Levensverhalen (pagina 1638)

ik ben helemaal niet tevreden me mezelf
-ik ben een (vind ik zelf) een mollig meisje.
-heb nog nooit een lief gehad
-wordt tijdens de lessen nooit in een groepje gekozen.
STORY:
op jonge leeftijd moest ik met mijn broer naar bed gaan, wat ik helemaal nit wilde, maar omdat ik nog met niemand naar bed was geweest heb ik het gedaan. Soms vraagt hij het nog eens maar dan zeg ik spontaan NEE!!!!!! ik heb ook veel schrik dat ik in mijn leven nooit iemand zal hebben (een lief of een man), ik denk dat ik heel mijn leven (wat ik trouwens niet meer wil hebben 'LEVEN') alleen zal blijven.

ik zou zograag een einde maken aan mijn leven (kheb al vanalles geprobeerd, maar altijd mislukte het)

zal ik ooit aan een lief graken, zal ik graadmager worden, of blijf ik die dikke, lelijke, eenzame K*T kind?????????, I hope that my live smaller is than that god It wish!!!!!!!!!!!!!!!!!! xje

Ik ben niet een sterk gelovige. Ik heb een relatie gehad met iemand die mij verzweeg dat ze een sterk christelijke geloofsovertuiging heeft. Totdat het moment kwam dat ze het uitmaakte met mij, nu heel mijn hart en gevoelens aan haar zijn toegewijd, kwam ze me vertellen dat het het beste is dat we uit elkaar gaan, omdat ze het gevoel had van God weg gewandeld te zijn.

Zij blijkt nu zeer fanatiek te zijn, en Ik geef zoveel om haar dat ik naar haar luisterde. Ik wilde mijzelf verbeteren..

Niets is goed genoeg, ze is extreem goed als het komt om zout op verse wonden te strooien, mijn blik op de wereld is veranderd.. mijn ik is niet meer zoals het was, ik voel me afgebrokkeld tot het laatste beetje.

De laatste weken wil ik niet meer, ben zat van de pijn, de walging van mijzelf.. het verdriet, de gekte en alles.

Maar iets houd mij op de been.. wat dat is? Mijn naasten denk ik. Ik kan niet zomaar weg en egoistisch zijn hun achter te laten en dan hun verdriet aandoen voor de rest van hun leven.

mijn verhaal in een notendop.. Ik voel me verschrikkelijk en dat al een hele tijd.

ik ben wendy ik ben 19 jaar... ik heb een heel moeilijk leven achter de rug en nu nog steeds...ik was 4 jaar en woonde bij me ouders me moeder was toen al opgenomen in een psygisch ziekenhuis van wegen misbruik en een moeilijke jeugt. dus eigelijk woonde ik toen bij me vader. in 1991 is mijn vader overleden ik was toen 4 jaar en heb het allemaal meegamaakt ik weet het nog precies, ik heb een paar uur bij me doode vader gezeten... ik ben toen bij familie gaan wonen ik was eigelijk in een klap me moeder en vader lwijt zo voelde het wel.
ik heb bij alle familie leden gewoont maar iedereen kon het niet aan zeiden ze me familie heeft onderling ook veel ruzie. dus ik moest naar een pleeggezin...waar de elende is begonnen...er waren daar eel problemen zehadden mij genomem om hun eigen relatie te redden wat dus helemaal niet goed ging...ik ben uit eindelijk weg gegaan en ben naar een ander gezin gegaan wat nog erger was... me pleeg vader beschuldigde me moeder van misbruik en wou er voor zorgen dat ik geen contact meer met me moeder had waarom heb ik nooit begrepen...ik ben door politie daar weg gehaalt en naar een kinder tehuis gebracht, waarbij ik ook onder de kinderbescherming kwam te staan. het was erg moeilijk in het tehuis veel kinder waren er ziek en wouden zelfmoord plegen. ik was toen 12 en werd te oud voor dat tehuis en moest weg ik ben naar een ander te huis gegaan en dat was wel iets beter...tussen de tijden door heeft me moeder me ook wel eens weg gehaalt maar me moeder was zo ziek dat het allemaal niet goed ging we hadden geen geld me moeder had toen een vriend maar die was gokverslaafde en was psigisch ook ziek en hij zei soms tegen mij je moeder heeft je vader vermoord... er zijn nog veel dingen gebeurt alleen is het te veel om op te schrijven. ik ben op mijn 14e thuis gaan woonen met begelijding van jeugtzorg maar die kwam eigelijk nooit...hetwas heel moeilijk ik had er geen vertrouwen in dat het goed zou gaan ...me moeder heeft in het eerste half jaar een terug val gekregen en bij mij ging het ook niet goed op school...ik werk nu en heb een vriend maar heb veel verdriet ik ben nu 19 en slik prozac antiedepresieva, ik heb vaak ruzie met me vriend want ik bind me te erg aan hem ik wil gaag zelfmoord plegem maar ik durf niet goed en wil me moeder ook niet achter laten...maar aan de andere kant zou ik ook graag naar me vader willen ik heb vele problemen ik sta onder behandeling maar het helpt niet bij mij dat praten het lieft zou ik met het leven willen stoppen het is voor mij veel ste moeilijk!!!

