Levensverhalen (pagina 1437)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Help me!

Hallo allemaal,

Op dit moment zit ik diep in de put. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Het liefst zou ik weg willen, weg van al het het verdriet... Gewoon dood!

Ik word gepest op school... Iedereen zegt dat ik homo ben, en dan niet op een normale manier. Ik krijg nu het idee dat ik ook echt homo ben. En daar ben ik bang voor. Niet om het feit dat ik dan op jongens val, maar ik ben bang hoe mijn omgeving hierop zou reageren. Afentoe denk ik, waar maak je je druk om... Want ik ben nog nooit verliefd geworden op een jongen. Misschien hebben die pesters het er wel gewoon erin gepraat. Maar waarom gaat het niet meer weg... ?

Voordat dit gepest begon voelde ik me al niet goed... En ik zou niet weten waarom. Ik heb alles wat ik wil, ik heb niks om over te klagen... en toch ben ik niet gelukkig. Vaak denk ik: Waarom stap ik niet gewoon uit het leven, dan ben ik van alles af... En dat maakt me bang. Ik bereid om zelfmoord te plegen. Het kan me allemaal niets meer schelen.

Ik durf met niemand over mijn problemen te praten... Niet met mijn ouders... Niet met mijn vrienden. Ik wil hulp, maar ik durf, ik kan, ik wil hier met niemand over praten... Misschien stel ik mezelf wel gewoon aan. Maar er is niets wat me nog hoop geeft... Ik voel me alleen. Komt dit door mezelf... ?

Groetjes Jan

This is the hardest story,
that I've ever told,
No hope, no love, no glory,
No happy ending...
Datum:
15-04-2007
Naam:
Jan
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Dan maar alleen.

Ik heb altijd een minderwaardigheids gevoel gehad. Net zoveel als elk ander tiener meisje denk ik. Maar het was pas toen ik een verkeerd vriendje kreeg dat ik pas slecht werdt behandelt.
Ik dacht dat hij van mij hield, maar hoe hij mij heeft behandelt bewijst het tegendeel. Ik heb het uitgemaakt en ben mijn eigen leven gaan lijden.. maar had nog wel een seks-relatie met mijn ex. Ik ben nu een paar weken zwanger en heb steun bij hem gezocht, maar hij laat mij elke keer in de steek en komt gewoon niet opdagen..
Ik pik dit gewoon, en blijf hem bellen. Ben ik wanhoopig?
Ik heb genoeg vriendinnen die mij hier superveel mee steunen. Dus voor hen ben ik het wel waard..
Ik mag eigenlijk niet klagen.. maar ik voel mij zo rot van binnen en wil zelfmoord plegen.. gewoon een paar pijnstillers en weg.

Ik ben levensmoe en denk niet dat ik over deze abortus heen kom.

Datum:
15-04-2007
Naam:
Kylie
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

dood

waarom?
ik wil dood
ik breng alleen ongeluk
iedereen haat me
mijn vrienden laten me in de steek
ik snij mezelf
ik ben niet ik meer
ik ben een blok aan je been
word geen vrienden met me!!!!
ik wil dood maakt niet uit hoe
als het maar gebeurt
waarscheinlijk ben in een
bordeliner
maar niemand gelooft me
geloof ik mezelg eigelijk wel!!
neej

vaarwel
Datum:
15-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord gedachten

liefe lezer
waar zal ik is beginnen
weet je ik haat mezelf,
ik pijnig mezelf ook omdat ik mezelf lelijk vind en daar zit ik nogal vaak mee
niemand maar dan ook niemand begrijpt mij anderen denken dat het wel weer over gaat of ik michien spiegiese hulp moet zoeken
maar daar heb ik geen hoop op het gaat tog niet over dus denk ik vaak van die gedachten als ik er niet meer ben dat alles veel beter is en ik ook geen las meer van heb van mij elendige leven


anne-will
Datum:
15-04-2007
Naam:
anne-will
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

alleen

ik vind het raar ik heb heel veel vrienden om me heen maaar tog voel ik me heel alleen.

hier een gedichtje wat ik voel:
ik weet het ... jullie hebben niets aan mij.
vroeger was ik altijd vrolijk en blij.
er is 1 ding wat ik wil..
k voel me kut en kil.
k wil dood.
ik wil me zelf pijn doen,,, dan zie je die bloed zo mooi rood.
maar dan krijg ik nog meer problemen zoals op school en thuis.
k voel me nergens veilig zelfs niet thuis.
het kan jullie niets schelen of ik dood ben of niet.
jullie voelen tog geen verdriet.
Voor mijn gevoel heb ik niemand om me heen
ik voel me zo alleen.
Datum:
15-04-2007
Naam:
Cecilya
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Dood, niks meer om na te streven

