Levensverhalen (pagina 567)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Geen zin meer

Ik heb er geen zin meer in.
Dag in, dag uit, datzelfde gevoel..

Begin van het jaar maakte mijn ex het uit na bijna anderhalf jaar relatie, waarvan we bijna een jaar hebben samengewoond.
In één klap was ik vrijwel alles kwijt: mijn huis, mijn vriendin, veel vrienden, m'n katten, de toekomst die ik in gedachten had, en de zekerheid die ik uit die relatie kon halen.
Ik moest weer terug naar m'n ouders, wat nog geen twee maanden goed ging (elke dag ruzie was deels de reden dat ik met m'n ex samen ging wonen), waarna ik uit huis getrapt werd en 4 maanden in de garage van een vriend van me heb moeten wonen.

Ik ben begin augustus weer bij m'n ouders gaan wonen, en ben niet veel later op het ROC opnieuw met m'n havo begonnen.
Dit is m'n 5e middelbare school, en het 7e jaar dat ik ermee bezig ben, en alsnog zit ik pas op havo 4.
Het gaat er erg slecht; ik spijbel veel en haal slechte cijfers.
Hele dagen voel ik me ronduit kut, een gevoel dat niet weggaat zolang ik niet kan blowen.

Ik heb ondertussen 100 euro per maand te besteden, waarvan ik ongeveer een weekje semi-onbezorgd kan blowen.
Ik zeg semi, omdat ik weet dat ik na een paar dagen weer blut ben, en het hele gedoe weer overnieuw begint..

De laatste maanden zie ik iedereen om me heen enorm boven me uit stijgen; ze hebben allemaal een goede relatie, één stel is net gaan samenwonen, ze hebben allemaal een baan of uitkering waardoor ze een redelijk inkomen hebben en normaal rond kunnen komen, blowen inbegrepen.

Ik heb het idee dat ik als enige achterblijf, terwijl al mijn vrienden verder gaan, en het 'goede leven' leiden..
Nu zit ik hier elke dag, me af te vragen hoe lang deze helse kwelling nog door moet gaan.
Dag in, dag uit, elke dag voel ik me kut, met uitzondering van dagen dat ik m'n geld heb, en eventjes alles kan vergeten.
Maar nooit veel later begint het allemaal weer.

Al een paar weken heb ik het gevoel dat het teveel is, en dat het allemaal beter zou zijn als ik er niet zou zijn..
Om aan alle problemen in één klap een einde te kunnen maken, dat zou toch perfect zijn?
Het enige wat me nog tegenhoudt is het feit dat iemand me moet vinden, wat me vreselijk lijkt voor diegene, en de mensen om me heen die achterblijven.
Maar het kan toch niet zo zijn dat mijn misère niet mag eindigen omdat zij dat willen?
Het moet gewoon allemaal ophouden.
Alle problemen die ik al die jaren achter elkaar maar moet verdragen, stapelen zich steeds hoger op.
Voor mij is het genoeg geweest, en ik denk niet dat er voor mij een happy ending in zit..
Datum:
05-12-2010
Naam:
Leon
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

verdriet

het geeft mij een fijn gevoel dat ik niet de enige ben die op deze site mijn verhaal kwijt wil. Ik ben vroeger erg gepest op school de leraren zeiden tegen mijn ouders dat ik dat maar denk en dat ik spoken zie maar het was echt waar ik ben heel erg gekwetst op school maar de kinderen deden het altijd wanneer de leraar het niet zag. Nog steeds vind ik het erg dat er mensen gepest worden op scholen en dat zij geen directe steun van de leraren krijgen wat die zijn vaak te zwak om er wat van te zeggen of bang. Ook heb ik nooit veel vrienden gehad terwijl dat ik sociaal ben en makkelijk in de omgang. Nu ben ik sinds kort weer vrijgezel maar omdat ik allang niet ben uitgeweest omdat mijn ex dat niet wou is al het contact met anderen en het uitgaan verwaterd. Nu ken ik bijna niemand waarmee ik uit kan en ik schaam me daar voor en zit niet lekker in mijn vel. Ik werk hard en dan wil ik er naar uitkijken wat leuks te doen in het weekend maar ik weet eigenlijk niet waarom ik zou moeten leven. Ik snij ook weleens in mijn armen en denk aan zelfmoord. Er is nog een probleem want mijn ouders zijn vaak kwaad en kwetsen mij dat ik gewoon een raar kind ben en dat ik er niet uitzie en dik ben. Ik twijfel weleens om er een eind aan te maken want waarom zou ik nog moeten leven en waarvoor. Ik zie geen uitweg mee en zit wel met mijzelf in de knoop ...
Datum:
05-12-2010
Naam:
Charlicious
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

Hulp nodig of is het telaat voor mij.