ik wil graag zelfmoord -.-
Want ik kan gewoon niet verder gaan.
Met al dat gezeik om me heen!.
Mn vriendin geeft me de sguld!
enn Mn broertje liegt!
k moet daar omhuilen

Lieve beste mensen ik heb altijd een 1 groot probleem met mijzelf en altijd met mijn gedachtens
en gevoelens die 2 zijn altijd in 1 grote strijd met elkaar.(dag en nacht vaak)
Hierdoor wordt mijn hele leven over hoop gehaald bij mijzelf.
Ik kan er einglijk niet zo goed mee leven en vandaar dat ik er ook zo vaak aan denk zelfmoord.
Het probleem is gewoon dat ik het verschrikkelijkste benauwd ben dat ik misschien homo wat ik eingelijk misschien zelf helemaal nog niet zeker weet en daar wordt ik soms gewoon heel paranoia van.
Ik kan van mijzelf niet zo goed meer een bevestiging krijgen dat dit toch maar niet zo is meer.
En ik zou een sexule relatie met een jongen nog lang niet en misschien wel nooit niet aan willen gaan met een jongen omdat ik er nu ook al denk ik zo,n 12 of 13 jaar mee zit en misschien toch ook wel om de angst dat het misschien toch wel zo is en ik het zelf niet zo goed kan accepteren????. Zou mijzelf er eingelijk ook verschrikklijk voor schamen voor de buitenwereld en ik zou het denk ik toch zelf ook niet willen ik blijf er steeds ook maar continu voor vechten maar ja ik wordt soms gewoon een keer moe en dan soms ook wel eens heeeeeeeel er moe van en ik wordt er depressief van.
Vandaar hoop ik dat ik hier misschien nu ook wel probeer om een lotgenoot contact op te gaan zoeken die het zelfde probleem heeft maar dan zou het toch leuk zijn als het een meisje of vrouw is.
Zodat ik dan haar zou kunnen overtuigen met haar zelfde problemen en zij dan weer mij.
En mocht dit dan toch echt niet gaan lopen dan hoopte ik er gewoon op om voor altijd bij elkaar te blijven als man en vrouw gewoon voor de leuke dingen.
Het is dan eingelijk gewoon ook nog lastig als je alleen bent want hoe oiuder je wordt hoe meer de mensen je daar op aan gaan vallen dat je alleen bent en je wilt er gewoon niet over praten.
Dus wat zeg je dan ik ben nog steeds de ware niet tegengekomen.
Maar inwendig denk je van ik ben ze zat tegengekomen maar ik durf ze gewoon niet goed aan te spreken of heen te lopen de vrouwen of meiden omdat ik met dit probleem zit.
Wat zou een leuke meid in de disco zeggen als ik dit uit goed vertrouwen zou zeggen dat ik dit probleem heb???? Ze zou heel hard weglopen denk ik en mijn vertrouwen is dan weer eens flink geschaad weer een rip uit je lijf getrokken en in je hart gestoken.
Dit is dan denk ik toch wel heel iets anders dan een spreekwoord als deze:
BETER EEN BLAUWTJE LOPEN DAN EEN GROENTJE BLIJVEN!!!!!!!

