Levensverhalen (pagina 721)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

voor tom 19 uit noord braband

sorry tom, maar ik vindt je wel kort door de bocht om wat texten uit de bijbel over te schrijven. het komt op mij over als dat ik zelf de schult ben van alle ellende waar ik al jaren in zit. ik heb afstand van het geloof genomen omdat juist zulke texsten mij afkeer voor het geloof groter maken, ikzelf denk niet dat god dit zo bedoelt heeft. vr gr harry
Datum:
04-04-2010
Naam:
harry
Leeftijd:
45
Provincie:
Anders

non stop zwaar.

ik ben het leven spuug en spuug zat,
jarenlang meer dan 100 procent geven
om je hoofd boven water te houden is
blijkbaar niet genoeg, ik vervloek god.
ben liever dood dan levend.
Datum:
04-04-2010
Naam:
maakt niet uit.
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

wat een kut zooi!

ik ben een miesje van 12 .
en ben mijn moeder verloren in 2009 .
mijn hele leven is naar de klote.
ik heb veel problemen met mijn vader en ben haast mijn harts vriendin verloren .
ik voel me zo kut ik kan het leven gewoon niet meer aan . ik wil aleen nog maar idioote dingen doen bijv. roken lijnen en zelfmoord mijn vriendinnen proberen me erg goed te helpen maat het lukt gwn niet.
egt iedereen wil mij wel helpen maar het lukt mij egt gewoon niet miss omdat ik het niet eens wil! ik sij mezelfs. en ik wil nu nog roken:$ naja ik weet het is slecht en dom enzo.naja mijn leven is gwn een puinhoop.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Ayla
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

Sinds 2007

sinds me moeder een vriend heeft kan ik niet meer met haar praten en voel ik me alsof ik niet meer besta.. ik ben daardoor nu ook heel erg onzeker geworden en gwoon kapot van verdriet
ik weet niet wat ik nog moet met mijn leven ik lijk wel waardeloos en alleen..soms denk ik dat het leven gwoon geen zin meer heeft.. zo heb ik dus geprobeerd allemaal pillen door mekaar te slikken maar ik was alleen maar een week ziek en kreeg gwoon geen aandacht.. toen snee ik mezelf en weer geen aandacht dus wrom zou ik nog leven als er toch niemand om me geeft..ik huil elke avond uit jaloezie mezelf in slaap .. omdat me moeders vriend belangrijker is dan mij..me ouderen broer en zus die snappen em denk ik niet en me zus is zelf al helemaal de kluts kwijt dus haar val ik niet lastig en jongens die begrijpen dat meestal niet.. :(
Datum:
03-04-2010
Naam:
DD
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Leeg.

Al een paar jaar eigenlijk is mijn leven gewoon helemaal leeg. Van buitenaf zou je niet zeggen dat ik het helemaal zat ben maar schijn bedriegt.

Ik heb gewoon geen enkel aanknopingspunt, niks om me op te verheugen, ik zit te stressen om niks, en ik haat het om thuis te zijn.

1,5 jaar geleden begon de stress. Ik haalde slechte cijfers, had een kut baan, altijd geschreeuw thuis, etc. Toen dacht ik: in de zomervakantie gaat het wel over dan is er geen school meer. Het werd wel iets minder maar dat kwam vooral omdat ik toen een vriendin had, waarmee het nu al ongeveer 3 maanden uit is(ik zit hier trouwens niet mee).

Maar nu gaat de stress gewoon door terwijl ik wel goede cijfers etc haal. Ohja, en elke dag hebben mijn 2 broers ruzie met mijn ouders, ze luisteren allebei voor geen meter naar ze, zijn ongelofelijk irritant, kortom, altijd geruzie en geschreeuw in huis.

Ik begrijp wel dat ze mijn ouders vervelend vinden omdat ze inderdaad wel vaak vragen om iets te doen of op te ruimen, maar ze zijn te dom om te begrijpen dat als je gewoon even je was opruimt om maar een voorbeeld te geven, er helemaal geen gezeik ontstaat.

Verder gaat het ook slecht tussen mijn vader en moeder, ze slapen allebei op een andere kamer, en hebben ook wel eens ruzie.



Ik zie gewoon niet in wat het doel van deze kutzooi is of waarom ik gewoon non stop zit te stressen om niks. Ik wordt helemaal gek en kan er gewoon niet meer tegen, ik zie echt niet in wat je nou in je leven moet bereiken ik wordt echt helemaal gek!

En ik verdenk mijn vader ervan dat hij ook heel vaak aan zelfmoord denkt, ik wil even kwijt aan alle vaders dat ze geen zelfmoord moeten plegen, in iedergeval niet als je kinderen nog bij je in huis wonen.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

