Levensverhalen (pagina 1417)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik weet het niet meer, ik weet het echt niet meer.

pff mijn leven is ene grote hell en net als je denkt dat het wat beter gaat komt de volgende tegenslag weer en val je nog dieper in die put dan dat je al was. Op dit moment heb ik echt het gevoel dat ik der niet meer uitkom.

Het constant ruzie met me ouders ik mag ze gewoon niet, en ik vond me vader altijd zo aardig maar dat is sterk verandert nu mijn ma wil dat me pa naar haar luisters. Me pa is nooit thuis dus hij weet niet wat er speelt. En ik snap ook wel dat tie hard werk voor alles maar hij kiest altijd me ma der kant terwijl hij helemaal neit weet wat er aan de hand is. Ik ben echt heel depri nu. Ben sinds koninginnendag het huis uit omdat ik echt hele erge ruzie heb gehad met me ouders. me ma wou me niet meer zien en die week daarvoor was ik ook al bijna weg. Net werd ik dus gebeld door me vader dat tie een gedichtje had gevonden van mij waarin stond dat ik niet meer wou en alleen maar pijn had. Me pa zei we zijn natuurlijk niet goed genoeg voor je, me pa was zelfs aan het huilen.

En nu wil ik gewoon heel graag bij een jongen zijn die me 3 maanden geleden heeft gedumpt omdat tie niet meer wist wat tie met ma aanmoest. Ik mis hem vreselijk en wil hem terug elke dag denk ik aan hem. Maar hij wil het niet meer. Hij heeft nu ook bijna een andere vriendin en ik ben zo jaloers. Hij was alles voor me en ik deed ook alles voor hem. snap niet wat ik verkeert heb gedaan dat tie me niet meer hoeft. Hij zei dat tie van me hield en dat tie dat altijd zou doen maar dat was niet zo. 2 uur later was het uit. 2 uur nadat tie zei dat tie me nooit meer kwijt wou. en de volgende dag zei die dat tie van me hield en me een lekkerding vond. spelen met me gevoelens en hij wist dat ik me al kut voelde. Miss was het wel izjn bedoeling om me zo in de war te maken. Maar ik mis heb gewoon heel erg.

ik weet niet meer wat ik me me leven aanmoet. en er is op dit moment niemand waar ik naar toe kan iedereen is op vakantie.

Ik weet het niet meer ik weet het gewoon niet meer :'(
Datum:
05-05-2007
Naam:
stiertje
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

levensmoe

Mijn alvleesklier is letterlijk naar de kloten.
Na de zoveelste ziekenhuis opname zie ik het niet meer zitten en heb ik besloten om via medicijnen er een punt achter te zetten.
Datum:
05-05-2007
Naam:
Rene Ronde
Leeftijd:
38
Provincie:
Groningen

kapot

ik voel me zo verdrietig
en ik weet niet waarom
het voelt alsof een heleboel
mijn schuld is
ik voel me dik en lelijk
ik wil sterk zijn
ik wil een snelle dood
geen pijn
maar toch houdt iets me tegen
en daar baal ik van
kon iemand mij maar oppakken
en meenemen
naar een heel mooi plekje
waar ik heel gelukkig ben
ik wil niet meer dromen
ik wil het voelen
in me
ik wil het voelen
geluk geluk geluk
geef mij nou licht

Datum:
05-05-2007
Naam:
Denise
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

zelfmoord poging

ik heb altijd ruzie thuis en het komt alemaal door mij!!
ik liep naar de Flat in onze wijk en ik stond bovenaan over de reling.
ik stond op het punt te springen toen een vriendin mij tegen houd.
ze vroeg de kleren van mijn lijf om te vragen wat er was gebeurd en waarom
ik zei:''waarom zou ik hier nog moeten zijn niemand heeft mij nodig.!''
ze zei dat er veel mensen waren die van mij hielden en al dat soort dingen.
mijnouders weten het nog niet maar binnenort ben ik er niet meer!
Datum:
05-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

Waarom

Ik heb op zich geen verkeerde jeugd gehad. Ik had een vader die wel veel werkte en die zo op z'n tijd aanvallen had van woede. Ik was bang voor hem Met hem heb ik ook geen goed contact gehad. Hij was ook iemand die volgens mij niet veel praatte. Mijn vader ging dood toen ik 15 was. En daarna begon de ellende. Toen ik 16 was deed ik mijn eerste zelfmoordpoging... met pillen. Ik dacht dat dit het einde was maar helaas werd ik wakker. Ik had zitten huilen bij mijn moeder. Daarna ging ik naar een psych centrum... twee jaar... werken aan jezelf. Toen mijn vader stierf knapte er iets in mij alleen besefte ik dat niet op dat moment. het leventje van mij ging mis, ik trok me steeds meer terug en ik durfde eigenlijk nergens meer naartoe. Later is het voor een deel bijgetrokken maar ik geloof niet dat ik ooit echt de oude ben geworden. Ik heb later nog wel een paar pogingen gedaan. Drank en pillen, maar ik ben eigenlijk te bang om het proces van doodgaan mee te maken. Daarom leef ik nog.

