Levensverhalen (pagina 345)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

gewoonweg moe

hallo ik ben david 25 jaar en heb een vrouw en 2 kinderen.ik heb een enorme slechte jeugd gehad.mijn vader heeft 4 vrouwen gehad en men moeder 3 mannen.dus ik heb veel ruzie gezien en gooien en smijten.en noem maar op.op mijn 14de ben ik bij mijn moeder gaan wonen in (oostende)belgie.daar is de grote shit begonnen.altijd ruzie aan alle soorten drugs zitten drinken vechten uitgaan.door deze feiten ben ik problemen gaan crieeren met men moeder.daardoor heb ik dan besloten op men 17 de om alleen te gaan wonen.een lening gedaan ik had mooi werk.maar toch heeft de drugs alles kapot gemaakt.ik ben beginnen gooien met geld en zo kon ik niets meer betalen van de facturen en die lening.enkele problemen met diefstal.inbraak.invoer uitvoer van drugs.brommers enzzz.tot ik niets meer had.toen heeft mijn vader ingegrepen en heeft hij me zomaar geld gegeven met het gedacht dat ik er zo wel zou geraken.MIS!!!achter de 2de grote relatie was ik dakloos.heb dan noodgedwongen moeten naar men vader gaan vragen om hulp.die heb ik dan weer gekregen en ben bij hem gaan inwonen.goed!!werk enzz.toen heb ik mijn vriendin leren kennen.en na 1 jaar relatie was ze zwanger van het eerste zoontje!na de bevalling weer zwanger!!pff was dat een last!nu zijn we 27/11/2012 en zitten we met een schuldebemiddelaar van de enorme schulden.we kregen geld van de oma van de mams en vader.nooit niet goed geld geven!dit heb ik nu ondervonden.ondertussen ook een poging gedaan om zelfstandig te worden met het gedacht dat we er uit zouden geraken maar toch heeft de drugs me overwonnen.ik verdiende 19.000eur in 6maand tijd!!!!dat heb ik ook gefaald met resultaat nu dat ik geen werk heb en geen courage meer vind.vol van de schulden en er zo geen zin meer in heb.wat me recht houd zijn de kinderen!!ik wil er niet meer zijn maar wat gebeurd er dan met de kinderen!die wil ik dat niet aandoen.help me ik ben er echt kapot van!!!!!!!
Datum:
27-11-2012
Naam:
david
Leeftijd:
25
Provincie:
België

Ik zie het niet meer zitten...

Ik zie geen positieve dingen meer in het leven. Ik heb het thuis wel goed maar op school voel ik me zo ellendig en verdrietig.. Het liefst wil ik gewoon dat alles voorbij is. Dat ik deze tijd over kan slaan en gewoon verder kan met men leven. Ik zie het gewoon allemaal niet meer zitten. Ik praat wel met iemand om me te helpen maar tot nu toe werkt het nog niet zo goed. Het is zo frustrerend als je elke dag zo verdrietig bent en je broertje, zusje, vader en moeder het gewoon heel leuk hebben op school en werk. Ik ben wel heel blij voor ze natuurlijk, maar hoe kan het dan dat je jezelf zo rot voelt. Ik ben op deze manier ook heel bang om men vrienden kwijt te raken, maar het lukt gewoon niet om mezelf erover heen te zetten. Het liefst wil ik gewoon niet meer... Alleen wat me tegen houdt is dat ik weet dat ik men familie heel veel pijn zou doen.
Datum:
27-11-2012
Naam:
Jonne
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

