Levensverhalen (pagina 721)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

abnormaal

Ben een zielig meisje, zonder vrienden zonder niks. Ben te lelijk om een vriendje te krijgen, te lelijk om ervoor te zorgen dat iemand ooit op mij gesteld raakt. Ik ben niet van plan de rest van mn leven door te brengen als een oude vrijster zonder vrienden. Ik geef mezelf een paar jaar en dan denk ik dat ik mezelf van het leven ga beroven. Ik wil niet door blijven leven om te zien hoe mn klasgenoten die me het leven zuur maakten, mn vrienden die niets voor me over hadden, daten, trouwen en kids krijgen, lol maken met vrienden, terwijl ik daar alleen maar van kan dromen. Ik weet niet hoe het zover met mij heeft kunnen komen, Vriendschappen maken lukt gewoon niet, niemand is geinteresseerd. Doe niets anders dan thuiszitten en studeren, achter laptop. Eenzaamheid is gewoon een chronische ziekte geworden. Bij colleges zit ik altijd in mn eentje. Was op school altijd al een buitenbeentje en nu 5 jr later is er nog steeds niets veranderd in mn leven. Ik ben niet eens verlegen of zo, maar het is net alsof er een vloek op me rust en iedereen me haat of me raar vindt. Haat dit leven, god is zo oneerlijk. Ik haat hem zo erg. Geen enkel vooruitzicht op een gelukkig leven. Ik ben alleen maar bezig met volhouden, mezelf bezighouden zodat ik maar niet hoef te denken aan het zielige leventje dat ik leid en dat ik lelijk ben. Ik schaam me er gewoon kapot voor dat ik niemand heb, voel me als ik in gesprek ben met andere mensen net een actrice die moet spelen dat ze normaal is.
Het leven is walgelijk vol met mensen die alleen maar aan om zichzelf geven. Ben gewoon een geboren mislukker, vervloekt bij mn geboorte. Ik wens dat ik gewoon kon oplossen in het niets en verdwijnen
Datum:
03-04-2010
Naam:
zm
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

Waarom vind ik mijn geluk niet terug?

Mijn hele leven doe ik alles alleen, ik ben gelukkig geweest ook al heb ik me altijd eenzaam gevoeld. Ik sta altijd klaar voor mensen maar ik ben zelf altijd aan de kant gezet. Nooit heb ik iemand gehad waarbij ik mijn ei kwijt durfde. Ik heb sinds 2,5 maand een vriend en zelfs hij laat het afweten. Waarom krijg ik nooit terug waar ik naar verlang? Ik behandel mensen met zoveel respect, met zoveel begrip, het enige wat ik vraag is dat hun hetzelfde doen. Waarom krijg ik het niet terug? Mijn ouders ben ik alleen maar tot last, ondanks dat ze van me houden. Mijn vriend lijkt het tij te keren en z'n rug naar me te draaien terwijl hij in het begin zo gek op me was, mijn beste vriendin heeft MS en haar pa ligt in het ziekenhuis haar durf ik al helemaal niets te vertellen. Ik ben het zat, ik was ooit gelukkig maar ik vind het nu niet meer terug. Alles doet pijn, ik hoor niet in de wereld, toch blijf ik hoop koesteren. Maar voor wat? Mensen kiezen alleen maar voor zichzelf. Ik zit prop vol met de negatieve gedachtes en gebeurtenissen die ik nooit heb verwerkt. Ik weet niet wat ik met mijn emoties aan moet. Het weer weg schuiven is geen optie meer. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik het opgeef zo te leven.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Patricia
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

Schuld, school en pesters

Hey iedereen,

na van school naar school te gaan vanwege pesters zit ik nu al 4 jaar thuis. Geen inkomen, geen opleiding. De rekeningen stapelen zich op en ik kreeg net alweer een brief van een incassobureau. Ik zit totaal in de stress en ik weet niet hoe ik verder moet. Ik denk niet dat ik verder WIL.
er moet snel verandering komen anders hou ik het niet langer vol, niks maakt me meer vrolijk en ik zit dagen achter elkaar uit het raam te staren en ik huil bij alles wat ook maar een beetje zielig is.

Ik zie wel wat er gebeurt.

Datum:
03-04-2010
Naam:
Jennifer
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Verloren hart

Soms velt het alsof je leven uit je gezogen wordt. Ineens voel je je verdrietig, en kunnen tranen niet meer stoppen. Je wenst dat het ophoudt die pijn, die verdriet, dat er iemand was die naar je wilde luisteren of de symptomen zou herkennen van depressiviteit. Het moment dat hij mij vertelde, na zo lang, dat hij niets meer wilt dan vriendschap, dralen die woorden door mijn hoofd. Jaren geleden had je een relatie met hem, hij beëindigde het met de reden dat het te gevaarlijk was dat mensen hem met mij zouden zien, terwijl jij weet hoe goed van karakter is en een echte man is. Daarna bleven we vrienden, maar mijn gevoelens voor hem vervaagden niet, gingen niet weg. Ik steunde hem in alles. in zijn problemen, hoorde alles aan en probeerde hem adviezen te geven. We deden leuke dingen samen. En toen ik weer probeerde mijn gevoelend aan hem te zeggen, knapte hij neer met dat het onmogelijk is. Ik vraag me af waarom vriendschap wel kan maar een relatie niet. Schaamt hij zich zo voor mij, dat hij slechts vriendschap wilt? Het ik wat fout gedaan of gezegd? Al die jaren dat we vrienden waren was om de eerdere relatie op te lossen? Betekende het niets voor hem? Zoals het voor mij voelde. Het zo al jarenlang huilbuien gekregen, depressief gevoeld en niemand die mij zou begrijpen of aan wie ik het durf te vertellen. Soms denk ik dat het beter is om weg te gaan van deze wereld en een leuke eendje te zijn ofzo. Het doet erg pijn, en het lijkt alsof het niemand kan schelen.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

