Levensverhalen (pagina 1797)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

..

Ik ben nog maar 15 jaar ofzo, maar ik zie het leven al ongeveer 2 jaar niet zitten/ en het wordt er alleen maar erger op.
Je denkt je plek gevonden te hebben en ECHTE vrienden, maar als je ze echt nodig hebt zijn ze er gewoon niet meer voor je.
thuis kan ik het echt niet met me oudrs vinden dus ging ik altijd naar me oma maar die is nu overleden en dat viel echt zwaar,, maarja alles gaat fout, en nu wil ik er een einde aanmaken wat na meerdere pogingen is mislukt......gwoon iemnd nodig die het snapt :(
Datum:
01-12-2005
Naam:
an0niem
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

hulp krijg je nergens je staat altijd alleen

ben nu 39 jaar
ben ziek geworden door stelselmatig gepest en getreiter van mijn baas doelbewust
ben overal geweest voor hulp zoals arboarts,vertrouwens persoon,psygoloog enz
ben nu op therapiebasis weer begonnen want dat moet ik van de arbo
en t getreiter gaat gewoon weer verder en niemand die daar wat tegen doet
arbo maar weer ingeschakeld maar die doen ook niks
ik zie geen uitweg meer dan alleen nog er zelf een einde aan te breien
heb t helemaal gehad nu
wil gewoon weg uit deze rot wereld waar t alleen draaid om geld en status en niet om mensen
als ik hang hoop ik dat je dit leest j
wie is de volgende die gepest word na mij?
Datum:
01-12-2005
Naam:
harde werker
Leeftijd:
39
Provincie:
Limburg

Weet het ffe niet meer

Ik word iet zeer gepest maar me leven is een rotzooi school ook en ik weet het ffe niet meer het enige wat ik nog zie is zlfmrd en ik heb wel een goeie vriend maar dat is dan ook het enige:|
Datum:
30-11-2005
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

Al heel lang levensmoe.

Ik weet het allemaal niet meer. Ik ben verschrikkelijk in de war de afgelopen 6 jaar. Ik wil mijn verhaal graag vertellen, maar ik zit er nogal mee dat jullie het misschien overdreven zullen vinden. Ik weet dat er 100.000 mensen zijn die ergere dingen hebben meegemaakt als ik. Maar ik zal alvast vertellen waarom ik voor veel mensen overdreven reageer; ik ben Hoog Sensitief. Dat betekent dat de dingen voor mij op z'n minst 2x zo hard aankomen als voor een ander. Dat is voor mij echt een hel, omdat ik heel snel verdrietig ben en depressief. Toen ik acht jaar was ben ik al depressief verklaard. Ik ben vroeger vreselijk gepest en mijn pesters hebben me niet alleen psychisch en fysiek heel veel pijngedaan, maar ze hebben ook een aantal keren geprobeerd om mij te doden. Toen was ik nog erg jong, zes jaar, en wilde ik natuurlijk niet dood, maar nu ik zo ben geworden als ik nu ben, zou ik willen dat ze me het hadden bespaard en dat ze me toen inderdaad in het zwembad hadden verdronken, of me hadden doodgeslagen met ijsballen. Ik haat de persoon die ik ben zó diep, dat ik niet goed weet hoe ik het moet zeggen. Die haat wordt met de dag erger en ik heb ook met de dag meer genoeg van mijn leven. Ik heb toen ik jonger was vanwege hevige onzekerheid en onterechte angst voor dingen in therapie gezeten, maar voor mijn gevoel ben ik nog steeds een triest figuur. Ik ben de ene dag heel optimistisch en vrolijk en dan heb ik overal zin in, terwijl ik na die dag weer het liefst twee weken op mijn kamer wegrot en mezelf pijnig om mezelf te straffen voor alles wat me is overkomen. Het was mijn eigen schuld, ik ben gewoon een loser, ik verdien het niet om gelukkig te zijn en daarom ben ik nu zo geworden. En het ergste is nog; voor zelfmoord ben ik te laf, kun je nagaan wat voor een zielepoot ik wel niet ben. Ik ben verschrikkelijk kwetsbaar. Iemand hoeft maar te zeggen dat ik iets verkeerd doe, en ik kan in tranen uitbarsten en mezelf helemaal openkrabben, aan alle kanten, om mezelf maar te straffen. Ik HAAT mezelf! Ik doe alles verkeerd, ik ben in niks wat normaal is goed. Ik ben paranormaal begaafd en ik kan best wel heel veel dingen daarmee. Ook bezit ik over het talent om goed te kunnen zingen, en ik schrijf aardige romans. Maar communicatieve vaardigheden heb ik totaal niet. Ik ben zó teruggetrokken en bang om iets verkeerd te doen, dat ik met alle talenten die ik heb geen kant opkan. Ik durf niks te ondernemen en ook daar wordt ik, als ik er te lang over nadenk, weer depressief van. Ik heb er medicijnen voor gehad om me wat beter te voelen, maar zoals met elk medicijn wat ik gebruik, helpt het maar tijdelijk. Mijn lichaam doet gewoon wat het zelf wil. Wilde het maar eens kapot gaan, dan was ik alweer een stap verder. Ik wilde een assertiviteitscursus gaan volgen, maar ik durf de stap niet te zetten. Ik ben volwassen, maar ik voel me als een kind die het liefst achter haar moeder wegkruipt. En ik ben bijna ALTIJD verdrietig. Ik wil niet meer, ik ben het zat. Ik weet niet meer wat ik op deze ***wereld te zoeken heb.
Datum:
30-11-2005
Naam:
Killer queen
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

