Ook ik lijd soms aan suïcidale gedachten, al betwijfel ik of ik ooit echt een poging tot zelfmoord zal ondernemen (daarvoor hecht ik toch teveel aan het leven), maar soms denk ik weleens dat niemand zo zou willen zijn als ik en wel om de volgende redenen:
1. Ik ben een mislukt kunstenaar. Ik heb een vak gekozen (moderne kunst) waar 99.9% van de mensen zich geen reet voor interesseert. Ik voel mij en mijn werk vaak overbodig, twijfel dikwijls of ik wel goed genoeg ben in wat ik doe en of het wel enige waarde heeft voor iemand anders dan mijzelf. Tegenwoordig zit ik vooral thuis te nietsen (omdat de inspiratie het al geruime tijd laat afweten), (over)levend van wat subsidiecentjes.
2. Ik lijd aan sociale fobie; ben mensenschuw, heb faalangst, spreekangst, ben bang om in contact te komen met vreemden, bang om iemand te benaderen die ik leuk vind, bang om afgewezen te worden, heb pillen nodig om deze fobie onder controle te houden. De sociale fobie hangt samen met tal van andere problemen in mijn leven, van het niet hebben van een partner en het niet aangrijpen van grote kansen tot aan rij-angst (durf niet meer te rijden uit angst fouten te maken) en obsessies met mijn uiterlijk.
3. Lijd daarnaast aan chronische slapeloosheid (ben verslaafd aan slaappillen) en pathologische zweetbuien.
4. Ik ben biseksueel, met een voorkeur voor mensen van mijn eigen geslacht. Deze biseksualiteit heb ik altijd verzwegen aangezien ik weet dat velen in mijn omgeving (familie, vrienden) het zeker niet zullen accepteren.
5. Ik ben niet van het blanke ras, zie er hopeloos jong uit, ben zeer iel en klein gebouwd, en heb daar een minderwaardigheidscomplex aan over gehouden. Ik denk vaak dat de meeste mensen die ik leuk vind niet vallen op “mijn soort.”
6. Mijn liefdesleven is hopeloos, of beter gezegd, non-existent. Ik heb nooit een liefdesrelatie gehad, zelfs niet eens gezoend of iets dergelijks. Ik zag in de afgelopen twaalf, dertien jaar al mijn vrienden hun maagdelijkheid verliezen en relaties aangaan met een of meerdere partners, terwijl ik zelf maagd bleef (en op 26-jarige leeftijd nog steeds ben). Dat ik nooit een partner heb gehad heeft sterk te maken met puntje 2, 4 en 5. Ik weet dat ik altijd alleen zal blijven. Als je op je 26ste nog steeds nooit een partner hebt gehad zul je het ook nooit meer krijgen, zo wijst de ervaring uit.
7. Gebrek aan seks heeft mij verslaafd gemaakt aan masturbatie, masturbeer gemiddeld één keer per dag terwijl ik op internet naar plaatjes kijk van halfnaakte jongens en meisjes.
8. Ik loop dikwijls door de stad en zie overal om me heen gelukkige en/of succesvolle mensen met een positieve uitstraling, een gelukkig liefdesleven, een mooi uiterlijk, een geslaagde carrière, een goede baan, een groot vriendennetwerk, mensen die respect of waardering krijgen van de samenleving etc. en ik besef dat ik dat allemaal niet heb. Word hier vaak depressief van, begin me helemaal waardeloos te voelen en krijg dan suïcidale gedachten.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.