Ik heb eingelijk altijd wel veel vriendinen en vrouwen zat gehad in mijn leven maar heb ze hier eingelijk nog nooit wat over gezegt of vertelt vandaar dat er ook vele relaties bij mij zijn verloren gegaan met vrouwen (ik ben een jongen van 26 jaar) omdat ik het niet durfde te vertellen.
En er dan mee stressen bleef en dat ik het dan zelf uit maakte op laatst omdat ik me er dan zelf gigantische voor schaamde als ik dat zeggen moest dus dan maar liever uit maken de mooiste van de mooiste vriendinnen maakte ik het mee uit. En toen was ik ineens een PLAYER omdat ik zoveel vriendinnen hed gehad en nu nog ze hebben voor mij niet zo,n goed woordje meer over al die exen van mij.
Ik heb 1 keer een relatie gehad met een vriendin die ook wel sex met mij had die had ik het wel vertelt toen ging alles ook veel beter toen ik het had gezegt ik had ook weer veel meerlevensmoeds alles ging veel beter en ik had veel minder last van stress daarmee eingelijk helemaal niets meer.
Maar ja aan alles komt een eind want ze was er na 9 maanden vandoor gegaan waarom???????????????
Ik weet het niet maar ja ,misschien ook wel om het probleem ik weet het niet maar wat ik wel verschrikkelijk jammer vond want ik hield echt veel van haar ik heb nu langzamerhand ook een hart van steen gekregen en durf ook niet meer zo goed de mensen te vertrouwen.
Het heeft bij dat 1ne meisje wel de hele helft van mijn leven vanaf mij 12 of 13de jaar geduurt voordat ik eens de moed en de vertrouwen in haar kreeg om het te vertellenen na 7 of 8 jaar en ik kende haar ook al vanaf klein kind jaar of 6 a 7 toen was ik rond de 10 11 jaar.
Komt er ooit nog zoiets weer?????? Ik weet het niet., maar ik weet wel dat ik moeite heb om een meisje in 2 of 3 dagen te vertrouwen en dit mijn probleem te vertellen.
Dus ik blijf maar steeds alleen totdat ik ze misschien goed vertrouw en mijn probleem een keer vertel.
Maar die kans krijg ik steeds maar vaak niet en dan blijf ik er maar steeds tegen aan te hikken en ik
heb dan altijd een gevoel van dat ik een geheim bewaar wat ik zeer graag kwijt zou willen.
Maar wat is de reactie van zo,n mooie of lieve meid? Zouden ze blijven of weggaan???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
Vandaar dat ik misschien ook een meid zoek hier misschien met hetzelfde probleem zodat we elkaar misschien kunnen helpen en vooral het belangerijkst in het leven VERTROUWEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.
Dat is met geld niet te betalen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
Of lieve meiden hoe zouden jullie regageren als er een jongen waar je gek op bent tegen je zegt van
he hallo lieverd ik heb een probleem ik kan niet goed over mijn gevoelens uit komen en ben soms bang dat ik wel homo ben of wordt wat zou je dan zeggen of doen?????????????????
HELPEN OM TE GAAN IN DE LIEFDE MET EN TUSSEN ELKAAR OF WEGGAAN EN NOOIT WEER KOMEN??????????????

Vr Gr : Een echteeee serieuze onzekere verdwaalde jongen.

In de trein zie ik een meisje zitten,
in haar ogen blinkt een traan
Haar ogen zeggen dingen die haar mond niet zeggen kan,
Haar ogen vertellen dingen die woorden niet uit kunnen leggen.
Niemand weet wat ze voelt,
niemand weet wat ze echt bedoelt
Iedereen ziet haar lachen en praten,
haar grote verdriet heeft niemand in de gaten
Haar vrolijke lach is maar schijn,
niemand wil ze tot last zijn
In de trein zie ik een meisje zittten,
over haar wangen rolt een traan
De trein nadert met een piepend geluid
Nog een keer kijk ik naar mezelf,
in de weerspiegelende ruit..