ikiwildood

nou altijd als ik wat wil mag het niet en kmag amper wat!!!!!!! zo een kut leven dat ik heb ik kan me gevoelens niiet eens kwijt bij me ouders want als ze horen dat ik eeen vriendjeheb dan maken ze me dood want turken mogen zowat niks altijd moet ik vroeg thuis komen zote zien mag ik ook niet meer naar schoolfeest omdat ik kwart over 12 thuis was en ik mag niet meer zo vaaak naar me tante ;( wat moet ik nou doen !! k mag amper ietsmein:S
Datum:
02-04-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

worldofwarcraft

Hallo mijn naam is Kevin beter bekend als Frits door me vrienden Fons genoemd.

Ik speel al sinds 3 jaar het spel World of Warcraft, daarin ben ik beter bekend als BlackKnightWizard123. Sinds enkele weken kent mijn verslaving een hoogtepunt, ik heb al 1x me eigen arm gebroken om niet naar school te hoeven zodat ik kan gamen, vorige week heb ik mijn eigen been gebroken zodat ik wederom niet naar school toe moest. Nu mijn verslaving een hoogepunt heeft bereikt kan ik er niet meer tegen dat de wereld van World of Warcraft niet echt is. Daarom begin ik er nu serieus over na te denken om uit het leven te stappen, zodat ik verder kan gaan in het hiernamaals waar de wereld wel mooi is.

gr. Dennis
Datum:
02-04-2010
Naam:
Kees
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

Wat moet k doen?

Hoi!
Ik ben dus bere ongelukkig zoals je kan zien in men nickname :(
dat komt door de vriend van men mama :( ij slaat me veel, knijpt en krabt me waar ij maar kan :(
Kweet niet wat k moet doen :(
Ik hoop echt dat k t nog een tijdje kan volhouden :(
Ik kan ezr echt niet meer tegen soms :o
Ik sta altijd vol blauwe plekken :o
Ik wil samen met jullie ook een oplossing zoeken voor jullie probleem :)
jullie hebben er ook niet voor gekozen natuurlijk :s
Ik wil jullie ook leren kennen als jullie da willen :) dan kunnen we es over de situatie praten en zo :s

Ik wil samen met jullie een oplossing zoeken
geef dus niet op!!!!
xxxxxx
Datum:
02-04-2010
Naam:
Meisje met veel verdriet
Leeftijd:
15
Provincie:
België

moe

wil dit niet opschrijven, want dan wordt het waar, maar zie geen oplossing.

heb een goedlopend bedrijf een vrouw en 2 kinderen.

ik heb een lieve vrouw, maar daar is alles mee gezegd, we zijn te verschillend.

we zijn al zo\\'n 13 jaar bij elkaar, al jaren tel ik tot de jongens het huis uit zijn en ik eindelijk zonder haar verder kan.
Eerlijk gezegd is dat ook geen oplossing, het betekent dat ik al die tijd heb gewacht.

Ik hou van mijn vrouw maar kan er niet mee leven.

wil thuis zijn bij mijn jongens, maar dan zonder de spanningen...

dus blijf ik maar op mij werk..

zelfmoord is denk ik geen optie.

heb een moeder gehad die 4 x getrouwd is geweest, ik heb daar geen zin in..

I\\'m in a cath 22
Datum:
02-04-2010
Naam:
A
Leeftijd:
45
Provincie:
Gelderland

Genoeg

Al de helft van mijn leven ben ik niet meer gelukkig. Veel dingen wat ik heb meegemaakt hebben mij pijn gedaan zowel fysiek en emotioneel.

Mensen hebben mij gepest omdat ik eczeem heb en er anders uitzie/gedraag, thuis is er elke dag schreeuwende ruzies tussen mijn 2 ouders en ten slotte worstel ik elke dag met mijn eczeem. ik ben geboren met eczeem over mijn hele lichaam en op dit moment heeft het zijn toppunt bereikt. ik kan niet meer lopen/bewegen doordat ik alles openkrab.

Ik vind dat het nu genoeg is geweest, ik heb vanalles geprobeerd om de pijn te stillen door te oa te snijden. ik heb ook al 1 zelfmoordpoging gedaan met een overdosis pillen, jammer genoeg heeft dat niks uitgehaald.

Ik zal hoe dan ook wel iets vinden om een einde aan mijn leven maken..
Datum:
02-04-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

Vriendinnen

Ik Heb GEEN vriendinnen.
Ik ben 13 jaar.
Mijn vriendinnen zijn kut,
ze zijn populair en laten mij elke keer opnieuw vallen.
Ik wordt er gek van.
Ik haat de wereld.
Ik ben lelijk
en dik
en stom
en dom
en...
IK HAAT MEZELF
Als ik van de wereld ben,
dan valt niemand mij en val ik niemand meer lastig.
Dan ben ik bij god
En kan ik janken zonder dat iemand me aansteller of huilenbalk noemt.
Ik ga.
Datum:
02-04-2010
Naam:
MySelf+
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.