Levensverhalen (pagina 1803)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

chauffeur

ik zit in de knoop met het gezeik van het gak kan niet wat zij willen kan zeker niet meer wat ik wil goed huwelijk alhoewel ik daar de laatste tijd ook heel sterke negatieve gevoelens bij heb ( kan ik nog wil ik nog wel ) was natuurlijk als int.chauffeur (eigen) baas moets wel op tijd zijn in italie maar kon toch mijn eigen regels eraan geven door een stom ongeluk kan ik bijna niks meer met de rechterarm maar ja ben wel rechts!! afgevallen gestopt met roken gestopt met drinken ) nu ff niet ) moet ik ook stoppen met leven want waarvoor moet ik nog wakker worden veel zin heb ik er niet meer in , word deze maand als het goed is opa lijkt me leuk hoor ! maar ook meteen weer zo'n stempel want een opa is een ouwe lul en dat gevoel heb ik alnger daar ii altijd alles zelf heb gedaan nooit en ik herhaal nooit hulp nodig gehad met niks alles deed ik zelf en nu om hulp vragen he hallo dat is een stap !@! ik weet het zegt niks wat ik schrijf maar mischien helpt het me nu ff een beetje voor degene die dit lezen sorry wil je niet lastig vallen maar ben het ff kwijt groetjes cor
Datum:
19-11-2005
Naam:
cor
Leeftijd:
53
Provincie:
Noord-brabant

Broken!

Tbegon als'k 11 jaar was, m'n beste vriend stierf aan een ziekte.. 'k Was er kapot van egt kapot!! Khad de steun nodig van m'n ouders, maar die warn en zijn er nooit voor mij altijd in't buitenland ofzo! Begon mezelf te snijdn was zo kwaad dat hij er niet meer was en op m'n ouders.. Tging van kwaad naar erger.. Tot ik op een dag me van de trap liet vallen! Kheb het ovrleefd vaak denk ik er nog aan en zeg ik waarom ben ik dan niet gestorvn?! M'n ouders dachten en denken nog altijd dat'k gewoon gevallen ben..NIET DUS! Ben dan naar 't zieknhuis moetn gaan, twarn gewoon een paar blauwe plekken en wondes en kneuzingen enzo.. Ben dan gestopt met snijden, besefte da'k er niets me bereikte, maar toen m'n ouders begonnen ruzie te maken en m'n nonkl en tante scheidn, m'n oma depri was, m'n tante in e psyschiatrische instelling zat.. Ging't weer heel slecht! Sneed mezelf weer constant! Dan ging het weer beter tot deze zomr.. M'n beste vriend (opnieuw) pleegde zelfmoord en m'n tante.. Ik neem het mezelf nog altijd heel kwadelijk dat'k het ni heb zien aankomn! Ben er echt kapot van!! Kmis m'n oud leventj, ksnijd mezelf iedere dag meerdere kern en ernstig! Heb al gedacht om onder de trein te springn enzo en dat ga ik waarschijnelijk op een dag niet lang meer doen.. kan het echt niet meer aan.. De pijn is echt niet normaal en het schuldgevoel, m'n ouders maken nog steeds ruzie en zijn er nooit voor mij ze wetn nogaltijd niets! M'n vriendn hebn onlangs m'n littekens gezien en ze zijn er kapot van dat'k mezelf dit aandoe, ze verstaan het maar probern mij duidlijk te makn dat er andere maniern zijn en dat ze mij echt ni kwijt wiln.. Soms word ik kwaad want ze kunne hun niet inbeeldn wat ik doorsta en hoe ik mij voel, ik ben egt kapot kwil echt dood! Kan het allemaal niet meer aan ben echt hopeloos..
Datum:
18-11-2005
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Eenzaam en ontzettend alleen.