Ben 24 jaar en zit al een lange tijd in de problemen. Begon allemaal 5 jaar geleden toen was ik nog gezond en kon alles doen wat ik wou, totdat ik een hartritmestoornis bleek te hebben. Heb jaren medicijnen zitten slikken, waarvan ik gewoon depressief van werd. Ben er al een paar jaar mee gestopt.

Alles ging fout daarna. Had me diplomas etc wel gehaald maar geen werk. Ik ging wel werken maar het had niks te maken met mij opleiding die ik had afgerond. Ik begon vaker ziek te worden dan normaal, ik rookte hierdoor meer en meer. Ik voelde me alleen leek alsof niemand mij begreep waar ik last van had. Dit ging zo door zeker 2 jaar. De een na de andere baantje. Totdat ik weer naar school ging, maar dat bleek ook niet echt een goede oplossing te zijn.

Sinds kort is het ook uit met me vriendin, we hadden niet zolang met elkaar maar we hadden het wel naar ons zin. We begrepen elkaar, totdat zij naar vakantie ging en mij later vertelde dat zij een miskraam had gehad. Ik was kapot ik kon niet meer zij was verweg en ik kon niks voor haar betekenen. Eindelijk was ze terug en zij deed anders dan dat ze was. En een paar weken later was het uit. Ik heb nog steeds geen idee waarom het uitging en wat er precies is gebeurd. Heb haar al 4 maanden niet gezien en niet gesproken. Ik kreeg van anderen te horen dat zij een leugenaar was, met alles wat ze deed.

Dit is nog niks met wat ik nu meemaak. Ik heb een blessure met mijn schouder hierdoor kan ik ook niet meer werken. Heb een ziektewet aangevraagd en die is afgewezen omdat ik een contract had die voor een bepaald en onbepaald tijd was. Dus mijn werkgever moet mij betalen, maar nee nog steeds niks. En dit duurt al sinds Juli. Geen inkomen helemaal niks sinds toen. Mijn ziekte kosten worden alsmaar meer, door de ziekenhuis bezoeken etc. Ik heb al een paar maanden last van mijn tandvlees bloed hevig. Kan s'avonds niet eens slapen omdat ik constant naar de badkamer moet om mijn mond te spoelen, proef alleen maar bloed. Als dit niet genoeg is begin ik weer last te krijgen van mijn hart. Ben gelukkig al wel een tijdje gestopt met roken. Ik durf ook niet meer naar de dokter te gaan omdat ik bang ben voor alle kosten die ik ga maken en die ik toch niet meer kan betalen omdat ik geen inkomen meer heb.

Door al deze stress wat ik in de laatste 5 jaar heb megemaakt vind ik het niks meer waard. Ik wil gewoon niet meer, alles wat ik doe en probeer gaat ook mis en als dit niet genoeg is heb ik thuis ook problemen, heb nooit een goede band met mijn vader gehad altijd ruzie.

Ik wil gewoon niet meer. Heb alles geprobeerd wat ik kon, ik voel me gewoon moe. Wil rust. Wil gelukkig zijn.
Is er nog een manier hiervoor ?
Datum:
05-12-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
24
Provincie:
Gelderland

moeilijk

te denken dat er mensen zijn die hiernaar schrijven voor de publiciteit alsof t mij kan roesten of je publiceert wat ik schrijf,...
kort en bondig: ouders kwijt, waar ik godzijdank een goeie band mee had, beste vriend verleden maand verloren aan een hartaanval, is niet ouder dan 36 geworden, het is uit met m'n vriendin, heb geen kinderen en zo goed als met iedereen bonje in de familie, kortom, wie zal mij missen,...
maar weet je wat ik zie het leven ondanx alle tegenslagen als een groot kado, misschien zelfs wel het grootste kado,...
niemand ziet door jouw ogen niemand hoort door jouw oren niemand voelt wat jij voelt,... met andere woorden ALLES wat jij beleeft ziet hoort voelt ruikt, is er zoals het er is alleen voor jou,...
de pijn ellende het drama ALLES dus ook de zon die op je huid schijnt, de vogels die zingen, muziek, films, ALLES! niemand beleeft het precies zoals jij zoals ik,...
en geloof mij als je de tijd gegunt word, komt het uiteindelijk allemaal beter ik zeg niet goed maar veel beter wel, dapper he van mij maar het is waar, neem dat maar van mij aan, en bovendien ik geloof in reincarnatie en dan kom je toch alleen maar terug om alsnog te leren wat je moet leren, hier op deze aardkloot, van t weeshuis tot de goot, van kleinsaf tot ow zo groot,... als t onze tijd is gaan we toch dood
morgen is weer een nieuwe dag,.. zeg dat elke dag en je leeft en beleeft vanzelf wel iets beters dan nu, uiteindelijk...

