Levensverhalen (pagina 661)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

geen levenslicht meer

ik verknal alles ook al die pogingen die ik ondernomen heb ik haat mijn leven maar ik kan mijzelf niet van kant maken hoe graag ik het ook wil
Datum:
07-07-2010
Naam:
lena
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

God de Vader in de hemel

jullie denken dat dr niemand van jullie houd, maar er is een vader in de hemel die als een herder op zijn kudde neerziet, hij ziet jullie, hij kent jullie, leg je noden en verdriet en pijn in gebed voor hem neer hij kan en wil jou helpen. blijf smeken aan de troon van de genade, en God zal je gebed verhoren.
Datum:
07-07-2010
Naam:
pietie
Leeftijd:
23
Provincie:
Flevoland

Ik wil niet meer

Verdriet, angst, pijn. Lichamelijk of emotioneel, het maakt geen verschil. Ik vecht voor mijn leven, het enige gevaar ben ik zelf. Waarom wordt mij dit aangedaan, waarom doe ik me dit zelf aan.
Oké, ik word mishandeld thuis. En oké, ik heb meer negatiefs dan positiefs meegemaakt. Maar dan nog, ik zelf ben degene die pessimistisch is. Ik zelf ben degene die mijn leven verpest.
Optimisme is gezond, voor jezelf, voor je omgeving. Maar ook voor je toekomst. Denk positief, dan word je vanzelf positief.
Dat is wat mensen tegen me zeiden, alleen ik was te dom om het te geloven. Nee, ik was gewoon te lui om mezelf te redden. Ik heb geen waarde. Ik leef voor anderen, en niet voor mezelf. Waarom weet ik niet.
Ondanks al het slechte moet ik blijven vechten, tegen mezelf, tegen negativiteit. En ooit zal het goed komen, op een dag zal ik blij zijn.
Datum:
07-07-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

..

zelfmoordgedachten zijn kut. je doet er niet zo veel aan, kan iedereen overkomen. zelf ben ik ook altijd bang dat het terugkomt, sta nog steeds weerloos. toch moet ik zeggen dat vadertje tijd zelfs de diepste wonden heelt. het moment en de tijd zelf is echter het probleem, geestelijke pijn kan ondragelijk zijn. de oplossing weet ik niet, ben nog steeds op zoek. bij mij werkt het altijd als ik veel slaap, rook en films kijk. haha, wat je ook kan proberen is om ...bladeren in vodka (40%) twee weken lang laten weken, af en toe roeren, dan zeven en uiteindelijk elke morgen en paar druppels in je sinaasappelsap. schijnt een stofje bij vrij te komen waar je erg vrolijk van wordt. gebruik het al twee jaar en bevalt me prima. nu mag ik het niet meer drinken, heb 'n alcoholverbod van de rechter gekregen. rare mensen, nu moet ik veel gaan smoken; dat is niet goed voor je. van drinken ga ik altijd rare dingen doen, van smoken ga ik rare dingen denken. pf, ik word weer veel te persoonlijk. nog een verhaaltje als afsluiter:

stel je ben een stuk klei. je zit gezellig samen met je broertjes en zusjes klei heel de dag in het moeras te kleien. op een dag komt er een pottenbakker in jouw moeras, pakt zijn schop en ruw wordt je gescheiden van je broertjes en zusjes. er is geen weg meer terug naar de mooie naieve kinderwereld. je bent de sjaak. samen met de pottenbakker komt je bij een huisje aan, hij zet je neer in een hoekje van de schuur en gooit een vieze doek over je heen. na een dag of wat gaat het doek weer omhoog en word je door de pottenbakker in een bak water geduwd. vervolgens neemt hij je mee naar een werkplaats en begint op een grote tafel je op alle denkbare wijzen te kneden. uiteindelijk krijg je een beetje vorm en ga je de oven in. die is best pittig, vooral als je een landklimaat gewend bent. na de oven krijg je een mooie kleurtje en ben je een prachtige vaas geworden. gereinigd door het water, gekneed door de pottenbakker en gehard door het vuur. respect.
Datum:
07-07-2010
Naam:
donnied
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

het is voorbij

ik ben bijna 19. Na 3 jaar super relatie te hebben gehad, met de liefde van mijn leven, waar ik kinderen mee wilde krijgen ooit, mee wilde trouwen ooit, mijn aller eerste liefde, degene die ik als eerste mijzelf gaf. hij was de enige in mijn leven. ineens, krijg ik dan een sms, dat het voorbij is.. een SMS!! ik hou nog zo veel van hem.. het is nu 2 weken geleden. en ik probeerde zo te vechten voor de relatie, vanavond daar voetbal gekeken, en ik zou blijven slapen, tot ik ineens, na een super gezellige avond het huis werd uit getrapt door zijn ouders. want het is uit, dus hoorde ik daar niet te zijn. het is mij duidelijk gemaakt, het is over, voor altijd, terwijl ik nog zo hard probeer. ik probeer zo zo verschrikkelijk hard. voor mij is het nog niet over. maar er is niks meer aan te veranderen. thuis gaat het ook slecht. me pa heeft zolang ik er al ben veel andere vrouwen buiten de deur, als klein meisje zie ik mijn moeder daar al kapot door gaan, die geen keuze heeft, en niet bij hem weg kan ( medisch en financieel gezien) zelf ben ik al paar keer huis uitgetrapt dat ik politie moest bellen of zij opvang voor me hadden, paar keer daardoor in internaat gezeten omdat ik dus weg getrapt werd thuis. mijn broertje is ook al het huis uit, definitief. vandeweek werd ik er weer uit huis getrapt, want ik had de slaap kamer van mijn ouders niet stofgezogen. nou hoe belachelijk kan het gaan. het is gewoon kut. het hele leven is kut. ik wil niet meer, maar ik heb op een of andere kut manier niet het lef om mezelf een keer goed van kant te maken, waarom niet? het leven is nutteloos, het leven is kut. ik wil dat mijn leven voorbij is. het is niet eerlijk! al die mensen die altijd zo gelukkig zijn! waarom kan het bij mij nou niet ooit 1 x goed gaan!!!
Datum:
07-07-2010
Naam:
doeterniettoe
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