de reden ben ik zelf

ik ben nu 32 jaar en ik ben al zolang als ik me kan herrinneren ongelukkig.
Mensen die mij kennen zullen denken waarom je heb het toch redelijk goed.
en dat klopt eigelijk ook wel .
ik heb twee geweldige ouders die altijd voor me klaarstaan terwijl ik het ze niet altijd makkelijk heb gemaakt.
Ik heb twee leuke zussen.
toch denk ik aan zelfmoord en niet pas sinds kort nee al vanaf dat ik 12 ben ofzo,ik ben steeds op de vlucht op de vlucht voor mijn gevoelens het laatste jaar heb ik bijna met al mijn vrienden het contact verbroken gewoon omdat ik vond dat ik hun niet waard was en dat ik hun leven onnodig moeilijk maakte hierdoor zijn mijn zelfmoord gedachten eigelijk alleen maar erger geworden want ik voel me nu ook wel heel eenzaam ondanks dat ik me famillie nog heb ik loop bij metrum en steeds krijg ik de vraag er moet toch een reden zijn voor je gevoel en je gedachten en ja die is er ook de reden is dat ik ik ben en dat is iets waar ik niet voor kan vluchten waar ik ook heen ga met wie ik ook het contact verbreek ik neem mezelf altijd mee ik blijf ik en dat is waarmee ik niet kan leven. de laatste 6 maanden gaat het echt heel slecht met me ik kom bijna de deur niet meer uit en heb bijna het punt wel bereikt maar nu het gekke ik denk wel aan zelfmoord en heb ook echt wel plannen maar eigelijk wil ik niet dood ik wil gewoon hulp hulp die ik nu niet krijg ookal schreeuw ik erom soms dan denk ik ik moet het maar gewoon doen zodat de hulpinstanties andere mensen die in net zo'n situatie zitten wel helpen.dillema dus doe ik het of niet?
ik ben er nog niet over uit maar weet wel dat ik dit niet veel langer red.
Datum:
27-11-2012
Naam:
judith
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

Ik weet het niet meer

Sinds dat ik 1 was ben ik tot mijn 16e opgegroeit door mijn stiefvader. Mijn echte vader was tijdens de zwangerschap van mijn moeder er vandoor gegaan. Ik ben jarenlang mishandeld door mijn stiefvader ook ben ik een paar keer betast door mijn stiefvader. Ik was sinds kleinsaf een heel naief meisje durfde nooit nee te zeggen. Ik heb ook een broertje en een zusje die zijn van mijn stiefvader en mn moeder. Ze zien mij niet als een zus. Voor mijn moeder ben ik een mislukkeling en mijn echte vader wilt me niet eens leren kennen. Ik ben slecht in hun ogen. Nu heb ik zo een anderhalf jaar een vaste relatie ik woon samen met hem. Ik dacht dat ik me beter zou voelen dan steeds in een negatieve spiraal te zitten. Maar niet heus ben een paar x bijna mishandeld door mn vriend. Geen begrip of luisterend ooor heeft ie voor me. ik wil gewoon niet meer leven nieman waardeerd me of heeft respect voor me. Ik weet ook niet eens waarom ik leef. Ik wil dood heel graag niemand zal er ook mee zitten daarom is dit het beste uitweg voor mij. Mn moeder kijkt amper naar me om belt me nooit hoe het met me gaat en dan moet ik wel toezien hoe mijn schoonmoeder haar zoon belt om te vragen hoe het met hem is en alles. Misschien ben ik ook kutkind, gestoord en mislukt. Kvoel me heel eenzaam ik kan op niemand terugvallen echte vriendinnen heb ik niet. Waarom leef ik ik wil dood
Datum:
26-11-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer

Ik zit zelf de hele tijd met zelfmoordgedachten in mijn kop. Ik kom er maar gewoon niet van af. Ik had zelfs al een poging gedaan met paracetemol, maar dat raad ik iedereen echt totaal af om te doen. Ik heb de hele avond door lopen overgeven. Ik dacht gewoon dood te gaan. En ik zit nu nog met die neigingen. Wat moet ik doen???
Datum:
26-11-2012
Naam:
Q
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

ik weet het niet meer!!!

Hoi
Mijn ouders kwetsen me meer en meer.
Ik denk dan van wat moet ik nou?de basisschool deed kut ma doet/deed kut
Voelt als of ze me haat!!!! Zegt ze dat het me steunt!!! Lekker joh!! Alleen een sport is kut tegen me wil ik op een andere sport kwets ze me meer en meer!!!! Denk ik 'wat het leven toch vorn zin!!!
Ik heb een antal vriendinnen maar mijn ma vindt ze
Mijn type maar ik vind van wel!!!!! Ik kan er toch ook niks aan doen dat mijn leven verwarrend is!!!!
Mijn moeder steunt me niet eens ik heb ook nog een broer de scheinheilig is soms heb ik een hekel aan hem haten is een beetje overdreven.

