Levensverhalen (pagina 1086)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Dit en dat..

IOik werd al gepest vanaf groep 3
en t wou maar niet stoppen
Iedereen schol me uit voor Dikke en lelyke.
En sinds we verhuisd zyn naar dit dorp ben k nog meer down en zo.
Mn ouders hebben telkens ruzie en schelden en slaan my
En mn zus is byna 18 dus haar hb k dan ook niet meer.
en nog steeds wordt k voor alles uitgescholden
ik heb al heeft vaak geprobeerd zm te plegen maar da lukt mt gvd niet..
Daarnet werd ik uitgescholden door me vader voor kutteef en trut en zo.
Toen wou k echt heel veel pillen gaan slikken maar die kan ik niet vinden.
Soms wens ik gewoon dat k echt niet meer bestond.
Dan ben ik weg van deze aardkloot.
En als er een heer is
Dan straft hy ons door ons op deze aardkloot te zetten.
Datum:
20-06-2008
Naam:
NadineW
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Pesten..

Toen ik zo'n 5 jaar oud was werd ik altijd gepest met dat ik dik was en dat ik lelijk was en dat ik blond was en blonde meisjes zijn dom enzo..
Later in groep 7 en groep 8 zat ik ALTIJD alleen! ik weet niet waarom! ik was niet dik en ik was niet echt lelijk hoor! ik werd altijd uitgescholde het maakte niet uit voor wat! er was altijd wel iets! van eenzaam kuttje tot kanker hoer .. ik ben ook in dat zelfde jaar een paar keer in elkaar geslagen geworden omdat ik in ''hun'' straat liep.. Toen ik van de basisschool af ging dacht ik dat het EINDELIJK voorbij was.. voorbij met de persterije en voorbij met de zelfmoordgedachtes.. maar toen ging ik naar de grote school.. de ramp! meteen de eerste dag werd ik geslagen door een tweedejaar die dacht stoer te zijn.. zo is het een tijdje doorgegaan en ik kreeg mijn zelfmoordgedachtens weer .. ik kwam altijd wel met blauwe plekken of een bloedneus thuis .. altijd! op een dag kon ik er niet meer tegen en had een touw gepakt dat ik vast had gemaakt aan een buis (de oude ophangtruc dus) maar net op dat moment kwam er iemand langs.. ik moets naar huis alles vertellen en derna moest ik naar een opvang .. ik heb daar de hele zomervakantie gezeten. Toen ik naar het tweede ging was alles ineens gestopt. Niemand die me sloeg of uitschold.. ik dacht dat ik in de hemel zat! Maar nu zit ik in het derde (bijna het vierde) en het is weer allemaal begonnen.. Hillary doe dit Hillary doe dat en Hillary geef me dit of ik sla je en ik trek je je haren uit meisje!!! je zou denken .. dat doen ze toch niet .. naja dat dacht ik dus ook .. maar FOUT!!!!! ze sloegen me dus echt en ze trokken me dus echt aan mijn haren tot ik krijsend op de grond lag en hun een pluk haren in hun handen hadden... ik weet dus echt niet meer wat ik moet doen !!!!! ik heb thuis ook zo al veel problemen en ik kan het echt niet meer aan !!!!! ='( help me alsjeblieft ..
Datum:
20-06-2008
Naam:
Hillary
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

angststoornis, gevolg > depressie

hallo,

ik ben 18 jaar oud, word in augustus 19. ik heb al jaren problemen met een angststoornis. deze heeft invloed op mijn hele leven. het is voor mij heel moeilijk om het huis uit te gaan. als ik het huis uit ga word ik namelijk ziek. dat komt omdat ik zoooo bang ben om ziek te worden buitenshuis, dat ik ook echt ziek word. ik ben nu 2.5 jaar in behandeling. eerst heb ik een psycholoog gehad die mij een schema opstelde wat mij van alles verbood. dit hielp niks. bij elke keer dat het mis ging kreeg ik een harde klap in mijn gezicht. toen ik na de zomervakantie naar het HBO ging ben ik naar een andere psych gegaan. een psychotherapeut om precies te gaan. zij gaf mij medicijnen. Citalopram, dit had ervoor moeten zorgen dat er een stofje in mijn hersenen veranderd zou worden waardoor de angst zou verdwijnen en daarmee ook mijn symptonen. dit heb ik 7 maanden geprobeerd maar dit hielp ook niks. ik ben daar nu net maandag mee gestopt na een periode van afbouw.
dit hele schooljaar is een hel geweest voor mij. ik heb heel hard geknokt maar het wou maar niet lukken. ik kon altijd heel goed leren maar door de medicijnen werd ik gigantisch moe en kon ik me nergens goed op concentreren.
ik heb meerdere malen gevraagd aan mijn moeder of ik niet beter kon stoppen. maar zij vroeg mij dan wat ik dan wilde gaan doen. ik kon moeilijk de hele dag thuis gaan zitten want werken zit er ook niet bij met mijn probleem.