Binnen 9 minuten was ik alles kwijt; vrouw kinderen en mijn hond en.... mijn leven....
Heb alles opgeschreven gehad en bij personen gestald voor je weet maar niet en daarna heel veel pillen geslikt. Werd toch weer levend in het ziekenhuis, terwijl ik niet gereanimeerd wilde worden.
Ben ook op de paaz geweest en nu weer thuis.
Van alles aangepakt, maar hulp is alleen troostende woorden geen echte hulp.
Ik ben zo alleen, ik ben zo eenzaam...
ik trek dat niet.... echt ik trek dat niet.
Wat kan ik doen om echt dood te gaan?
Please?
Datum:
18-11-2005
Naam:
Snoopy
Leeftijd:
56
Provincie:
Noord-brabant

Soms heb je het allemaal te nemen.

Als kind ben ik vroeger veel gepest.Ik was dik en lelijk.Ik voel me soms nog niet helemaal mooi.Mijn vrienden hebben me allemaal gesteund.Nu wordt ik weer zwartgemaakt en ik heb wel weleens van die gedachten om mezelf te pijnigen en zelfmoord te plegen .Of huurmoordernaars te huren en heel wat vijanden van mij te vermoorden.Of stenigen lijkt me ook fijn.Ik heb van die gedachten maar niets ervan lukt mij.Want in het echt ben ik vredelievend.Ik houd te veel van mensen.Dus ik laat te veel over mij heen lopen,en ik ben te einde raad.Wie kan mij helpen???
Datum:
18-11-2005
Naam:
janine
Leeftijd:
21
Provincie:
Friesland

Ik wil niet meer

Na anderhalf jaar deeltijd behandeling ben ik het steeds op nieuw proberen meer als zat. Ik leef alleen voor mijn hond, dit is de laastste persoon op deze wereld die van mij houdt. Ik kan geestelijk niets meer aan. Durf niet meer naar buiten, ben bang om te gaan werken, dit is al zo vaak fout gegaan. Het liefst ben ik thuis. Maar mijn omgeving blijft me pussen om naar buiten te gaan. Ik zie dit als een hel. Het kan zo niet meer langer, en wil beslist niet zo ouder worden.
Mijn karakter kan ik niet meer veranderen, ik ben het moe na anderhalf jaar constant proberen.
Datum:
18-11-2005
Naam:
danielle gruisen
Leeftijd:
29
Provincie:
Limburg

vol houden

eEj mensUh
ik schrijf eve omdat me vriendin zich zelf snijd en slikte pillen.
want ze is pas verkracht en nu lacht iedereen haar op school uit .
en het enege wat ik kan doen is zegge dat ze moet volhoude en aan haar familie moet denken.
het gaat nu wel beter ik denk dat ze dan oowk wel over een tijdje stop met zichzelf te snijden.
dus ik wil oowk eve zegge dat alle mensuh op dese site moeten volhouden want het komt allemaal wel goed.

-xXx-
Datum:
17-11-2005
Naam:
.......
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

advies voor mezelf

beste mensen, ik wil niet zeggen hoe ik heet, want dan zouden andere mensen mij kunnen herkennen, en mij ermee pesten. maar ik wil dit berichtje plaatsen om mijn emoties te uiten, want het is uit met mn vriendin, ik heb een ontsteking aan mn oog, en mn moeder is gestorven aan een ziekte waar de naam nog niet van bekend is. ik weet niet of het leven nog zin heeft, heeft iemand tips, misschien iemand die dit ook heeft meegemaakt ofzo. gr THE DUDE
Datum:
17-11-2005
Naam:
ik wil niet zeggen hoe ik heet
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

denken aan haar en meisjes/vrouwen in het algemeen

Ik ben een jongen van 23 jaar en woon in het westen van Gelderland. Ik ben nu een paar jaar vastbesloten om niet verder te leven, maar wilde het steeds niet op korte termijn laten gebeuren. Ik heb nog veel naar muziek kunnen luisteren (oa veel Metallica) en af en toe geschreven over dingen die me bezighouden. Sommige muziek daar voel ik me heel erg mee verbonden.

In de eerste helft van 2003 heb ik een aantal dingen meegemaakt met meisjes die op zich heel positief waren maar die me van slag hebben gemaakt door meerdere oorzaken en waarbij ik heel diep ben gaan nadenken over bepaalde dingen in het leven. Het is erg zwaar en hoeveel ik ook nadenk er kan niets veranderen aan mezelf (hoe ik ben en m'n leven), aan het leven in algemene zin en ik zal nooit antwoorden krijgen op m'n vragen. Het is zo bizar deze wereld, het is allemaal niet te bevatten. Verder walg ik zo ontzettend van m'n eigen en deze dingen tezamen maken dat ik absoluut niet verder wil (en niet verder kan ook eigenlijk). Het is niet zo dat ik verkeerde dingen heb gedaan of zo of dat ik een rotzak ben (geloof ik tenminste), maar toch is het walgen.

