Levensverhalen (pagina 1398)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

kut gezin

Op school gaat het goed, hier zul je me niet over horen klagen, maar thuis des te slechter, mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 jaar oud was, en mijn broertje net geboren werd. voordat ik 7 ofzo werd leefde ik in co-ouder schap. dit was kut want ik moet altijd op enneer lopen, toen ik 12 was mocht ik zelf kiezen waar ik ging leven, ik leefde toen al bij mijn vader. Met mijn vader was niks mis...hij was gewoon te verdrietig van de scheiding...daarom heeft hij een KUT vrouw gekozen die als een dictator over haar stiefkinderen wil regeren, wat ik dus niet pik
na een 2 jaar lange ruzie ben ik naar mijn moeder gegaan, hier was ik niet welcom, nou, dat vond ik zelf. mijn broer werd (net zoals mijn broertje) ongelovelijk voorgetrokken, ik moet altijd zoveel voor hem doen maar moet hij een keer voor mij dan dreigt hij met slaan. vanmiddag heb ik dit uitgelokt en toen duwde hij me bijna van de trap. ik ben nergens welkom, niet bij mijn vader die niks geeft om zijn kinderen en ook niet bij een broer van 18 die teveel zuipt en hierdoor agressief wordt.

nog een vraag: waar koop je pillen? bij de apotheek?
Datum:
22-05-2007
Naam:
Anomien
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

hoi ik ben een jonge van 14 jaar...

ik heb geen zin meer in me leven en dan zou je denken warrom. warrom ik dat wil weet ik niet. ik voel me leeg en nuteloos ik kan niks, me uiterlijk is ook niet wat ik wil. en krijg steeds meer problemen met me family ik ben het zat ik roken maar ook weer niet.
Datum:
22-05-2007
Naam:
jos
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-holland

REACTIE OP JULLIE ALLEMAAL

Heej mensjes..

Ik wil ook even me korte verhaaltje kwijt.
Ik ben een jonge moeder van 19 jaar. Ik woon samen,maar doe eigenlijk alles alleen. Ik werk als enige in huis, ruim op, voedt ons kindje van 10 maanden op, en dat terwijl mijn vriend dealt, en mijn hele familie hem niet mag,gewoon omdat ik duidelijk beter verdien als hij.
3 jaar geleden, heb ik een miskraam gehad, en de jongen van wie het kindje was heeft me naderhand gedumpt, die vond alles mijn schuld :S Ik woonde op dat moment in een crisiscentrum, ver bij mijn ouders en vrienden uit de buurt. Ik zat daar met junkies, die gewoon in dat huis liepen te snuiven en dat soort shit...
Ik heb daar ook letterlijk mijn polsen doorgesneden. Mijn nicht, die ik een afscheids sms had gestuurd belde me overstuur op en wou dat ik ophield en dat zij anders ook haar polsen doorsneed. Ik zag haar dochtertje voor me en ben gestopt. Daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor!!!!


ZOdra mijn ouders hoorden dat ik zwanger was, en een miskraam heb gekregen moets ik direct terug naar huis komen.
Daar ben ik geweldig goed opgevangen.
Nu woon ik op mezelf, heb een kindje van bijna 10 maanden en ben met haar zielsgelukkig.

Dus wat ik tegen jullie allemaal wil zeggen is.. Neem vooral iemand in vertrouwen en zorg er alsjeblieft voor dat je ooit ook nog eens zo erg kan genieten van iets of iemand, als ik geniet van mijn dochter!!

Groetjesssss
Datum:
22-05-2007
Naam:
Samantha
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

Mijn redenen om zelfmoord te gaan plegen:

Vooraf: Ik weet natuurlijk ook wel dat het verschrikkelijk idioot klinkt, maar ik weet bijna zeker dat zelfmoord voor mij het best is. Ik heb het gevoel: iedereen is goed zoals ie is, niemand verdient het om pijn te lijden of te denken dat ie dood moet, maar ik dus wel. Ik ben echt himmel ten einde raad,depressief, zie het leven niet meer zitten en ben ervan overtuigd dat als ik dood ben, niemand me zal missen. Mijn redenen waarom ik me zo voel:
1. Ik heb een handicap, veel pijn, en veel verzorging en wil zo niet verder leven.
2. Ik ben aartslelijk.
3. Volgens mij kan niemand me begrijpen.
4. Ik vind mezelf oliedom.
5. Ik heb te vaak knallende ruzie naar m'n zin.
6. Ik ben waardeloos en lastig.
Datum:
22-05-2007
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
11
Provincie:
Noord-brabant

..