abnormaal

Ben een zielig meisje, zonder vrienden zonder niks. Ben te lelijk om een vriendje te krijgen, te lelijk om ervoor te zorgen dat iemand ooit op mij gesteld raakt. Ik ben niet van plan de rest van mn leven door te brengen als een oude vrijster zonder vrienden. Ik geef mezelf een paar jaar en dan denk ik dat ik mezelf van het leven ga beroven. Ik wil niet door blijven leven om te zien hoe mn klasgenoten die me het leven zuur maakten, mn vrienden die niets voor me over hadden, daten, trouwen en kids krijgen, lol maken met vrienden, terwijl ik daar alleen maar van kan dromen. Ik weet niet hoe het zover met mij heeft kunnen komen, Vriendschappen maken lukt gewoon niet, niemand is geinteresseerd. Doe niets anders dan thuiszitten en studeren, achter laptop. Eenzaamheid is gewoon een chronische ziekte geworden. Bij colleges zit ik altijd in mn eentje. Was op school altijd al een buitenbeentje en nu 5 jr later is er nog steeds niets veranderd in mn leven. Ik ben niet eens verlegen of zo, maar het is net alsof er een vloek op me rust en iedereen me haat of me raar vindt. Haat dit leven, god is zo oneerlijk. Ik haat hem zo erg. Geen enkel vooruitzicht op een gelukkig leven. Ik ben alleen maar bezig met volhouden, mezelf bezighouden zodat ik maar niet hoef te denken aan het zielige leventje dat ik leid en dat ik lelijk ben. Ik schaam me er gewoon kapot voor dat ik niemand heb, voel me als ik in gesprek ben met andere mensen net een actrice die moet spelen dat ze normaal is.
Het leven is walgelijk vol met mensen die alleen maar aan om zichzelf geven. Ben gewoon een geboren mislukker, vervloekt bij mn geboorte. Ik wens dat ik gewoon kon oplossen in het niets en verdwijnen
Datum:
03-04-2010
Naam:
zm
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

Waarom vind ik mijn geluk niet terug?

Mijn hele leven doe ik alles alleen, ik ben gelukkig geweest ook al heb ik me altijd eenzaam gevoeld. Ik sta altijd klaar voor mensen maar ik ben zelf altijd aan de kant gezet. Nooit heb ik iemand gehad waarbij ik mijn ei kwijt durfde. Ik heb sinds 2,5 maand een vriend en zelfs hij laat het afweten. Waarom krijg ik nooit terug waar ik naar verlang? Ik behandel mensen met zoveel respect, met zoveel begrip, het enige wat ik vraag is dat hun hetzelfde doen. Waarom krijg ik het niet terug? Mijn ouders ben ik alleen maar tot last, ondanks dat ze van me houden. Mijn vriend lijkt het tij te keren en z'n rug naar me te draaien terwijl hij in het begin zo gek op me was, mijn beste vriendin heeft MS en haar pa ligt in het ziekenhuis haar durf ik al helemaal niets te vertellen. Ik ben het zat, ik was ooit gelukkig maar ik vind het nu niet meer terug. Alles doet pijn, ik hoor niet in de wereld, toch blijf ik hoop koesteren. Maar voor wat? Mensen kiezen alleen maar voor zichzelf. Ik zit prop vol met de negatieve gedachtes en gebeurtenissen die ik nooit heb verwerkt. Ik weet niet wat ik met mijn emoties aan moet. Het weer weg schuiven is geen optie meer. Ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik het opgeef zo te leven.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Patricia
Leeftijd:
23
Provincie:
Utrecht

Schuld, school en pesters

Hey iedereen,

na van school naar school te gaan vanwege pesters zit ik nu al 4 jaar thuis. Geen inkomen, geen opleiding. De rekeningen stapelen zich op en ik kreeg net alweer een brief van een incassobureau. Ik zit totaal in de stress en ik weet niet hoe ik verder moet. Ik denk niet dat ik verder WIL.
er moet snel verandering komen anders hou ik het niet langer vol, niks maakt me meer vrolijk en ik zit dagen achter elkaar uit het raam te staren en ik huil bij alles wat ook maar een beetje zielig is.

Ik zie wel wat er gebeurt.

Datum:
03-04-2010
Naam:
Jennifer
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Verloren hart

Soms velt het alsof je leven uit je gezogen wordt. Ineens voel je je verdrietig, en kunnen tranen niet meer stoppen. Je wenst dat het ophoudt die pijn, die verdriet, dat er iemand was die naar je wilde luisteren of de symptomen zou herkennen van depressiviteit. Het moment dat hij mij vertelde, na zo lang, dat hij niets meer wilt dan vriendschap, dralen die woorden door mijn hoofd. Jaren geleden had je een relatie met hem, hij beëindigde het met de reden dat het te gevaarlijk was dat mensen hem met mij zouden zien, terwijl jij weet hoe goed van karakter is en een echte man is. Daarna bleven we vrienden, maar mijn gevoelens voor hem vervaagden niet, gingen niet weg. Ik steunde hem in alles. in zijn problemen, hoorde alles aan en probeerde hem adviezen te geven. We deden leuke dingen samen. En toen ik weer probeerde mijn gevoelend aan hem te zeggen, knapte hij neer met dat het onmogelijk is. Ik vraag me af waarom vriendschap wel kan maar een relatie niet. Schaamt hij zich zo voor mij, dat hij slechts vriendschap wilt? Het ik wat fout gedaan of gezegd? Al die jaren dat we vrienden waren was om de eerdere relatie op te lossen? Betekende het niets voor hem? Zoals het voor mij voelde. Het zo al jarenlang huilbuien gekregen, depressief gevoeld en niemand die mij zou begrijpen of aan wie ik het durf te vertellen. Soms denk ik dat het beter is om weg te gaan van deze wereld en een leuke eendje te zijn ofzo. Het doet erg pijn, en het lijkt alsof het niemand kan schelen.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

ikiwildood

nou altijd als ik wat wil mag het niet en kmag amper wat!!!!!!! zo een kut leven dat ik heb ik kan me gevoelens niiet eens kwijt bij me ouders want als ze horen dat ik eeen vriendjeheb dan maken ze me dood want turken mogen zowat niks altijd moet ik vroeg thuis komen zote zien mag ik ook niet meer naar schoolfeest omdat ik kwart over 12 thuis was en ik mag niet meer zo vaaak naar me tante ;( wat moet ik nou doen !! k mag amper ietsmein:S
Datum:
02-04-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.