Ik kom uit een gezin waarvan de jongens nogal zwaarmoedig zijn en allen hebben psych hulp gehad. Ikzelf ook, tweemaal zelfs. Mijn moeder heft zelf ook geprobeerd zich van het leven te beroven en dat was niet gelukt. uiteindelijk wel, door heel slecht met haar gezondheid om te gaan. Ook een manier.

Nu, sinds ruim twee maanden, moet ik mijn moeder missen en ik heb nu geen ouders meer. En nu? De wil om te leven... nogmaals... ik ben bang om dood te gaan maar ik sta wel elke keer met tegenzin op. Ik heb een baan, weinig vrienden (had best meer kunnen zijn maar de tegenzin om te leven weerhoud me om te leven en om van het leven te genieten). Ik ben getrouwd met een lieve vrouw en ik heb twee lieve kinderen.

Waarom ik dit allemaal opschrijf... ik weet het niet. Onsamenhangend. Ik zou het liefste er gewoon niet meer zijn. Maar ik ben bang. Voor de dood zelf
Datum:
04-05-2007
Naam:
Henk Doorn
Leeftijd:
42
Provincie:
Flevoland

Where Are They Now?

Enkele jaren geleden was ik een normale tiener; ik had veel vriendinnen waar ik zo nu en dan eens mee afsprak en ik was gelukkig. In het eerste middelbaar is het verkeerd gelopen...Een nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe problemen...
Iedereen maakte vrienden en ik dus ook, maar na een tijd begon iedereen over me te roddelen. Niemand wou nog 'de vriendin van die slet' zijn, niemand wou nog zien wie ik echt was. Ik begin me te snijden, reageerde mijn woede af op mezelf, maar dat hielp niet. Dus begon ik aan zelfmoord te denken, deze gedachte is nog steeds niet uit mijn hoofd. Ik wil het niet, maar mijn 'vrienden' verplichten me.
Datum:
04-05-2007
Naam:
PinccLady
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Afscheidsbrief

Sorry dat het zo ver moest gaan
Ik kon het allemaal niet meer aan.
Iedereen heeft het geweten,
Maar niemand wilde het met de juiste maten meten.
Denkend dat het goed gaat met mij,
Ga ik nu verdwijnen van jullie zij.
Lang heb ik erover gedacht,
Wakker gelegen erover in de nacht.
Alles wat er gebeurd is,
Alle pijn en het vreselijke gemis.
Ik weet niet meer wie ik ben,
In mijn hoofd een boze stem.
Er is teveel gebeurd in mijn leven,
Om het te kunnen vergeten, ook al is het maar voor heel even.
Geen dag voorbij zonder zorgen,
Niet vandaag en ook niet morgen.
Denk toch niet zoveel aan de dood en doe eens positief,
Ik weet niet eens meer wat dat is, wat is dat “lief”.
Geen liefde weten te voelen,
Nu weet ik wat mensen met leegte bedoelen.
Alles lijkt zo dood en kil,
In mij wordt het dan uiteindelijk stil.
Stilte die ik jarenlang nodig heb gehad,
Waar ik in mijn donkere nachten om bad.
Nooit gezegd wat ik wilde, ik wil ook aandacht!
Of had je zoiets zelf ook al bedacht?
Ik zette mezelf altijd op de tweede plek,
Bij iedereen, maar nu is het mijn dag, dus verrek.
Ik mocht er ook zijn, zonder dat iedereen boos is,
Leven zonder pijn, het leven met een groot gemis.
Teveel is er gebeurd in zeer korte tijd,
Ik heb van veel dingen zo’n spijt.
Dingen die ik heb gedaan en nog wilde doen,
Voor de laatste keer iets uithalen, of het krijgen van een zoen.
Liefde is wat ik wilde en een luisterend oor,
Dringt het dan nu eindelijk tot jullie door?
Ik ben niet meer het stille meisje dat ik altijd was,
Met het vallen van mijn masker brak ook het glas.
Het glas viel in duizend stukken uiteen,
Daarmee verwondde ik vervolgens mijn been.
Waarom doen mensen zoiets, kun je je afvragen,
Vraag liever aan ze: wil je er met me over praten?
Het is nu te laat bij mij,
Hopelijk kunnen jullie anderen wél helpen, wees voor hen blij.
Terwijl dit gedicht ten einde loopt,
Doet waarschijnlijk mijn leven dat ook.
Het enige wat mij nog wacht is de dood,
Hopelijk het licht en niet de zwarte rook.
Vergeving is het enige wat ik nog van jullie vraag,
Misschien lukt het een andere keer en niet meer vandaag.
Het spijt me voor het verdriet dat ik heb gebracht,
Maar ik heb alles getracht.
Getracht het goede te doen voor een fijn en goed leven,
Het mocht niet lang duren, het duurde zelfs niet heel even.
Geen geluk en liefde zoals ik die had gewild,
Daarom heb ik mezelf nu “gekilled”.
“ik kan het niet meer aan, ik trek dit niet meer” is wat ik vaak heb gezegd,
Het leven doet mij teveel zeer, dus nu zeg ik vaarwel en terecht.
Hiermee doe ik jullie allen veel pijn,
Maar ik kan niet meer anders, het moet zo zijn.
Denk aan mij en vergeet mij niet,
Ik sta aan jullie zij, ook als je me niet ziet.
Ik houd van jullie en jullie hopelijk van mij,
Denk aan de toekomst en wordt maar gauw weer blij…
Datum:
04-05-2007
Naam:
---~~~---
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

