Levensverhalen (pagina 1802)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zelfmoord

Ik heb een paar dagen geleden voor het eerst zelfmoord gepleegd met overdosis pillen, maar dat is mislukt. Want ik kwam in het ziekenhuis terecht en maag is leeggepompt. Heb iedereen onwijs veel pijn gedaan en heb gezegt en beloofd het nooit meer te doen. Maar weet u wat het is. Ik wil het ook niet doen, maar ik kan toich beter doodgaan als er toch geen toekomst meer voor mij is. Geen papiertje diploma of wat dan ook. Tegenwoordig is het in de maatschappij toch dat je zonder een diploma nergens terecht komt. Eigenlijk hoor je er dan niet meer bij. Al je vrienden hebben het gehaald, maar omdat je niet tegen je depressie kon heb het niet gehaald. Ohhh ik heb zo gefaald. Wanneer gaat het goed komen, want ik kan het niet meer aan. Heb iedereen beloofd het niet meer te doen, maar hoe ziet mij toekomst er dan uit. Die heb ik toch niet. Als ik hier niet snel uit kom dan ga ik er echt vandoor.
Pijn in mijn hart, lichaam, overal kan ik niet meer verdragen. het masker dat ik altijd op heb gehad, heb ik niet meer.
Datum:
23-11-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Friesland

mirjam

mijn verloofde zit in een heel ver land. ik heb hem al 3 jaar niet gezien, omdat mijn vader niet naar dat land wilt. ondertussen hebben we elke dag gemsnt, maar hij kan niet meer op msn. hij gaat naar een plaats waar geen enkel communicatiemiddel is (lang verhaal). ik sprak hem elke dag uren via msn, maar nu moet ik 9 maanden (in de zomervakantie ga ik hem na 3 jaar weer spreken) opeens helemaal afstand van hem nemen. ik heb mn lichaam kapotgesneden eraan en het ziet er niet lang naar uit voordat ik de 'down the road, not across the street'-methode uit ga voeren.. ik KAN gewoon niet zonder hem! 9 maanden helemaal nix, onvoorstelbaar gewoon. voor al die andere mensen: sterkte. ik weet hoe shit het is. en als er mensen zijn die praten willen,
Datum:
23-11-2005
Naam:
naamloos
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Tja

Sommige mensen lijken hun verdriet en pijn te kunnen delen. Ik kan dat niet. ik lach, ben populair, de toffe meid. Maar ik wil niet zijn wat ik ben. Ik wil niet die vrouw zijn met dat lekkere lijf dat alleen goed is om seks mee te hebben en om mee te lachen. Ik voel me kapot en moe en verdrietig. Ontzettend verdrietig, en ik kan nog niet eens huilen ook. Alles is van binnen opgekropt. Steeds vaker denk ik aan zelfmoord. Toen ik vanavond met mijn vriend aan de telefoon sprak en ik weer vrolijk aan het lachen was, haatte ik mezelf. Dat nooit meer!
Datum:
22-11-2005
Naam:
rian
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

dag wereld

ik verstop me al m'n hele leven in een droomwereld, tot k weer eens besef dat ik de realiteit onder ogen moet zien ... Dat ik wakker moet worden uit mijn hoop en dromen
ik dacht heel eventjes dat ik ook recht heb op geluk, of laat ik t anders formuleren, niet ongelukkig hoef te zijn
maar als ik t dan weer eventjes aandurf om realistisch te zijn, weet ik dat ik er altijd alleen voor zal staan. voor de wereld draag ik een masker, een vrolijk masker, niemand kent m'n echte ik ... ik ben t happy persoontje die altijd wel raad weet ...
ik kan niet meer ... ik heb er de energie niet meer voor
ik weet dat mn toekomst er helemaal anders uit ziet dan die in m'n dromen, dat ik altijd alleen zal zijn
ik begrijp mezelf niet, hoe kan ik dan verwachten dat een ander me kan begrijpen, of de moeite zou doen om t te proberen ... ik wil niet meer de schouder zijn, maar zelf een schouder aangeboden krijgen, van iemand die me begrijpt, iemand die verder kijkt dan mijn masker
helaas ... dat zijn dromen, en die heb ik eindelijk los gelaten
ah ja ... afscheid ... ben er niet goed in ... daarom neem k t liever van onbekenden ... thanks als ge de moeite deed om te lezen en vaarwel I guess
Hoop dat jullie wel nog een lichtpuntje vinden aan de donkere hemel ...
Datum:
22-11-2005
Naam:
maakt nie uit
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

........

