd:
47
Provincie:
Gelderland

ik heb de kracht niet meer

zielsveel houd ik van mijn man maar ik deug nergens voor 8x in 2oo9 weggelopen en altijd naar zijn dochter uit zijn eerste huwlijk zei mag mij niet nu 7 febr weer wegelopen ik kan het niet meer aan ik smeek kom aub thuis maar hij geeft geen bericht ik kan niet meer en wil niet meer mijn honden zijn nu mijn steun maar ik lig op bed en kom er niet meer van af de deur staat open ze kunnen er in en uit mijn dieren, ik leg een briefje neer voor mij vriendin die neemt ze in huis
Datum:
10-02-2010
Naam:
coma
Leeftijd:
69
Provincie:
Anders

-

Het is niet zo zeer dat ik een kutleven heb.. Of me vader die inde bak zit of wat dan ook
Het is meer dat ik last heb van faalangst.. Angst om te falen in het leven
En ook al gaat het goed dan kruip ik ineen omdat die angst er nog is
Ik moet gewoon perfect zijn en dat zijn de doelen die ik stel aan mezelf
Het is onmogelijk en toch kan ik met minder niet genoegen nemen
Ik weet dat ik er kapot aan ga.. Maar wat moet ik doen?
Ik loop al bij therapie en het helpt gewoon niet
Zo ben ik gewoon opgegroeid perfect zijn! Alles goed doen!
Daarom wil ik dood ontsnappen aan mezelf ik maak mezelf kapot!
Datum:
10-02-2010
Naam:
joscha
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

Mijn verhaal

Het begon met de scheiding van me ouders, toen ging het al stuk minder.
Toen kreeg alcohol en drugsproblemen en verloor ik daardoor mijn baan, nu heb ik alleen nog school 1 dag in de week en kan ik geen werk vinden.
Zit nu al 2,5 maand thuis en heb geen zelfvertrouwen en daardoor zie ik geen toekomst voormezelf, waardoor er maar zelfmoord in m'n hoofd blijf rondspelen.
Datum:
09-02-2010
Naam:
Lars
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

:'( weet geen weg meer

iedereen zegt maar
je doet het voor aandacht
maar werkelijk weet niemand
hoe iemand zich voelt als die
aan zelfmoord denkt
het leven is zo hard
en niemand begrijpt je :(
wat heeft het nog voor zin
Datum:
09-02-2010
Naam:
miek
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

vrindin waarop ik ben en stief ouders

hej ik ben het kotsbeu
ik ben op mijn beste vrindin
en nu is zij op een jongen en dat komt heel hard aan want ik heb er heel veel voor gedaan en kenne elkaar 2 jaar.
en ik heb ook kut stiefouders en mijn vader gaat trouwen met een trut
Datum:
09-02-2010
Naam:
senne
Leeftijd:
13
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.