Levensverhalen (pagina 720)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom?

Ik voel me leeg vanbinnen. Elke dag dag gezeik dat ik dik ben. Ik weet het kan ik er wat aan doen? ik eet bijna niks meer en toch kom ik aan?.. IK heb bijna geen vrienden en als ik dan toch mensen leer kennen, verbreek ik de band. Ik ben bang. Wil alleen nog maar slapen en tv kijken. Laat me met rust. Al geen ik de tekenen dat ik hulp wil, niemand vangt de signalen op. Altijd dat duizelige gevoel in mijn hoofd, dat mijn leven verpest.
ALs ik in de bus zit naar huis of naar school ben ik een onzeker meisje. Als ik op school mijn school genoten zie ben ik opeens happy.. Waarom doe ik dit nog?
Datum:
05-04-2010
Naam:
Anna
Leeftijd:
19
Provincie:
Groningen

wat nu

Waarom is het leven niet fijn

Waarom is het leven niet

zoals het moet zijn


Waarom heb je altijd verdriet


Waarom is er altijd iemand

die dat aan je ziet.


Waarom is er altijd iemand


die op je wacht

Waarom is er altijd iemand


die naar je lacht

Waarom is het leven zo zwaar

Waarom is het leven eigelijk
zo raar.

Waarom altijd je gelijk

Waarom altijd dat gezeik

Waarom is er altijd geweld

Waarom is er niets anders

meer dat telt.

Waarom deze strijd


Waarom zo wereldwijd

Waarom doen de mensen


zo tegen elkaar



Waarom eigelijk

al dit gevaar.


waar om hep ik geen hoop
// ik ben van plan zelfmoord te gaan plegen


heb al een paar keer voor de trein willen springen

maar eleke keer hout er in me zelf iets tegen wat dat ? ? ? WEET IK NIET.





zelfmoord IS MESCHIE NIET GOET MAAR OF OOK WEL MAAR
IK WIL WEL LEEFEN MAAR IK WEET NIET HO IK VOEL ME VAAK ALEEN


.



IK WIL NIET MIR ZOO VEEL ANST VOELEN OVER DE HEELE DAG DAR OM WILIK STOPEN


IK WEET NIET MIR WAT IK ANDERS KAN DOEN OM EEN POCHIN TE MIJDEN


MAAR ALS IK NOCHEEN POCHIN DOE DAN PEK IK DE TRIJN DE SLAACH KANS IS GROOREN

DAN HEP IK IJDELEK RUST IK MIJ ZELF


Datum:
05-04-2010
Naam:
peter
Leeftijd:
42
Provincie:
Gelderland

liever dood dan slaaf van de hulpverleners

3 jaar lang heen en weer geslingrd tussen alle mogelijke instanties en nu neem ik echt de stap. Fuck deze Nederlandse klotemaatschappij waar iedereen het wel betere weet, overal instanties/stichtingen voor zijn, maar als puntje bij paaltje komt sta je er toch alleen voor omdat jouw probleem niet past in hun kwartiertje hulp wat ze kunnen bieden. `onze´ problemen liggen vaak veel dieper dan een kwartiertje hulp bij de zogenaamde hulpverlening. Onze problemen duren geen kwartier, maar vaak 24 uur per dag, 7 dagen per week, elke week en soms al jarenlang.
Het allerergste is dat men wel naar je luistert maar niet hoort wat je zegt en daar ligt nou net het probleem van de Nederlandse maatschappij: Er wordt een zogenaamd vangnet gecreëerd wat totaal de plank misslaat en zo lek is als een mandje waar veel te veel mensen doorheen vallen.
Ik wil dit vergelijken met een verhuizing......
Als men mij helpt met verhuizen is dat prima, alle hulp is welkom! Maar als deze zogenaamde helpers alles uit hun klauwen laten vallen komt later de discussie: Hebben deze mensen hulp geboden??? "JA, zeker hebben deze mensen geholpen !! Dat ze alles uit hun klauwen hebben laten donderen wordt er niet bij verteld. Eindresultaat:
OP papier hebben ze wel geholpen, maar in de praktijk hebben een gigantische wanprestatie geleverd, omdat alles wat ze aanpakten in gruzelementen lag....
Thanx for nothing, zoals ze dat in Engeland zouden zeggen.
Ik was een klein beetje overspannen, drie jaar geleden, een goedbetaalde baan, en sinds alle adviezen van de experts ben ik nu mijun baan kwijt, mijn inkomsten kwijt, al mijn hoop kwijt, en zie de toekomst niet meer zitten.
In 3 jaar tijd veranderd van een levenslustige jongeman die alles maar dan ook alles deed om het maximale uit het leven te halen, ben ik nu een zombie die overdag niet eens meer de deur uitdurft, en mensenschuw is omdat ik niemand meer vertrouw. All hope is gone.
Zomer 2010 maak ik niet meer mee, ik stop ermee. Ik ben op helemaal op, alle levenslust is weggevloeid.Op dit moment zit ik stilletjes in een hoekje te zitten en mijn dood voor te bereiden. in drie jaar tijd is de kwaliteit van mijn leven dusdanig gekelderd naar een tragisch dieptepunt: als ikhet een cijfer mag geven tussen een 1 (slecht) en een 10 (uitmuntend) geef ik het op dit moment een -4. Maar volgens maatschappelijk werk gaat het prima met mij, zonder dat ze zich ooit verdiepd hebben in mijn situatie, sterker nog: zij kunnen in een kwartierje in een of ander suffig kwartiertje een betere inschatting makken van mijn situatie, dan ik die 24/7 met mijn problemen rondloop. Ik als "lijdend voorwerp gevangen in mijn eigen ellende"van niks weet , terwijl de "experts" het wel weten op kilometers afstand zonder zich ook maar 1 keer van de situatie op de hoogte hebben gesteld van wat er hier nu echt afspeeld.
Datum:
04-04-2010
Naam:
anne s.
Leeftijd:
36
Provincie:
Friesland