vrienden

ik denk dat ik vrienden heb maar die heb ik niet ik wordt al sinds groep 4 gepest omdat ik met een jongen iets had gedaan terwijl ik zelf ook een jongen ben ik heb het er erg moeilijk mee ga altijd met tegenzin naar school en me ouders begrijpen me niet ik wordt nu zo'n 10 jaar gepest iedereen vind me dom ik wordt altijd buiten gesloten ik zie het niet meer zitten ik heb al heel lang problemen hiermee en heb mezelf al een paar keer bijna opgehangen maar ik durf het dan niet me ouders niemand weet hier iets van en waar ook niemand iets van weet is dat ik vroeger ben verkracht dus heb moeite om naar bed te gaan met een meisje of alleen te zijn met een meisje wat nu!
Datum:
06-07-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

verdriet

als kleinkinds af aan heb ik al boulimia, ik moet 3x in de week naar het ziekenhuis voor bloedprikken, ik ben in totaal 32 keer verkracht door mn stiefbroer. ik heb het vaak proberen te zeggen tegen me vader maar hij negeert mij, mijn moeder geeft mij harde klappen als ik het vertel niemand geloofd mij, nu dacht ik dat ik een echte vriend had, maar die heeft mij inmiddels verlaten omdat hij zei dat ik donders lelijk ben. nu ben ik helemaal onzeker over mij zelf en daar kan ik niet meer tegen.
Datum:
06-07-2010
Naam:
hallo
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

Don't know why!

Pff,kloten van jaar! Zit in mijn laatste jaar en moet mijn jaar over doen. Omdat ik twee te korte heb, niet zo diep allebei in de 40. Geen enkel leerkracht komt mij waarschuwen voor mijn taal! Ben slecht in talen, maar goed in cijfers! Ze geven mij geen kans! Elk jaar lieten ze me over gaan naar het volgend jaar! Voor mijn gezicht zijn ze zo lief, maar nu heb ik mes in mijn rug! Zo komt het nogal over! Thuis gaat het ook niet! Heb geen band Met enkel broer!!! Kan met niemand erover spreken! Soms denk ik aan moord! Ik ben toch niet goe genoeg in deze wereld! Wa is de nut ervan!!!
Datum:
06-07-2010
Naam:
Lola
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Autisme

ik ben nu 57 jaar oud en heb steeds meer problemen. Heb 2 kinderen. Mijn dochtertje van 14 is 6 jaar geleden gediagnostiseerd met het syndroom van Asperger, een vorm van autisme.
De beperkingen die zij heeft herken ik als geen ander en besef nu dat ik waarschijnlijk ook mijn leven lang met een vorm van autisme rond loop zonder dat ik zelf/iemand het door had. Ik realiseer me dat mijn persoonlijke ontwikkeling en dus mijn leven hierdoor zijn verwrongen. Heb vooral veel last van depressies en die kunnen even dodelijk zijn als kanker. Gelukkig zijn er ook periodes dat het beter gaat en dan ben ik blij dat ik nog leef. Als ik de verhalen op deze site lees kom ik er eigenlijk nog goed van af. Ik neem me steeds meer voor alleen die dingen te doen die ik leuk vind en niet de dingen die ik liever niet doe. Dat is soms wel eens jammer voor mijn omgeving maar als ik me niet goed voel is die omgeving daar ook niet bij gebaat. Voor diegene die het moeilijker hebben als ik; zelfmoord lost niets op; je doet het omdat je iets niet hebt wat je wel graag wil. Daar moeten we dan ook ons probleem aanpakken!
Datum:
06-07-2010
Naam:
peter
Leeftijd:
56
Provincie:
Noord-brabant

Verloren

Ik heb het gevoel dat ik totaal mislukt ben. Ik heb 3 prachtige zonen, een man en een stiefzoon, en geen van allen ziet me staan. Vandaag was ik bij de diplomauitreiking van een van de kinderen, en toen ik hem wilde feliciteren zag ik in zn houding hoe hij me NIET moet, en later, thuis, geen enkele aandacht voor mijn gevoel. Het klinkt overdreven, maar het is zo druppel op druppel. Ik voel me zo waardeloos, ongeliefd, en onnodig in dit gezin.... ik zou er het liefst uitstappen. Ware het niet dat mn jongste zoon me soms nog nodig lijkt te hebben, me soms fijn lijkt te vinden om rond zich te hebben. Oh... ik wil dit niet meer. Ik wil niet willen en verlangen en niks krijgen. Ik voel me minder dan een meubelstuk, en van een meubelstuk zou je kunnen aannemen dat het geen verlangens heeft. Maar ik wel... ik reik, ik verlang, en ok, misschien te veel bij pubers (maar mn man is geen puber) en krijg een trap in mn gezicht, in mn maag, ik word afgestoten. Ik wil niet meer :-( Ik wil er zo graag uit. Ik wil alleen de kleinste geen pijn doen, en mn ouders. Ik geloof allang niet meer dat het echt een grote verandering voor de rest zou geven.
Datum:
06-07-2010
Naam:
Ann
Leeftijd:
44
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.