Kanker Leven

ik heb nu wel zelfmoord neigingen door klappen thuis en problemen overal kheb gwn een kanker leven als de kanker
Datum:
04-05-2007
Naam:
naamloos
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Zie alles negatief

Ik zie niks meer positief. Ik ben gepest, heb hele erge woorden naar me toe gekregen waarin ik ben gaan geloven. Ik slik medicijnen voor epilepsie waar ik me zo moe door voel en dat het afgelopen jaar allemaal veel inpact op me heeft gehad. Ik heb geen school geen vriend en zie alles negatief. M'n ouders hebben vaak ruzie, al vinden hun van niet. Ik walg van mezelf. Ik zit in therapie met mensen waarvan ik weet die zelfmoord heb willen plegen en dat doet veel met me. Ik heb al zo vaak aan zelfmoord gedacht maar durf het niet gelukkig. Ik moet heel veel moeite doen om positief te blijven denken.
Datum:
04-05-2007
Naam:
Jodi
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

ik wil zelfmoord plegen

ik ben een meisje met niet veel problemen juist een paar op school. alle je dat zeggne da mensen die ik ken! en voor iedereen lijk ik perfect. mooi,lief, redelijk slim???,zacht , sterk en onkwetsbaar
Maar zo voel en ben ik HELEMAAL NIET!!!
ik ben mss wel mooi, en en doe me lief voor , ik leer mss wel beetje, ik doe me mss acht voor, ik ben gewon sterk met mijn lichaan en spieren maar ik voel me slap en alleen.. ik voel me net alsof er niemand om me geeft!!!! ik weet dat dat nie zo is mensen hebben mij graag maat nie om wie ik echt ben!!! in t echt ben ik een meisje dat bang is om zich echt aan de buitenweerled telaten tonen! da vroegere ik was msswel zo. maar ik ben op een dag en ik zal nooit vergeten welke verkracht! het was om een zaterdag da dag voor nieuwjaar! vorigjaar! iedereen denkt dat ik daarover ben maar eigelijk ben ik nog steeds bang als ik allen moet buiten komen! of als mijn vriend en ik iets willen doe... ik; kan het gfewoon niet meer aan!!!! ik wil gewoon dood en julie denken mss ja u ze is verkracht geweest is dat al is het daarom allee!!! NEE, ik heb nog tegen niemand gezegt dat is verkracht ben geweest tegen NIEMAND!!!
mijn 'beste' vriendin was verkracht door haat oudere broer ne zij heeft dat aan bijna al mijn vrienden verteld! en ja u al mlijn vrienden hebben nu medelijde met haar enzo maar ja ik zit daar wel hé! Mert mij is HET ook gebuirt!!! het voeld alsof er niemad-nd medelijde met mij heft maar ja dan denk ik in mezelf dat ban ok niet hé je durft het tegen niemand zeggen!
ik kan er ook niet aandoen dat ik daar niet klaar voor ben! ik durf het gewoon niet! maar ik zou het zo graag is allemal tegen iemand vertellen alles ALLES wat er is en dat ik dood wil enzo! kunnen jullie mij HELPEN PLZ! echt ik wil dood en k heb geprobeert mijn pols over te snijden maar... mijn mes wilde er nie door gaan!è dus dat heeft mlij leven gered voon nu toch! hoe lang zal het nog duren !!!! ik wil dood!!! maar ik ben mijn leven nog niet bue ! ikj wil weten wie ik ben in de toekomst en ik wil dat mensen da echte ik leren kennen !! maar ik ben godverdomme veel te bang !!!!
Datum:
04-05-2007
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.