heel veel liefs en goeds voor een ieder die er ook maar een seconde aan denkt,... m.a.w. iedereen

lex
Datum:
05-12-2010
Naam:
lex
Leeftijd:
36
Provincie:
Zuid-holland

stom

het is allemaal heel stom, iedereen hier heeft een reden om het op te geven. maar als ik ook maar 1 reden kan vinden zou het nu gedaan met mij zijn. ik wacht, omdat ik wil weten waarom ik me zo slecht voel hier. ik ken zoveel mensen hier die het allemaal zoveel slechter hebben dan mij, ik vind het egoistisch van mezelf om mijn leven op te geven terwijl het zusje van mijn beste vriendin mss over een paar jaar sterft ... en waar klaag ik over? dat ik het niet meer weet, dat mijn broer die een jaar jonger is me gek maakt met zijn autisme, dat ik gwn geboren ben om een kort goed leven te hebben, ik vraag mij constant af of ik dat wel mag voelen... ik weet niet of ik mss gwn een aandachtsprobleem heb, of er echt iets met mij aan de hand is! niemand schijnt er iets van te merken... ik probeer al mijn emoties te verbergen maar het is echt zo moeilijk!!! ik wou dat ik mijn leven aan mijn vriendin haar zusje kon geven. het leven is nie voor mij weggelegd, maar wel voor haaar maar zij krijgt er de kans niet toe het te ontdekken... het is allemaal zo stom! vorig jaar sneed ik me nog, men moeder zag men armen en vroeg wat dat was, en waarom ik zoiets zou doen! ik zij haar dat het niets was en daar bleef het dan ook maar bij ... ik vraag mij af of mensen wel om mij geven... ze lijkken niet te beseffen dat ik eronderdoor zit , dat het over is... vorig jaar zat ik ook aan de drank, alke ochtend en avond... daarna slikte ik pillen en daardoor voelde ik me zoveel beter. ik heb mezelf daar al overgezet maar soms als ik sochtends de moed niet heb om naar school te vertrekken en de hele dag tegen iedereeen te acteren dat ik zooo een vrolijk meisje ben! dan gaat het weer mis...

LIFE SUCK, JUST LIKE ME !!!
Datum:
05-12-2010
Naam:
...
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Waarom doe ik toch alles verkeerd?

Ik vind een jongen leuk en iedereen zei dat hij mij ook leuk vond en ik zei tegen hem dat ik hem leuk vond, maar hij zei dat hij mij niet leuk vond. En een vriendin vroeg aan hem vind jij 'v....' leuk? en hij zei nee. Maar zij zegt dat hij haar had gezegd dat hij mij wel leuk vond. Maar dat geloof ik nu dus echt niet meer. Ik doe gewoon alles verkeerd, ik stuurde hem vandaag een krabbel, maar hij verwijderde hem meteen, terwijl hij eigenlijk lief bedoeld was, dus nu weet ik ook hoe belangrijk ik ben. En gewoon, niemand geeft om mij ofzo, ik voel me alleen.
Datum:
05-12-2010
Naam:
V
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Kom op!

ik weet het.... we zitten allemaal in de problemen ik ook......
pas geleden ben ik naar de bijbel gekeerd...
dan hoef je niet meer te vertrouwen op mensen dan vertrouw je op God...

Ik heb maar 1 opa gehad..
veel mensen overleden..
nu heb ik er rust bij dat ze weg zijn...

Goede vrienden...... relatie verbroken..
Ik bad tot god dagen achter elkaar en het kwam allemaal goed..


Zie je het niet zitten?? ga naar de boeken winkel koop een bijbel lees hem en ga naar de kerk het helpt echt waar :)
Datum:
05-12-2010
Naam:
Aron
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Een vriendschap van 20 jaar verraden

Mijn beste vrienden bestaat uit een groep van 4 man, exclusief mezelf. Al ruim 20 jaar gaan we met elkaar om, vanaf kleuterklas tot heden. Samen hebben we ontzettend veel leuke dingen meegemaakt, maar wanneer bijvoorbeeld 1 van ons verdriet of een probleem had was het ook ons verdriet en probleem. Overal kwamen we eruit en onze vriendschap overwon alles. Echter ongeveer 3 maanden geleden heb ik 1 van mijn beste vrienden een enorme klotestreek geleverd. Dit werd mede veroorzaakt door een buitenstaander die ik weer een aantal maanden daarvoor had leren kennen. Deze buitenstaander heeft mij gehersenspoeld en ik was er ineens heilig van overtuigd dat die ene beste vriend mij wilde naaien, waardoor ik financieel in zwaar weer zou komen. De gedachte dat deze beste vriend mij opzettelijk wilde kwetsen en er voor zou zorgen dat ik enorm diep in de put terecht zou komen kon ik niet verkroppen. Ik heb dus vervolgens zelf een gruwelijke klote streek bij hem uitgehaald en achteraf gezien bleek het ook totaal niet waar te zijn. Die buitenstaander wilde een breuk tussen onze vriendschap forceren en dit is hem nu ook gelukt. Dus 1 van mijn beste vrienden die ik al ruim 20 jaar ken heb ik verraden voor iemand die ik eigenlijk helemaal niet ken. Dit word me enorm kwalijk genomen en zeer terecht natuurlijk. Nu ben ik helemaal alleen en ben ik mijn beste vrienden kwijtgeraakt.