Doeg!!!?
Datum:
26-11-2012
Naam:
Tess
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

hopeloos

zie het de laatste maanden echt niet meer zitten ,heb mijn ex na 15 j verlaten met met 2 kinderen zonder 1 frank op zak omdat hij me constant bedroog ben een jongen die 15j jonger is tegengekomen zijn samen gaan wonen nu na 4 j is hij van de ene dag op de andere vertrokken zonder maar 1 woord uitleg, met dat we samen werken ben ik hem blijven smeken en hebben er een latrelatie aan overgehouden wat me enorm veel pijn doet maar soms zie ik hem en dat moment voel ik me iets beter maar ik drink en rook me kapot heb niemand om mee te praten buiten mijn twee kindjes ik ben op ,kapot hem laat het allemaal koud ..ik kan die situatie niet meer aan ben dolverliefd tot geobsedeerd door hem wil geen andere ga niet buiten voel me nergens goed, en op het werk loop ik ook steeds met pijn in het hart omdat ik hem steeds zie..ik wil echt niet meer leven ;enkel spijtig voor mijn kids maar ik kan de pijn niet meer aan ...
Datum:
26-11-2012
Naam:
NOSOLUTION
Leeftijd:
43
Provincie:
België

Mijn verhaal..

Hoi,,
Nu voor 2 de keer opgenomen..
Nog maar 15 en dit al meegemaakt..
Ik heb al veel gedacht aan zelfmoord vandaar dat ik steun zocht op deze site..
Ook heb ik al pogingen gedaan maar dan beland je op deze plek,, ziekenhuis of instelling..
Alles behalve,, maar hier zijn er mensen die je begrijpen en die je steunen.
Raar om te zeggen maar hier,, die mensen zijn zo een beetje familie voor mij.
De helft van mijn familie heeft mij laten vallen als een baksteen en steunen en begrijpen mij niet en daar heb ik het heel moeilijk mee..
Het kan hen niet schelen dat ik me slecht voel en ze zeggen dat ik alles doe om aandacht te krijgen maar ik wil hier echt vanaf..
Dan doe je wel eens "domme dingen"...
Ik vraag me echt af hoe ik hiermee kan omgaan..
Krassen en al die zaken,, soort verslaving.. ;ss
Datum:
26-11-2012
Naam:
Phaedra
Leeftijd:
15
Provincie:
België

ik ga weg ooit ver weg

ik ben nu 117 jaar en wil al 4 jaar zelfmoord plegen .
men mama is er ondertussen van opn de hoogte maar ze denkt dat dit is gestopt zonder dat ze het weet of zie blijf ik me op men arm en boven arm verwonden
ik zoek meerder oplosingen om komaf met dit kut leven te maken . al zeg ik tegen ander persoonen dat ik ken dat zelfmoord of verwonding geen nut heeft blijf ik het wel bij men ijgen doen voor een reden ik heb teveel pijn en het is drugs (pijnstiller) geworden voor mij
Datum:
25-11-2012
Naam:
prive
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Nooit geluk aan mijn zijde

vanaf groep 1 t/m groep 8 doodgepest.
in de 1e en de 2e en de 3e precies hetzelfde. ik was anders, ik ben autistisch.
ruzie thuis ik werd geslagen... de andere keren ruzie thuis ik sloeg mijn ouders en mijn zus. uiteindelijk op straat gezet door mijn eigen ouders. drugs... criminaliteit... ik heb het gezien... het doet me pijn veel pijn hoe mensen zijn kind dit kunnen aandoen. op naar een gesloten instelling.
op de gesloten instelling weer gepest voor het leven. de gedachtes kwamen en bleven komen. door naar een zelfstandigheidstraining... 18 jaar en klaar om mezel in de schulden te werken...
na een jaar hard hebben gewerkt bij de mcdonalds geen voldoening en respect gekregen zoals ik het wilde, een meisje die echt van me houd bestaat er ook niet.
nu woon ik totaal op mezelf en zit ik in de schuldsanering iedere dag weer de angst dat ze mijn huis komen leeghalen iedere dag weer de angst of ik opgepakt word iedere dag weer de angst voor het leven.
is het leven mij gegunt? of niet? ik zie het niet hoor alleen de tegenslagen doen je geen vertrouwen maken in jezelf.
Datum:
25-11-2012
Naam:
M
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.