Levensverhalen (pagina 1090)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Eenzaam

Hallo,

Toch ook mijn verhaal hier maar kwijt. Vroeger ben ik veel gepest op de basisschool, waarvan ik nu maar 1 vriendin over heb. Op de middelbare school ging het beter, maar daar zakte ik terug van Mavo naar Vmbo.
Twee jaar Vmbo gezeten op een school waar ik mij helemaal niet op mijn gemak voelde, veel vechten enz.

Daarna ging het even beter. Een opleiding gevolgd spw 3 en deze zelfs versneld behaald, 2,5 jaar inplaatst van 3 jaar.
Toen nog een half jaar niveau 4 onderwijsassistente.
Daarna op naar de Pabo. Wat ik helaas niet behaalde, dan nog maar een keer de Pabo doen.

Toen ik de eerste de Pabo deed, verliep het al niet vlekkeloos. Daardoor wilde ik mij vaak goed voelen en ging ik teveel drinken met uitgaan.
Dit deed ik al vanaf mijn 17e, lekker losgaan en aangeschoten zijn.
Maar toen is het twee keer goed mis geweest, dat ik echt heel erg dronken was en van niks meer wist. Dit gebeurde met oud en nieuw en op de verjaardag van mijn vader. Waar mijn familie getuige van was.
Nu heb ik mezelf wel onder controle dat ik het nooit meer zover kan laten gaan, maar uitgaan met alchol op, voelt toch prettiger dan zonder.
In deze periode heb ik ook vaak boven het toilet gehangen, omdat ik mij dan weer eens te dik voelde.

Nu vandaag, voor de 2e keer Pabo voel ik mij weer zo in de steek gelaten.
Ik kijk erg op naar mijn middelste zusje, heeft vriendinnen, goed figuur.
Vaak komt er dan ook vaak ter sprake aan tafel, tegen mij doe jij nog wel eens wat met vriendinnen? Of heb je die wel?

Dan voel ik mij zo kut als ze dat doen. Maar nu zit ik ook weer alleen op mijn kamer en niemand die aan mij denkt of om mij geeft.
Ik heb dan wel een vriend, maar af en toe heb ik het idee dat ik alleen nog maar bij hem ben omdat ik mij anders alleen voel.

Ik kan nu al zeggen dat hij niet de ware is en dat ik met hem niet mijn hele leven wil zijn.

Deze eenzaamheid lijdt mij vaak ter gedachte om een einde aan het leven te maken. Of ik zit weer huilend op mijn kamer. Vaak voel ik mij alleen en ben ik jarloers op andere om mij heen.

Groetjes
Datum:
16-06-2008
Naam:
Nancy
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

tjaa..

vanaf mijn geboorte zijn me ouders al gescheiden ken me vader dus niet...
in de 1e op school ging het goed, had veel vriende was best populair,,,
in de 2e ging het nog beter, maar thuis niet omdat mijn moeder zelfmoord neigingen had,,
toen ging het steeds slechter met mij en ben blijven zitten in de 2e,'
ik heb een hersen stoornis..
vanaf toen ik 6 was was ik uit huis geplaatst tot mijn 12... eindelijk thuis en dus naar de 1e..
nu ik ben blijven zitten in de 2e gaat het nog slegter met mij..
ik word binnekort weer uit huis geplaatst en zie het niet meer zitten,,
wat nu?
Datum:
16-06-2008
Naam:
privesorry
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Tweestrijd

Een jaar geleden was het daar opeens: het gevoel van benouwing door alles en iedereen. Ik begon te twijfelen aan mezelf, alles wat ik deed leek fout te gaan. Mijn omgeving had altijd een hoge dunk van me, ik was lang, mooi, slim, gezellig en had altijd positieve energie. Aan de andere kant was ik stil en vlogen er 100000 gedachtes per seconde door mijn hoofd. Ik werd en wordt daar knetter gek van. De dood heeft mij nooit bang gemaakt, voor mij is het eerder een bevrijding. Mijn leven is niet vervelend of zwaar, maar dat lijkt maar zo. Vandaar dat andere mensen mij nooit begrijpen, vanbinnen ga ik elke dag een gevecht aan. Sinds een paar maanden trek ik het niet meer. Ik heb wel hulp en medicijnen maar alsnog kan ik er niet over praten. Soms kan ik wel met haar praten, de pshycholoog, maar dat is moeilijk. Ik heb alles zo ver weggestopt dat ik zelf niet eens wat de oorzaak is en dat maakt alles nog zoveel moeilijker! Ik wil wel graag leven, reizen, feesten, houden van, en alles geven wat ik heb. Maar ik zie het niet meer, de dagen worden langer en moeilijker, de nachten zijn een ramp. Ik wil het niet meer, ik wil naar boven. Ik wordt moe, levensmoe.
Het is triest wat ik net heb opgeschreven, zoveel vrienden zoveel familie zoveel gemis zoveel verdriet.
Moet ik daarom doorgaan? Moet ik daarom volhouden?
Wish I could.
Datum:
15-06-2008
Naam:
Nina W.
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

mijn leven sucks

mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 jaar oud was... nu 7 jaar later heeft mijn vader kanker,,, mijn moeder een erg groot drank probleem... mn vriendinnen denken dat ik gestoord ben en willen niet meer met me omgaan... ik snij mezelf toen mn moeder daarachter kwam wou ze me gaan slaan, dat kon ze niet ze was te dronken...
ik voel me zoooo fokking klote dat alles om me heen kapot gaat ik bedrijgt en gestalkt word

khaat mezelf
Datum:
15-06-2008
Naam:
Mo
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