Heb veel verhalen gelezen op deze site en een aantal mensen zeggen dat ze eigenlijk te lang hebben gewacht en te lang doorgelopen hebben. Dat is bij mij zeer zeker ook zo. Had het vorig jaar of zo al moeten doen. In 2003 en 2004 heb ik zogenaamde "hulp" gehad (psychiatrische therapieen) maar veel van die lui zijn echte idioten en hebben meer kwaad gedaan dan goed. In elk geval is dit mijn verhaal en het waarom. Ik vind het zo naar dat alles zo is, dat er zo veel mensen moeten lijden. Met mij valt het nog mee gezien wat sommige mensen meemaken, heb zelf wel een lastige jeugd gehad, maar niet echt iets heel ergs meegemaakt. Veel kracht voor degenen die ook met het onderwerp van deze site bezig zijn in betrekking tot zichzelf.
Datum:
16-11-2005
Naam:
Ronald
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

dag

Ik weet niet precies waar ik moet beginnen. Ik heb me hele leven al problemen gehad. Dat kwam vooral door mijn zus. Zij heeft al sinds we klein waren de pik op mij en steekt mijn kleine zusje en mijn ouders tegen mij op. Ik voel me heel eenzaam en ongelukkig thuis. Vroeger sneed ik mezelf waar ik verschrikkelijke littekens aan heb overgehouden. Vriendinnen heb ik ook niet meer en dat komt eigenlijk ook door mijn zus maar dat is een zeer lang verhaal. Ik heb verschillende dingen geprobeerd om dit huis te verlaten, maar het gaat niet zo makkelijk. Ja ik kom uit een islamitisch gezin. Mijn vader zal mij toch opzoeken en vermoorden.

Een paar maanden terug heb ik kennisgemaakt met een jongen. In het begin was hij heeeel lief hij belde me iedere dag wel 5 keer op om te troosten. HIj zei dat hij me zou redden uit dit gezin en dat we zouden gaan trouwen. Ik geloofde hem en vertrouwde hem. We zijn toen naar bed geweest. Dat was de grootste fout van mijn leven want daarna heeft hij zijn ware aard getoond. Hij zei opeens ik trouw niet met je wantik ken je niet. En als ik nog met hem verder zou willen moest ik iedere week met hem naar bed gaan. Hij beledigde mij met allerlei dingen en maakte voortdurend lullige opmerkingen. Ik belde hem een keer op omdat ik dacht dat ik zwanger was en sindsdien heeft hij zijn nummer veranderd. Hij wou niks meer met me te maken hebben. Ik heb zijn telefoonnummer gevonden na 3 maanden. Toen ik hem belde zij hij dat ik hem met rust moest laten dat hij is verloofd en dat hij niet meer van mij hield. Maar ik hou nog ontzettend veel van hem hoe gemeen hij ook is ik kan hem niet uit mijn hoofd zetten. Ik weet niet hoe ik verder moet. Ik heb nog meer dingen in me hoofd maar dan wordt het een te lang verhaal. Driedagenlang denk ik aan zelfmoord maar ik durf het nog niet. Ik hou nog steeds van hem en wil hem niet kwijt. Hoop heb ik niet meer . Ik voel me lelijk. Een mislukkeling ben ik en het zal toch niet meer goed komen...
Datum:
16-11-2005
Naam:
Pipi
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

geen zin!

Ik ben pieterjan en ik word gepest .
ik ben een jongen maar omdat ik dans en zing en dwarsfluit speel lachen ze me uit en doen ze me pijn . In mijn hart en soms ook gewoon.
ik heb al gedacht aan zelfmoord en denk dat dat de juiste oplossing is .
Datum:
16-11-2005
Naam:
pieterjan
Leeftijd:
11
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.