Waarom is mijn leven zo...

Hallo
ik ben een jongen van 22 jaar, toen ik nog een klein ventje was is mijn oma overleden maar heb door familie problemen nooit afscheid kunnen nemen (mijn ouders en zusje ook niet) dis speelt heel erg bij mij, word hierdoor vaak kwaad om niks en verdrietig heb jarenlang niet geweten waar ze was uitgestrooid, nu weet ik eindelijk waar het wel is maar afscheid heb ik nooit kunnen nemen... het liefst wil ik bij haar zijn en sins 2006 ook bij mijn opa die inmidels ook overleden is! ben zojuist ook mijn baan kwijt geraakt en ben eigenlijk door mijn leven heen, maar weet niet goed hoe ik mijn leven kan stoppen! Help weet iemand een TIP..
Datum:
04-04-2010
Naam:
RS
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Nobody speciaal

Wauw...
Geen idee,waar ik moet beginnen...
Ben kapot...en het kan niet meer gefixt...
Ben moeder van 5 kindjes..oma zelfs...
Zou dolgelukkig moeten wezen , maar het tegendeel is het geval....
Mijn probleem is;ik kan geen onrecht aan...
Heb altijd gestreden voor the underdog..
Maar ben dat nu zelf..
Waar het mis ging?
Al zoveel nachten(jaren inmiddels)wakker gelegen en het me afgevraagd...
Heb antidepresivia en het zou dus beter moeten gaan...
Ik ben constant met mezelf aan het knokken...en ik verlies...
Empowermenttraining,scholing ,werk..
Het heeft geen functie...
Ik haat mijzelf..omdat ik anderen de gelegenheid geef of heb gegeven om me kapot te maken..
Ouders,,vriendje(s), ''vriendinnen''..zelfs mijn 2 oudste dochters....
Ik heb ze innig lief...maar voor wat?
Denk zelf de grootste impact,hebben mijn ouders gehad door me in de prostitutie te dwingen..
De verwijten jarenlang,dat ik maar een bijstandsmoeder ben..
Moest ze een beter leven geven..
Na 12 jaar..niet te hebben geluisterd...kwam het dan toch zover..
Dit heb ik tot op heden niet kunnen verkroppen...
De zelfhaat die daar is onstaan is extreem.
Er gewoon ook niet aan kunnen; dat je als dochter pas deugt als je de hoer speelt.
Geen ;'wordt dokter of advocaat''
Dat daar gelaten..
Heb ik mijn kleintjes blootgesteld aan de grillen..lees agressie..van een verslaafde partner..Maak je ook nooit meer ongedaan..
In 95 verliet ik hem om met mijn mijn kindjes opnieuw te beginnen in een andere stad.
Nooit mezelf hiervoor kunnen vergeven..
Haha...Maar jaren later..wordt deze ''vader''uitgeroepen tot held?!
Auw!!!
Die zag ik niet aankomen.
Maar dat alles..hoe pijnlijk ook..is nog maar het topje van de ijsberg..
Ik meende 7 jaar geleden, dan eindelijk mijn soulmate te hebben gevonden....
Hihi..En kreeg met hem nog 2 kindjes...
Maar terwijl ik strugel..versiert meneer op internet een ander....
Zijn echte maatje woont dus in Amerika!?
Ook zie ik mijn kleinkindjes nu al bijna 1 jaar niet omdat mijn dochter en haar ex elkaar de tent uit knokten...
Maar de andere oma ziet ze wel...Hij heeft dat geeist en zijn zin gekregen.(ex dochter)
Kortom een ieder waar ik voor leef...maakt geen of nauwelijks deel uit van mijn leven....
Ik geloof niet meer,dat dingen/situaties beter worden.
HET KOMT NOOIT MEER GOED..
Ik kan en wil niet meer verdrietig zijn..
Het moet ophouden...
Hier!en wel nu!
Wil niet langer pijn lijden..noch fysiek noch mentaal..Geen angsten..nachtmeries..
Gewoon RUST...
Wil hier 1 ding zeggen....Laat je niet kapot maken...
God verhoede...
Datum:
04-04-2010
Naam:
Nobody
Leeftijd:
40
Provincie:
Utrecht