.. ik weet niet waarom in hier mijn verhaal op zet.. waarschijnlijk gewoon omdat ik het kwijt wil..
ik ben 16 .. en ja dat zit je wel een sin een crisis met de puberteit.. dat weet ik ..
maa rbij mij speelt het al langer..
toen ik 6 was .. wat ik aan het rollerschaatsen in het park vlak bij ons huis..
ik wist dat ik daar niet heen mocht van mijn ouders maarja.. daar was och een leuker speeltuintje.
ik ging een bruggetje ove ren moest een stukje door het park.. toen kwam er een man naar mij toe, hij had 4 zieken poesjes gezien zei hij en vroeg of ik mee wilden om de te vangen.
tuurlijk wilde ik dat en ging zemee helpen zoeken..
ik was zo naief hoe kon ik dat nou weten dat die man andere dingen van plan was? daar denk je toch niet aan als je 6 bent.
ik ben naar huis gerolschaatst.. en het enige wat ik zei tegen mijn ouders was,"er zijn 4 zieken poesjes in het park je moet de dierenambulance bellen" ik het het later allemaal verteld en ben meteen naar een kinderpsigoloog gestuur.. ja zo doe je dat.. gewoon je kind naar iemand toe sturen en hopen dat die het wel oplost..
ik ben zo boos dat 1 iemand het leven van iemand zo kapot kan maken .. door gewoon aan zijn eigenbelangen te denken .. en niet met zijn poten van iemand af kan blijven.. zo veel angst iemand kan bezorgen.. vertrouwen weg kan halen..
ik het zo veel pijn van binnen..
ik probeer echt te genieten van het leven.. echt!
het voelt nu alsof ik in een dal ziet.. eigelijk al ruim 4 jaar..
en ik doe zo hard mijn best om omhoog te klimmen.. maar elke keer zit er toch weer een steentje los en val je..
ik wil niet meer klimmen.. ik ben moe..
ik weet dat er boven die rotsen iets heel mooi is .. ik wil er zo graag heen..
ik wil niet opgeven.. ik weet dat ik het kan halen.. en ga heel eg mijn best doen ..
Datum:
22-05-2007
Naam:
anneke
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

dubbel in de steek gelaten

Eerst was ik gedumpt door mn vriendjj en daar ging ik nog wel mee om en met twee andere vrienden en nu zeide ze ineens dat ze me niet meer wilde zien en ze geven een andere reden mn ex zegt het een en een andere jongen zegt t ander en ik heb voor de rest eigelijk geen vrienden waar ik mee omga ik voel me egt alleen en in de steek gelaten... ik heb nu niemand meer eigelijk want ik maak moeilijk vrienden .. wat moet ik doen ??
Datum:
22-05-2007
Naam:
sharon
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

alles tegelijk...

ik zie het allemaal even niet meer zitten.. het laatste jaar gaat echt alles fout wat fout kan gaan..
Het begon allemaal met me opa, hij werd heel erg ziek en het was heel moeilijk hem zo te zien. Dit omdat ik een hele goede band heb met hem. Hierna knapte hij wat op en toen ging me oma naar het ziekenhuis. Wanneer zij thuis was ging het ineens helemaal niet goed met me opa hij was aan het gillen van de pijn en ligt nu alweer 5 weken in het ziekenhuis.. met een vooruit zicht als leven als een kasplantje.. Daar komt nog is bij dat mijn vader overspannen is. Hier heeft hij vaker last van en het is de laatste tijd alleen maar toegenomen.. Hij wilt niet luisteren naar ons, als we zeggen dat hij wat rustiger aan moet doen.. Maar hij scheld je helemaal verrot.. Dit doet pijn als familie je uitscheld.. Ook gaat het op het moment niet helemaal lekker met een vriendin van mij.. Ze raakt verward in de ene naar andere gecompliceerde situatie het is moeilijk ik kan haar niet helpen. Dit kon ik normaal wel.. Ook heb ik deze week nog is ruzie gekregen met me vriend en staat onze relatie op knappen. Ik zie het allemaal even niet meer zitten. Ik vraag me de laatste tijd steeds vaker af waarom leef ik nog het heeft toch geen nu.. de mensen van wie ik hou vallen één voor één af. Het is moeilijk te zien hoe je opa lijd.. hoe een vriendin het moeilijk heeft je wilt er voor haar zijn maar eigenlijk kan je niks goed doen in haar ogen.. dan nog ruzie met me vriend waarmee ik een hele sterke relatie had... dit is allemaal al moeilijk en dan nog een thuissituatie die beroerd is... oow het enige wat ik nu wil is naar me overleden opa.. die zou me snappen bij hem wil ik zijn.. niet hier meer...
Datum:
22-05-2007
Naam:
Willemijn
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

miskleun

Waarom moest ik in de nacht van 3 april 2006 "geopereerd" worden?. Ik kan sindsdien niet meer lopen etc. Ik was pas 53 jaar!
Datum:
22-05-2007
Naam:
Sylvia Verhagen
Leeftijd:
55
Provincie:
Limburg

kleurloos

Waarom is deze pagina zo zwart wit? Als je de pagina al wat meer fleur zou geven, scheelt al een stuk!En er zijn zoveel instanties, vrienden, familie, maakt niet uit wie of wat waar je tegenaan kan praten?
Probeer in ieder geval eens naar buiten te gaan?(Zonder meteen voor de trein te springen?)En zie de mooie dingen van het leven? Of ben ik gewoon te positief ingesteld? In ieder geval, veel sterkte allemaal!
Datum:
22-05-2007
Naam:
Colinda
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-brabant

"vrienden"

alles dreigt op sociaal gebied fout te gaan, door een paar incidenten word ik niet meer gelooft, vrienden maken me zwart. en geloven me niet meer.. Het rotste gevoel wat er bestaat is het gevoel dat je er echt alleen voor staat, en het is heel moeilijk omdat er uit te komen, hoe je familie en ouders hun best ook doen, je vrienden staan toch voor alles, en als je dat kwijt bent, ben je alles kwijt, het moet gewoon stoppen
Datum:
21-05-2007
Naam:
Melody
Leeftijd:
18
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.