op een gegeven moment was ik gewoon op. ik ben ingestort. heb mijn moeder bekent dat ik al maanden met zelfmoordgedachtes rondloop. heb me een week laten opnemen op de psychiatrische afdeling van het ziekenhuis. ik kwam daar wel iets tot rust. maar de gedachtes bleven. Ik huil veel. weet ondertussen al niet eens meer waarom. ik ben gewoon zo moe. zo op. zo verschrikkelijk kapot. sinds ik thuis ben is het allemaal weer veel erger geworden. vorig weekend is het goed gegaan. daarna werd het minder. gisteren ging het helemaal fout. ben helemaal ingestort. ik wil hier gewoon niet zijn. en ik weet zelf niet eens wat ik met hier bedoel. hier als in hier in het huis waarin ik woon en de omgeving, of hier als in op de wereld.

Ik ben sinds een maand begonnen met mezelf te snijden. kleine sneetjes op de rug van mijn hand. niet om mezelf pijn te doen, niet om bloed te zien. maar om te kijken of ik het zou kunnen. om te kijken of ik zelfmoord zou kunnen plegen. en dat ik het kan maakt me bang.

bang dat ik het nog echt een keer doe ook. bang dat ik me van mijn eigen leven zou beroven. want wat gebeurt er dan. dan ben je helemaal weg. dan ben je iedereen kwijt. en alles wat je wel leuk vond. ook al worden die dingen steeds minder leuk. wat als er toch een periode komt in je leven dat je erover heen groeit of ermee kunt leren omgaan. en dat het dan te laat is. want dan ben je er niet meer en zul je het nooit weten.

ik wou dat er iemand was die zei: oh dat heb ik ook gehad dit moet je doen.
en dat het dan zo ineens over is. dat je je dan ineens super voelt. nooit meer zo moe, nooit meer die hoofdpijn, nooit meer die tranen en nooit meer die pijn, nooit meer ziek zijn als ik lekker wil stappen of shoppen en naar een vriendin toe of naar de bios of naar de winkel of naar mijn familie. nooit meer af hoeven te zeggen op het laatste moment. plezier maken en niet telkens dat rotte gevoel in je achterhoofd hebben. dat eigenlijk de plezierige momenten uit je zuigt.

ik haat dit. ik wil niet zielig zijn. ik ben een heel nuchter persoon. maar het is alsof ik in een put zit waar in maar niet uit kan komen. mijn eigen lichaam laat me in de steek. mijn vrienden en familie weten niet hoe ze ermee om moeten gaan. dat weet ik zelf namelijk ook niet. mijn vriendinnen gaan we me eerder uit de weg of hebben het te druk voor me. weten niet hoe ze moeten reageren.

ik weet het allemaal niet meer. het is te veel. met school ben ik gestopt. ik lig meer dan de helft van de dag op bed. wil niks anders meer. wil niemand meer zien. wil gewoon slapen. en nooit meer wakker worden....
Datum:
19-06-2008
Naam:
Bannie
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

wat ik denk

Weet je wat ik wel eens denk, tuurlijk willen mensen zelfmoord plegen om van alles af te zijn.
Maar is het niet zoals ik heb, je wil zelfmoord plegen in de hoop gesnapt te worden, dat mensen spijt krijgen etc.........
Wanneer het mis gaat ja dan ben je er echt niet meer.
Ik wil het alleen doen als ik zeker weet dak gesnapt word, klinkt heel raar. Maar is het misschien niet een poging om aandacht te krijgen?
Datum:
19-06-2008
Naam:
Lisette
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Alweer