voor tom 19 uit noord braband

sorry tom, maar ik vindt je wel kort door de bocht om wat texten uit de bijbel over te schrijven. het komt op mij over als dat ik zelf de schult ben van alle ellende waar ik al jaren in zit. ik heb afstand van het geloof genomen omdat juist zulke texsten mij afkeer voor het geloof groter maken, ikzelf denk niet dat god dit zo bedoelt heeft. vr gr harry
Datum:
04-04-2010
Naam:
harry
Leeftijd:
45
Provincie:
Anders

non stop zwaar.

ik ben het leven spuug en spuug zat,
jarenlang meer dan 100 procent geven
om je hoofd boven water te houden is
blijkbaar niet genoeg, ik vervloek god.
ben liever dood dan levend.
Datum:
04-04-2010
Naam:
maakt niet uit.
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

wat een kut zooi!

ik ben een miesje van 12 .
en ben mijn moeder verloren in 2009 .
mijn hele leven is naar de klote.
ik heb veel problemen met mijn vader en ben haast mijn harts vriendin verloren .
ik voel me zo kut ik kan het leven gewoon niet meer aan . ik wil aleen nog maar idioote dingen doen bijv. roken lijnen en zelfmoord mijn vriendinnen proberen me erg goed te helpen maat het lukt gwn niet.
egt iedereen wil mij wel helpen maar het lukt mij egt gewoon niet miss omdat ik het niet eens wil! ik sij mezelfs. en ik wil nu nog roken:$ naja ik weet het is slecht en dom enzo.naja mijn leven is gwn een puinhoop.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Ayla
Leeftijd:
12
Provincie:
Groningen

Sinds 2007

sinds me moeder een vriend heeft kan ik niet meer met haar praten en voel ik me alsof ik niet meer besta.. ik ben daardoor nu ook heel erg onzeker geworden en gwoon kapot van verdriet
ik weet niet wat ik nog moet met mijn leven ik lijk wel waardeloos en alleen..soms denk ik dat het leven gwoon geen zin meer heeft.. zo heb ik dus geprobeerd allemaal pillen door mekaar te slikken maar ik was alleen maar een week ziek en kreeg gwoon geen aandacht.. toen snee ik mezelf en weer geen aandacht dus wrom zou ik nog leven als er toch niemand om me geeft..ik huil elke avond uit jaloezie mezelf in slaap .. omdat me moeders vriend belangrijker is dan mij..me ouderen broer en zus die snappen em denk ik niet en me zus is zelf al helemaal de kluts kwijt dus haar val ik niet lastig en jongens die begrijpen dat meestal niet.. :(
Datum:
03-04-2010
Naam:
DD
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Leeg.

Al een paar jaar eigenlijk is mijn leven gewoon helemaal leeg. Van buitenaf zou je niet zeggen dat ik het helemaal zat ben maar schijn bedriegt.

Ik heb gewoon geen enkel aanknopingspunt, niks om me op te verheugen, ik zit te stressen om niks, en ik haat het om thuis te zijn.

1,5 jaar geleden begon de stress. Ik haalde slechte cijfers, had een kut baan, altijd geschreeuw thuis, etc. Toen dacht ik: in de zomervakantie gaat het wel over dan is er geen school meer. Het werd wel iets minder maar dat kwam vooral omdat ik toen een vriendin had, waarmee het nu al ongeveer 3 maanden uit is(ik zit hier trouwens niet mee).

Maar nu gaat de stress gewoon door terwijl ik wel goede cijfers etc haal. Ohja, en elke dag hebben mijn 2 broers ruzie met mijn ouders, ze luisteren allebei voor geen meter naar ze, zijn ongelofelijk irritant, kortom, altijd geruzie en geschreeuw in huis.

Ik begrijp wel dat ze mijn ouders vervelend vinden omdat ze inderdaad wel vaak vragen om iets te doen of op te ruimen, maar ze zijn te dom om te begrijpen dat als je gewoon even je was opruimt om maar een voorbeeld te geven, er helemaal geen gezeik ontstaat.

Verder gaat het ook slecht tussen mijn vader en moeder, ze slapen allebei op een andere kamer, en hebben ook wel eens ruzie.



Ik zie gewoon niet in wat het doel van deze kutzooi is of waarom ik gewoon non stop zit te stressen om niks. Ik wordt helemaal gek en kan er gewoon niet meer tegen, ik zie echt niet in wat je nou in je leven moet bereiken ik wordt echt helemaal gek!

En ik verdenk mijn vader ervan dat hij ook heel vaak aan zelfmoord denkt, ik wil even kwijt aan alle vaders dat ze geen zelfmoord moeten plegen, in iedergeval niet als je kinderen nog bij je in huis wonen.
Datum:
03-04-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.