Toen ik in het 6e leerjaar zat was ik depresief...Ik werd gepest en voelde me niet goed in mijn vel.Niemand merkte iets en iets zeggen deed ik ook niet.Zelfs niet tegen de kinderpsychiater!Als ik tegen iemand zei dat ze me pesten zeiden ze altijd 'het zit in uw hoofdje!'.Maar dat was niet zo!Ik werd wel gepest!
In het 1e middelbaar dacht ik dat alles beter zou gaan.Er kwamen ook veel nieuwe leerlingen op de school.Ik werd niet meer gepest maar er waren nogatijd mensen dat gemeen deden.Op een gegeven moment heb ik een naald mee naar school genomen.Toen ik naar de wc ging heb ik die naald meegenomen.Daar heb ik met die naald net naast mijn slagader geprikt.Dat deed pijn.Het bloede maar niet zo hard.Mijn beste vriendin merkte dat ik bloede em bracht me naar de leerlingenbegeleider die met mijn ouders heeft gebeld.Zij waren in shock!Ze wisten van niets.Het jaar daarna ben ik van school veranderd.Die school was vele anders!Ik was populair omdat ik nieuw was.Maar toen kwam het moment dat ik naar het ziekenhuis moest voor testjes te laten doen .Iedereen dacht dat ik ADHD had.Ik voelde me zo slecht dat ik mezelf ben beginnen snijden.Dat bleef natuurlijk niet onopgemerkt!Mijn ouders kwamen erachter en zeiden dat ik moest stoppen...Nu ben ik zeer gelukkig...Nu jah! gelukkig!!! Op 7/09/06 heeft mijn neef zelfmoord gepleegd...Hij is nu dood.Ik heb het daar zeer moeilijk mee!Want ik was misschien ook bijna dood geweest...

IK HEB EEN ZWAAR KLOTE LEVEN. IK WORD AL SINDS GROEP 1 GEPEST EN NAAR BENEDEN GEHAALT EN IK KAN DER GWN NIET MEER TEGEN. IK BEGIN LANGZAAM GEK TE WORDEN. EN IK HEB NU EEN VRIEND WAAR IK ZIELSVEEL VAN HOUD MAAR VOLGENS EEN GOEDE VRIENDIN VAN ME WOU DIE MET HAAR ZOENEN. IK WIL DAT NIET GELOVEN MAAR IK WEET NIET OF DAT WEL DE GOEDE KEUZE IS. WANT MSS IS HET TOGH WAAR EN DAARDOOR VOEL IK ME NU HEEL ROT. IK HEB NET AL MET EEN MES BIJ ME POLSEN GEZETEN OM MEZELF AF TE MAKEN. MAAR DAT HEB IK TOGH MAAR NIET GEDAAN. WANT DAT ZOU ME OUDERS TE VEEL PIJN GEDAAN HEBBEN. EN IK WEET DAT ER NOG ANDERE MENSEN ZIJN DIE VAN MIJ HOUDEN. WANT ZE HEBBEN ME GESTEUND IN ZO'N SOORT SITUATIES. EN DAAR BEN IK HEEL BLIJ OM. EN IK HOOP DAT ZE DAT BLIJVEN DOEN. MAAR WAT ALS ZE HET NIET MEER DOEN EN IK MEZELF VERMOORD. ZAL ER DAN IEMAND HUILEN OM MIJ?

Ik heb al een lange tijd geen zin om verder te leven. Vrienden hebben me bedrogen en tegen me gelogen.Ik ben voor niemand belangrijk.Ik ben vaak gepest,nu valt dat mee.Ik heb sinds een maand een vriend,maar hij woont aan de andere kant van Nederland.Alles gaat fout en met veel mensen heb ik ruzie.Mensen acepteren niet wie en hoe ik ben. Ik kan het niet meer aan.Elke keer als ik iemand vertrouw gaat later die persoon me negeren.Ik haat mezelf,heb geen zelfvertrouwen en vind mezelf ook niet mooi.Waarm zou ik nog verder gaan met leven? Ik weet het niet meer,en heb er ook geen zin meer in.

ik heb constant ruzie met men ouders wordt gepest omdat men ogen niet staan zoals ze moeten staan lastig allemaal maar daarbij komt ook ng eens autisme spectrum ik zit onder de kalmerende pillen en kvind het leven echt klote an de ene kant ande andere kant ik heb de scouts ik word daar echt aanvaard zooals ik ben een paar mensen zouden alles voor me doen wat in hun macht ligt daarom twijfelik ontzettend hard doeneket of niet
kwil wel ma ik ben bang en ik wil anke enzo ni verliezen ma kwil men uiterlijk kwijt die ruzies ik weet het niet morgen morgen zal ik het weten
xxxxxx katrien