Hoi.
Mijn naam is christina.
Het is niet mijn echte naam.
Ik ben 11, en ik snijd.
Het is moeilijk om te geloven dat een kind van 11 al in zichzelf snijd.
Maar ik zou je nog wat verklappen, ik begon op mijn 9de.
Mijn leven is, zoals ik het noem, fucked up.
Weet je waarom?
Door die fucking klote klas.
op mijn 7de gebeurde het gepest.
Ik vind mijzelf niet lelijk, maar blijkbaar is dat wel het geval, want ik word uitgescholden voor lelijkert.
Ik ben een meid, die tegen vechten is, ik houd er ook niet van zelf te pesten, maar door die pesters, moet ik eigenlijk wel vechten, ik heb met 2 mensen gevecht.
2 rotjongens uit mijn klas.
Door het gepest ben ik ook in mijn armen, en been gaan snijden.
Ik werd op mijn 11de bi, en ik had al snel verkering met een meid.
Daar ging het mee uit doordat ze voor een ander koos, ik was zo deprisief dat ik opeens naar een hakmes greep en mezelf hartstikke diep sneed.
Voor de zoveelste keer.
Ik kreeg ook verkering daarna met het zusje van haar, ook daar ging het mee uit.
En ik 'schreef' haar naam met scheermesjes in mijn been.
Mijn moeder kwam erachter, en daarna hebben we een gesprek gehad, maar doordat zei erachter kwam, stortte mijn wereldje in elkaar.
En begon ook mezelf te slaan en op te hangen.
Ik heb mezelf een keer zo hard geslagen dat er een rode hand in me gezicht stond.
En toen werd ik uitgescholden op school door dik varken, ik was idd dik, ik was 1,66 met een gewicht van 58 kilo, dus ik werd pro ana.
En ik viel af, ja ik viel af, ik weeg nu nog maar 48 bij een lengte van 1,72.
ik ben nog steeds pro ana, want ik ben niet dun genoeg, ik weet dat het verkeerd is, maar afvallen zal ik.
Een keer, vorige maand, sneed ik té diep, ik denk dat er een hechting in mijn arm gezet moest worden, want het is nu nog een ingedeukt stuk huid wat dichtgegroeid is, mijn arm zit vol met littekens, ik haat het.
Natuurlijk kwamen er kinderen van mijn klas achter, als leugentje zei ik dat ik me gesneden had aan een tak perongeluk, weldra geloofde zei het niet, en scholden me uit voor snijder, waardoor ik van zoveel woedde iemand een gekneusde neus bezorgde.
Weetje? ik wil gewoon dóód.
Ik ben op google al op zoek gegaan naar zelfmoord clubs, maar die kon ik niet vinden, dan maar alleen he, maar als ik er een vind, dan zal ik me zeker inschrijven.
Maar ook zoek ik hulp, kan iemand mij helpen alsjeblieft?
Ik heb het hard nodig, ik hoop alleen niet dat de kinderstichting of hulp of weet ikveel hoe het heet erachter kom, ik wil niet geholpen worden door hun, bij mijn vriendin was het al raak, en die hebben haar uit huis geplaatst, ik wil niet weg.
Groetjes Christina.
Datum:
15-04-2007
Naam:
Christina
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-holland

einde?

ruim 10 jaar werkloos, geen vrienden en vriendinnen, 3 jaar geleden mijn linkerheup gebroken. zie geen toekomst meer. een pilletje kan helpen
Datum:
15-04-2007
Naam:
henk
Leeftijd:
51
Provincie:
Utrecht

Problemen tot de dood

Ik heb mijn hele leven lang al problemen. Vanaf mijn geboorte leef ik in dii zhit. Het gaat over alles en nog wat. Doet er nii toe wat de redenen zijn. Het gaat erom dat ik vastberaden ben. Het gaat om een jongen, om problemen thuis, om school, om mijn verleden, om verdriet, om mijn cultuur, OM ALLES! Ik heb geen zin meer. Ik leef 16 jaar lang en vanaf mijn geboorte heb ik deze zhit al. Ik ben ALLES zat. Ik wil niet meer. Ik weet het echt BIJNA zeker! Ik weet ook dat ik er veel mensen mee pijn doe, maar als deze mensen echt van me houden dan waarderen ze mijn beslissing en hoop ik dat ze achter deze keuze staan, hoe moeilijk het ook is! Ik ben alles zat, dit is echt wat ik wil. Ik heb eerder zelfmoordpogingen gedaan, maar daar heb ik niks mee bereikt, wat ik eigenlijk heel jammer vind. Ik wil het deze keer op een snelle, pijnloze manier doen! Ik zeg jullie mensen: denk goed na voordat je wat doet of zegt en maak niet zulke fouten als ik. Ik verdien dit!
Datum:
15-04-2007
Naam:
M.
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

geen schaamhaar, word gepest

dag iedereen, ik wil zelfmoord plegen omdat ik niets heb aan mijn leven :s

Op school heb ik slechte punten, ik kan geen enkele sport, ik word door velen uitgelachen, en bovendien heb ik nog niet eens schaamhaar op mijn 15de :s

Heb bovendien kutouders en ik ben associaal, wat moet ik doen?
Datum:
15-04-2007
Naam:
branko vergaert
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

Kan me niks meer schelen

ik droomde toen ik klein was altijd op uit het huis te gaan en zelfstandig te leven. Nu het eenmaal kan is het zo anders dan ik had verwacht. Ik had de meest beste vrienden thuis en die steunde mij altijd. in het begin werden ze kwaad op mij als ik mezelf gingen snijden nu complimenteren zij me als ik het heb gedaan. Op gegeven moment zeiden ze tegen mij dat ik zeur, dat ik om aandacht vraag en dat ik me niet moet aanstellen. Of ik ga naar een psychiater of ik moet me mond houden. Het waren mijn enige vrienden en nou kan ik zelfs met hun niet erover hebben. Op school ging het ook niet goed dus heb ik me totaal daarop gericht. k deed zo hard me best en tog is het niet gelukt.
Nu heb ik niks meer.... ik voel me dood van binnen dus waarom vecht ik er nog tegen? wat heb ik nog over? wie kan het schelen wat er met mij gebeurt? Het kan mij niet eens meer schelen! Elke avond denk ik dat morgen beter zal zijn en tog vind ik mezelf opeens in de badkamer met mes

er is nog 1 persoon waarvoor ik in leven blijf en dat is mijn moeder andes was ik allang weg....
Datum:
15-04-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.