Zel;fmoord als God toch niet luistert

Ik ben 42 bijna 43 en wil geen 43 worden zonder een vriendin. Eeen zegen van God heb ik nooit gehad en liefde al helemaal niet alleen maar afwijzigingen. Qua werk heb ik ook geen zegen want ik pas na jaren had ik een vaste baan waarin ik ook niet gewaardeerd wordt. Bideden naar God is net zoiets hopen op iets dat toch niet gebeurt. God is een God voor geslaagde mensen en niet voro mij.
Datum:
15-06-2008
Naam:
Nico van Noordt
Leeftijd:
42
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

hallo,

ik ben een meisje van 21. ik ben sinds januari verloft met een jongen. ik ben een muslims meisje en ik heb mijn verloofde te veel vertrouwd en ik heb met hem sex gedaan. mijn ouders weten het niet en als ze daarachterkomen ik weet niet wat gaat gebeuren. Mijn verloofde is ook veranderd heel erg ik weet hoe dat komt maar ik denk dat het door een andere meisje komt. maar iK wil dood gaan ik wil het moment niet meemaken dat mijn ouders daarachter komen dat ik ontmaagd ben bij ons het is een groot schande.
Datum:
15-06-2008
Naam:
moi
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Waarom moet ik blijven?

Wat doe ik hier nog; voor mijn gevoel ben ik alleen op deze wereld. Ik ben 8 maanden geleden mijn vader verloren,heel plotseling. Ik verbaas mezelf nog het meest over de manier waarop ik hierop reageer, ik ben volledig uit het veld geslagen. Ik wil niet meer leven. Waarom niet? Ik heb een man , 2 kinderen, mijn moeder leeft nog en mijn broer en zijn gezin zie ik ook regelmatig. Waarom kan dit niet genoeg zijn.Ik snap het niet. Ik ben op dit moment depressief, ik slik daar wel medicijnen voor maar die zijn niet afdoende,ik praat ook met een psycholoog maar dat helpt eigenlijk ook niet, ik heb nog steeds de behoefte om er een eind aan te maken. Ik ben er alleen nog niet uit hoe ik dat het beste aan kan pakken. Ik ben eigenlijk bang voor mezelf. Het overlijden van mijn vader heeft overigens de emmer doen overlopen. Jaren daarvoor heeft mijn toenmalige man mij voor een ander laten zitten, Ik ben nooit te weten gekomen waarom ik niet goed genoeg was. Ik heb mij dit enorm aangetrokken, tot op de dag van vandaag ben ik bang om mensen tegen het hoofd te stoten uit angst in de steek gelaten te worden. Daarbij heb ik fybromialgie, waardoor ik altijd wel ergens pijn heb. Vertel mij maar wat de lol van het leven is. Ik ben doodmoe. Ik kan niet meer, ik wil niet meer.
Datum:
15-06-2008
Naam:
Dees
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-holland

Was het maar voorbij

Ik heb borderline,
Ik weet niet of ik daarom dood wil, of dat de reden is waarom ik dood wil.

Borderline, dat was de diagnose na mijn poging tot zelfdoding. Waarom lukte het niet, waarom niet?

Ik had de juiste tabletten, harttabletten die moet je hebben, dat zijn de beste. Toch niet, ik ben er nog, ha ha

Ha ha, niet dus
Wat nu?

Ik wil dood, ik wil dood, ik wil doooooooood/';'/

Alles doet pijn, alles is een kwelling, was ik maar nooit geboren.

Waarom mag ik niet dood
Datum:
15-06-2008
Naam:
Gerard
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

DOODmoe

3 jaar terug tijdens verloving plots een breuk, zonder uitleg, na 7 jaar samenleven, ging ze bij me weg. Na een ellendige jeugd viel mijn alles , mijn houvast weg, het enige waar ik echt in geloofde. 1 mislukte poging (van brug gesprongen maar staketsel gemist en opgevist door de politie)... Spijt dat het toen niet is gelukt... Ik leefde voor mijn relatie, en nu geloof ik nergens nog in, zweef op emotioneel gebied ergens tussen iets en niets, alles lijkt me niet te deren, gevoelloos en somber, gefaald, een mislukkeling, niks om voor te leven, elke dag vechten om goed te voelen, heel erg. Niemand die me begrijpt. Komt daar nog es bij dat ik psychiatrisch verpleger ben en dagelijks met zelfde problematiek in aanraking kom. Ik voel me alleen en ben te angstig om opnieuw alles aan 1 iemand te geven, laatste woorden die blijven hangen van vroeger zijn: ik zie u graag voor eeuwig en altijd, mijn zoeteke --> daags nadien, sorry, het is gedaan, ..."jamaar, gister zei je nog dat je .." "da was gisteren, punt" Ben zo verdomd zwak alleen. en de tijd tikt voort bah
Datum:
15-06-2008
Naam:
Kris
Leeftijd:
30
Provincie:
België

Kben kapot door de liefde van me leven

Ik kan niet meer het meisje van me dromen waar het zolang goed mee ging heeft het ineens stop gezet ze wil niet meer met me verder ik voel me echt eenzaam en alleen de enige reden waarvoor ik nog leef is mijn moeder zij is de aller liefste vrouw van de hele wereld volgens mijn mening. Ik hoop dat het goed komt maar ik geloof niet dat dat meisje mij nog ziet staan we hebben steeds ruzie de laatste tijd.
Datum:
14-06-2008
Naam:
R
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.