Iedere keer als ik me goed voel is er weer iets anders,of ik krijg ruzie met mijn moeder of mijn vriend laat me in de steek.Iedere keer als t weer eens fout gaat denk ik nu wil ik dus echt niet meer ik zie t dan ook echt niet meer zitten.Mijn zus komt en belt de hele dag en ik sluit me op en wil met niemand meer praten.Opa is gister begraven en mijn(oom) zegt vanmorgen,jou stiefvader,ik zeg waar slaat dit op,maar hij heeft gelijk ik heb ook geen echte vader die heeft ons in de steek gelaten,mijn stiefvader was er al toen mijn zus en ik 2 en 3 waren nu had hij verdriet zijn pa was er niet meer,hij huilde en ik vond hem zo zielig ik had het niet meer,ik wilde hem troosten maar veel heeft t niet geholpen,ik ben wel weer thuis geweest hij vroeg of we nog mee gingen koffie drinken heb ik gedaan de eerste keer weer in 3 aar tijd hij was blij,ik heb t voor hem gedaan niet echt voor mijn moeder.Was wel goed van me,ik voelde me ook iets beter,maar ik was daarna weer helemaal alleen,mijn vriend was kwaad weggereden,ik dacht toen ik thuis kwam dit is t einde als hij me nu laat zitten hoeft t voor mij echt niet meer maar dan denk ik aan mijn zoon,ik zie dan echt al voor me dat hij aan mijn kist in mekaar zakt,mag ik niet doen,hij is t allermooiste wat ik me wensen kan,maar toch wil ik t steeds weer als er iets gebeurt waar ik verdriet om heb en ik weet ook dat dit niet goed is,ik wil dit ook niet maar toch denk ik dan ik heb rust en kan niemand me weer kwetsen,ik mag t niet maar doe t toch ook weer iedere keer.Altijd maar tegen een muur aanlopen en iedere keer weer vechten om lief gevonden te worden,en de meeste liegen en bedriegen maar ze doen alles om andere t leven kapot te maken,en pijn te doen,ik wil gewoon mijn rust hebben en niet iedere keer weer tegen die muur op te lopen
Datum:
19-06-2008
Naam:
Nicole
Leeftijd:
41
Provincie:
Limburg

zelfmoord

ik wil zelfmoord plegen omdat ik ruzei he met mijn vrieninnen en die betekenen heel veel voor me maar ik heb al soory gesegd maar se accepteren het niet ik voel me alleen en kan aaleen nopg maar aan zelfmoord denken.
ik wil mezelf ophangen in me kamer.
ik weet vdat ik dan veel mensen pijn doe maar het is niet anders
Datum:
19-06-2008
Naam:
kelly
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Rust,,

Ik wil gewoon rust. Afgelopen jaar heb ik te veel dingen meegemaakt. Ik zou ze zo graag terug willen draaien. En ik ben ook heel erg verandert.
Afgelopen herfst ben ik wezen stappen met een paar meisjes. We hebben dat stiekem gedaan omdat we wisten dat onze ouders het niet goed zouden vinden. We werden op een gegeven moment heel veel getrakteerd met drankjes enzo. We gingen helemaal los. Zo los.. Volgende ochtend werd ik wakker. Ik was geen maagd meer. Ik was verkracht door 2 jongens. In een nacht.. Er was een grote kans voor zwangerschap of soa.. maar ik heb er niks aan overgehouden. Ik moest een goeie vriendin dumpen van me moeder toen ze er achter kwam wat er mij allemaal overkomen is die nacht. Ik bleef met die vriendin omgaan. Ik bleef bij haar slapen. Maar op een dag kwam mijn moeder erachter. Ze heeft me heel hard geslagen. Maar dat was haar bedoeling niet. Dat heeft ze ook gezegt. Ik weet dat ze er spijt van heeft, ze weet gewoon niet meer wat ze met mij aanmoet. Nu word ik door veel mensen hoer genoemd. Heb onglangs met een meisje gevochten.. Ze heeft me gezicht opengekrauwd. Me hart is meerdere malen gebroken dit school jaar. Ik heb geen toekomst. Ik zit op uitkering. De enige wat ik nu wil doen is gewoon aan alles een einde aan maken. Maar dat doe ik niet.. Vanwege mijn moeder. Ik wil zo graag weg van deze wereld.
Met rasicme, oorlogen en haat.