Ik ben altijd het buitenbeentje in het gezin..
word elke dag uit huis gezet omdat me moeder me stiefvader leuker vind..
krijg elke dag te horen dat ik moet oprotte uit huis.. en inmiddels heeft ze heel de familie tegen me opgezet.. en me vriendinnen zijn owk de lul bij dr.. loop gwoon in kapotte kleren en zwerf vaaak rond.. kan dit nie meer..
Datum:
22-11-2005
Naam:
Nicole
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoordpogingen vriendin

Mijn vriendin A. heeft verschillende zelfmoordpogingen gedaan en wil nog steeds dood, ik hoop dat het nooit maar dan ook nooit gebeurd, maar ik ben bang dat er een dag komt dat ze het echt doet, daar ben ik zo bang voor... Als ze het doet ga ik echt kapot, ik denk ook dagelijks aan zelfmoord, maar als zij weg is zal ik ook niet meer lang leven... A. Please blijf leven! Ik heb je nodig! 100 kusjes Anne
Datum:
22-11-2005
Naam:
Anne
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Alleen

Ik ben 26 jaar, en ik heb net een 2 jarige relatie achter de rug. Ik was zielsgelukkig toen we gingen samenwonen. Oorspronkelijk kom ik uit Friesland maar we gingen samenwonen in Rotterdam.
Toen de relatie uitging was ik in mijn liefdesverdriet geobsedeerd door mijn ex. En ik heb toen een huis gekocht in haar nabijheid. Nu, na 4 maanden nu het ldvd over is zit ik op 200 kilometer van mijn familie en vrienden. Moet ik weer helemaal overnieuw beginnen. Nieuwe vrienden maken en zo... Maar bijna iedereen van mijn leeftijd heeft een relatie en zit veel thuis met zijn/haar vriend. Ik zie echt geen uitweg meer. Ik mis mijn familie, mijn goede oude vrienden, mijn oorspronkelijke woonplaats. En mijn levenslust!
Datum:
22-11-2005
Naam:
Richard
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

vaak geen zin meer

Ik heb al heel vaak aan zelfmoord gedacht, ook toen ik heel klein was, een jaar of 10...Toen ging ik naar de kist met speelgoed om een springtouw te pakken en om mijn nek te doen. Ik durfde nooit door te gaan...en dat is nu ook het enige dat me tegen houd. Als ik bij wijze van spreken op een knopje kon drukken en ik was er niet meer, hadi k het gedaan...En waarom? Als ik je vertel wat voor leveni k heb, zul je misschien zelfs jaloers zijn. Heb alles wat mijn hartje begeerd, ben echt verwend. Maar niet gelukkig...En als je alles hebt wat je kan hebben, behalve geluk, voel je je zwaar ellendig en nutteloos. Door het alles hebben en kunnen ben ik ook vrienden kwijt geraakt.Sterker nog, degene van wie ik ziels veel houd wil niks met me beginnen, omdat we zo veel verschillen qua levensniveau. Als ik iets mocht wensen, wenste ik dat ik in een rijtjeshuisje woonde, mijn ouders een gewone baan hadden ipv een zaak en ik geen paard en mooie auto enzo had. Ik HEB alles, behalve datgene wat iedereenzo hard nodig heeft, mensen om me heen...En als ik hier verhalen lees denk ik die hebben het zo veel slechter als ik, maar ik voel me zo ongelukkig, plus dat ik me daar dan schuldig over voel omdat er zo veel mensen zijn die het minder goed hebben dan ik. Daarom wil ik eigenlijk niet meer.
Datum:
21-11-2005
Naam:
nvt
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

JE BEKHOUDEN, DIE MENSEN DIE HET GOEDWILLEN MAKEN

MENSEN DIE ALLEMAAL ROEPEN VAN HET KOMT WEL GOED DAT IS ONZIN IK LOOP ALJAREN MET DEZE PIJN EN HET IS NIKS BETER GEWORDEN IK ZIE MEZELF NU ELKE NACHT MIJN ZELFMOORD UIT TE PLANNEN EN IK WORD GEK VAN HET LEVEN IK ZEG SPRING GEWOON
Datum:
21-11-2005
Naam:
.............
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

fuck mij leven

k snap er nix meer van me leven heeft geen zin meer
Datum:
21-11-2005
Naam:
annoniempjuh
Leeftijd:
12
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.