Ik heb ontzettend veel spijt van mijn actie en voel me heel ongelukkig en verdrietig. Ik heb geen contact meer met hun en onze ouders spreken elkaar ook niet meer, dankzij mij.

De afgelopen weken heb ik veel nagedacht over zelfmoord. Hoe zou ik het doen? Is dit de juiste oplossing? Ben tot de conclusie gekomen dat dit niet de juiste manier is, er is nog genoeg om voor te leven en hoogstwaarschijnlijk zou ik ook toch niet durven.

Ik ga er alles aan doen om dit weer proberen recht te zetten, deze vriendschap is namelijk het vechten waard. Ik heb keihard op zijn ziel getrapt en de mijne ben ik voorlopig kwijt.
Ik hoop uiteindelijk dat hij(en de rest van mijn vrienden) het mij ooit kan vergeven, zodat ik mijn ziel terug heb en mezelf weer recht in de spiegel kan aankijken en dat alles weer vanouds word. We zullen zien wat de toekomst mij brengt.........
Datum:
05-12-2010
Naam:
W.
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Change

Relatie in en uit, het zit me ook niet mee. Elke relatie eindigd op dezelfde manier zo van "ja maar ik vind het gewoon niet eerlijk tegenover jou". Soms heb ik echt het idee dat er een vloek over me rust, waardoor het op een of andere manier onmogelijk is om een goede relatie met mij op te bouwen. Soms zie ik het gewoon niet meer zitten om dit door te zetten. Het leven is toch zo mooi, maar uiteindelijk lukt het me gewoon nooit om helemaal gelukkig te worden. Vroeger had ik vaak gedachten over zelfmoord en heb vele pogingen gedaan, maar uiteindelijk ben ik toch steeds weer uit dat negatieve getrokken! Nu weet ik wel beter, maar begrijp nog steeds wel de gevoelens die ik toen voelde. Onbegrip voor andere mensen en bepaalde situaties. Waarom moet alles toch steeds weer hetzelfde gaan. Heb ik nou helemaal niks geleerd van mijn vorige ervaringen en relaties. Of blijf ik maar steeds weer over dat zelfde struikelblok vallen. Het is tijd voor verandering maar hoe? Jammer dat het leven zo gecompliceerd is, terwijl het ook zoveel simpeler kan. Ik ga gewoon het beste er maar van maken zoals altijd! En hoop op betere tijden waar ik wel ontwikkeld genoeg ben om niet weer over dat zelfde struikelblok te vallen zoals altijd.

Groetjes LMO
Datum:
05-12-2010
Naam:
LMO
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

dood

ik was 12 en ik had een perfect leventje had veel vrienden en familie die van me hield maar in het eerste kreeg ik al veel ruzie met oudere kinderen ik dacht daarna al snel aan weglopen.
weglopen van al mijn problemen na 1 jaar veel geld proberen te verdienen had ik 500 euro en dAt was genoeg geld om mee weg te lopen voor een tijdje of altijd Als ik en baantje had vevonden ergerns anders ik pakte de bus naar A'dam en wou daar verder met de trein naar duitsland en daar weer verder door naar polen en rusland ik had mijn reistas in gepakt en ging rond 4 uur weg van huis dat iedereen nog sliep en niemand het merkte ik had een brief gemaakt en op mijn bed gelegt er stond op dat ik van ze hield en dat ik nooit meer terug zou komen onderand in de bus naar a'dam was ik vergeten dat mijn neef naar de hoge school in a'dam ging en kwam ik tegen op het station in a'dam ik hem natuurlijk tegen om 7 uur s ochtends hij belde mijn ma op en zei dat hij me gezien had ik ging ondertussen weg met de trein naar berlijn tenminste dat dacht ik was onderweg nar utrecht toen mijn ma de politie had ingelicht en de politie elke trein vanaf amsterdam controleerde haddn ze mij gevonden ik moest naar huis naar de psygiater en de dokter ik had ruzie met mijn pa in belgie en mijn ma vertrouwt mij nooit meer ik wordt in elkaar geslagen door 4 jongens van 16 en ik heb last van zware oververmoeitheid in een paar woorden ik wil DOOD
Datum:
05-12-2010
Naam:
jordi
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.