Het is eng.. Ik zit gewoon naar elk voorwerp te kijken en te bedenken hoe ik me zelf om het leven zou kunnen helpen..

Waarom kan ik gewoon niet gelukkig zijn?
Datum:
19-06-2008
Naam:
Cherry
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Wat heeft het voor zin

Wat heeft het nog voor zin om te leven,
Een toekomst voor je waarin je niet weet wat er gebeuren gaat. een hoop Ellende en ruzie om je heen. Veel problemen thuis en mischien op school. Mischien herken je jezelf hierin. Nou ik maak dit mee. ik heb veel periodes waarin ik denk, wat doe ik hier nog. het heeft geen zin meer om te leven. wat word ik later, leef ik van een uitkeering?. ik Heb dus vaak ruzie's en heel veel problemen op School. soms heb ik Egt het gevoel om iets te doen waardoor je weggaat uit deze Drukke werled. Gewoon even weg!
Dit gevoel heb ik Te vaak. er komt een tijd dat ik dit niet meer terug lezen kan. Een tijd Wat niet lang meer zal duren als die ruzie's en problemen maar door blijven gaan.
Datum:
19-06-2008
Naam:
Achjah..
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

Kapot

Na mijn scheiding heb ik de liefde van mijn leven leren kennen.Maar helaas na 10 maanden is het over en het ergste is dat het voorbij is door mijn ex en mijn vader.
Mijn ex heeft altijd wat te zeuren is nooit goed wat wij deden ook de kideren werd gezegd dat ze naar haar niet hoefde te luisteren.Waardoor mijn kinderen erg onhandelbaar waren als ze bij ons waren.Mijn vader heeft haar nooit een kans gegeven ,spraak mij aan van is zei wel de juiste vrouw voor jou en heeft mij meerdere malen gewaarschuwd pas op je geld,terwijl mijn vriendin in de 10 maanden dat oze relatie duurde nooit iets van mij heeft aan genomen.Nu zit ik na een hartinfarct alleen thuis in mijn eigen huis maar wat heb ik eraan kan het niet delen met iemand,dus heb al tijdje over zelfmoord gedacht ,maar ga het niet doen want ik leef voor mijn 2 kids waar ik voor vecht.Zal wel eenzaam zijn de komende tijd maar ben ervan overtuigd dat het goed gaat komen. Na de huil buien zal het beter worden.
Datum:
19-06-2008
Naam:
Rob
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoord,,

heey,,
ik loop al 6 jaar rond met zelfmoordgedachten. 'n half jaar geleden is 'n vriendin erachter gekomen en heeft op school 'n leraar ingeschakeld.
daar heb ik veel gesprekken mee gehad, die vond het tijd worden voor verdere hulp maar ik wilde dat niet toen heeft die de ggd ingeschakeld en heb ik daar ook gesprekken meegehad.
nu wil ik echt niet meer
dinsdag lag ik op het spoor maar heeft iemand me eraf gehaald, helaas heeft diegene me niet laten liggen...
dan was ik er nu niet meer.
ik heb al veel pogingen gedaan, maar helaas is nog niks gelukt.
ik heb tegen die leraar gezegt dat ik het niet meer wil, maar dat ik dit schooljaar nog afmaak en er in de vakantie een einde aan maak. daar was die het niet mee eens en vond het niet eerlijk dat ik het ga doen zonder dat ze het thuis weten en die er veel moeite in heeft gestoken, ik moest in ieder geval nog 'n keer gaan praten met de ggd voordat ik het doe.
nu ben ik afscheidsbrieven aan het schrijven en m'n spullen aan het verdelen.
het aftellen is begonnen en dan is het voorbij...
niemand zal me missen en na 1 week is iedereen me vergeten..
Datum:
19-06-2008
Naam:
.......
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.