ik ben eenzaam

ik weet het niet meer.Op de basisschool begon het al allemaal.Ik werd buitengesloten,mensen vonden me een vies stom kind.De reden hebben ze nooit verteld.Overal was ik alleen.Ik was blij dat ik naar de middelbare school kon.In het begin ging daar alles goed,ik kreeg vriendinnen en de klas was leuk.Maar plots keerde iedereen zich daar weer tegen mij,zelfs mijn vriendinnen.Ik werd uitgescholden voor lelijkerd en het jaar daarna zei 1 van mijn vroegere vriendinnen zelfs:"Waarom spring je niet uit het raam?"Die uitspraak is me eeuwig bij gebleven.Het jaar daarna kreeg ik mijn vriendinnen weer terug.Ik werd wel nog veel uitgescholden enz.Maar ik had mijn vriendinnen en samen vormden we een groepje.Helaas moest mijn beste vriendin naar 1 andere school.Nu is ze heel erg veranderd.Ze is zwanger en wil geen contact meer met mij.De 4e deden we allemaal examen en nu zitten we allemaal op een andere school.de anderen hebben wel nog contact met elkaar maar ik heb niemand meer.Op deze school ben ik ook alleen en door een bepaalde stomme trut word ik altijd uitgescholden,nagekeken en uitgelachen.Iedereen heeft ook al eens een vriend gehad.En ik? no way,ik heb nog geeneens ervaring met sex.Ik ben dom,stom en stel niets voor.Thuis weet mam dat ik depri ben maar ze vindt dat het mn eigen schuld is.En mijn zusje?Die is 10x slimmer,knapper en populairder dan mij.Ook frustrerend,ik wil dood.
Datum:
30-11-2005
Naam:
nathalie
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

in 1 dag me leven weg

25 augustus 2001 heeft mijn vader zelfmoord gepleegt (opgehangen)en ik had hem gevonden.Daarna ging het met mij ook een stuk slechter en voelde me heel erg kut kheb verschillende zelfmoordpogingen achter de rug en talloze opnames.Ben nu een maand uit de psychiatrie en het ging goed tot vandaag.Ik kreeg een uitzettingsbrief van me huisbaas en het voorruitzicht op weer een kloteperiode zie ik niet zitten en er komt bij dat ik veel aan me vader denkt en naar hem toe wil gaan.
Datum:
30-11-2005
Naam:
marnix
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

--

alles sit tege vrienden ruzie aangerand ouders moete me niet meer vriende niet niemand ziet me nog staan... ik wil er een eind aan maken maar ik weet niet hoe... wat kan ik het beste doen om er een eind aan te maken??
Datum:
29-11-2005
Naam:
ikku annoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

word ik ooit normaal?

hallo, ik heb eeb dystime stoornis, dat is een stemmignstoornis. ik kan dus vanuit een vrolijke bui omslaan naar heel depressief of andere stemmingen, dit is heel erg klote vooral mensen uit mijn omgeving.
ik denk de laatstse tijd vaak: ik wil niet meer!! of ik ook echt zelfmoord zou plegen weet ik niet maar soms wil ik gewoon niet meer leven, de pijn de verwarring in mijn hoofd word soms te veel!!!
zijn er meer mensen die dit kennen en zouden zij met mij in contact willen komen?
nicky
Datum:
29-11-2005
Naam:
Nickje
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

DoOd

ik heb altijd het gevoel dat ons pap en mam me niet moeten en dat ze me wegg willen hebben. en dat vind ik niet leuk ze doen me pijn. wat ik ook zeg of doe alles is fout. mijn zus noemt me hoer doe ik dat terug krijg ik op mijn kop.
Datum:
29-11-2005
Naam:
Anouk
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

kweenie

uhm ik weet niet hoe te beginnen.mijn leven is nooit rooskleurig geweest ofzo.Nou had ik eindelijk 1 ding dat van mij was en waar niemand over kon bepalen en dat ene ben ik nu kwijt geraakt om een hele domme reden.namelijk omdat anderen(mijn ouders)tog meer invloed hadden dan ik d8 en nu vind ik dat het leven geen nut meer heeft.want ik ken geen pieken en dalen.ik ben de dal nooit uit gekomen...
Datum:
28-11-2005
Naam:
ahum
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.